Pagkatuto

Ang pagkatuto ay ang akto ng paglaki ng bago, o pagmodipika at pagpapatibay ng kaalaman, pagp-uugali, kakayahan, kabutihang-asal, at kagustuhan na maaaring mangailangan ng pag-aanalisa at pagsasama-sama ng iba't ibang impormasyon. Ang kakayanang matuto ay taglay ng mga tao, hayop, at ilang uri ng ng makinarya. Ang pag-unlad sa paglipas ng panahon ay sumusunod sa daloy ng pagkatuto. Hindi ito nangyayari ng biglaan; sa halip, unti-unti itong nabubuo at nahuhulma mula sa nakaraang kaalaman. Kaya naman, ang pagkatuto ay maaaring tignan bilang isang proseso sa halip na koleksyon ng mga impormasyong paktuwal at panggawa. Nakadudulot ng mga pagbabago ang pagkatuto sa isang organismo, at karaniwang permanente na ang pagbabagong ito.

Ang pagkatuto ng mga tao ay maaaring maganap bilang bahagi ng edukasyon, pagtungo sa maturidad, pagpasok sa paaralan, o hindi kaya pagsasanay. Maaaring ito ay isinasagawa upang makamit ang isang pangarap, at ipinagtitibay ng motibasyon. Ang pag-aaral ukol sa kung paano nangyayari ang pagkatuto ay bahagi ng pag-aaral ng sikolohiya, neuropsychology, teorya ng pagkatuto, at pedagogy. Maaaring maging sanhi ng pagkatuto ang habituation o classical conditioning, na kapansinpansin sa maraming uri ng hayop, o di kaya resulta ng mas kumplikadong aktibidad gaya ng laro na nakikita lamang sa mga mas matalinong uri ng mga hayop. Maaaring maganap ang pagkatuto ng buong malay natin itong alam o hindi. Ang pagkatuto na ang isang nakappapahamak na pangyayari ay hindi maaaring maiwasan o matakasan ay tinatawag na learned helplessness. Mayroong ebidensya na nagsasabing natututo na ang isang tao habang siya ay nasa sinapupunan pa lamang, kung saan naobserbahan na nakapagpapakitana ng habituation ang sanggol sa loob lamang ng 32 linggo ng pagkabuo. Iniindika nito na sapat na ang pagkabuo ng central nervous system upang maging handa itong matuto at makaalala sa loob ng napakaagang bahagi ng buhay ng tao.

Ang laro ay kinikilala bilang unang anyo ng pagkatuto ng ilang teorista. Ang mga bata ay gumagawa ng mga eksperimento sa mundo, natututo ng mga patakaran, at nakikipagsalamuha gamit ang laro. Sumasang-ayon si Lev Vygotsky na ang laro ay impportante para sa paglaki ng mga bata, dahil binibigyang kahulugan nila ang kanilang kapaligiran sa pamamagitan ng mga larong pang-edukasyon.