Pumunta sa nilalaman

Mga Sabino

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya
Mga Sabino
Estatwa ni Semo Sancus mula sa kaniyang dambana sa Quirinal
Katutubo saSabinum
RehiyonGitnang Italya
KamatayanMga labi lamang ng bokabularyo, mula kay Marcus Terentius Varro, unang siglo BK
Indo-Europeo
Wala, maliban sa mga Latinisadong salita
Mga kodigong pangwika
ISO 639-3sbv
sbv
Glottologsabi1245
Mapang nagpapakita ng lokasyon ng mga Sabino. Ang hangganan sa Latium sa timog ay sa Ilog Aniene; ngunit maaaring mga Sabino ay humanotong pa sa Lawa Regillus bahagyang timog nito malapit sa Gabii.

Ang mga Sabino ( /ˈsbnz/; Latin: Sabini; Sinaunang Griyego: Σαβῖνοι Sabĩnoi ; Italyano: Sabini, lahat ay eksonomo) ay isang Italikong pangkat na nanirahan sa gitnang Kabundukang Apenino ng sinaunang Italya, na naninirahan din sa Latium sa hilaga ng Anio bago itatag ang Roma.

Ang Sabino ay nahahati sa dalawang populasyon pagkatapos lamang maitatag ang Roma, na inilarawan ng Romanong alamat. Ang paghati-hati, subalit nagmula ito, ay hindi alamat. Ang populasyon na malapit sa Roma ay inilipat ang sarili sa bagong lungsod at nakiisa sa dati nang mga mamamayan, nagsisimula ng isang bagong pamana na nagmula sa mga Sabino ngunit naisalin din sa Latin. Ang pangalawang populasyon ay nanatiling isang estado ng tribo sa bundok, na lumaon ay nakipagdigma laban sa Roma para sa kalayaan nito kasama ang lahat ng iba pang mga tribong Italiko. Matapos matalo, isinanib sila sa Republikang Romano.

Mga sanggunian

[baguhin | baguhin ang wikitext]