Inca Garcilaso de la Vega
Si Gómez Suárez de Figueroa, pinalitan ng pangalan na Inca Garcilaso de la Vega mula 1563 (Cuzco, Pamahalaang Nueva Castilla, Abril 12, 1539 - Córdoba, Espanya, Abril 23, 1616), ay isang manunulat at istoryador ng Hispanic na lahi - Inca na ipinanganak sa kasalukuyang teritoryo ng Peru.
Siya ay itinuturing na "unang biological at spiritual mestizo ng Amerika ", o sa madaling salita, ang unang lahi at kultural na mestizo ng Amerika na alam kung paano ipalagay at magkasundo ang kanyang dalawang pamana sa kultura: ang American Indian at Spanish, na umaabot sa parehong oras kilalang intelektuwal. Inilarawan siya ni Luis Alberto Sánchez bilang "unang mestizo ng unibersal na pagkatao at ninuno na nagsilang sa Amerika."
Kilala rin siya bilang "prinsipe ng mga manunulat ng Bagong Daigdig", dahil ang kanyang akdang pampanitikan, na matatagpuan sa panahon ng Renaissance, ay tumatayo para sa mahusay na utos at paggamit nito ng wikang Espanyol, tulad ng pagkilala ng mga kritiko tulad ni Menéndez . at Pelayo, Ricardo Rojas, Raúl Porras Barrenechea at José de la Riva Agüero y Osma. Augusto Tamayo Vargas ay nagpapatunay na: "Kung ang kasaysayan at kathang-isip na tuluyan ay huwaran sa Garcilaso, ang sanaysay ay mayroon ding mataas na kinatawan dito." Kinikilala din siya ni Mario Vargas Llosa bilang isang ganap na tagapagsalita, na binibigyang diin ang kanyang maganda at matikas na tuluyan.