Emil von Behring

Emil von Behring
Emil von Behring
	Si Behring noong 1913
Kapanganakan	15 Marso 1854; Ławice; Kreis Rosenberg in Westpreußen; ; (Gmina Iława, Iława County, Warmian-Masurian Voivodeship, Polonya);
Kamatayan	31 Marso 1917; Marburg; Hesse-Nassau; ; (Marburg-Biedenkopf, Giessen Government Region, Hesse, Alemanya);
Libingan	Behring-Mausoleum
Mamamayan	Imperyong Aleman (18 Enero 1871–); Kaharian ng Prusya (15 Marso 1854–)
Nagtapos	Humboldt-Universität Berlin
Trabaho	inmunologo, manggagamot, manunulat ng di-piksyon, propesor ng unibersidad, pisyologo, bakteryolohista
Asawa	Else von Behring (29 Disyembre 1896–unknown)

Si Emil von Behring (Emil Adolf von Behring: ipinanganak bilang Emil Adolf Behring; 15 Marso 1854 – 31 Marso 1917), ay isang pisyologo na nabigyan ng Gantimpalang Nobel sa Pisyolohiya o Medisina, ang kaunahan sa kanyang lugar ng pag-aaral, para sa kanyang pagdiskubre ng isang diphtheria antitoxin.^[1] Kilala siya bilang isang "tagapagligtas ng mga bata", dahil ang diphtheria ay dating pangunahing sanhi sale mga pagkamatay ng bata. Ang kanyang trabaho sa sakit, pati na rin ang tetano, ay dumating upang dalhin sa kanya ang karamihan sa kanyang katanyagan at pagkilala. ^[2] Siya ay pinarangalan ng mayayamang Prusiyano noong 1901, mula ngayon ay kilala sa apelyido na "von Behring".

Talambuhay

Si Behring ay ipinanganak noong Marso 15, 1854, sa Hansdorf, Deutsch-Eylau, bilang panganay na anak ng pangalawang kasal ng isang guro sa 13 anak. Dahil sa kahirapan, nag-aral siya sa isang kilalang Kolehiyong Pangsandatahang Medisina sa Berlin noong 1874. Pagkatapos matanggap ang kanyang medikal na digri noong 1878 at makapasa sa kanyang Estadong Pagsusulit noong 1880, nagsilbi siya sa Wohlau at Posen, Poland. Doon, sinaliksik niya ang mga septikong sakit at ang pagkilos ng iodoform, na nagtapos na ito ay neutralisahin ang mga lason sa halip na pumatay ng mga mikrobyo. Ang kanyang trabaho ay humantong sa kanya sa Bonn para sa karagdagang pagsasanay, at noong 1888, sumali siya sa Institute of Hygiene ni Robert Koch sa Berlin. Noong 1894, si Behring ay naging Propesor ng Kalinisan sa Halle, kalaunan ay lumipat sa Marburg.^[3]

Mga publikasyon

Die Blutserumtherapie (1892)
Die Geschichte der Diphtherie (1893)
Bekämpfung der Infektionskrankheiten (1894)
Beiträge zur experimentellen Therapie (1906)
E. v. Behring's Gesammelte Abhandlungen (1915) Edisyong digital mula sa Unibersidad and Sambayanang Aklatan ng Düsseldorf

Mga sanggunian

↑ "Nobel Prize in Physiology or Medicine 1901". NobelPrize.org (sa wikang Ingles). Nakuha noong 2025-02-12.
↑ Bynum, W. F. (2007-04-01). "DEREK S. LINTON. Emil von Behring: Infectious Disease, Immunology, Serum Therapy. (Memoirs of the American Philosophical Society, number 255.) Philadelphia: American Philosophical Society. 2005. Pp. xi, 580. $65.00". The American Historical Review (sa wikang Ingles). 112 (2): 605–606. doi:10.1086/ahr.112.2.605. ISSN 0002-8762.
↑ "Emil von Behring - Biographical". NobelPrize.org (sa wikang Ingles). Nakuha noong 2025-02-12.

[1] "Nobel Prize in Physiology or Medicine 1901". NobelPrize.org (sa wikang Ingles). Nakuha noong 2025-02-12.

[2] Bynum, W. F. (2007-04-01). "DEREK S. LINTON. Emil von Behring: Infectious Disease, Immunology, Serum Therapy. (Memoirs of the American Philosophical Society, number 255.) Philadelphia: American Philosophical Society. 2005. Pp. xi, 580. $65.00". The American Historical Review (sa wikang Ingles). 112 (2): 605–606. doi:10.1086/ahr.112.2.605. ISSN 0002-8762.

[3] "Emil von Behring - Biographical". NobelPrize.org (sa wikang Ingles). Nakuha noong 2025-02-12.

[1]

[2]

[3]