Mga kontrol sa presyo

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya
Isang patalastas sa tindahan sa panahon ng Ikalawang Digmaang Pandaigdig na nagtataguyod ng mga kontrol sa presyo.

Ang mga pagkontrol sa presyo ay mga itinakdang paghihigpit at ipinatutupad ng mga pamahalaan, sa mga presyo na maaaring singilin para sa mga kalakal at serbisyo sa isang merkado. Ang hangarin sa likod ng pagpapatupad ng naturang mga kontrol ay maaaring magmula sa pagnanais na mapanatili ang kakayahang bumili ng mga kalakal kahit na sa panahon ng kakulangan, at upang mabagal ang implasyon, o, bilang kahalili, upang matiyak ang isang minimum na sahod para sa mga nagbibigay ng ilang kalakal o upang subukang makamit ang isang nakabubuhay na sahod. Mayroong dalawang pangunahing anyo ng pagkontrol sa presyo: isang kisame sa presyo, ang maximum na presyo na maaaring singilin; at isang lapag sa presyo, ang minimum na presyo na maaaring singilin. Ang isang kilalang halimbawa ng isang kisame sa presyo ay ang pagkontrol sa renta, na naglilimita sa pagtaas ng renta. Ang isang malawakang paggamit ng lapag sa presyo ay minimum na sahod (ang sahod ay ang presyo ng paggawa). Sa kasaysayan, ang mga kontrol sa presyo ay madalas na ipinataw bilang bahagi ng isang mas malaking bahagi sa patakaran sa kita na gumagamit din ng mga kontrol sa sahod at iba pang mga elemento ng regulasyon.

Mga sanggunian[baguhin | baguhin ang wikitext]

Mga panlabas na link[baguhin | baguhin ang wikitext]