Langosco
Langosco | |
|---|---|
| Comune di Langosco | |
Lokasyon ng Langosco  | |
  Langosco Lokasyon ng Langosco sa Italya  Langosco Langosco (Lombardia) | |
| Mga koordinado: 45°13′N 8°34′E / 45.217°N 8.567°EMga koordinado: 45°13′N 8°34′E / 45.217°N 8.567°E | |
| Bansa | Italya |
| Rehiyon | Lombardia |
| Lalawigan | Pavia (PV) |
| Lawak | |
| • Kabuuan | 15.82 km2 (6.11 milya kuwadrado) |
| Populasyon (2018-01-01)[2] | |
| • Kabuuan | 372 |
| • Kapal | 24/km2 (61/milya kuwadrado) |
| Sona ng oras | UTC+1 (CET) |
| • Tag-init (DST) | UTC+2 (CEST) |
| Kodigong Postal | 27030 |
| Kodigo sa pagpihit | 0384 |
Ang Langosco ay isang comune (komuna o munisipalidad) sa Lalawigan ng Pavia, rehiyon ng Lombardia, hilagang Italya, na matatagpuan mga 50 kilometro (31 mi) timog-kanluran ng Milan at mga 45 kilometro (28 mi) sa kanluran ng Pavia. Noong Disyembre 31, 2004, mayroon itong populasyon na 467 at may lawak na 15.7 square kilometre (6.1 mi kuw).[3]
Ang Langosco ay may hangganan sa mga sumusunod na munisipalidad: Candia Lomellina, Caresana, Cozzo, Motta de' Conti, at Rosasco.
Mga monumento at tanawin[baguhin | baguhin ang wikitext]
Sa Langosco mayroong isang malakas na kuta upang ipagtanggol ang hangganan sa Sesia na nawasak noong ika-15 siglo ng baha ng ilog. Ang parehong baha ay tumama din sa mga simbahan ng San Salvatore at Santa Maria habang ang simbahan ng San Martino ay dumanas ng malubhang pinsala at muling itinayo noong unang bahagi ng 1600s. Sa kasamaang palad, ang mga pag-aaway ng Franco-Español ay higit na nagbawas dito at noong 1780 ang paggamit ng simbahan ay ipinagbawal ng mga awtoridad. Ang mga gawaing panrelihiyon ay inilipat sa kalapit na oratoryo ng San Domenico, hanggang ang pagtatayo ng bagong simbahan ay isinagawa noong 1815 batay sa disenyong Casalese ng arkitekto na si Giovanni Antonio Vigna na natapos ito noong 1824. Mayroon itong magandang neoklasikong patsada na may apat na pilsatro. at mga Honiko na kapitel at isang magandang fresco sa luneto sa itaas ng portada na naglalarawan kay Obispo San Martino na, sa regalo ng kanyang balabal, muling namumulaklak ang tag-araw. Ang iisang nabe na looban ay nasa estilong Barokong Piamontes.
Ayon sa kaugalian, ang mga labi ng medyebal na kastilyo ay nakikilala sa ilang mga gusali sa gilid ng bayan patungo sa Rosasco kung saan mayroong isang manor na bahay na may liwasan at isang tore para sa paggamit ng sibil na sa palagay ng ilang mga iskolar ay nakapaloob, sa ilalim ng mga superestruktura ng ika-labingwalong siglo, ang mga pader ng isang mas lumang konstruksiyon.
Ebolusyong demograpiko[baguhin | baguhin ang wikitext]
Mga sanggunian[baguhin | baguhin ang wikitext]
- ↑ "Superficie di Comuni Province e Regioni italiane al 9 ottobre 2011". Istat. Nakuha noong 16 Marso 2019.
- ↑ "Popolazione Residente al 1° Gennaio 2018". Istat. Nakuha noong 16 Marso 2019.
- ↑ All demographics and other statistics: Italian statistical institute Istat.