Mga simbahan ng Roma

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya
Santa Maria sa Montesanto at Santa Maria dei Miracoli, dalawa sa maraming simbahan ng Roma, Italya .

Mayroong higit sa 900 simbahan sa Roma,[1] kasama ang ilang kilalang mga Katoliko Romanong simbahang Mariano. Karamihan, ngunit hindi lahat, sa mga ito ay Katoliko Romano.

Ang mga unang simbahan ng Roma ay nagmula sa mga lugar kung saan nagpupulong ang mga Kristiyano. Nahati ang mga ito sa tatlong kategorya:[kailangan ng sanggunian]

  1. ang mga bahay ng mga pribadong mamamayang Romano (mga taong nag-aanyaya ng mga pagpupulong ng mga Kristiyano – kilala rin bilang oratoria, oracula)
  2. ang mga diyakoniya (mga lugar kung saan ang mga pamamahagi ng palimos ay ibinigay sa mga mahihirap at inilagay sa ilalim ng kontrol ng isang diyakono; ang pinakadakilang mga diyakoniya ay may maraming mga diyakono, at ang isa sa kanila ay nahalal bilang[kailangan ng sanggunian] arkidiyakono)
  3. iba pang mga bahay na may hawak na titulus (kilala bilang domus ecclesia )

Tituli[baguhin | baguhin ang wikitext]

  1. Titulus Aemilianae (Santi Quattro Coronati)
  2. Titulus Anastasiae (Santa Anastasia)
  3. Titulus SS Apostolorum (Santi Apostoli)
  4. Titulus Byzantis or Vizantis (hindi matukoy, marahil "Titulus Pammachii")
  5. Titulus S Caeciliae (Santa Cecilia in Trastevere)
  6. Titulus Clementis (San Clemente)
  7. Titulus Crescentianae (San Sisto Vecchio)
  8. Titulus Crysogoni (San Crisogono)
  9. Titulus Cyriaci (Hindi matukoy; hinihinuhang Santa Maria Antiqua at Santa Maria in Domnica)
  10. Titulus Damasi (San Lorenzo in Damaso)
  11. Titulus Equitii (San Martino ai Monti)
  12. Titulus Eusebi (Sant'Eusebio)
  13. Titulus Fasciolae (Santi Nereo e Achilleo)
  14. Titulus Gaii (Santa Susanna)
  15. Titulus Iulii (Santa Maria in Trastevere, kakambal sa Titulus Callixti)
  16. Titulus Lucinae (San Lorenzo in Lucina)
  17. Titulus Marcelli (San Marcello al Corso)
  18. Titulus Marci (San Marco)
  19. Titulus Matthaei (sa Via Merulana, giniba 1810)
  20. Titulus Nicomedis (sa Via Nomentana, giniba)
  21. Titulus Pammachii (Santi Giovanni e Paolo (Roma))
  22. Titulus Praxedis (Santa Prassede)
  23. Titulus Priscae (Santa Prisca)
  24. Titulus Pudentis (Santa Pudenziana)
  25. Titulus Romani (hindi matukoy, marahil Santa Maria Antiqua o Santa Maria in Domnica; anumang, hindi "Titulus Cyriaci")
  26. Titulus S Sabinae (Santa Sabina)
  27. Titulus Tigridae (hindi matukoy, marahil Santa Balbina)
  28. Titulus Vestinae (San Vitale)

Mga tanyag na simbahan ayon sa panahon ng pagkakatayo[baguhin | baguhin ang wikitext]

Pantheon
Santa Cecilia in Travestere

Ika-4 na siglo[baguhin | baguhin ang wikitext]

Santa Costanza
Santi Quattro Coronati
Arsobasilika ng San Juan de Letrán
Santa Croce sa Gerusalemme
Santi Cosma e Damiano

Ika-5 siglo[baguhin | baguhin ang wikitext]

Ika-6 na siglo[baguhin | baguhin ang wikitext]

Ika-7 siglo[baguhin | baguhin ang wikitext]

Ika-8 siglo[baguhin | baguhin ang wikitext]

Ika-9 na siglo[baguhin | baguhin ang wikitext]

Ika-10 siglo[baguhin | baguhin ang wikitext]

Santa Francesca Romana

Ika-11 siglo[baguhin | baguhin ang wikitext]

Santa Maria del Popolo

Ika-12 siglo[baguhin | baguhin ang wikitext]

Ika-13 siglo[baguhin | baguhin ang wikitext]

Ika-14 na siglo[baguhin | baguhin ang wikitext]

Ika-15 siglo[baguhin | baguhin ang wikitext]

Ika-16 na siglo[baguhin | baguhin ang wikitext]

Santa Maria degli Angeli e dei Martiri
Sant'Andrea della Valle
Santa Maria di Loreto

Ika-17 siglo[baguhin | baguhin ang wikitext]

Sant'Andrea al Quirinale

Ika-18 siglo[baguhin | baguhin ang wikitext]

Ika-19 na siglo[baguhin | baguhin ang wikitext]

ika-20 siglo[baguhin | baguhin ang wikitext]

Ika-21 siglo[baguhin | baguhin ang wikitext]

Tingnan din[baguhin | baguhin ang wikitext]

Mga sanggunian[baguhin | baguhin ang wikitext]

  1. Clarke, Stuardt. "The Churches of Rome: Major and Minor". Stuardt Clarkes Rome. Inarkibo mula sa ang orihinal noong 8 February 2012. Nakuha noong 26 January 2012.
  2. Ilang pantas ang tumukoy sa ika-3 siglong bulwagan sa ilalim ng simbahan bilang pulungan para sa isang Kristiyanong komunidad. Ang iba ay hindi sumasang-ayan, nagsasabing walang anumang patunay na ginamit ito ng mga Kristiyano bago ang ika-6 na siglo. Krautheimer, p. 115.
  3. "Saint Catherine Russian Orthodox Church". Atlas Obscura.

Mga libro[baguhin | baguhin ang wikitext]

  • Kehr, Paul Fridolin (1906). Italia pontificia, I: Roma . Berlin: Weidmann. pp. 1–7.
  • Barker, Ethel Ross (1913). "VI" . Roma ng Pilgrims at Martyrs: Isang Pag-aaral sa Martyrologies, Itineraries, Syllogae, at Iba Pang Mga Kapanahon na Dokumento . London: Methuen & Company, Limitado.
  • Hülsen, Christian (1927). Ang mga chiese di Roma ay nagtuturo sa iyo: cataloghi ed appvnti . Hildesheim: Georg Olms Verlag. ISBN Hülsen, Christian (1927). Hülsen, Christian (1927).
  • HW Klewitz, "Die Entstehung des Kardinalskollegiums," Zeitschrift der Savigny-Stiftung für Rechtsgeschichte. Kanonische Abteilung 25 (1936), 115-221.
  • Krautheimer, R., Corpus Basilicarum Christianarum Romae, vol. 3.
  • Kuttner, Stephan (1945). "Cardinalis: The History of a Canonical Concept". Traditio . 3 : 129–214. doi : 10.1017 / S0362152900016883 . JSTOR 27830076 .
  • Korn, Frank J. (2000). Patnubay ng Isang Katoliko sa Roma: Pagtuklas sa Kaluluwa ng Walang Hanggang Lungsod . New Yorn-Mahwah NJ: Paulist Press. ISBN Korn, Frank J. (2000). Korn, Frank J. (2000).
  • Rüpke, Jörg (2005). Fasti librdotum . Stuttgart: Franz Steiner Verlag. ISBN Rüpke, Jörg (2005). Rüpke, Jörg (2005).

Mga panlabas na link[baguhin | baguhin ang wikitext]