Lalawigan ng Prachuap Khiri Khan

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya
Prachuap Khiri Khan

ประจวบคีรีขันธ์
Mula sa kaliwa pakanan, taas pababa: Hua Hin, Phra Mahathat Chedi Phakdee Prakat, Liwasang Rajabhakti, Estadyo ng Sam Ao, Pambansang Liwasan ng Namtok Huai Yang, Khao Sam Roi Yot
Watawat ng Prachuap Khiri Khan
Watawat
Opisyal na sagisag ng Prachuap Khiri Khan
Sagisag
Palayaw: 
Prachuap
Mueang Sam Ao
(lungsod ng tatlong look)
Mapa ng Taylandiya na nagpapakita ng Lalawigan ng Prachuap Khiri Khan
Mapa ng Taylandiya na nagpapakita ng Lalawigan ng Prachuap Khiri Khan
BansaTaylandiya
RehiyonKanlurang Taylandiya
CapitalPrachuap Khiri Khan
Pinakamalaking LungsodHua Hin
Pamahalaan
 • GobernadorSathian Charoenrien
(simula Oktubre 2021)
Lawak
 • Kabuuan6,368 km2 (2,459 milya kuwadrado)
Ranggo sa lawakIka-32
Populasyon
 (2018)[2]
 • Kabuuan548,815
 • RanggoIka-46
 • Kapal86/km2 (220/milya kuwadrado)
 • Ranggo sa densidadIka-55
Sona ng orasUTC+7 (ICT)
Postal code
77xxx
Calling code032
Kodigo ng ISO 3166TH-77
Websaytprachuapkhirikhan.go.th

Ang Prachuap Khiri Khan (Thai: ประจวบคีรีขันธ์ , binibigkas [prā.t͡ɕùəp.kʰīː.rīː.kʰǎn]) ay isa sa mga kanlurang lalawigan (changwat) ng Taylandiya. Ito ay nasa hilagang bahagi ng Tangway ng Malaya, mga 240 kilometro (149 mi) timog ng Bangkok. Kasama sa mga karatig na lalawigan ang Phetchaburi sa hilaga at Chumphon sa timog. Sa kanluran, ito ay may hangganan sa Rehiyon ng Tanintharyi ng Myanmar.

Heograpiya[baguhin | baguhin ang wikitext]

Sinasaklaw ng Prachuap Khiri Khan ang isang lugar na may kabuuang 6,367 square kilometre (2,458 mi kuw).[4] Ang lalawigan ay nasa Istmo ng Kra, ang makipot na tulay ng lupa na nag-uugnay sa Tangway ng Malaya sa kalupaang Asya. Ang lalawigan ay may pinakamaliit na bahagi ng Taylandiya, 12.38 kilometro (7.69 mi) lamang mula sa Golpo ng Taylandiya hanggang sa hangganan ng Myanmar sa Kaburulang Tenasserim.[5] Sa heograpiya, ang Prachuap Khiri Khan ay isang katamtamang kapatagan na may mga taas na nag-iiba mula sa antas ng dagat hanggang 1,200 metro (3,900 tal). Ang pinakamataas na antas ay matatagpuan sa hilagang-silangan at gitnang kanlurang rehiyon, na bumubuo ng humigit-kumulang 30 porsiyento ng lalawigan. Ang kabuuang lugar ng kagubatan ay 2,485 square kilometre (959 mi kuw) o 38.7 porsyento ng sakop ng lalawigan.[6]

Mga pagkakahating pampangasiwaan[baguhin | baguhin ang wikitext]

Mapa ng walong distrito

Pamahalaang panlalawigan[baguhin | baguhin ang wikitext]

Ang lalawigan ay nahahati sa walong distrito (amphoe). Ang mga distrito ay nahahati pa sa 48 subdistrito (tambon) at 388 nayon (muban).

  1. Mueang Prachuap Khiri Khan
  2. Kui Buri
  3. Thap Sakae
  4. Bang Saphan
  1. Bang Saphan Noi
  2. Pran Buri
  3. Hua Hin
  4. Sam Roi Yot

Mga sanggunian[baguhin | baguhin ang wikitext]

  1. Advancing Human Development through the ASEAN Community, Thailand Human Development Report 2014, table 0:Basic Data (PDF) (Ulat). United Nations Development Programme (UNDP) Thailand. pp. 134–135. ISBN 978-974-680-368-7. Nakuha noong 17 January 2016, Data has been supplied by Land Development Department, Ministry of Agriculture and Cooperatives, at Wayback Machine.{{cite report}}: CS1 maint: postscript (link)[patay na link]
  2. "รายงานสถิติจำนวนประชากรและบ้านประจำปี พ.ศ.2561" [Statistics, population and house statistics for the year 2018]. Registration Office Department of the Interior, Ministry of the Interior (sa Thai). 31 December 2018. Inarkibo mula sa ang orihinal noong 14 Hunyo 2019. Nakuha noong 20 June 2019.
  3. Human achievement index 2017 by National Economic and Social Development Board (NESDB), pages 1-40, maps 1-9, retrieved 14 September 2019, ISBN 978-974-9769-33-1
  4. Svasti, Pichaya (11 October 2018). "A place of gold". Bangkok Post. Blg. Life, Travel. Nakuha noong 11 October 2018.
  5. "ABOUT PRACHUAP KHIRI KHAN". Tourism Authority of Thailand (TAT). Inarkibo mula sa ang orihinal noong 11 Oktubre 2018. Nakuha noong 9 February 2017.
  6. "ตารางที่ 2 พี้นที่ป่าไม้ แยกรายจังหวัด พ.ศ.2562" [Table 2 Forest area Separate province year 2019] (sa Thai). 2019. Nakuha noong 6 April 2021, information, Forest statistics Year 2019{{cite web}}: CS1 maint: postscript (link)

Mga panlabas na link[baguhin | baguhin ang wikitext]