Boscotrecase

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya
Boscotrecase

Vuoschetreccàse (Napolitano)
Comune di Boscotrecase
Lokasyon ng Boscotrecase
Map
Boscotrecase is located in Italy
Boscotrecase
Boscotrecase
Lokasyon ng Boscotrecase sa Italya
Boscotrecase is located in Campania
Boscotrecase
Boscotrecase
Boscotrecase (Campania)
Mga koordinado: 40°47′N 14°28′E / 40.783°N 14.467°E / 40.783; 14.467Mga koordinado: 40°47′N 14°28′E / 40.783°N 14.467°E / 40.783; 14.467
BansaItalya
RehiyonCampania
Kalakhang lungsodNapoles (NA)
Pamahalaan
 • MayorPietro Carotenuto
Lawak
 • Kabuuan7.53 km2 (2.91 milya kuwadrado)
Taas
86 m (282 tal)
Populasyon
 (2018-01-01)[2]
 • Kabuuan10,247
 • Kapal1,400/km2 (3,500/milya kuwadrado)
DemonymBoschesi
Sona ng orasUTC+1 (CET)
 • Tag-init (DST)UTC+2 (CEST)
Kodigong Postal
80042
Kodigo sa pagpihit081
Santong PatronSanta Ana
Saint dayHulyo 26
WebsaytOpisyal na website

Ang Boscotrecase (bigkas sa Italyano: [bɔskotre (k) ˈkaːse, -aːze ]]) ay isang komuna (munisipalidad) sa Kalakhang Lungsod ng Napoles sa rehiyon ng Campania sa Italya, na matatagpuan mga 20 km timog-silangan ng Napoles.

Ang Boscotrecase, na itinuturing ng marami na isang resort, ay matatagpuan sa katimugang dalisdis ng Bundok Vesubio at tahanan ng maraming mga villa at bahay kanayunan.[3] Ang isa sa mga villa na ito ay ang villa sa Boscotrecase, isang villa na pagmamay-ari ni Agrippa, heneral at kanang kamay ng Emperador Augusto, at asawang si Julia. Noong 79 AD isang pagsabog mula sa Vesubio ang naglibing sa villa sa Boscotrecase, na kilala rin bilang Villa ni Agrippa Postumus, ang Imperyal na Villa, at ang Villa ng Augusta.[4] Ang villa ay kilalang-kilala sa mga sinaunang Romanong likhang sining nito, lalo na sa mga fresco.[5] Dahil ang abo mula sa pagsabog ng Bundok Vesubio ay nagpapanatili ng mga fresco, nagawang mahukay ng mga ito sa pagitan ng 1903 at 1905.[6] Ang mga fresco ay nagmula sa iba't ibang cubicula, o mga silid-tulugan na nagsisilbing mga lugar ng pakikipag-ugnay at negosyo, kasama ang katimugang pasilyo ng villa na tinatanaw ang look ng Napoles.[7]

Ang mga fresco na nahukay ay ibinabahagi ngayon sa pagitan ng Metropolitan Museum of Art[8] at ng Pambansang Arkeolohikong Museo ng Napoles.

Mga sanggunian[baguhin | baguhin ang wikitext]

  1. "Superficie di Comuni Province e Regioni italiane al 9 ottobre 2011". Istat. Nakuha noong 16 Marso 2019.
  2. "Popolazione Residente al 1° Gennaio 2018". Istat. Nakuha noong 16 Marso 2019.
  3. Pappalardo, Umberto (2009). The Splendor of Roman Wall Painting. J. Paul Getty Museum. p. 132. ISBN 9780892369584. OCLC 642285099.
  4. "Archive copy". Inarkibo mula sa ang orihinal noong 2022-01-25. Nakuha noong 2021-02-14.{{cite web}}: CS1 maint: archived copy as title (link)
  5. http://www.metmuseum.org/toah/hd/bsco/hd_bsco.htm
  6. Milleker, Elizabeth Johnston. (2000). The Year One: Art of the Ancient World East and West. The Metropolitan Museum of Art. p. 45. ISBN 0870999613. OCLC 884668332.
  7. Leach, Eleanor Winsor. (2004). The Social Life of Painting in Ancient Rome and on the Bay of Naples. Cambridge University Press. p. 144. ISBN 1107690463. OCLC 939787728.
  8. http://www.metmuseum.org/art/collection/search/250945

Mga panlabas na link[baguhin | baguhin ang wikitext]