Inferno (Divine Comedy): Pagkakaiba sa mga binago

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya
Content deleted Content added
nilikha ang pahina ng Inferno - unang bahagi ng Divine Comedy
 
nagdagdag
Linya 1: Linya 1:
[[Talaksan:Paintinginferno.jpg|thumb|300x300px|pintang larawan ng ''Inferno'' ni Domenico di Michelino]]
Ang '''Inferno''' (salitang [[Wikang Italyano|Italyano]] para sa "[[impiyerno]]") ay ang unang bahagi ng ika-14 dantaong tulang epiko ni [[Dante Alighieri]] na [[Divina Commedia|Divine Comedy]]. Ito ay sinusundan ng Purgatorio at Paradiso. Ito ay alegorikong pagsasalaysay ng paglalakbay ni Dante sa [[impiyerno]], sa pamamatnubay ng Romanong manunula na si Virgil. Sa tula, ang impiyerno ay inilalarawan na may siyam ng bilog ng pagdurusa na matatagpuan sa loob ng [[Daigdig]]. Sa alegorya, kumakatawan ang Divine Comedy sa paglalakbay ng kaluluwa tungo sa Diyos, at ang Inferno ang naglalarawan sa pagkilala at pagtatakwil sa kasalanan.
Ang '''Inferno''' (salitang [[Wikang Italyano|Italyano]] para sa "[[impiyerno]]") ay ang unang bahagi ng ika-14 dantaong tulang epiko ni [[Dante Alighieri]] na [[Divina Commedia|Divine Comedy]]. Ito ay sinusundan ng Purgatorio at Paradiso. Ito ay alegorikong pagsasalaysay ng paglalakbay ni Dante sa [[impiyerno]], sa pamamatnubay ng Romanong manunula na si Virgil. Sa tula, ang impiyerno ay inilalarawan na may siyam ng bilog ng pagdurusa na matatagpuan sa loob ng [[Daigdig]]. Sa alegorya, kumakatawan ang Divine Comedy sa paglalakbay ng kaluluwa tungo sa Diyos, at ang Inferno ang naglalarawan sa pagkilala at pagtatakwil sa kasalanan.

== Pangkalahatang-ideya ==
Ang tula ay nag-uumpisa noong [[Huwebes Santo]] sa taóng 1300. Ang tagapagsalaysay, na si Dante mismo, ay tatlumpu't limang taóng gulang, at kung gayon ay "nangangalahati na sa landas ng búhay" (Ingles: ''"halfway along our life's path"'', Italyano: ''"Nel mezzo del cammin di nostra vita"'') – kalahati ng biblikal na haba ng búhay na pitumpu ([[:en:Psalms|Salmo]] 89:10, Vulgate; Salmo 90:10, KJV). Ang manunula (na si Dante) ay kasalukuyang naliligaw sa isang madilim na kagubatan (''selva oscura'') sa harap ng isang bundok, habang inaatake ng tatlong halimaw (isang [[:en:Lion|leon]], isang ''lonza'' [kadalasang sinasalin bílang "[[:en:Leopard|leopard]]" o "[[:en:Leopon|leopon]]"],<sup>[[:en:Inferno_(Dante)#cite_note-3|[3]]]</sup> at isang [[:en:Gray_wolf|she-wolf]]) na hindi niya matakasan. Unable to find the "diretsong daan" (''diritta via'', maaari ding isalin na "tamang daan") to salvation, he is conscious that he is ruining himself and falling into a "deep place" (''basso loco'') where the sun is silent (''l sol tace'').
Dante is at last rescued by the Roman poet [[:en:Virgil|Virgil]], who claims to have been sent by [[:en:Beatrice_Portinari|Beatrice]], and the two of them begin their journey to the [[:en:Underworld|underworld]]. Each sin's punishment in ''Inferno'' is a ''[[:en:Contrapasso|contrapasso]]'', a symbolic instance of [[:en:Poetic_justice|poetic justice]]; for example, [[:en:Fortune-teller|fortune-tellers]] have to walk forward with their heads on backward, unable to see what is ahead, because they tried to see the future through forbidden means. Such a ''contrapasso'' "functions not merely as a form of [[:en:Divine_retribution|divine revenge]], but rather as the fulfilment of a destiny [[:en:Free_will|freely chosen]] by each soul during his or her life."[[:en:Inferno_(Dante)#cite_note-4|[]]


== Siyam na bilog ng Impiyerno ==
== Siyam na bilog ng Impiyerno ==

Pagbabago noong 10:58, 12 Abril 2016

Talaksan:Paintinginferno.jpg
pintang larawan ng Inferno ni Domenico di Michelino

Ang Inferno (salitang Italyano para sa "impiyerno") ay ang unang bahagi ng ika-14 dantaong tulang epiko ni Dante Alighieri na Divine Comedy. Ito ay sinusundan ng Purgatorio at Paradiso. Ito ay alegorikong pagsasalaysay ng paglalakbay ni Dante sa impiyerno, sa pamamatnubay ng Romanong manunula na si Virgil. Sa tula, ang impiyerno ay inilalarawan na may siyam ng bilog ng pagdurusa na matatagpuan sa loob ng Daigdig. Sa alegorya, kumakatawan ang Divine Comedy sa paglalakbay ng kaluluwa tungo sa Diyos, at ang Inferno ang naglalarawan sa pagkilala at pagtatakwil sa kasalanan.

Pangkalahatang-ideya

Ang tula ay nag-uumpisa noong Huwebes Santo sa taóng 1300. Ang tagapagsalaysay, na si Dante mismo, ay tatlumpu't limang taóng gulang, at kung gayon ay "nangangalahati na sa landas ng búhay" (Ingles: "halfway along our life's path", Italyano: "Nel mezzo del cammin di nostra vita") – kalahati ng biblikal na haba ng búhay na pitumpu (Salmo 89:10, Vulgate; Salmo 90:10, KJV). Ang manunula (na si Dante) ay kasalukuyang naliligaw sa isang madilim na kagubatan (selva oscura) sa harap ng isang bundok, habang inaatake ng tatlong halimaw (isang leon, isang lonza [kadalasang sinasalin bílang "leopard" o "leopon"],[3] at isang she-wolf) na hindi niya matakasan. Unable to find the "diretsong daan" (diritta via, maaari ding isalin na "tamang daan") to salvation, he is conscious that he is ruining himself and falling into a "deep place" (basso loco) where the sun is silent (l sol tace). Dante is at last rescued by the Roman poet Virgil, who claims to have been sent by Beatrice, and the two of them begin their journey to the underworld. Each sin's punishment in Inferno is a contrapasso, a symbolic instance of poetic justice; for example, fortune-tellers have to walk forward with their heads on backward, unable to see what is ahead, because they tried to see the future through forbidden means. Such a contrapasso "functions not merely as a form of divine revenge, but rather as the fulfilment of a destiny freely chosen by each soul during his or her life."[

Siyam na bilog ng Impiyerno

Unang Bilog (Limbo)