Pang-ibabaw na anatomiya

Ang pang-ibabaw na anatomiya, tinatawag ding anatomiyang pang-ibabaw o anatomiyang superpisyal, ay isang mapaglarawan o deskriptibong agham na nakatuon sa mga tampok na bagay at katangiang pang-anatomiya (anatomikal, hinggil sa katawan katulad ng sa katawan ng tao) na maaaring pag-aralan sa pamamagitan ng pagtingin, na hindi sumasailalim sa paghihiwa o diseksiyon ang isang organismo. Partikular na ang sa kaso ng pang-ibabaw na anatomiya ng tao, na mga hugis o hubog at mga proporsyon ng katawan ng tao at ang mga pang-ibabaw na palatandaan na tumutugma o tumutugon sa mas malalalim na mga kayarian o estrukturang nakatago sa pananaw, kapwa sa tikas o puwestong hindi gumagalaw at habang kumikilos. Tinatawag din itong anatomiyang biswal, anatomiyang napagmamasdan, anatomiyang nakikita, anatomiyang natitingnan, anatomiyang natatanaw, o anatomiyang panlabas. Bilang dagdag, ang siyensiya o agham ng anatomiyang pang-ibabaw ay kinabibilangan ng mga teoriya at mga sistema ng mga proporsyon ng katawan at kaugnay na masisining na mga kanon o pamantayan. Ang pag-aaral ng anatomiyang superpisyal ay ang batayan para sa paglalarawan o depiksyon ng katawan ng tao sa klasikong sining. Ilan sa mga sudosiyensiya katulad ng pisyognomiya, prenolohiya, at palmistriya ang nakasandig sa anatomiyang pang-ibabaw.

Bilang pagpapaliwanag, sa larangan ng anatomiya, ang salitang superpisyal, pang-ibabaw, o panlabas ay isang salita na nagpapakita ng kapupuntahan o pambigay ng direksiyon na nagpapahiwatig na ang isang kayarian o estruktura ay nakalagay na mas nasa labas kaysa sa isa pa, o kaya ay mas malapit sa kapatagan o kalatagang panlabas ng katawan. Kabaligtaran ng superpisyal o pang-ibabaw ang pang-ilalim o panloob. Sa ganitong diwa, bilang halimbawa, nasa ibabaw o nasa labas ang balat habang nasa ilalim o nasa loob naman ang gulugod. Ang salitang superpisyal, pang-ibabaw, o panlabas ay hindi nakahangga o limitado lamang sa mga kayariang nasa pinakalabas ng katawan, katuld ng balat o mga mata. Bagkus, maaaring tumutukoy din ito sa mga kayariang nasa loob ng mga buto, mga masel, at marami pang iba,^[1] katulad halimbawa ng pagtukoy sa pang-ibabaw na anatomiya ng buto, ng masel, at iba pa. Bilang karagdagan, maaaring tumuon ang pag-aaral sa mga partikular na bahagi ng katawan ng tao. Halimbawa ay sa pang-ibabaw na anatomiya ng ulo, ng punong katawan, o kaya ng mukha, at iba pa.