Kronolohiya ng Malayong Hinaharap

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya
view the image page
Ang imahe ng black hole. Sinasabing ito na lamang ang maiiwan sa Uniberso sa paglipas ng mga Panahon.[1]

Kahit maraming eksperto ang nag sasabi ng mga teyorya, ay Hindi parin malinaw ang darating na mga panahon,[2]

Ipinapakita ng Larawang ito ang Mga ibat ibang paggalaw ng Aksis ng Daigdig, Ay nababago din ang pag lkakaayos ng mga Hanay ng bituin sa perspektibo ng Mundo sa pag lipas ng maraming mga Panahon.
isang pag-lalarawan sa magiging anyo ng Daigdig kung nagkataon ay mapupugnaw sa matinding init ang mundo.

kasalukuyang pang-agham-unawa sa iba't-ibang mga patlang ay pinapayagan ang isang inaasahang kurso para sa pinakamalayo mga kaganapan sa hinaharap na sketched out, kung lamang sa pinakamalawak na stroke. Ang mga patlang isama ang astropisika, na ipinahayag kung paano mga planeta at mga anyo ng mga bituin, makipag-ugnay at mamatay; pisika maliit na butil, na ipinahayag kung paano ang bagay na behaves sa pinakamaliliit na mga antas, na at plato tektoniko ay nagpapakita kung paano mga kontinente shift sa paglipas ng milenyo.

Ang lahat ng mga hula ng hinaharap ng Earth, Solar System at Uniberso dapat account para sa ikalawang batas ng termodinamika, na ipinapahayag na entropiya, o isang pagkawala ng enerhiya na magagamit upang gawin ang trabaho, dapat dadami sa time.Ang mga Bituin dapat ay mauubusan din ang kanilang supply ng hydrogen gasolina at magsunog out; malapit nakatagpo ay grabidad-fling planeta mula sa kanilang star system, at mga sistema ng bituin mula sa kalawakan. Gayunpaman, bilang iminumungkahi kasalukuyang data na ang Uniberso ay flat, at sa gayon ay hindi tiklupin in sa mismo pagkatapos ng takdang panahon.[3] potensiyal na nagbibigay-daan sa mga walang katapusan na hinaharap para sa mga pangyayari ng isang bilang ng mga massively malamang na hindi mangyayari ang mga kaganapan, tulad ng mga bituin ng isang teyoryan ng utak ni Boltzmann.

Ang mga timeline masakop ang mga kaganapan mula sa halos 8000 taon mula ngayon upang ang pinakamalayo umabot ng oras sa hinaharap. Ang isang bilang ng mga kahaliling mga kaganapan sa hinaharap ay nakalista sa account para sa mga katanungan pa rin nalutas, tulad ng kung kawani na tao matirang buhay, kung protons pagkabulok o kung ang Daigdig ay nawasak sa pamamagitan ng pagpapalawak ang Sun sa isang red giant.

Mga naratibo ayon sa Bibliya[baguhin | baguhin ang wikitext]

Sa Matandang Tipan tinukoy na mga Ksulatan na inilahad ng mga propetang sila Ezekiel Isaias at Daniel ang mga ,magiging hinaharap ng daigdig.

Ang apat na nakakabayong nilalang na sagisag ng mga panahon ng Apocalipto.

Ang Bibliya ay may sarili ding eksplenasyon ng mga mang yayari sa hinaharap, Na nasaad s Aklat ng Pahayag, na tungkol sa mga mangyayari sa hinaharap ng Daigdig na panahon ng Tribulasyon , ang Mga Digmaan, Taggutom, Kahrapan , at ang Armagedon na siyang palatandaan ng pag dating ni Kristo at ang Katapusan ng mga panahon.

Ayon sa Matandang Tipan

Nguni't silang nangaghihintay sa Panginoon ay mangagbabagong lakas; sila'y paiilanglang na may mga pakpak na parang mga agila; sila'y magsisitakbo, at hindi mangapapagod; sila'y magsisilakad, at hindi manganghihina.

Isaias 40:31 (Bersyong Magandang Balita)

Ayon sa Bagong Tipan

Pagkatapos ay nakita kong umahon sa dagat ang isang halimaw na may pitong ulo at sampung sungay. May korona ang bawat sungay nito at sa bawat ulo ay nakasulat ang mga pangalang a lumalait sa Diyos. Ang halimaw ay parang leopardo, ngunit ang mga paa nito'y tulad ng mga paa ng oso, at ang bibig ay parang bunganga ng leon. Ibinigay ng dragon sa halimaw ang kanyang sariling lakas, trono at malawak na kapangyarihan. Ang isa sa mga ulo ng halimaw ay parang may sugat na halos ikamatay nito, ngunit ito'y gumaling. Namangha ang buong daigdig sa nangyaring ito, at nagsisunod sila sa halimaw. Sinamba ng lahat ng tao ang dragon sapagkat ibinigay nito ang kanyang kapangyarihan sa halimaw. Sinamba rin nila ang halimaw. "Sino ang makakatulad sa halimaw? Sino ang makakalaban sa kanya?" sabi nila. Pinahintulutang magyabang ang halimaw, manlait sa Diyos, at maghari sa loob ng apatnapu't dalawang buwan.

Pahayag 13: 1-18

Pananaw ng agham[baguhin | baguhin ang wikitext]

Mga palatandaan[baguhin | baguhin ang wikitext]

Matutukoy ang mga magaganap sa pamamagitan ng mga sumusunod.
Astronomy and astrophysics Astronomiya at astropisika
Geology and planetary science Heyolohiya at Planetaryong Agham
Particle physics Particle physics
Mathematics Matematika
Technology and culture Teknolohiya at Kultura

Ang mga kaganapan sa Daigdig at sa kalawakan[baguhin | baguhin ang wikitext]

Mga taon mula ngayon Mga kaganapan
Astronomy and astrophysics 36,000 Ang red dwarf na bituin na Ross 248 ay dadaan ng 3.024 light year sa Mundo, na magiging pinakamalapit sa araw.[4]
Astronomy and astrophysics 42,000 Ang Alpha Centauri ay magiging malapit muli dahil sa Ross 248.[4]
Geology and planetary science 50,000 Ang kasalukuyang interglacial period ay matatapos ayon sa teyorya nila Berger at Loutre,[5] ibabalik muli ang daigdig sa panahon ng yelo.

Ang Niagara Falls ay kikilos ng 32 kilometro papuntang Lawa ng Erie at unti unting mag lalaho.[6]

Astronomy and astrophysics 50,000 Ang siyang haba ng araw na ginamit para sa timekeeping astronomical naabot tungkol sa 86,401 Si segundo, dahil sa ukol sa buwan ng Tides na pagpepreno pag-ikot ng Earth. Sa ilalim ng kasalukuyan-araw na timekeeping system, isang tumalon na pangalawa ay kailangang maidagdag sa orasan araw-araw.[7]
Astronomy and astrophysics 100,000 Ang tamang paggalaw ng mga bituin sa buong celestial globe, kung saan ay ang resulta ng kanilang mga kilusan sa pamamagitan ng kalawakan, nag-render nang marami sa konstelasyon na hindi na makikilala.[8]
Astronomy and astrophysics 100,000[a] ang hypergiant na bituing VY Canis Majoris ay sasabog at magiging isang hypernova.[9]
Geology and planetary science 100,000[a] Ang mundo ay tila dadaan sa matinding pagsabong ng mga bulkan na aabot ng 400 kilometro3 ang sukat ng magma.[10]
Geology and planetary science 250,000 Ang Lōʻihi, na pinaka batang bulkan sa Hawaiian–Emperor seamount chain, ay aangat sa dagat at magiging isang islang bulkan.[11]
Astronomy and astrophysics 500,000[a] ang daigdig ay tataman ng isang bulalakaw na ang sukat ay 1 km sa diametero.[12]
Geology and planetary science 1 milyon[a] Ang pag sabong ng isang malaking bulkan na nag sukat ay 3,200 km3 ng magma; na mahahalintulad sa Toba supereruption 75,000 taon na ang nakalilipas.[10]
Astronomy and astrophysics 1 milyon[a] maaring nang masabong ng bituing Beletgis sa isang hypernova na makikita na pagsabog sa daigdig.[13][14]
Astronomy and astrophysics 1.4 milyon Ang Gliese 710 pagpasa sa mas malapit hanggang 1.1 light years sa Araw bago lumipat ang malayo. Maaaring ito gravitational na lumigalig kasapi ng Oort na ulap, isang halo ng nagyeyelo mga katawan na nag-oorbit sa gilid ng Solar System, pagkatapos noon madaragdagan ang posibilidad ng isang kometaryang epekto sa loob ng Solar System.[15]
Astronomy and astrophysics 8 milyon Ang buwan na Phobos pagdating sa loob ng 7,000 km sa Mars, ang sukat ng Roche, kung saan ng taib-tabsing pwersa punto ay gumuho ang buwan at i-on ito sa isang ring ng nag-oorbit mga labi na ay patuloy upang maging spiral sa patungo sa planeta.[16]
Geology and planetary science 10 milyon Ang pag-usbong na panibagong karagatang hahati sa kontinenteng Africa.[17]
Astronomy and astrophysics 11 milyon Ang ring ng mga labi sa paligid ng Mars mga hit sa ibabaw ng planeta.[16]
Geology and planetary science 50 milyon Nagsisimula ang California na baybayin upang maging subducted papunta sa Aleutian Trench dahil sa nito pahilaga kilusan kasama ang San Andreas Fault.[18]

Africa's collision with Eurasia closes the Mediterranean Basin and creates a mountain range similar to the Himalayas.[19]

Astronomy and astrophysics 100 milyon[a] Ang Earth ay malamang natatamaan sa pamamagitan ng isang meteorite maihahambing ang laki sa isa na nag-trigger ang K-Pg Asteroid na 65,000,000 taon na ang nakakaraan.[20]
Mathematics 230 milyon Sa panahong ito ang mga orbit ng mga pleneta ay mahirap nang malaman.[21]
Astronomy and astrophysics 240 milyon Ang Solar system ay Makakabuo na ng isang orbit sa Galaktik Senter..[22]
Geology and planetary science 250 milyon Ang mga kontinente ay muling mags asamasama at maaring mabuo ang mga kontinente bilang Amasia, Novopangaea, at Pangaea Ultima.[23][24]
Astronomy and astrophysics 500–600 milyon[a] Tinatayang oras ng hanggang sa isang gamma ray burst, o napakalaking, hyperenergetic supernova, nangyayari sa loob ng 6500 light years ng Earth; isara ang sapat na para sa rays nito upang makaapekto osono layer Daigdig at potensiyal na magpalitaw ng isang masa pagkalipol , ipagpalagay na ang teorya ay tama na nag-trigger ng ​​isang nakaraang naturang pagsabog ang Ordovician-Siluryan pagkalipol kaganapan. Gayunpaman, ang supernova ay magkakaroon upang ma-tiyak oriented na may kaugnayan sa Earth upang magkaroon ng anumang mga negatibong epekto.[25]
Astronomy and astrophysics 600 milyon Dahil sa pag-layo ng buwan ay maaring hindi na mang yayari ang mga Eklipse.[26]
Geology and planetary science 600 milyon Nagsisimula ang pagtaas ng liwanag Ang Sun upang gambalain ang karbonat-silicate ikot; mas mataas na liwanag ang mga pagtaas ng pagbabago dulot ng panahon ng mga bato ibabaw, na traps carbon dioxide sa lupa bilang karbonat. Tulad ng tubig evaporates mula sa ibabaw ng Earth, Rocks tumigas, na nagiging sanhi ng plato tektoniko upang mapabagal at kalaunan itigil. Nang walang mga bulkan sa gumamit na muli carbon sa kapaligiran ng Earth, mga antas ng carbon dioxide magsimulang mahulog.[27] By this time, they will fall to the point at which C3 photosynthesis is no longer possible. All plants that utilize C3 photosynthesis (~99 percent of present-day species) will die.[28]
Geology and planetary science 800 milyon Mga antas ng carbon dioxide mahulog sa punto kung saan C4 potosintesis ay hindi na maaari.[28] Multicellular life dies out.[29]
Geology and planetary science 1 bilyon[b] Ang liwanag Araw ay nadagdagan ng 10 bahagdan, na nagiging sanhi ng temperatura ng ibabaw ng Earth upang maabot ang isang average ng ~ 320 K (47 °C, 116 °F). Ang kapaligiran ay magiging isang "mamasa-masa greenhouse", na nagreresulta sa isang walang preno pagsingaw ng mga karagatan.[30] Pockets of water may still be present at the poles, allowing abodes for simple life.[31][32]
Geology and planetary science 1.3 bilyon Ang mga Eukaryotic Ay mamatay dahil sa kakulangan ng Carbon dioxide. ang prokaryotes na lang ang maiiwan.[29]
Geology and planetary science 1.5–1.6 bilyon Pagtaas ng liwanag Ang Araw nagiging sanhi nito circumstellar matitirahan zone upang ilipat ang palabas; bilang carbon dioxide mga pagtaas sa Mars 's kapaligiran, temperatura ng ibabaw nito ay tumataas sa mga antas ng kauri sa Earth sa panahon ng panahon Ng yelo.[29][33]
Geology and planetary science 2.3 bilyon Ang Panlabas na kaibuturan ng Daigdig ay lalamig, kung ang panloob na kaibuturan ay patuloy na lumago sa kasalukuyan nitong rate ng 1 mm bawat taon.[34][35] nang hindi nito likido sa panlabas na kaibuturan, ang magnetic field ng Earth nag-shut down,[36] at sisingilin particle emanating mula sa Araw strip layo ang osono layer, na pinoprotektahan ng earth mula sa mapanganib na mga ultraviolet ray.[37]
Geology and planetary science 2.8 bilyon Temperatura ng ibabaw ng Earth, kahit na sa mga pole, naabot ng isang average ng ~ 420 K (147 °C, 296 °F). Sa buhay na ito point, ngayon bawas sa uniselular colonies sa ilang, nakakalat microenvironments tulad ng high-altitude lawa o subsurface Caves, ganap na tatanggalin ng yumao.[27][38][c]
Astronomy and astrophysics 3 bilyon Ang puntong Median ay kung saan ang Buwan ng pagtaas ng distansiya mula sa Daigdig lessens nito stabilizing epekto sa ng ehe ikiling ng Earth. Bilang kinahinatnan,Malilihis ang Daigdig ay magiging magulo.[39]
Astronomy and astrophysics 3.3 bilyon 1 porsiyento pagkakataon na ang Mercury 's orbit ay maaaring maging kaya haba bilang sumalungat sa Venus, ang pagpapadala ng mga panloob na Solar System sa ganap na kaguluhan at potensiyal na humahantong sa isang planetary banggaan sa Daigdig.[40]
Geology and planetary science 3.5 bilyon Sa panahong ito ay matutulad sa planetang venus ang ating daigdig.[41]
Astronomy and astrophysics 3.6 bilyon Ang Neptune buwan ni tritono ay bumaba sa pamamagitan ng planeta Roche limitahan, potensiyal na disintegrating sa isang planetary singsing sistema katulad Sa Saturn.[42]
Astronomy and astrophysics 4 bilyon Ang puntong Median sa pamamagitan ng kung saan ang Andromeda Galaxy ay magkakaroon ng bangaan sa Milky Way, na pagkatapos noon pagsamahin upang makabuo ng isang kalawakan dub "Milkomeda "[43] Ang Solar System ay inaasahang maging ganap na hindi maaapektuhan ng ito banggaan..[44]
Astronomy and astrophysics 5.4 bilyon iiwanan ng Araw ang kanyang kategoryang mainsequence paupnta sa pagiging Pulang higante.[45]
Astronomy and astrophysics 7.5 bilyon Ang mundo at ang marte ay parehong mag kaka tidally locked .[33]
Astronomy and astrophysics 7.9 bilyon Ang Sun naabot ang dulo ng red-giant sangay ng Hertzsprung-Russell diagram, pagkamit ng mismong maximum na radius ng 256 beses sa kasalukuyan araw halaga.[45] Sa proseso, Mercury, Venus at posibleng Earth ay nawasak.[46]

Sa panahon ng mga oras na ito, ito ay posible na ang Saturn 's buwan Titan Maaaring makamit ang temperatura ng ibabaw na kinakailangan upang suportahan ang buhay.[47]

Astronomy and astrophysics 8 bilyon Ang aray ay magiging isa na lamang carbon-oxygen white dwarf na may 54.05 porsyento ng kanyang sukat .[45][48][49][d]
Astronomy and astrophysics 20 bilyon Ang hangganan ng Uniberso sa haha sitwasyon, sa pag-aakala ng modelo ng dark enerhiya kasama ang w = -1.5.[50] Observations of galaxy cluster speeds by the Chandra X-ray Observatory suggest that this will not occur.[51]
Astronomy and astrophysics 50 bilyon Sa pag-aakala parehong makakaligtas sa pagpapalawak ng Sun, sa pamamagitan ng oras na ito ang Earth at ang Buwan maging tidelock ed, sa bawat pagpapakita lamang ng isang mukha sa iba.[52][53] Thereafter, the tidal action of the Sun will extract angular momentum from the system, causing the lunar orbit to decay and the Earth's spin to accelerate.[54]
Astronomy and astrophysics 100 bilyon Ang Pagpapalawak ng Universe ni nagiging sanhi ng lahat ng mga kalawakan na lampas ng Milky Way Local Group upang mawala nang higit sa cosmic liwanag abot-tanaw, pag-aalis ng mga ito mula sa kapansin-pansin uniberso.[55]
Astronomy and astrophysics 150 bilyon The cosmic microwave background cools from its current temperature of ~2.7 K to 0.3 K, rendering it essentially undetectable with current technology.[56]
Astronomy and astrophysics 450 bilyon Ang Median point na may ~47 galaxies[57] ng isang grupong lokal ay magiging isang malaking galaksiya.[58]
Astronomy and astrophysics 800 billion Inaasahang oras kapag ang net liwanag na pagpapalabas mula sa pinagsamang Milkomeda kalawakan ay nagsisimula na tanggihan bilang ang red dwarf na bituin ay pumasa sa pamamagitan ng kanilang asul dwarf yugto ng peak liwanag.[59]
Astronomy and astrophysics 1012 (1 trillion) Mababang pagtatantya para sa mga oras hanggang sa bituin na magwakas sa kalawakan bilang mga kalawakan maubos ng gas na ulap na kailangan nila upang bumuo ng mga bituin.[58]

Pagpapalawak ng uniberso, sa pag-aakala ng isang pare-pareho ang dark enerhiya density, multiply nito ang wavelength ng cosmic microwave background sa pamamagitan ng 10 29 </ maghapunan>, na lalampas sa sukat ng cosmic liwanag abot-tanaw at rendering nito ebidensiya ng Big Bang undetectable. Gayunpaman, maaari pa rin itong maging posible upang matukoy ang paglawak ng uniberso sa pamamagitan ng pag-aaral ng hypervelocity bituin.[55]

Astronomy and astrophysics 3×1013 (30 trilyon) Tinatayang oras para sa black dwarf Sun upang sumailalim sa isang malapit na sagupaan sa isa pang bituin sa lokal na Solar kapitbahayan. Tuwing dalawang bituin (o stellar mga labi) malapit sa isa't isa pumasa, orbit 'ang kanilang mga planeta ay maaaring disrupted, potensiyal na ejecting mga ito mula sa sistema ang lahat. Sa average, ang mas malapit orbit ng planeta sa kanyang magulang star, mas tumatagal na ipinalabas sa ganitong paraan, dahil ang mga bituin ay bihirang pumasa kaya malapit na.[60]
Astronomy and astrophysics 1014 (100 triyon) Mataas na pagtatantya para sa mga oras hanggang sa normal bituin nagtatapos sa kalawakan.[58] to ay minamarkahan ang transition mula sa Stelliferous Era upang ang manghina Era; na walang mga libreng hydrogen upang bumuo ng mga bagong bituin, ang lahat ng natitirang mga bituin mabagal maubos ang kanilang gasolina at mamatay.[1]
Astronomy and astrophysics 1.1–1.2×1014 (110–120 trilyon) Oras sa pamamagitan ng kung saan ang lahat bituin sa uniberso ay na-naubos na ang kanilang gasolina (ang pinakamahabang-nanirahan bituin, may mababang mass pula dwarfs, na buhay ay sumasaklaw ng halos 10-20,000,000,000,000 trilyong taon.[58] After this point, the stellar-mass objects remaining are stellar remnants (white dwarfs, neutron stars and black holes). Brown dwarfs also remain.

Collisions between brown dwarfs will create new red dwarf stars on a marginal level: on average, a few dozen at most will be present in the galaxy. Collisions between stellar remnants will create occasional supernovae.[58]

Astronomy and astrophysics 1015 (1 kwadrilyon) Tinatayang oras ng hanggang sa stellar malapit nakatagpo baklasin ang lahat ng mga planeta sa Solar System mula sa kanilang mga orbit.[58]

Sa pamamagitan ng puntong ito, ang Sun ay nai-cooled sa limang grado sa itaas absolute zero.[61]

Astronomy and astrophysics 1019-1020 Tinatayang oras ng hanggang sa 90% - 99% ng kayumanggi dwarf s at stellar mga labi ay ipinalabas mula sa kalawakan. Kapag malapit-lapit sa isa't isa pumasa dalawang bagay, makipagpalitan sila orbital enerhiya, na may mas mababang-masa bagay tending upang makakuha ng enerhiya. Sa pamamagitan ng paulit-ulit na nakatagpo, mas mababa-masa bagay maaaring makakuha ng sapat na enerhiya sa paraan na ito upang mai na ipinalabas mula sa kanilang mga kalawakan. Ang prosesong ito ay kalaunan nagiging sanhi ng kalawakan upang paalisin ang karamihan ng nito kayumanggi dwarfs at stellar mga labi.[58][62]
Astronomy and astrophysics 1020 (100 kwintilyon) Tinatayang oras ng hanggang sa ang Daigdig bumangga sa ang Araw dahil sa pagkabulok ng orbit nito sa pamamagitan ng emission ng gravitational radiation,[63] kung ang Mundo ay hindi rin muna engulfed sa pamamagitan ng red giant Sun ng ilang bilyong taon mula ngayon [64][65] o magkakasunod na ipinalabas mula sa orbit nito sa pamamagitan ng isang stellar makasalubong.[63]
Astronomy and astrophysics 1030 (1 nanilyon) Tinatayang oras ng hanggang sa ang mga bituin ay hindi na ipinalabas mula sa kalawakan (1% - 10%) ay nabibilang sa gitnang napakalaking black hole 'ang kanilang galaxy s. Sa pamamagitan ng puntong ito, kasama ang binary star nagki bumagsak sa bawat isa, at planeta sa kanilang mga bituin, sa pamamagitan ng emission ng gravitational radiation, tanging nag-iisa object (stellar mga labi, brown dwarfs, na ipinalabas planeta, mga black hole) ay mananatili sa uniberso.[58]
Particle physics 2×1036 (2 duwodesilyon) Ang tinatayang oras para sa lahat nucleons sa kapansin-pansin Universe sa pagkabulok, kung ang proton half-life tumatagal nito pinakamaliit na posibleng halaga (8.2 × 10 33 </ maghapunan> taon).[66][67][e]
Particle physics 3×1043 (30 tredesilyon) Tinatayang oras para sa lahat nucleons sa kapansin-pansing uniberso sa pagkabulok, kung ang proton half-life tumatagal ang pinakamalaking posibleng halaga, 1041 years,[58] sa pag-aakala na ang Big Bang si ng implasyon. at na ang parehong proseso na ginawa baryons manaig sa paglipas ng anti-baryons sa maagang Universe ginagawang protons pagkabulok [68] Maling banggit (Hindi tamang <ref> tag;

May mga nilalaman dapat ang refs na walang pangalan); $2 sa pamamagitan ng oras na ito, kung protons gawin pagkabulok, ang Black Hole Era, kung saan black hole ay ang mga natitirang lamang bagay sa kalangitan, ay nagsisimula.[1][58]

Particle physics 1065 (100 bidyintilyon) inaasahan na ang mga proton ay walang pagkabulok, tinatayang oras para sa matibay na bagay tulad ng bato upang muling ayusin ang kanilang mga atoms at molecules sa pamamagitan ng kabuuan tunneling. Sa ito timescale lahat ng bagay ay likido.[63]
Particle physics 5.8×1068 (580 unbidyintilyon) Tinatayang oras ng hanggang sa isang stellar masa black hole na may isang masa ng 3 solar masa es decays sa pamamagitan ng proseso Hawking.[69]
Particle physics 1.9×1098 (190 untridyintilyon) Tinatayang oras ng hanggang sa NGC 4889, ang kasalukuyang pinakamalaking kilala napakalaking black hole na may isang masa ng 21000000000 solar masa, decays sa pamamagitan ng proseso ng Hawking.[69]
Particle physics 1.7×10106 (17 kwatortridyintilyon) Tinatayang oras ng hanggang sa isang napakalaking black hole na may isang masa ng 20000000000000 solar masa decays sa pamamagitan ng proseso ng Hawking.[69] Ito ay minamarkahan ang wakas ng Black Hole Era. Higit pa sa oras na ito, kung protons gawin pagkabulok, ipinapasok ng Uniberso ang Madilim Era, kung saan ang lahat ng mga pisikal na mga bagay na bulok sa subatomic particle, unti-unting paikot-ikot pababa sa kanilang huling estado ng enerhiya.[1][58]
Particle physics 10200 (100 kwinseksadyintilyon) Tinatayang mataas na oras para sa lahat nucleons sa kapansin-pansin Universe sa pagkabulok (kung gagawin nila hindi sa pamamagitan ng proseso sa itaas), sa pamamagitan ng anumang isa sa maraming pinapayagan sa modernong pisika maliit na butil ng iba't ibang mga mekanismo (mas mataas na-order baryon non-iingat proseso, virtual na mga black hole, sphaleron s, atbp), sa oras kaliskis ng pahahon.
Particle physics 101500 (1 nobemnanadyingkwadrindyentilyon) Sa pag-aakala protons huwag pagkabulok, ang tinantyang oras hanggang sa ang lahat ng baryonic matter ay alin man sa fused magkasama upang bumuo ng bakal-56 o bulok mula sa isang mas mataas na masa elemento sairon-56.[63] (see iron star)
Astronomy and astrophysics [f][g] Mababang pagtatantya para sa mga oras hanggang sa ang lahat ng mga bagay na nagko-collapse sa black hole s, sa pag-aakala walang proton pagkabulok.[63] Subsequent Black Hole Era and transition to the Dark Era are, on this timescale, instantaneous.
Particle physics Tinatayang Panahon ng Utak ni Boltzmannna lumitaw sa mga vacuum sa pamamagitan ng isang kusang-loob entropy pagbaba.[70]
Particle physics Tinatayang oras para sa random na kabuuan ang pagbabagu-bago s upang bumuo ng isang bagong Big Bang, ayon kay Carroll and Chen.[71]
Astronomy and astrophysics Mataas na pagtatantya para sa mga oras hanggang sa ang lahat ng mga bagay na nagko-collapse sa mga black hole, muli kung ipagpalagay na walang proton pagkabulok.[63]
Particle physics Mataas na pagtatantya para sa mga oras para sa Uniberso upang maabot nito huling estado ng enerhiya.[70]
Mathematics Ang Sukat ng isang tinantyang oras Poincaré pag-ulit para sa kabuuan ng estado ng isang hypothetical kahon na naglalaman ng isang nakahiwalay na black hole ng stellar masa.[72] Ipinagpapalagay oras na ito ng pang-istatistikang modelo nakabatay sa Poincaré pag-ulit. Ang isang mas pinadali paraan ng pag-iisip tungkol sa oras na ito ay na sa isang modelo na kung saan ang kasaysayan ng -uulit mismo nagkataon maraming beses dahil sa mga katangian ng statistical mekanika, ito ay ang sukatan ng oras kapag ito ay unang na medyo katulad (para sa isang makatwirang pagpili ng "katulad") sa kasalukuyan nitong estado muli.
Mathematics Sukat ng isang tinatayang oras ng pag-ulit Poincaré para sa kabuuan ng estado ng isang hypothetical kahon na naglalaman ng isang black hole na may masa sa loob ng kasalukuyang makikita sa rehiyon ng Uniberso.[72]
Mathematics Ang sukat ng isang tinatayang oras ng pag-ulit Poincaré para sa kabuuan ng estado ng isang hypothetical kahon na naglalaman ng isang black hole ng tinantyang masa ng buong Uniberso, kapansin-pansin o hindi, sa pag-aakala Linde ni magugulong ng implasyon modelo sa isang inflaton na nag timbang ay 10−6 Planck masses.[72]

Mga kaganapan sa astronomiya[baguhin | baguhin ang wikitext]

Ito ay isang lista ng mga lubhang mabihirang mga pangyayari sa simula ng pang-11 na milenyong AD (taong 10,001).

Mga taon mula ngayon Petsa Mga kaganapan
Astronomy and astrophysics 8,000
Sa pag papalit ng aksis ng Daigdig, ay ginagawang Deneb ang Hilagang bituin.[73]
Astronomy and astrophysics Error: Second date should be year, month, day 20 August, 10,663 AD Ang sabay-sabay na kabuuang solar Eclipse at transit ng Merkuryo.[74]
Astronomy and astrophysics Error: Second date should be year, month, day 10,720 AD siya planeta Mercury at Venus habilin parehong tumawid ang makalano sa parehong oras.[74]
Astronomy and astrophysics Error: Second date should be year, month, day 25 August, 11,268 AD Isang total solar eclipse at ang pag daan ng Planetang Merkuryo.[74]
Astronomy and astrophysics Error: Second date should be year, month, day 28 February, 11,575 AD Ang sabay-sabay na sa hugis ng bilog solar Eclipse at pagbibiyahe ng Mercury.[74]
Astronomy and astrophysics 10,000
Ang Gregorian calendar ay magiging humigit-kumulang 10 araw out sa sync kasama ang posisyon ng Araw sa kalangitan.[75]
Astronomy and astrophysics Error: Second date should be year, month, day 17 Setyembre 13,425 AD isnang kabuuang pag tatagpo ng Venus at Merkyuryo.[74]
Astronomy and astrophysics 12,000–13,000
Dahil sa pag babago ng aksis ng Mundo, magiging Bituin ng hilaga ang Vega.[76][77]
Astronomy and astrophysics 13,000
Sa pamamagitan ng puntong ito, nang kalahating precessional ikot, ng ehe ikiling Daigdig ay baligtad, na nagiging sanhi ng tag-araw at taglamig upang maganap sa tapat panig ng orbit ng Earth. Nangangahulugan ito na ang mga panahon sa hilagang hemisphere, na nakakaranas ng mas malinaw seasonal pagkakaiba-iba dahil sa isang mas mataas na porsyento ng lupa, ay magiging mas higit pang extreme, dahil ito ay nakaharap patungo sa Araw sa Daigdig periheliyon at ang layo mula sa Araw sa aphelion.[77]
Astronomy and astrophysics 14,000-17,000
The Earth's axial precession will make Canopus the South Star, but it will only be within 10° of the south celestial pole.[78]
Astronomy and astrophysics Error: Second date should be year, month, day 5 April, 15,232 AD Mag kakaroon ng isang kabuuang eklipse at ang Pag daan ng Planetang Venus.[74]
Astronomy and astrophysics Error: Second date should be year, month, day 20 April, 15,790 AD ang Eklipse sa Planetang Merkyuryo.[74]
Astronomy and astrophysics Error: Second date should be year, month, day 20,874 AD Ang Kalendaryong lunar Kalendaryong Islam ang Kalendaryong solar at ang Kalendaryong Gregorian na mag kakaparaero ang agwat at unti unting hihigtan ng Kalendaryong Islam ang kalendaryong Gregoriano.[79]
Astronomy and astrophysics 27,000
Ang Orbit ng Munbdo ay aabot sa , 0.00236 (na ngayon ay 0.01671).[80][81][h]
Astronomy and astrophysics Error: Second date should be year, month, day October, 38,172 AD Ang [[Pag daan ng Urano sa Neptuno]], ay ang magiging pinakamagandang pag tatagpo.[82][i]
Astronomy and astrophysics Error: Second date should be year, month, day 1 March, 48,901 AD Ang Kalendaryo ni Hulyan na (365.25 araw) at Kalendaryong Gregorian ( na may 365.2425 na araw ) ay magiging isang taon lamang ang agwat.[83][j]
Astronomy and astrophysics Error: Second date should be year, month, day 67,173 AD Ang mga Planeta na Merkyuryo at Venus ay parehong mag tatagpo sa parehong oras.[74]
Astronomy and astrophysics Error: Second date should be year, month, day 26 July, 69,163 AD Ang Pagdaan ng Venus sa Merkyuryo.[74]
Astronomy and astrophysics Error: Second date should be year, month, day 27 and 28 March, 224,508 AD Respectively, Venus and then Mercury will transit the Sun.[74]
Astronomy and astrophysics Error: Second date should be year, month, day 571,741 AD Isan gmarahang pag kilos ng Planetang Venus aat ng Daigdig at itoy makikita sa planetang Marte[74]

Mga ekspedisyon sa kalawakan[baguhin | baguhin ang wikitext]

Upang lagyan ng petsa ang limang spacecraft ( Voyagers 1 at 2, Pioneers 10 at 11 at Bagong Horizons) ay nasa trajectories na kung saan ay magdadala sa kanila sa labas ng Solar System at sa interstellar space. Maliban sa imposibleng banggaan, ang craft dapat magpumilit walang katiyakan.[84]

Mga taon mula ngayon Mga pangyayari
Astronomy and astrophysics 10,000 Ang Pioneer 10 ay dadaan ng 3.8 light year sa Barnard's Star.[84]
Astronomy and astrophysics 25,000 Ang Mensahe ni Aresibo, na isang koleksiyon ng of radio data na pinadala noong 16 Nobyembre 1974, ay maaring nakarating na sa kanyang destinasyon, ang Messier 13.[85] ito lamang ay isang mensaheng pang interstellar radio na pinadala sa pinaka malapit na kumpol ng mga bituin, at kung may sasagot nga sa mensaheng ito mag hihintay nanaman tayo ng mahabang panahon sa pag sagot ng mga nilalang sa M13.
Astronomy and astrophysics 40,000 AngVoyager 1 ay dadaan sa 1.6 light year ng AC+79 3888, sa isang bituin na kabilang sa hanay ng Camelopardalis.[86]
Astronomy and astrophysics 50,000 Ang KEO isang time capsule,kung ito ay pinalipad, ay muling papasok o babalik sa atmospera ng mundo.[87]
Astronomy and astrophysics 296,000 Ang Voyager 2 ay dadaan ng 4.3 light years sa Sirius, ang pinaka makinang na tala sa gabi..[86]
Astronomy and astrophysics 300,000 Ang Pioneer 10 Ay dadaan sa 3 light year ng Ross 248.[88]
Astronomy and astrophysics 2 milyon Ang Pioneer 10Ay daaan sa bituing Aldebaran.[89]
Astronomy and astrophysics 4 milyon Ang Pioneer 11 Ay Dadaan sa mga hanay ng bituin ng Aquila.[89]
Astronomy and astrophysics 8 milyon Ang Orbit ng LAGEOS Ay Mabubulok , at sila ay muling ipasok ang kapaligiran ng Daigdig , nagdadala sa kanila ng mensahe sa anumang mga kaapu-apuhan malayo sa hinaharap ng sangkatauhan, at ng mapa ng kontinente habang ang mga ito ay inaasahan na lumitaw pagkatapos.[90]

Teknolohiya at kultura[baguhin | baguhin ang wikitext]

Mga taon mula ngayon Kaganapan
technology and culture 10,000 Ang tinatayang haba ng buhay ayon sa Long Now Foundationilang mga patuloy na mga proyekto, kabilang ang isang 10,000-taon orasan na kilala bilang ang Orasan ng Long Ngayon, ang Proyektong Roseta, at sa Long Bet Project.[91]
Mathematics 10,000 Ang Katapusan ng Sangkatauhan ayon kay Brandon Carter's Doomsday argument, saan Ipinagpapalagay na kalahati ng mga tao kung sino ang kailanman nanirahan nai-ipinanganak.[92]
technology and culture 100,000 – 1 million Ayon kay Michio Kaku, na ang sangkatauhan ay magkakaroon na ng Type III civilization, na kayang gamitin ang mga enerhiya sa kalwakan (tila mga diyos).[93]
technology and culture 50 million Oras sa pamamagitan ng kung saan ang buong kalawakan ma-colonized, kahit na sa Bilis ng sublight.[94]
Mathematics &May mali sa ekspresyon: Hindi inaasahang < na operatorMay mali sa ekspresyon: Hindi inaasahang < na operatorMay mali sa ekspresyon: Hindi inaasahang < na operatorMay mali sa ekspresyon: Hindi inaasahang < na operatorMay mali sa ekspresyon: Hindi inaasahang < na operatorMay mali sa ekspresyon: Hindi inaasahang < na operatorMay mali sa ekspresyon: Hindi inaasahang < na operatorMay mali sa ekspresyon: Hindi inaasahang < na operatorMay mali sa ekspresyon: Hindi inaasahang < na operatorMay mali sa ekspresyon: Hindi inaasahang < na operatorMay mali sa ekspresyon: Hindi inaasahang < na operatorMay mali sa ekspresyon: Hindi inaasahang < na operatorMay mali sa ekspresyon: Hindi inaasahang < na operatorMay mali sa ekspresyon: Hindi inaasahang < na operatorMay mali sa ekspresyon: Hindi inaasahang < na operatorMay mali sa ekspresyon: Hindi inaasahang < na operator.May mali sa ekspresyon: Hindi inaasahang < na operatorError: Second date should be year, month, day At 15:30:08 UTC Sa 4 Disyembre 292,277,026,596 AD, Ang Unix time stampay lalampas sa pinakamalaking halaga na maaaring gaganapin sa isang naka-sign ng 64-bit integer.[95]

Grapikal na kronolohiya[baguhin | baguhin ang wikitext]

Para sa mga grapikal, logarithmic na kronolohiya ng mga kaganapang ito, tingnan ang:

Tingnan din[baguhin | baguhin ang wikitext]

Mga sipi[baguhin | baguhin ang wikitext]

Padron:Notes

Talababa[baguhin | baguhin ang wikitext]

  1. 1.0 1.1 1.2 1.3 1.4 1.5 1.6 Maling banggit (Hindi tamang <ref> tag; walang binigay na teksto para sa refs na may pangalang prob); $2
  2. Maling banggit (Hindi tamang <ref> tag; walang binigay na teksto para sa refs na may pangalang shortscale); $2
  3. Maling banggit (Hindi tamang <ref> tag; walang binigay na teksto para sa refs na may pangalang ejection/capture); $2
  4. Maling banggit (Hindi tamang <ref> tag; walang binigay na teksto para sa refs na may pangalang dwarf); $2
  5. Maling banggit (Hindi tamang <ref> tag; walang binigay na teksto para sa refs na may pangalang half-life); $2
  6. Maling banggit (Hindi tamang <ref> tag; walang binigay na teksto para sa refs na may pangalang big number); $2
  7. Maling banggit (Hindi tamang <ref> tag; walang binigay na teksto para sa refs na may pangalang big number2); $2
  8. Maling banggit (Hindi tamang <ref> tag; walang binigay na teksto para sa refs na may pangalang J2000); $2
  9. Maling banggit (Hindi tamang <ref> tag; walang binigay na teksto para sa refs na may pangalang solex note); $2
  10. Maling banggit (Hindi tamang <ref> tag; walang binigay na teksto para sa refs na may pangalang Greg 2 note); $2

Mga Sanggunian[baguhin | baguhin ang wikitext]

  1. 1.0 1.1 1.2 1.3 Adams, Fred; Laughlin, Greg (1999). The Five Ages of the Universe. New York: The Free Press. ISBN 978-0-684-85422-9.
  2. Rescher, Nicholas (1998). Predicting the future: An introduction to the theory of forecasting. State University of New York Press. ISBN 0-7914-3553-9.
  3. Komatsu, E.; Smith, K. M.; Dunkley, J.; et al. (2011). "Seven-Year Wilkinson Microwave Anisotropy Probe (WMAP) Observations: Cosmological Interpretation". The Astrophysical Journal Supplement Series. 192 (2): 18. arXiv:1001.4731. Bibcode:2011ApJS..192...19W. doi:10.1088/0067-0049/192/2/18.
  4. 4.0 4.1 Matthews, R. A. J. (Spring 1994). "The Close Approach of Stars in the Solar Neighborhood". Quarterly Journal of the Royal Astronomical Society. 35 (1): 1. Bibcode:1994QJRAS..35....1M.
  5. Berger, A, and Loutre, MF (2002). "Climate: an exceptionally long interglacial ahead?". Science. 297 (5585): 1287–8. doi:10.1126/science.1076120. PMID 12193773.{{cite journal}}: CS1 maint: multiple names: mga may-akda (link)
  6. "Niagara Falls Geology Facts & Figures". Niagara Parks. Nakuha noong 29 Abril 2011.
  7. Finkleman, David; Allen, Steve; Seago, John; Seaman, Rob; Seidelmann, P. Kenneth (Hunyo 2011). "The Future of Time: UTC and the Leap Second". ArXiv eprint. 1106: 3141. arXiv:1106.3141. Bibcode:2011arXiv1106.3141F.
  8. Tapping, Ken (2005). "The Unfixed Stars". National Research Council Canada. Nakuha noong 29 Disyembre 2010.
  9. Monnier, J. D.; Tuthill, P.; Lopez, GB; et al. (1999). "The Last Gasps of VY Canis Majoris: Aperture Synthesis and Adaptive Optics Imagery". The Astrophysical Journal. 512 (1): 351. arXiv:astro-ph/9810024. Bibcode:1999ApJ...512..351M. doi:10.1086/306761.
  10. 10.0 10.1 "Super-eruptions: Global effects and future threats". The Geological Society. Nakuha noong 25 Mayo 2012.
  11. "Frequently Asked Questions". Hawai'i Volcanoes National Park. 2011. Nakuha noong 22 Oktubre 2011.
  12. Bostrom, Nick (Marso 2002). "Existential Risks: Analyzing Human Extinction Scenarios and Related Hazards". Journal of Evolution and Technology. 9 (1). Nakuha noong 10 Setyembre 2012.
  13. "Sharpest Views of Betelgeuse Reveal How Supergiant Stars Lose Mass". Press Releases. European Southern Observatory. 29 Hulyo 2009. Nakuha noong 6 Setyembre 2010.
  14. Sessions, Larry (29 Hulyo 2009). "Betelgeuse will explode someday". EarthSky Communications, Inc. Nakuha noong 16 Nobyembre 2010.
  15. Bobylev, Vadim V. (Marso 2010). "Searching for Stars Closely Encountering with the Solar System". Astronomy Letters. 36 (3): 220–226. arXiv:1003.2160. Bibcode:2010AstL...36..220B. doi:10.1134/S1063773710030060.
  16. 16.0 16.1 Sharma, B. K. (2008). "Theoretical formulation of the Phobos, moon of Mars, rate of altitudinal loss". Eprint arXiv:0805.1454. Nakuha noong 10 Setyembre 2012.
  17. Haddok, Eitan (29 Setyembre 2008). "Birth of an Ocean: The Evolution of Ethiopia's Afar Depression". Scientific American. Inarkibo mula sa ang orihinal noong 24 Disyembre 2013. Nakuha noong 27 Disyembre 2010. {{cite web}}: Italic or bold markup not allowed in: |publisher= (tulong)
  18. Garrison, Tom (2009). Essentials of Oceanography (5 pat.). Brooks/Cole. p. 62.
  19. "Continents in Collision: Pangea Ultima". NASA. 2000. Inarkibo mula sa ang orihinal noong 21 Agosto 2012. Nakuha noong 29 Disyembre 2010.
  20. Nelson, Stephen A. "Meteorites, Impacts, and Mass Extinction". Tulane University. Nakuha noong 13 Enero 2011.
  21. Hayes, Wayne B. (2007). "Is the Outer Solar System Chaotic?". Nature Physics. 3 (10): 689–691. arXiv:astro-ph/0702179. Bibcode:2007NatPh...3..689H. doi:10.1038/nphys728.
  22. Leong, Stacy (2002). "Period of the Sun's Orbit Around the Galaxy (Cosmic Year)". The Physics Factbook. Nakuha noong 2 Abril 2007.
  23. Scotese, Christopher R. "Pangea Ultima will form 250 million years in the Future". Paleomap Project. Nakuha noong 13 Marso 2006.
  24. Williams, Caroline; Nield, Ted (20 Oktubre 2007-10-20). "Pangaea, the comeback". New Scientist. Inarkibo mula sa ang orihinal noong 13 Abril 2008. Nakuha noong 28 Agosto 2009. {{cite news}}: Check date values in: |date= (tulong)
  25. Minard, Anne (2009). "Gamma-Ray Burst Caused Mass Extinction?". National Geographic News. Nakuha noong 2012-08-27.
  26. "Questions Frequently Asked by the Public About Eclipses". NASA. Inarkibo mula sa ang orihinal noong 12 Marso 2010. Nakuha noong 7 Marso 2010.
  27. 27.0 27.1 O'Malley-James, Jack T.; Greaves, Jane S.; Raven; John A.; Cockell; Charles S. (2012). "Swansong Biospheres: Refuges for life and novel microbial biospheres on terrestrial planets near the end of their habitable lifetimes" (PDF). arxiv.org. Nakuha noong 2012-11-01. {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (tulong)CS1 maint: multiple names: mga may-akda (link)
  28. 28.0 28.1 Heath, Martin J.; Doyle, Laurance R. (2009). "Circumstellar Habitable Zones to Ecodynamic Domains: A Preliminary Review and Suggested Future Directions". arXiv:0912.2482.
  29. 29.0 29.1 29.2 Franck, S.; Bounama, C.; Von Bloh, W. (Nobyembre 2005). "Causes and timing of future biosphere extinction" (PDF). Biogeosciences Discussions. 2 (6): 1665–1679. Bibcode:2005BGD.....2.1665F. doi:10.5194/bgd-2-1665-2005. Nakuha noong 19 Oktubre 2011.
  30. Schröder, K.-P.; Connon Smith, Robert (1 Mayo 2008). "Distant future of the Sun and Earth revisited". Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 386 (1): 155–163. arXiv:0801.4031. Bibcode:2008MNRAS.386..155S. doi:10.1111/j.1365-2966.2008.13022.x.
  31. Brownlee, Donald E. (2010). "Planetary habitability on astronomical time scales". In Schrijver, Carolus J.; Siscoe, George L. (mga pat.). Heliophysics: Evolving Solar Activity and the Climates of Space and Earth. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-11294-9. {{cite book}}: Unknown parameter |chapterurl= ignored (|chapter-url= suggested) (tulong)
  32. Li King-Fai; Pahlevan, Kaveh; Kirschvink, Joseph L.; Yung, Luk L. (2009). "Atmospheric pressure as a natural climate regulator for a terrestrial planet with a biosphere". Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America. 106 (24). Bibcode:2009PNAS..106.9576L. doi:10.1073/pnas.0809436106. PMC 2701016. PMID 19487662.{{cite journal}}: CS1 maint: multiple names: mga may-akda (link)
  33. 33.0 33.1 Kargel, Jeffrey Stuart (2004). Mars: A Warmer, Wetter Planet. Springer. p. 509. ISBN 978-1-85233-568-7. Nakuha noong 29 Oktubre 2007.
  34. Waszek, Lauren; Irving, Jessica; Deuss, Arwen (20 Pebrero 2011). "Reconciling the Hemispherical Structure of Earth's Inner Core With its Super-Rotation". Nature Geoscience. 4 (4): 264–267. Bibcode:2011NatGe...4..264W. doi:10.1038/ngeo1083.
  35. McDonough, W. F. (2004). "Compositional Model for the Earth's Core". Treatise on Geochemistry. 2: 547–568. Bibcode:2003TrGeo...2..547M. doi:10.1016/B0-08-043751-6/02015-6. ISBN 978-0-08-043751-4.
  36. Luhmann, J. G.; Johnson, R. E.; Zhang, M. H. G. (1992). "Evolutionary impact of sputtering of the Martian atmosphere by O+ pickup ions". Geophysical Research Letters. 19 (21): 2151–2154. Bibcode:1992GeoRL..19.2151L. doi:10.1029/92GL02485.
  37. Quirin Shlermeler (3 Marso 2005). "Solar wind hammers the ozone layer". nature news. doi:10.1038/news050228-12. {{cite journal}}: Invalid |ref=harv (tulong)
  38. Adams, Fred C. (2008). "Long-term astrophysicial processes". In Bostrom, Nick; Cirkovic, Milan M. (mga pat.). Global Catastrophic Risks. Oxford University Press. pp. 33–47.
  39. Neron de Surgey, O.; Laskar, J. (1996). "On the Long Term Evolution of the Spin of the Earth". Astronomie et Systemes Dynamiques, Bureau des Longitudes. 318: 975. Bibcode:1997A&A...318..975N.
  40. "Study: Earth May Collide With Another Planet". Fox News. 11 Hunyo 2009. Nakuha noong 8 Setyembre 2011.
  41. Hecht, Jeff (2 Abril 1994). "Science: Fiery Future for Planet Earth". New Scientist (subscription required). Blg. 1919. p. 14. Nakuha noong 29 Oktubre 2007.
  42. Chyba, C. F.; Jankowski, D. G.; Nicholson, P. D. (1989). "Tidal Evolution in the Neptune-Triton System". Astronomy & Astrophysics. 219: 23. Bibcode:1989A&A...219L..23C.
  43. Cox, J. T.; Loeb, Abraham (2007). "The Collision Between The Milky Way And Andromeda". Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 386 (1): 461. arXiv:0705.1170. Bibcode:2008MNRAS.tmp..333C. doi:10.1111/j.1365-2966.2008.13048.x.{{cite journal}}: CS1 maint: bibcode (link) CS1 maint: multiple names: mga may-akda (link)
  44. NASA (2012-05-31). "NASA's Hubble Shows Milky Way is Destined for Head-On Collision". NASA. Nakuha noong 2012-10-13.
  45. 45.0 45.1 45.2 Schroder, K. P.; Connon Smith, Robert (2008). "Distant Future of the Sun and Earth Revisited". Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 386 (1): 155–163. arXiv:0801.4031. Bibcode:2008MNRAS.386..155S. doi:10.1111/j.1365-2966.2008.13022.x.
  46. Rybicki, K. R.; Denis, C. (2001). "On the Final Destiny of the Earth and the Solar System". Icarus. 151 (1): 130–137. Bibcode:2001Icar..151..130R. doi:10.1006/icar.2001.6591.{{cite journal}}: CS1 maint: multiple names: mga may-akda (link)
  47. Lorenz, Ralph D.; Lunine, Jonathan I.; McKay, Christopher P. (1997). "Titan under a red giant sun: A new kind of "habitable" moon" (PDF). Geophysical Research Letters. 24 (22): 2905–8. Bibcode:1997GeoRL..24.2905L. doi:10.1029/97GL52843. PMID 11542268. Inarkibo mula sa ang orihinal (PDF) noong 24 Hulyo 2011. Nakuha noong 21 Marso 2008.{{cite journal}}: CS1 maint: multiple names: mga may-akda (link)
  48. Balick, Bruce. "Planetary Nebulae and the Future of the Solar System". University of Washington. Inarkibo mula sa ang orihinal noong 19 Disyembre 2008. Nakuha noong 23 Hunyo 2006.
  49. Kalirai, Jasonjot S.; et al. (Marso 2008). "The Initial-Final Mass Relation: Direct Constraints at the Low-Mass End". The Astrophysical Journal. 676 (1): 594–609. arXiv:0706.3894. Bibcode:2008ApJ...676..594K. doi:10.1086/527028.
  50. "Universe May End in a Big Rip". CERN Courier. 1 Mayo 2003. Nakuha noong 22 Hulyo 2011.
  51. Vikhlinin, A.; Kravtsov, A.V.; Burenin, R.A.; et al. (2009). "Chandra Cluster Cosmology Project III: Cosmological Parameter Constraints". The Astrophysical Journal. Astrophysical Journal. 692 (2): 1060. arXiv:0812.2720. Bibcode:2009ApJ...692.1060V. doi:10.1088/0004-637X/692/2/1060.
  52. Murray, C.D. and Dermott, S.F. (1999). Solar System Dynamics. Cambridge University Press. p. 184. ISBN 978-0-521-57295-8.{{cite book}}: CS1 maint: multiple names: mga may-akda (link)
  53. Dickinson, Terence (1993). From the Big Bang to Planet X. Camden East, Ontario: Camden House. pp. 79–81. ISBN 978-0-921820-71-0.
  54. Canup, Robin M.; Righter, Kevin (2000). Origin of the Earth and Moon. The University of Arizona space science series. Bol. 30. University of Arizona Press. pp. 176–177. ISBN 978-0-8165-2073-2.
  55. 55.0 55.1 Loeb, Abraham (2011). "Cosmology with Hypervelocity Stars". Harvard University. arXiv:1102.0007v2.pdf. {{cite journal}}: Check |arxiv= value (tulong)
  56. Chown, Marcus (1996). Afterglow of Creation. University Science Books. p. 210.
  57. "The Local Group of Galaxies". University of Arizona. Students for the Exploration and Development of Space. Nakuha noong 2 Oktubre 2009.
  58. 58.00 58.01 58.02 58.03 58.04 58.05 58.06 58.07 58.08 58.09 58.10 Adams, Fred C. (Abril 1997). "A dying universe: the long-term fate and evolution of astrophysical objects". Reviews of Modern Physics. 69 (2): 337–372. arXiv:astro-ph/9701131. Bibcode:1997RvMP...69..337A. doi:10.1103/RevModPhys.69.337. {{cite journal}}: Unknown parameter |coauthors= ignored (|author= suggested) (tulong)
  59. Adams, F. C.; Graves, G. J. M.; Laughlin, G. (Disyembre 2004). García-Segura, G.; Tenorio-Tagle, G.; Franco, J.; Yorke, H. W. (mga pat.). "Gravitational Collapse: From Massive Stars to Planets. / First Astrophysics meeting of the Observatorio Astronomico Nacional. / A meeting to celebrate Peter Bodenheimer for his outstanding contributions to Astrophysics". Revista Mexicana de Astronomía y Astrofísica (Serie de Conferencias). 22: 46–49. Bibcode:2004RMxAC..22...46A. {{cite journal}}: |chapter= ignored (tulong) See Fig. 3.
  60. Tayler, Roger John (1993). Galaxies, Structure and Evolution (2 pat.). Cambridge University Press. p. 92. ISBN 978-0-521-36710-3.
  61. Barrow, John D.; Tipler, Frank J. (19 Mayo 1988). The Anthropic Cosmological Principle. foreword by John A. Wheeler. Oxford: Oxford University Press. ISBN 978-0-19-282147-8. LC 87-28148. Nakuha noong 31 Disyembre 2009.
  62. Adams, Fred; Laughlin, Greg (1999). The Five Ages of the Universe. New York: The Free Press. pp. 85–87. ISBN 978-0-684-85422-9.
  63. 63.0 63.1 63.2 63.3 63.4 63.5 Dyson, Freeman J. (1979). "Time Without End: Physics and Biology in an Open Universe". Reviews of Modern Physics (subscription required). 51 (3): 447. Bibcode:1979RvMP...51..447D. doi:10.1103/RevModPhys.51.447. Nakuha noong 5 Hulyo 2008.
  64. Schröder, K.-P.; Connon Smith, Robert (2008). "Distant Future of the Sun and Earth Revisited". Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 386 (1): 155. arXiv:0801.4031. Bibcode:2008MNRAS.386..155S. doi:10.1111/j.1365-2966.2008.13022.x.
  65. Maling banggit (Hindi tamang <ref> tag; walang binigay na teksto para sa refs na may pangalang sun hinaharap); $2
  66. Nishino; Super-K Collaboration; et al. (2009). "Search for Proton Decay via Error no symbol defined → e+Error no symbol defined and Error no symbol defined → Error no symbol definedError no symbol defined in a Large Water Cherenkov Detector". Physical Review Letters. 102 (14): 141801. Bibcode:2009PhRvL.102n1801N. doi:10.1103/PhysRevLett.102.141801. {{cite journal}}: Unknown parameter |author-separator= ignored (tulong)
  67. Tyson, Neil de Grasse; Tsun-Chu Liu, Charles; Irion, Robert (2000). One Universe: At Home in the Cosmos. Joseph Henry Press. ISBN 978-0-309-06488-0.
  68. Maling banggit (Hindi tamang <ref> tag; walang binigay na teksto para sa refs na may pangalang kalahating-buhay); $2
  69. 69.0 69.1 69.2 Page, Don N. (1976). "Particle Emission Rates From a Black Hole: Massless Particles From an Uncharged, Nonrotating Hole". Physical Review D. 13 (2): 198–206. Bibcode:1976PhRvD..13..198P. doi:10.1103/PhysRevD.13.198. See in particular equation (27).
  70. 70.0 70.1 Linde, Andrei. (2007). "Sinks in the Landscape, Boltzmann Brains and the Cosmological Constant Problem". Journal of Cosmology and Astroparticle Physics (subscription required). 2007 (1): 022. arXiv:hep-th/0611043. Bibcode:2007JCAP...01..022L. doi:10.1088/1475-7516/2007/01/022. Nakuha noong 26 Hunyo 2009.
  71. Vaas. Rüdiger (2006). "Dark Energy and Life's Ultimate Future". In Vladimir Burdyuzha (pat.). The Future of Life and the Future of our Civilization (PDF). Springer. pp. 231–247. ISBN 978-1-4020-4967-5.
  72. 72.0 72.1 72.2 Page, Don N. (1995). "Information Loss in Black Holes and/or Conscious Beings?". In Fulling, S.A. (pat.). Heat Kernel Techniques and Quantum Gravity. Discourses in Mathematics and its Applications. Texas A&M University. p. 461. arXiv:hep-th/9411193. ISBN 978-0-9630728-3-2.
  73. "Deneb". University of Illinois. 2009. Nakuha noong 5 Setyembre 2011.
  74. 74.00 74.01 74.02 74.03 74.04 74.05 74.06 74.07 74.08 74.09 74.10 Meeus, J. and Vitagliano, A. (2004). "Simultaneous Transits" (PDF). Journal of the British Astronomical Association. 114 (3). Inarkibo mula sa ang orihinal (PDF) noong 2006-06-15. Nakuha noong 7 Setyembre 2011.{{cite journal}}: CS1 maint: multiple names: mga may-akda (link)
  75. Borkowski, K.M. (1991). "The Tropical Calendar and Solar Year". J. Royal Astronomical Soc. of Canada. 85 (3): 121–130. Bibcode:1991JRASC..85..121B.
  76. "Why is Polaris the North Star?". NASA. Inarkibo mula sa ang orihinal noong 25 Hulyo 2011. Nakuha noong 10 Abril 2011.
  77. 77.0 77.1 Plait, Phil (2002). Bad Astronomy: Misconceptions and Misuses Revealed, from Astrology to the Moon Landing "Hoax". John Wiley and Sons. pp. 55–56.
  78. Kieron Taylor (1 Marso 1994). "Precession". Sheffield Astronomical Society. Inarkibo mula sa ang orihinal noong 2018-07-23. Nakuha noong 2013-08-6. {{cite web}}: Check date values in: |accessdate= (tulong)
  79. Strous, Louis (2010). "Astronomy Answers: Modern Calendars". University of Utrecht. Nakuha noong 14 Setyembre 2011.
  80. Laskar, J.; et al. (1993). "Orbital, Precessional, and Insolation Quantities for the Earth From −20 Myr to +10 Myr". Astronomy and Astrophysics. 270: 522–533. Bibcode:1993A&A...270..522L.
  81. Laskar; et al. "Astronomical Solutions for Earth Paleoclimates". Institut de mecanique celeste et de calcul des ephemerides. Nakuha noong 20 Hulyo 2012. {{cite web}}: Explicit use of et al. in: |author= (tulong)
  82. Aldo Vitagliano (2011). "The Solex page". Università degli Studi di Napoli Federico II. Inarkibo mula sa ang orihinal noong 29 Abril 2009. Nakuha noong 20 Hulyo 2012.
  83. "Julian Date Converter". US Naval Observatory. Inarkibo mula sa ang orihinal noong 6 Oktubre 2007. Nakuha noong 20 Hulyo 2012.
  84. 84.0 84.1 "Hurtling Through the Void". Time Magazine. 20 Hunyo 1983. Inarkibo mula sa ang orihinal noong 17 Oktubre 2011. Nakuha noong 5 Setyembre 2011. {{cite news}}: Italic or bold markup not allowed in: |publisher= (tulong)
  85. "Cornell News: "It's the 25th Anniversary of Earth's First (and only) Attempt to Phone E.T."". Cornell University. 12 Nobyembre 1999. Inarkibo mula sa orihinal noong 2 Agosto 2008. Nakuha noong 29 Marso 2008.
  86. 86.0 86.1 "Voyager: The Interstellar Mission". NASA. Nakuha noong 5 Setyembre 2011.
  87. "KEO FAQ". keo.org. Nakuha noong 14 Oktubre 2011.
  88. "Pioneer 10: The First 7 Billion Miles". NASA. Nakuha noong 5 Setyembre 2011.
  89. 89.0 89.1 "The Pioneer Missions". NASA. Inarkibo mula sa ang orihinal noong 2011-08-15. Nakuha noong 5 Setyembre 2011.
  90. "LAGEOS 1, 2". NASA. Inarkibo mula sa ang orihinal noong 21 Hulyo 2011. Nakuha noong 21 Hulyo 2012.
  91. "The Long Now Foundation". The Long Now Foundation. 2011. Nakuha noong 21 Setyembre 2011.
  92. Carter, Brandon; McCrea, W. H. (1983). "The anthropic principle and its implications for biological evolution". Philosophical Transactions of the Royal Society of London. A310 (1512): 347–363. Bibcode:1983RSPTA.310..347C. doi:10.1098/rsta.1983.0096.
  93. Kaku, Michio (2010). "The Physics of Interstellar Travel: To one day, reach the stars". mkaku.org. Nakuha noong 29 Agosto 2010.
  94. Crawford, I. A. (Hulyo 2000). "Where are They? Maybe we are alone in the galaxy after all". Scientific American. Inarkibo mula sa ang orihinal noong 1 Disyembre 2011. Nakuha noong 20 Hulyo 2012.
  95. Saxena, Ashutosh; Sanjay, Rawat. "IDRBT Working Paper No. 9" (PDF). Institute for Development and Research in Banking Technology. Inarkibo mula sa ang orihinal (PDF) noong 4 Marso 2016. Nakuha noong 9 Marso 2012.

Maling banggit (Di ginamit sa teksto ang <ref> tag na may pangalang "Nave" na binigyang-kahulugan sa <references>.); $2

Maling banggit (Di ginamit sa teksto ang <ref> tag na may pangalang "sun future" na binigyang-kahulugan sa <references>.); $2