Unang Konsilyo ng Efeso: Pagkakaiba sa mga binago
Atn20112222 (usapan | ambag) No edit summary |
Atn20112222 (usapan | ambag) No edit summary |
||
| Linya 12: | Linya 12: | ||
|documents=Ang [[Kredong Niseno]] ay kinumpirma, pagkukundena ng mga [[heresiya]], deklarasyon ng [[Theotokos]](Ina ng Diyos). |
|documents=Ang [[Kredong Niseno]] ay kinumpirma, pagkukundena ng mga [[heresiya]], deklarasyon ng [[Theotokos]](Ina ng Diyos). |
||
}} |
}} |
||
Ang '''Unang Konseho ng Efeso''' ang tinatanggap na '''Ikatlong Konsehong Ekumenikal''' ng [[Oriental Ortodokso]], [[Silangang Ortodokso]], [[Simbahang Katoliko Romano]] at iba pang mga pangkat ng Kanluraning [[Kristiyanismo]]. Ito ay idinaos noong 431 CE sa simbahan ni Marya sa Efeso, [[Asya menor]] at dinaluhan ng tinatayang mga 250 obispo. Ang mga pagpupulong ay isinagawa sa isang mainit na mga komprontasyon at rekriminasyon na lumikha ng masidhing alitan sa pagitan ni Cyril at Theodosius. Pinatawag ni [[Theodosius II]] ang konsehong ito upang lutasin ang kontrobersiyang [[Nestorian]]. Ang doktrina ni Nestorius na [[Nestorianismo]] na nagbigay diin sa kawalang pagkakaisa sa pagitan ng mga kalikasang tao at [[diyos]] ni Hesus ay humantong sa kanyang pakikipag-alitan sa iba pang mga pinuno ng simbahang Kristiyano na ang pinakakilala ay si [[Cyril ng Alexandria]] na [[Papa ng Alexandria]]. Ang alitan ni Nestorius kay Cyril ay nagtulak kay Cyril na maghangad ng balidasyon mula kay Papa Celestino I na nagbigay autorisasyon kay Cyril na hilingin kay Nestorius na bawiin ang kanyang posisyon o maharap sa [[pagtitiwalag]]. Nagsumamo si Nestorius sa [[Silangang Imperyong Romano|Silangang Romanong Emperador]] na si [[Theodosius II]] na tumawag ng isang konseho kung saan ang mga reklamo ay maihahayag na umaasang mapapatunayan ang kanyang [[ortodoksiya]] at si Cyril ay makokondena. Gayunpaman, sa huli ay ang katuruan ni Nestorius ang kinondena ng konsehong ito bilang isang [[heresiya]] at opisyal na ginawang [[anatema]]. Idineklara rin ng konsehong ito si [[Marya (ina ni Hesus)|Marya]] bilang ''Theotokos'' (tagadala ng diyos).<ref>''Mary, Mother of God'' by Carl E. Braaten and Robert W. Jenson 2004 ISBN 0802822665 page 84</ref> Si [[Nestorius]] ay sumalungat sa paggamit ng terminong [[Theotokos]].<ref name="ReferenceC">"Nestorius." Cross, F. L., ed. The Oxford dictionary of the Christian church. New York: Oxford University Press. 2005</ref> Ang terminong ito ay matagal nang ginagamit ng mga manunulat na ortodokso at ito ay nagkakamit ng popularidad kasama ng debosyon kay [[Marya (ina ni Hesus)|Marya]] bilang Ina ng Diyos.<ref name="ReferenceC"/> Iniulat na itinuro ni Nestorius na may dalawang magkahiwalay na mga persona sa nagkatawang taong si Kristo bagaman kung aktuwal niyang itinuro ito ay tinutulan.<ref name="ReferenceC"/> Ipinatapon ng konseho si Nestorius, itinakwil ang [[Nestorianismo]] at ipinahayag ang Birheng Marya bilang isang [[Theotokos]]. Pagkatapos sipiin ang [[Kredong Nicene]] sa orihinal na anyo nito gaya ng nasa Unang Konseho ng Nicaea nang walang mga pagbabago at karagdagan sa Unang Konseho ng Constantinople, inihayag nito na "bawal para sa anumang tao na isulong o sumulat o lumikha ng isang ibang(ἑτέραν) Pananampalataya bilang isang katunggali sa natatag ng mga banal na amang tinipon ng [[Banal na Espiritu]] sa Nicæa."<ref>[http://www.newadvent.org/fathers/3810.htm canon 7]</ref> Ang pagkukundena kay Nestorius ay humantong sa [[schismong Nestorian]] nang pinutol ang mga simbahang sumusuporta kay Nestorius lalo na sa [[Persia]] mula sa iba pang simbahang Kristiyano sa sangkakristiyanuhan. Ang mga sumusuporta kay Nestorius ay tinawag na [[Kristiyanismong Nestoriano]], [[Simbahang Persian]] o [[Simbahan ng Silangan]] at ang mga kinatawan nito sa kasalukuyang panahon ang [[Simbahang Assyrian ng Silangan]], [[Simbahang Chaldean Syrian]], [[Sinaunang Simbahan ng Silangan]] at [[Simbahang Katolikong Chaldean]]. Si Nestorius ay nagretiro sa isang monasteryo na palaging |
Ang '''Unang Konseho ng Efeso''' ang tinatanggap na '''Ikatlong Konsehong Ekumenikal''' ng [[Oriental Ortodokso]], [[Silangang Ortodokso]], [[Simbahang Katoliko Romano]] at iba pang mga pangkat ng Kanluraning [[Kristiyanismo]]. Ito ay idinaos noong 431 CE sa simbahan ni Marya sa Efeso, [[Asya menor]] at dinaluhan ng tinatayang mga 250 obispo. Ang mga pagpupulong ay isinagawa sa isang mainit na mga komprontasyon at rekriminasyon na lumikha ng masidhing alitan sa pagitan ni Cyril at Theodosius. Pinatawag ni [[Theodosius II]] ang konsehong ito upang lutasin ang kontrobersiyang [[Nestorian]]. Ang doktrina ni Nestorius na [[Nestorianismo]] na nagbigay diin sa kawalang pagkakaisa sa pagitan ng mga kalikasang tao at [[diyos]] ni Hesus ay humantong sa kanyang pakikipag-alitan sa iba pang mga pinuno ng simbahang Kristiyano na ang pinakakilala ay si [[Cyril ng Alexandria]] na [[Papa ng Alexandria]]. Ang alitan ni Nestorius kay Cyril ay nagtulak kay Cyril na maghangad ng balidasyon mula kay Papa Celestino I na nagbigay autorisasyon kay Cyril na hilingin kay Nestorius na bawiin ang kanyang posisyon o maharap sa [[pagtitiwalag]]. Nagsumamo si Nestorius sa [[Silangang Imperyong Romano|Silangang Romanong Emperador]] na si [[Theodosius II]] na tumawag ng isang konseho kung saan ang mga reklamo ay maihahayag na umaasang mapapatunayan ang kanyang [[ortodoksiya]] at si Cyril ay makokondena. Gayunpaman, sa huli ay ang katuruan ni Nestorius ang kinondena ng konsehong ito bilang isang [[heresiya]] at opisyal na ginawang [[anatema]]. Idineklara rin ng konsehong ito si [[Marya (ina ni Hesus)|Marya]] bilang ''Theotokos'' (tagadala ng diyos).<ref>''Mary, Mother of God'' by Carl E. Braaten and Robert W. Jenson 2004 ISBN 0802822665 page 84</ref> Si [[Nestorius]] ay sumalungat sa paggamit ng terminong [[Theotokos]].<ref name="ReferenceC">"Nestorius." Cross, F. L., ed. The Oxford dictionary of the Christian church. New York: Oxford University Press. 2005</ref> Ang terminong ito ay matagal nang ginagamit ng mga manunulat na ortodokso at ito ay nagkakamit ng popularidad kasama ng debosyon kay [[Marya (ina ni Hesus)|Marya]] bilang Ina ng Diyos.<ref name="ReferenceC"/> Iniulat na itinuro ni Nestorius na may dalawang magkahiwalay na mga persona sa nagkatawang taong si Kristo bagaman kung aktuwal niyang itinuro ito ay tinutulan.<ref name="ReferenceC"/> Ipinatapon ng konseho si Nestorius, itinakwil ang [[Nestorianismo]] at ipinahayag ang Birheng Marya bilang isang [[Theotokos]]. Pagkatapos sipiin ang [[Kredong Nicene]] sa orihinal na anyo nito gaya ng nasa [[Unang Konseho ng Nicaea]] nang walang mga pagbabago at karagdagan sa [[Unang Konseho ng Constantinople]], inihayag nito na "bawal para sa anumang tao na isulong o sumulat o lumikha ng isang ibang(ἑτέραν) Pananampalataya bilang isang katunggali sa natatag ng mga banal na amang tinipon ng [[Banal na Espiritu]] sa Nicæa."<ref>[http://www.newadvent.org/fathers/3810.htm canon 7]</ref> Ang pagkukundena kay Nestorius ay humantong sa [[schismong Nestorian]] nang pinutol ang mga simbahang sumusuporta kay Nestorius lalo na sa [[Persia]] mula sa iba pang simbahang Kristiyano sa sangkakristiyanuhan. Ang mga sumusuporta kay Nestorius ay tinawag na [[Kristiyanismong Nestoriano]], [[Simbahang Persian]] o [[Simbahan ng Silangan]] at ang mga kinatawan nito sa kasalukuyang panahon ang [[Simbahang Assyrian ng Silangan]], [[Simbahang Chaldean Syrian]], [[Sinaunang Simbahan ng Silangan]] at [[Simbahang Katolikong Chaldean]]. Si Nestorius ay nagretiro sa isang monasteryo na palaging isinasaad ang kanyang ortodoksiya. |
||
==Mga sanggunian== |
==Mga sanggunian== |
||
Pagbabago noong 21:25, 12 Disyembre 2012
| Unang Konseho ng Efeso | |
|---|---|
| Petsa | 431 CE |
| Tinanggap ng | Romano Katoliko, Lumang Katoliko, Silangang Ortodokso, Anglikano, Oriental Ortodokso, Lutherano |
| Nakaraang konseho | Unang Konseho Constantinople |
| Sumunod na konseho | Konseho ng Chalcedon |
| Tinipon ni | Emperor Theodosius II |
| Pinangasiwaan ni | Cyril ng Alexandria |
| Mga dumalo | 200-250 (ang mga kinatawan ng papa ay dumating na huli) |
| Mga Paksa ng talakayan | Nestorianismo, Theotokos, Pelagianismo |
| Mga dokumento at salaysay | Ang Kredong Niseno ay kinumpirma, pagkukundena ng mga heresiya, deklarasyon ng Theotokos(Ina ng Diyos). |
| Talaang kronolohikal ng mga konsehong ekumenikal | |
Ang Unang Konseho ng Efeso ang tinatanggap na Ikatlong Konsehong Ekumenikal ng Oriental Ortodokso, Silangang Ortodokso, Simbahang Katoliko Romano at iba pang mga pangkat ng Kanluraning Kristiyanismo. Ito ay idinaos noong 431 CE sa simbahan ni Marya sa Efeso, Asya menor at dinaluhan ng tinatayang mga 250 obispo. Ang mga pagpupulong ay isinagawa sa isang mainit na mga komprontasyon at rekriminasyon na lumikha ng masidhing alitan sa pagitan ni Cyril at Theodosius. Pinatawag ni Theodosius II ang konsehong ito upang lutasin ang kontrobersiyang Nestorian. Ang doktrina ni Nestorius na Nestorianismo na nagbigay diin sa kawalang pagkakaisa sa pagitan ng mga kalikasang tao at diyos ni Hesus ay humantong sa kanyang pakikipag-alitan sa iba pang mga pinuno ng simbahang Kristiyano na ang pinakakilala ay si Cyril ng Alexandria na Papa ng Alexandria. Ang alitan ni Nestorius kay Cyril ay nagtulak kay Cyril na maghangad ng balidasyon mula kay Papa Celestino I na nagbigay autorisasyon kay Cyril na hilingin kay Nestorius na bawiin ang kanyang posisyon o maharap sa pagtitiwalag. Nagsumamo si Nestorius sa Silangang Romanong Emperador na si Theodosius II na tumawag ng isang konseho kung saan ang mga reklamo ay maihahayag na umaasang mapapatunayan ang kanyang ortodoksiya at si Cyril ay makokondena. Gayunpaman, sa huli ay ang katuruan ni Nestorius ang kinondena ng konsehong ito bilang isang heresiya at opisyal na ginawang anatema. Idineklara rin ng konsehong ito si Marya bilang Theotokos (tagadala ng diyos).[1] Si Nestorius ay sumalungat sa paggamit ng terminong Theotokos.[2] Ang terminong ito ay matagal nang ginagamit ng mga manunulat na ortodokso at ito ay nagkakamit ng popularidad kasama ng debosyon kay Marya bilang Ina ng Diyos.[2] Iniulat na itinuro ni Nestorius na may dalawang magkahiwalay na mga persona sa nagkatawang taong si Kristo bagaman kung aktuwal niyang itinuro ito ay tinutulan.[2] Ipinatapon ng konseho si Nestorius, itinakwil ang Nestorianismo at ipinahayag ang Birheng Marya bilang isang Theotokos. Pagkatapos sipiin ang Kredong Nicene sa orihinal na anyo nito gaya ng nasa Unang Konseho ng Nicaea nang walang mga pagbabago at karagdagan sa Unang Konseho ng Constantinople, inihayag nito na "bawal para sa anumang tao na isulong o sumulat o lumikha ng isang ibang(ἑτέραν) Pananampalataya bilang isang katunggali sa natatag ng mga banal na amang tinipon ng Banal na Espiritu sa Nicæa."[3] Ang pagkukundena kay Nestorius ay humantong sa schismong Nestorian nang pinutol ang mga simbahang sumusuporta kay Nestorius lalo na sa Persia mula sa iba pang simbahang Kristiyano sa sangkakristiyanuhan. Ang mga sumusuporta kay Nestorius ay tinawag na Kristiyanismong Nestoriano, Simbahang Persian o Simbahan ng Silangan at ang mga kinatawan nito sa kasalukuyang panahon ang Simbahang Assyrian ng Silangan, Simbahang Chaldean Syrian, Sinaunang Simbahan ng Silangan at Simbahang Katolikong Chaldean. Si Nestorius ay nagretiro sa isang monasteryo na palaging isinasaad ang kanyang ortodoksiya.