Paghahating Silangan-Kanluran: Pagkakaiba sa mga binago
m r2.7.1) (robot dinagdag: la:Schisma Orientale |
m r2.7.2+) (Robot: Binabago ang uk:Розкол християнської церкви 1054 upang maging uk:Розкол Християнської церкви 1054 |
||
Linya 66: | Linya 66: | ||
[[ta:பெரும் சமயப்பிளவு]] |
[[ta:பெரும் சமயப்பிளவு]] |
||
[[tr:Doğu - Batı Kiliselerinin Ayrılması]] |
[[tr:Doğu - Batı Kiliselerinin Ayrılması]] |
||
[[uk:Розкол |
[[uk:Розкол Християнської церкви 1054]] |
||
[[vi:Ly giáo Đông - Tây]] |
[[vi:Ly giáo Đông - Tây]] |
||
[[war:Pagburublag han Sinirangan-Katundan]] |
[[war:Pagburublag han Sinirangan-Katundan]] |
Pagbabago noong 11:32, 7 Pebrero 2013
Ang Paghahati ng Silangan-Kanluran o ang Dakilang Paghahati, na hinati ang gitanang Kristiyanismo sa Silangan (Griyego) at Kanluran (Latin), na kikilanin bilang Simbahang Silangang Ortodokso at ang Simbahang Romano Katoliko, sa ayos na nabanggit. Matagal nang may samaan ng loob ang relasyon sa pagitan ng Silangan at Kanluran sa pamamagitan ng pagkakaibang pampolitika at pansimbahan at pagtatalo sa teolohiya.[1] Pinaigting ang pagtatalo nina Papa Leo IX at Patriyarka ng Konstantinopla na si Michael Cerularius sa pamamagitan ng pagpipigil ng Griyego at Latin sa kani-kaniyang mga dominyo. Noong 1054, naglakbay ang Romanong legado patungo kay Cerularius upang itanggi ang titulong Patriyarkang Ekumenikal at pilitin ang pag-angkin ng Simbahan sa Roma bilang ang ulo at ina ng mga simbahan.[1] Tumanggi si Cerularius. Tiniwalag sa Iglesiya (excommunicated) si Cerularius ng pinuno ng pangkat na Latin, si Kardinal Humbert, samantalang tiniwalag din ni Cerularius si Kardinal Humbert at ang ibang mga legado.[1]