James Franck
Mula sa Wikipediang Tagalog, ang malayang ensiklopedya
| James Franck | |
|---|---|
|
|
| Kapanganakan | 26 Agosto 1882 Hamburg, German Empire |
| Kamatayan | 21 Mayo 1964 (edad 81) Göttingen, West Germany |
| Kabansaan | German |
| Larangan | Physics |
| Institusyon | University of Berlin University of Göttingen Johns Hopkins University University of Chicago |
| Alma mater | University of Heidelberg University of Berlin |
| Tagapayo sa pagkaduktor | Emil Gabriel Warburg |
| Mga estudyante sa pagkaduktor | Wilhelm Hanle Arthur R. von Hippel Theodore T. Puck |
| Kinikilala dahil sa | Franck–Condon principle Franck–Hertz experiment |
| Natatanging mga gantimpala | Nobel Prize for Physics (1925) |
Si James Franck (26 Agosto 1882 – 21 Mayo 1964) ay isang pisikong Aleman na nagwagi ng Gantimpalang Nobel sa Pisika noong 1925 para sa kanyang paggawa noong 1912-1914 na kinabibilangan ng eksperimentong Franck-Hertz na isang mahalagang kompirmasyon ng modelong Borh ng atomo.[1]
Mga sanggunian[baguhin | baguhin ang batayan]
- ↑ "Obituary: James Franck". Physics Today 17 (7): 80. July 1964. doi:10.1063/1.3051727. http://www.physicstoday.org/resource/1/phtoad/v17/i7/p80_s1?bypassSSO=1.
|
||||||||||
