Surah Al-Ma'un
| ٱلمَاعُون Al-Māʻūn | |
|---|---|
| Klasipikasyon | Makkan |
| Ibang pangalan | Almsgiving, The Daily Necessaries, Charity, Assistance |
| Posisyon | Juzʼ 30 |
| Blg. ng talata | 7 |
Ang Sūrat al-Māʿūn (Arabiko: سورة الماعون) (Ang Mga Maliliit Na Mga Kabutihan) ang ika-107 kapitulo ng Koran na may 7 ayat. Ang surang ito ay inihayag sa Madina kung saan ang maraming mga paksiyon ay nagsasabwatan upang pigil ang paglago ng impluwensiyang Islamiko. Tinatalakay nito ang katangian ng mga nag-aangking Muslim ngunit makakalimutan sa kabilang buhay. Inaalisan ng mga taong ito ng karapatan ang mga ulila, walang pakialam sa pagbibigay sa mga dukha at nanalangin nang walang pag-alala sa Diyos. Ang kanilang kawang gawa ay pakunwari upang mapansin ng mga tao na hindi totoong kabanalan dahil ang kanilang pagbibigay ay hindi para sa pagibig ng diyos.
Mga bersikulo[baguhin | baguhin ang wikitext]
Sa Ngalan ng Allâh, ang Pinakamahabagin, ang Napakamaawain at Ganap na Mapagmahal
1. Nakita mo ba ang kalagayan niya na pinasinungalingan ang Pagkabuhay na Mag-uli at Pagbabayad?
2. Na siya ay matinding nagtataboy sa mga ulila mula sa kanilang karapatan dahil sa katigasan ng kanyang puso.
3. At hindi niya hinihimok ang iba na magpakain ng mahihirap, na kung kaya, paano pa kaya niya ito ipatutupad sa kanyang sarili?
4. Samakatuwid, matinding kaparusahan at kapahamakan sa mga yaong nagsasagawa ng ‘Salâh’ nang may pagkukunwari na wala sa pagiging taimtim nito,
5. Na hindi nila ito ginagawa sa tamang kaparaanan at wala ito sa tamang oras na itinakda.
6. Sila ang mga yaong nagsasagawa ng kabutihan nang lantaran para lamang makita ng tao.
7. Ipinagkakait nila ang pagpapahiram ng mga maliliit na bagay na hindi naman nakakaapekto sa kanila kapag ito ay kanilang ipinahiram (na katulad ng kagamitang pambahay), at iba pa, na kung kaya, hindi sila naging mabuti sa pagsamba sa kanilang ‘Rabb’ na Tagapaglikha at hindi rin sila naging mabuti sa mga nilikha ng Allâh.
