Mitsubishi A6M Zero

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya
Mitsubishi A6M
{{{image_alt}}}
Mitsubishi A6M3 Zero
GampaninFighter
Taga-gawaMitsubishi
Dinisenyo niJiro Horikoshi
Unang Paglipad1 Abril 1939
IntroduksiyonHulyo 1940
Pagretiro1945 (Japan)
Inilabas1940–1945
Number built10,939
UriNakajima A6M2-N

Ang Mitsubishi Navy Type 0 Carrier Fighter (零式艦上戦闘機, rei-shiki-kanjou-sentouki), na tinatawag ring 'Mitsubishi A6M Rei-sen' at 'Mitsubishi Navy 12-shi Carrier Fighter', ay isang malayuang ranggo ng eroplanong pandigma na pinapatakbo ng Serbisyong pang-hukbong panghihimpapawid ng Hapong Imperyal (IJNAS) mula noong 1940 hanggang 1945. Ang A6M ay tinatawag din ng mga Alyado na "Zero", mula sa designasyong 'Navy Type 0 Carrier Fighter'. Ang opisyal na kodigong pangalan ng eroplano ay Zeke.

Nang ito ay ipakilala sa lahat noong bago ang Ikalawang Digmaang Pandaigdig, ito ay isa pinakamagaling na eroplanong pandigma na pinapalipad mula sa mga barkong pandigma Aircraft Carrier sa buong mundo , na pinagsama ang mahusay na kontrol sa himpapawid at malayong mararating.[1] Sa unang sabak nito sa operasyong militar, nakakuha ang Zero mahiwagang reputasyon na "dogfighter", na naabot ang pinakamatinding pagpatay sa rasyong 12:1,[2] subalit noong kalagitnaan ng 1942, isang kombinasyon ng mga bagong taktika at ang pagpapalabas ng panibagong kagamitan ay nagbigay ng oportunidad sa mga kaalyadong piloto upang labanan ito ng patas.[3] Madalas din ito ginamit ng IJNAS bilang eroplanong nakabase sa lupa. Noong 1943, ang mga kahinaan sa disenyo at pagkakamali na gumawa ng mas malakas na mga makina nangangahulugang ang Zero ay naging hindi gaanong epektibong laban sa mga mas eroplanong pandigma na katapat nito na mas malaki and armas, pananggalang, and bilis, at lumapit sa bilis nitong makaiwas. Kahit na ang Mitsubishi A6M ay hindi na napapanahon noong 1944, hindi ito tuluyang napalitan ng mas bagong eroplanong pandigma ng mga Hapon. Noong huling mga taon ng Digmaan sa Pasipiko, ang Zero ay ginamit sa operasyong kamikaze.[4] Sa kurso ng digmaan, higit pa zero ay binuo kaysa sa anumang iba pang mga Hapon na sasakyang panghimpapawid.[5]

Disenyo at Pagpapaunlad[baguhin | baguhin ang wikitext]

Wasak na Mitsubishi A6M3 Zero inabandona sa Munda Airfield, Sentral Solomons, 1943
A6M2 Zero photo c. 2004
A6M2 at A6M3 Zeros na mula sa barkong pandigma Zuikaku naghahanda sa misyon tungong Rabaul
A6M3 Model 22, pinalipad ng magaling na Hapong piloto na si Hiroyoshi Nishizawa sa ibabaw ng Solomon Islands, 1943

Ang Mitsubishi A5M na eroplanong pandigma ay kakapasok lamang sa serbisyo noong unang bahagi ng 1937, noon lamang nagsimulang maghanap ang IJN(Imperyal na Hukbong pandagat ng mga Hapon) para sa papalit dito. Noong Mayo sila nagbigay ng detalye ng 12-Shi para sa isang bagong barkong pangiyera na batay sa eroplanong pandigma na gagamitin nito, ipinadala ito sa Nakajima at Mitsubishi. Pareho silang nagsimula paunang trabaho sa disenyo habang sila ay nag-iintay sa mas malalim na mga pangangailangan na ipapasa pagkatapos ng ilang buwan.

Batay sa mga karanasan ng A5M sa China, ang Hukbong Dagat ang nagpadala ng-update mga pangangailangan noong Oktubre para sa pangangailangang bilis ng 370 mph at pagakyat sa 3,000 m (9840 piye) sa loob ng 3.5 min. Kasama ang drop tank, ninais nilang tatagal itong lumaban sa loob ng dalawang oras sa normal na lakas ng makina, o anim hanggang walong oras sa matipid na lipad. Armamento ay binubuo ng dalawang 20 mm na Kanyon, dalawang 7.7 mm (0.303 in) na mga masinggan at dalawang 30 kg (70 lb.) o 60 kg (130 ; lb) na bomba. Isang kumpletong hanay ng radyo sa lahat ng sasakyang panghimpapawid, kasama ang tagahanap ng direksiyon ng radyo para sa mahabang nabigasyon. Kadaliang mapakilos ay hindi bababa sa katumbas ng A5M, habang ang wing span ay hindi mas mababa sa 12 m (39 piye) upang payagan para sa paggamit sa mga carrier ng ​​sasakyang panghimpapawid. Ang lahat ng ito ay nakamit na may magagamit engine, isang makabuluhang limitasyon ng disenyo. (Ang makina ng Zero ay bihira naabot 1,000 horsepower (750 kW) sa anumang ng mga variant).

Ang koponan ng Nakajima ay itinuturing na ang bagong pangangailangan ay hindi matatamo at sumuko sa kumpetisyon noong Enero. Habang and Punong tagapagdisenyo ng Mitsubishi na si Jiro Horikoshi, ay nadama na maaaring matugunan ang mga pangangailangan, ngunit kung magagawa lamang ang sasakyang panghimpapawid na ito ay gawing magaan hanggat maaari. Bawat posibleng pambawas-timbang na panukala ay isinama sa disenyo. Karamihan ng ang sasakyang panghimpapawid ay binuo ng isang bagong matinding lihim na halo ng bakal na7075 aluminyo na alloy binuo sa pamamagitan ng Industriyang Bakal ng Sumitomo noong 1936. Tinatawag ito na Extra Super dyuralyumin (ESD), ito ay mas magaan at malakas kaysa sa iba pang mga alloys (eg 24S haluang metal) na ginamit noong panahon na ito, ngunit mas malutong at madaling kapitan ng kalawang[6] (ito ay ipininta sa isang anti-kaagnasan pagkulangin bilang isang countermeasure). Walang Pananggalang ang binigay para sa mga piloto, makina at iba pang mga kritikal na punto ng sasakyang panghimpapawid, at mga sariling sinasara na tanke ng gasolina, na karaniwan sa panahon noon, ay hindi ginagamit. Ito ang nagbigay sa Zero ng mas magaan, mas manueverable, at ang pinakamahabang tagal sa himpapawid bilang "isang makinang eroplanong pandigma ng WWII; kung saan ginawa itong may kakayahang maghanap ng daan-daang mga kaaway na milya ang layo, dalhin ang mga ito sa labanan, pagkatapos ay bumalik sa daan-daang milya pabalik sa base o barkong pandigma na lumululan nito. Gayunpaman,ang kapalit sa timbang at konstruksiyon ginawa itong madaling kapitan ng apoy at sumasabog kapag natamaan ng bala.[7]

Mga sanggunian[baguhin | baguhin ang wikitext]

Talababa
  1. Hawks, Chuck The Best Fighter Planes of World War II. Nakuha noong: 18 Enero 2007.
  2. Thompson na kasama si Smith 2008, p. 231.
  3. Mersky, Peter B. (Cmdr. USNR). "Time of the Aces: Marine Pilots in the Solomons, 1942–1944." ibiblio.org. Nakuha noong: 18 Enero 2007.
  4. Willmott 1980, pp. 40–41.
  5. Angelucci and Matricardi 1978, p. 138.
  6. Yoshida, Hideo. [Http:// sciencelinks.jp/j-east/article/200603/000020060306A0019800.php "History of wrought aluminum alloys for transportation".] Sumitomo Light Metal Teknikal na Ulat 2005 (Sumitomo Light Metal Industriya, Ltd., Japan), Dami ng 46 , Isyu 1, pp. 99-116. Ikinuha 15 Abril 2011
  7. Tillman p. 5, 6, 96
Bibliyograpiya
  • Angelucci, Enzo at Paolo Matricardi. World Aircraft: World War II, Volume II (Sampson Low Guides). Maidenhead, UK: Sampson Low, 1978. ISBN 0-562-00096-8.
  • Bueschel, Richard M. Mitsubishi A6M1/2/-2N Zero-Sen in Imperial Japanese Naval Air Service. Canterbury, Kent, UK: Osprey Publications Ltd., 1970. ISBN 0-85045-018-7.
  • Francillon, René J. The Mitsubishi A6M2 Zero-Sen (Aircraft in Profile number 129). Leatherhead, Surrey, UK: Profile Publications Ltd., 1966.
  • Francillon, René J. The Mitsubishi A6M3 Zero-Sen ("Hamp") (Aircraft in Profile number 190). Leatherhead, Surrey, UK: Profile Publications Ltd., 1967.
  • Francillon, R.J. Japanese Aircraft of the Pacific War. London:Putnam, 1970, ISBN 0-370-00033-1.
  • Glancey, Jonathan. Spitfire: The Illustrated Biography. London: Atlantic Books, 2006. ISBN 978-1-84354-528-6.
  • Green, William at Gordon Swanborough. The Great Book of Fighters. St. Paul, Minnesota: MBI Publishing, 2001. ISBN 0-7603-1194-3.
  • Gunston, Bill. Aircraft of World War 2. London: Octopus Books Limited, 1980. ISBN 0-7064-1287-7.
  • Jackson, Robert. Combat Legend: Mitsubishi Zero. Ramsbury, Marlborough, Wiltshire, UK: Airlife Publishing, 2003. ISBN 1-84037-398-9.
  • Juszczak, Artur. Mitsubishi A6M Zero. Tarnobrzeg, Poland/Redbourn, UK: Mushrom Model Publications, 2001. ISBN 83-7300-085-2.
  • Marchand, Patrick at Junko Takamori. (Illustrator). A6M Zero (Les Ailes de Gloire 2) (nasa Pranses). Le Muy, France: Editions d’Along, 2000. ISBN 2-914403-02-X.
  • Matricardi, Paolo. Aerei Militari. Caccia e Ricognitori (in Italian). Milano: Mondadori Electa, 2006.
  • Mikesh, Robert C. Warbird History: Zero, Combat & Development History of Japan's Legendary Mitsubishi A6M Zero Fighter. Osceola, Wisconsin: Motorbooks International, 1994. ISBN 0-87938-915-X.
  • Mikesh, Robert C. at Rikyu Watanabe (Tagaguhit)

(Illustrator). Zero Fighter. London: Jane's Publishing Company Ltd., 1981. ISBN 0-7106-0037-2.

  • Nohara, Shigeru. A6M Zero in Action (Aircraft #59). Carrollton, Texas: Squadron/Signal Publications, Inc., 1983. ISBN 0-89747-141-5.
  • Nohara, Shigeru. Mitsubishi A6M Zero Fighter (Aero Detail 7) (in Japanese with English captions). Tokyo, Japan: Dai Nippon Kaiga Company Ltd., 1993. ISBN 4-499-22608-2.
  • Okumiya, Masatake at Jiro Horikoshi (with Martin Caidin, ed.). Zero! The Story of Japan's Air War in the Pacific: 1941–45. New York: Ballantine Books, 1956. No ISBN.
  • Parshall, Jonathan at Anthony Tully. Shattered Sword: The Untold Story of the Battle of Midway. Washington D.C, USA: Potomac Books Inc., 2007. ISBN 978-1-57488-924-6 (may malambot na pabalat).
  • Richards, M.C. at Donald S. Smith. Mitsubishi A6M5 to A6M8 'Zero-Sen' ('Zeke 52')(Aircraft in Profile number 236). Windsor, Berkshire, UK: Profile Publications Ltd., 1972.
  • Sakaida, Henry. Imperial Japanese Navy Aces, 1937–45. Botley, Oxford, UK: Osprey Publishing Ltd., 1998. ISBN 1-85532-727-9.
  • Sakaida, Henry. The Siege of Rabaul. St. Paul, Minnesota: Phalanx Publishing, 1996. ISBN 1-883809-09-6.
  • Sheftall, M.G. Blossoms in the Wind: Human Legacies of the Kamikaze. New York: NAL Caliber, 2005. ISBN 0-451-21487-0.
  • Spick, Mike. Allied Fighter Aces of World War II. London: Greenhill Books, 1997. ISBN 1-85367-282-3.
  • Thompson, J. Steve with Peter C Smith. ‘’Air combat manoeuvres’’. Hersham (Surrey), Ian Allan Publishing, 2008. ISBN 978-1-903223-98-7.
  • Willmott, H.P. Zero A6M. London: Bison Books, 1980. ISBN 0-89009-322-9.
  • Wilson, Stewart. Zero, Hurricane & P-38, The Story of Three Classic Fighters of WW2 (Legends of the Air 4). Fyshwick, Australia: Aerospace Publications Pty Ltd., 1996. ISBN 1-875671-24-2.

Ugnay Panlabas[baguhin | baguhin ang wikitext]