Dingding

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya
Isang dingding na tisa

Ang dingding o dinding ay bahagi ng isang bahay o gusali.[1] Kadalasang itong solidong istruktura na nagbibigay kahulugan o pinagsasanggalan ang isang lawak. Sa mas pangkaraniwang gamit, ang dingding ay nalalagay ng guhit sa isang gusali at sinusuportahan ang istruktura nito, inihihiwalay ang isang espasyo sa mga gusali sa mga silid, o pinoprotekta o nilalagyan ng guhit ang isang espasyo sa bukas na labas.

Mga sanggunian[baguhin | baguhin ang wikitext]

  1. English, Leo James. Diksyunaryong Tagalog-Ingles, Kongregasyon ng Kabanalbanalang Tagapag-ligtas, Maynila, ipinamamahagi ng National Book Store, may 1583 na mga dahon, ISBN 971-91055-0-X

Arkitektura Ang lathalaing ito na tungkol sa Arkitektura ay isang usbong. Makatutulong ka sa Wikipedia sa pagpapalawig nito.