Mago

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya

Ang Magi (Sinaunang Griyego: μάγος magos; Lumang Persian: 𐎶𐎦𐎢𐏁 maguš, Persian: مُغ‎ mogh) ang terminong ginagamit noon pang ika-4 siglo BCE upang tukuyin ang mga tagasunod ni Zoroaster o sa mga tagusunod na inuugnay ng daigdig Helenestiko kay Zoriaster na pangunahin ay may kakayahang magbasa ng mga bituin at magmanipula ng kapalaran na hinulaan ng mga bituin.

Paglalarawan[baguhin | baguhin ang wikitext]

Ayon kay Herodotus, may anim na mga tribong Medes [1]:

Kaya tinipon ni Deioces ang Medes sa isang bansa at tanging namuno sa kanila. Ngayon, ito ang mga tribo na bumubuo nito: ang Busae, ang Paretaceni, ang Struchates, ang Arizanti, ang Budii, at ang Mago.

Pagkatapos na ang ilang Magong Persian na nauugnay sa korteng Medes ay napatunayang eksperto sa mga interpretasyon ng panaginip, itinatag ni Dakilang Darius ang mga ito sa ibabaw na relihiyon ng estado ng Persia. Binanggit ni Herodotus ang Mago ng Medes bilang tribong Medes na nagbibigay ng mga saserdote(pari) para sa parehong mga Medes at Persian. Ang mga ito ay may kasteng saserdote na nagpapasa ng katungkulan mula sa ama tungo sa anak na lalake. Ang mga Mago na Medes ay gumampan ng isang mahalagang papel sa korte ng haring Medes na si Astyages na sa kanyang korte ay may ilang mga tagapayo, nagpapakahulugan ng mga panaginip at mga manghuhula.

Mga sanggunian[baguhin | baguhin ang wikitext]

  1. Herodotus 1.101