Ang Magnanakaw at ang Kaniyang Amo
Ang "Magnanakaw at Kaniyang Amo" ay isang Aleman na kuwentong bibit (orihinal na pamagat: "De Gaudeif un sien Meester") na kinolekta ng Magkapatid na Grimm sa Grimm's Fairy Tales bilang numero 68.[1] Sa unang edisyon (inilathala noong Disyembre 20, 1812) mayroong isa pang kuwentong bibit sa lugar 68. Ang pangalan ng kuwentong bibit ay "Von dem Sommer- und Wintergarten".
Ito ay Aarne–Thompson tipo 325, The Magician and His Pupil,[2] na naglalaman ng transformation chase . Kasama sa iba sa ganitong uri ang Farmer Weathersky, The Sorcerer's Apprentice, at Master and Pupil. Ang ganitong uri ng kuwento ay kilala sa India at Europa at kapansin-pansing matatag sa anyo.[3] Ang isang pampanitikang pagkakaiba ay Maestro Lattantio at His Apprentice Dionigi.[4]
Buod[baguhin | baguhin ang wikitext]
Gusto ni Jan na mag-aral ng propesyon ang kaniyang anak, kaya pumunta siya sa simbahan para tanungin ang Panginoon kung anong propesyon ang makakabuti para sa kaniya. Ang sexton sa likod ng altar ay nagsasabing "magnakaw, magnakaw" at sinabi ni Jan sa kaniyang anak na dapat siyang matutong magnakaw. Naghanap sila ng makapagtuturo sa kaniya at sa isang malaking kagubatan ay nakakita sila ng isang maliit na bahay kasama ang isang matandang babae. Ang anak ni Jan ay pinapayagang manatili ng isang taon upang matutunan ang propesyon.
Si Jan ay nag-aprentis sa kaniyang anak sa isang punong-magnanakaw, na nagsabing wala siyang dapat bayaran para sa pag-aaral, ngunit kung hindi niya ito makilala, kailangan niyang magbayad. Nang bumalik siya pagkatapos ng isang taon, pinayuhan siya ng isang duwende na magdala ng tinapay, at ang maliit na ibon na sumisilip mula sa basket na nakita niya doon ay ang kaniyang anak. Sa pamamagitan nito, naibabalik niya ang kaniyang anak. Sinabi niya sa dwarf na nag-aalala siya na hindi na makilala ang kaniyang anak.
Sa isang puno ay may maliit na ibon na anak pala ni Jan. Binato ni Jan ang tinapay sa ibon at nag-usap sila. Sinabi ng amo na magnanakaw na si Jan ay tinulungan ng diyablo, kung hindi ay hindi niya makikilala ang kaniyang anak.
Sa pagbabalik ay nakatagpo sila ng isang karwahe at ang anak ay nagbago ng kaniyang sarili sa isang aso. Gustong bayaran ng lalaki sa karwahe ang magandang aso at ibinenta siya ng kaniyang ama. Ilang sandali pa ay tumalon ang aso mula sa bintana ng karwahe at nagbago ang kaniyang hugis. Nakatakas ang anak at bumalik sa kaniyang ama.
Umuwi sila at kinabukasan ay namalengke sila sa karatig nayon. Binago ng anak ang kaniyang sarili sa isang kabayo, binabalaan ang kaniyang ama na huwag ipagbili siya ng paningkaw, ipinagbili siya ng kaniyang ama sa punong-magnanakaw nang hindi inaalis ang paningil. Kapag ang panginoon-magnanakaw ay pinatay siya, hiniling niya sa kasambahay na tanggalin ang paningkaw, at siya ay labis na nagulat na siya ay nagsalita kaya ginawa niya iyon. Ang anak at ang punong-magnanakaw ay nagpapalitan ng pagbabagong-anyo — unang maya, pagkatapos ay isda — na may palabunutan, at tinapos ito ng anak sa pamamagitan ng pagiging soro kapag ang panginoon ay isang titi, at kinakagat ang ulo nito. [5]
Mga sanggunian[baguhin | baguhin ang wikitext]
- ↑ Jacob and Wilheim Grimm, Household Tales, "The Thief and His Master" Naka-arkibo 2014-07-04 sa Wayback Machine.
- ↑ D.L. Ashliman, "The Grimm Brothers' Children's and Household Tales (Grimms' Fairy Tales)"
- ↑ Stith Thompson, The Folktale, p 69, University of California Press, Berkeley Los Angeles London, 1977
- ↑ Jack Zipes, The Great Fairy Tale Tradition: From Straparola and Basile to the Brothers Grimm, p 347, ISBN 0-393-97636-X
- ↑ German Version "Der Gaudieb und sein Meister". Retrieved 2020-08-04