Gitnang Taylandiya
Nangangailangan pong patunayan ang nilalaman ng artikulo na ito sa pamamagitan ng mga pagdagdag o paglagay po ng sanggunian. (Enero 2024)
Makakatulong po sa pagpapabuti nito ang pagdadagdag ng mapagkakatiwalaang sanggunian. Tandaan lamang po na maaaring balaan o maalis ang mga impormasyong walang sanggunian. |
Central Region ภาคกลาง | |
---|---|
From upper-left to lower-right: Lumphini Park; Wat Chaiwatthanaram; Fishing, Bueng Boraphet; Wat Mahathat Sukhothai Historical Park; Khao Kho National Park | |
![]() Central Region in Thailand | |
Largest city | Bangkok |
Provinces | 21 Provinces
1 Special administrative area
|
Lawak | |
• Kabuuan | 91,798.64 km2 (35,443.65 milya kuwadrado) |
Populasyon (2015) | |
• Kabuuan | 20,183,134 |
• Kapal | 220/km2 (570/milya kuwadrado) |
GDP | |
• Total | US$286.7 billion (2019) |
Sona ng oras | UTC+07:00 (ICT) |
Language | Thai • others |
Ang Gitnang Taylandiya (Gitnang Patag) (kilala rin sa kasaysayan bilang Siam o Dvaravati) ay isa sa mga mga rehiyon ng Taylandiya, na sumasaklaw sa malawak na alluvial plain ng Ilog Chao Phraya. Ito ay hiwalay mula sa hilagang-silangan ng Taylandiya (Isan) sa pamamagitan ng Bulubundukin ng Phetchabun. Ang mga Burol Ng Tenasserim ay naghihiwalay ito mula sa Myanmar sa kanluran. Sa hilaga ito ay nalimitahan ng Phi Pan Nam Range, isa sa mga maburol na sistema ng Hilagang Taylandiya. Ang lugar ay ang sentro ng Kaharian Ng Ayutthaya (noon ay tinutukoy bilang Siam) at ito pa rin ang nangingibabaw na lugar ng Taylandiya dahil naglalaman ito ng pinakamarami sa buong mundo lungsod ng primate, Bangkok.
Kahulugan
[baguhin | baguhin ang wikitext]Ang pagpapangkat ng mga lalawigan ng Taylandiya sa mga rehiyon na sumusunod sa dalawang pangunahing sistema kung saan ang Taylandiya ay nahahati sa alinman sa apat o anim na rehiyon. Sa sistemang anim na rehiyon, na karaniwang ginagamit sa mga pag-aaral sa heograpiya, ang gitnang Thailand ay umaabot mula sa Sukhothai at Phitsanulok na mga lalawigan sa hilaga hanggang sa mga lalawigang nasa hangganan ng Golpo ng Taylandiya sa timog, hindi kasama ang mga bulubunduking lalawigan na nasa hangganan ng Myanmar sa kanluran at ang mga probinsya sa baybayin ng silangan. Kasama sa sistemang apat na rehiyon ang mga lalawigan hanggang sa hilaga lamang ng Chai Nat, Sing Buri at Lopburi at umaabot sa kanluran at silangan hanggang sa mga hangganan ng Myanmar at Kambodya. Ang gitnang rehiyon, gaya ng tinukoy ng Royal Forest Department noong 2019, ay binubuo ng 18 probinsya (7 probinsya ng Kalakhang Bangkok, 8 probinsya ng Timog Gitnang Taylandiya at 3 probinsya ng Kanlurang Taylandiya). Ang kabuuang lugar ng gitnang rehiyong ito ay 67,473 square kilometre (26,051 mi kuw) , habang ang kabuuang lugar ng kagubatan ay 22,374 square kilometre (8,639 mi kuw) o 33.2 porsyento ng rehiyonal na lugar na ito. [2]
Mga dibisyong administratibo
[baguhin | baguhin ang wikitext]May mga maraming iba't ibang mga sistema ng paghahati ng modernong Taylandiya sa iba't ibang mga rehiyon, na nagbibigay ng bahagyang magkakaibang mga hangganan para sa Gitnang Thailand. Sa heograpikong sistema ng anim na rehiyon, ang gitnang rehiyon ay kinabibilangan ng mga sumusunod na 22 lalawigan, na nahahati sa tatlong grupo:
- Kalakhang Bangkok: Bangkok, Nakhon Pathom, Nonthaburi, Pathum Thani, Samut Prakan, Samut Sakhon, Samut Songkhram
- Rehiyon ng hilagang gitnang Thailand: Kamphaeng Phet, Nakhon Sawan, Phetchabun, Phichit, Phitsanulok, Sukhothai, Uthai Thani
- Rehiyon ng timog sentral Thailand: Ang Thong, Ayutthaya, Chainat, Lopburi, Nakhon Nayok, Saraburi, Sing Buri; Suphanburi
Ang sistemang apat na rehiyon ay binubuo ng 26 na mga lalawigan sa kahulugan nito ng Gitnang Taylandiya. Lalo na para sa mga layuning pang-estadistika, nahahati sila sa apat na pangkat:[3]
- Kalakhang Bangkok: Bangkok, Nakhon Pathom, Nonthaburi, Pathum Thani, Samut Prakan, Samut Sakhon
- Sub-sentrong rehiyon ng Thailand: Ang Thong, Ayutthaya, Chainat, Lopburi, Nakhon Nayok, Saraburi, Sing Buri
- Kanlurang Thailand Rehiyon: Kanchanaburi, Phetchaburi, Prachuap Khiri Khan, Ratchaburi, Samut Songkhram, Suphanburi
- Silangang Thailand Rehiyon: Chachoengsao, Chanthaburi, Chonburi, Prachinburi, Rayong, Sa Kaeo, Trat
Ang silangang rehiyon ay paminsan-minsan ay nakalista bilang isang hiwalay na rehiyon na naiiba mula sa Gitnang Taylandiya: kung minsan lamang ang apat na mga probinsiya sa baybayin at kung minsan ang nasa itaas na listahan maliban sa Nakhon Nayok. Walang isa man sa mga rehiyon na iyon ang mga subdibisyon sa pulitika; sila ay mga grupo lamang sa heograpiya o estadistika.
Ekonomiya
[baguhin | baguhin ang wikitext]
Para sa mga istatistika ng ekonomiya ng Gitnang Thailand sa pamamagitan ng Pambansang Opisina Ng Estadistika (NSO) ang sumusunod na anim na lalawigan ay nakalista: 1.Ang Thong 2.Ayutthaya 3.Chai Nat 4.Lopburi 5.Saraburi 6.Sing Buri Gayunpaman ang Lalawigan ng Nakhon Nayok ay nakalista sa silangang Thailand. Para sa FY 2018, Ang Central Region ay may pinagsamang output ng ekonomiya na 863.328 bilyong baht (US$27.85 bilyon), o 5.3 porsiyento ng GDP ng Thailand. Ang lalawigan ng Ayutthaya ay may output na pang-ekonomiya na 412.701 bilyong baht (US$13.3 bilyon). Ito ay katumbas ng GPP per capita na 454,953 baht (US$14,676), 40 porsiyento na higit pa sa lalawigan ng Saraburi, susunod sa ranggo at tatlong beses na higit pa kaysa sa lahat ng mga kasunod na lalawigan sa ranggo.
Rank | Province | GPP (million baht) |
Population (x 1000) |
GPP per capita (baht) |
---|---|---|---|---|
1 | Ayutthaya | 412,701 | 907 | 454,953 |
2 | Saraburi | 246,063 | 758 | 324,820 |
3 | Sing Buri | 27,783 | 190 | 145,899 |
4 | Lopburi | 110,962 | 777 | 142,741 |
5 | Ang Thong | 30,539 | 250 | 122,159 |
6 | Chai Nat | 35,280 | 294 | 119,850 |
Central region | 863,328 | 3,177 | 271,759 |
Mga sanggunian
[baguhin | baguhin ang wikitext]Mga panlabas na link
[baguhin | baguhin ang wikitext]
Gabay panlakbay sa Gitnang Taylandiya mula sa Wikivoyage
Padron:Regions of Thailand15°N 100°E / 15°N 100°E
- ↑ "Gross Regional and Provincial Product, 2019 Edition". <> (sa wikang Ingles). Office of the National Economic and Social Development Council (NESDC). July 2019. ISSN 1686-0799. Nakuha noong 22 January 2020.
- ↑ "ตารางที่ 2 พี้นที่ป่าไม้ แยกรายจังหวัด พ.ศ.2562" [Table 2 Forest area Separate province year 2019] (sa wikang Thai). 2019. Nakuha noong 6 April 2021, information, Forest statistics Year 2019
{{cite web}}
: CS1 maint: postscript (link) - ↑ List according to Wolf Donner, Thailand, ISBN 3-534-02779-5