Jeffrey Dahmer
| Jeffrey Dahmer | |
|---|---|
| Kapanganakan | Jeffrey Lionel Dahmer 21 Mayo 1960 Milwaukee, Wisconsin, U.S. |
| Kamatayan | 28 Nobyembre 1994 (edad 34) Columbia Correctional Institution, Portage, Wisconsin, U.S. |
| Taas | 6 ft 0 in (1.83 m) |
| (Mga) Paghatol | |
| Mga pagpatay | |
| (Mga) Biktima | 17 |
| Panahon ng pagpatay | June 18, 1978–July 19, 1991 |
| Bansa | United States |
| Probinsya | Ohio, Wisconsin |
| Nahuli noong | July 22, 1991 |
| Nakakulong | Columbia Correctional Institution |
Si Jeffrey Lionel Dahmer ( /ˈdɑːmər/; 21 Mayo 1960 - 28 Nobyembre 1994), na mas kilala rin sa mga bansag na The Milwaukee Cannibal at The Milwaukee Monster, ay isang Amerikanong serial killer at sex offender, na kinasuhan ng panggagahasa, pagpatay ng tao, at pagkikipagbunutan sa mga labing-pitong lalaki at binatilyo mula 1978 hanggang 1991. Karamihan sa kanyang mga pagpaslang sa ibang pagkakataon tulad ng nekropilya,[1] kanibalismo, at ang permanenteng pagpapanatili ng mga bahagi ng katawan - karaniwang lahat o bahagi ng balangkas.[2]
Noong 28 Nobyembre 1994, si Dahmer ay pinatay sa pamamagitan ng Christopher Scarver, isang kapwa bilanggo sa Columbia Correctional Institution.
Buhay[baguhin | baguhin ang batayan]
Pagkabata[baguhin | baguhin ang batayan]
Pagkabinata at high school[baguhin | baguhin ang batayan]
Mga huling bahagi ng pagkabinata at mga unang bahagi ng 20s[baguhin | baguhin ang batayan]
Unang serbisyo ng pagpatay at hukbo[baguhin | baguhin ang batayan]
Bumalik sa Ohio at relokasyon sa West Allis, Wisconsin[baguhin | baguhin ang batayan]
Late 20s at 30s sa maagang: kasunod ng pagpaslang[baguhin | baguhin ang batayan]
Ambassador Hotel[baguhin | baguhin ang batayan]
Intermediate insidente[baguhin | baguhin ang batayan]
924 North 25th Street[baguhin | baguhin ang batayan]
Mga pagpatay noong 1990[baguhin | baguhin ang batayan]
Mga pagpatay noong 1991[baguhin | baguhin ang batayan]
Pagkaresto[baguhin | baguhin ang batayan]
Konfesyon[baguhin | baguhin ang batayan]
Pagsasakdal[baguhin | baguhin ang batayan]
Pagsubok[baguhin | baguhin ang batayan]
Pagkakakulong[baguhin | baguhin ang batayan]
Kamatayan[baguhin | baguhin ang batayan]
Noong umaga ng 28 Nobyembre 1994, iniwan ni Dahmer ang kanyang cell upang magsagawa ng detalye ng trabaho. Kasama niya ang dalawang kapwa mga inmates: Jesse Anderson at Christopher Scarver. Ang tatlo ay naiwang hindi pinangangasiwaan sa mga shower ng gym sa bilangguan sa humigit-kumulang na 20 minuto. Sa humigit-kumulang 8:10 a.m.[3] Natuklasan si Dahmer sa sahig ng banyo ng gym na dumaranas ng matinding ulo at mga sugat sa mukha;[4] siya ay malubhang napalubog tungkol sa ulo at mukha na may isang 20-inch (51 cm) na metal bar.[5]
Resulta ng kamatayan[baguhin | baguhin ang batayan]
Mga kilalang biktima[baguhin | baguhin ang batayan]
Karamihan sa mga biktima ni Dahmer ay pinatay sa pamamagitan ng pagkalalake pagkatapos na ma-drugged na may sedatives, bagaman ang kanyang unang biktima ay pinatay sa pamamagitan ng isang kumbinasyon ng bludgeoning at strangulation at ang kanyang pangalawang biktima ay battered sa kamatayan, na may isa pang biktima namatay noong 1990, Ernest Miller, namamatay ng isang kumbinasyon ng shock at pagkawala ng dugo dahil sa kanyang karotid arterya na pinutol.[2] Marami sa mga biktima ni Dahmer na namatay noong 1991 ay may mga butas na nababagot sa kanilang mga bungo kung saan sinimulan ni Dahmer ang hydrochloric acid o, mamaya, tubig na kumukulo, direkta sa utak[6] sa isang pagtatangka na magbuod ng isang permanent, masunurin, hindi mapagparaya estado. Sa hindi bababa sa tatlong okasyon, ito ay napatunayang nakamamatay bagaman wala sa mga okasyong ito ang intensiyon ni Dahmer.[7]
Tignan din[baguhin | baguhin ang batayan]
Sanggunian[baguhin | baguhin ang batayan]
- ↑ (Masters 1993, p. 136)
- ↑ 2.0 2.1 (Norris 1992, p. 214)
- ↑ Daley, Dave (December 2, 1994). "Lock-down ordered for probe of Dahmer, Anderson deaths". The Milwaukee Journal. mga pa. B1, B7. Nakuha noong December 5, 2013.
- ↑ The Milwaukee Sentinel Mar. 17, 1995
- ↑ Terry, Don (November 29, 1994). "Jeffrey Dahmer, Multiple Killer, Is Bludgeoned to Death in Prison". The New York Times. Nakuha noong July 4, 2014.
- ↑ (Masters 1993, pp. 176-177)
- ↑ Masters 1993, pp. 188–189.
Mga isinitang gawain[baguhin | baguhin ang batayan]
- Aggrawal, Anil (2016). Necrophilia: Forensic and Medico-legal Aspects. CRC Press. ISBN 978-1-4200-8913-4.
- Dahmer, Lionel (1994). A Father's Story. William Morrow. ISBN 978-0-688-12156-3.
- Davis, Don (1991). The Jeffrey Dahmer Story: An American Nightmare. Macmillan. ISBN 978-0-312-92840-7.
- Dvorchak, Robert J.; Holewa, Lisa (1992). Milwaukee Massacre: Jeffrey Dahmer and the Milwaukee Murders. ISBN 978-0-7090-5003-2.
- Masters, Brian (1993). The Shrine of Jeffrey Dahmer. Hodder & Stoughton. ISBN 978-0-340-59194-9.
- Norris, Joel (1992). Jeffrey Dahmer. Constable Limited. ISBN 978-0-09-472060-2.
- Ratcliff, Roy; Adams, Lindy (2006). Dark Journey, Deep Grace: Jeffrey Dahmer's Story of Faith. Leafwood Publishing. ISBN 978-0-9767790-2-5.
- Schwartz, Anne E. (1992). The Man Who Could Not Kill Enough. Citadel. ISBN 978-1-55972-117-2.
Malayang pagbabasa[baguhin | baguhin ang batayan]
- Blundell, Nigel (1996). Encyclopedia of Serial Killers. PRC Publishing. ISBN 978-1-856-48328-5.
- Lane, Brian; Gregg, Wilfred (1992). The Encyclopedia of Serial Killers. ISBN 978-0-7472-3731-0.
- Mann, Robert; Williamson, Miryam (2007). Forensic Detective: How I Cracked the World's Toughest Cases. Random House of Canada. ISBN 978-0-345-47942-6.
- Pincus, Jonathan (2002). Base Instincts: What Makes Killers Kill?. W. W. Norton & Company. ISBN 978-0-393-32323-8.
Kawing panlabas[baguhin | baguhin ang batayan]
 |
May kaugnay na midya ang Wikimedia Commons ukol sa artikulong: |
- Excerpts of Jeffrey Dahmer's confession
- Sections of Dahmer's confession to Detective Patrick Kennedy, as recited at his 1992 trial (pages 8a & 9a)
- International Journal of Offender Therapy behavioral analysis of Jeffrey Dahmer
- CNN interview with Lionel and Shari Dahmer
- MSNBC Interview of Jeffrey Dahmer
- Jeffrey Dahmer sa IMDb