Inferno (Divine Comedy): Pagkakaiba sa mga binago

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya
Content deleted Content added
Binalik ang larawan
dinagdagan
Linya 9: Linya 9:


Si Dante ay pumasok sa pasukán ng Impiyero, kung saan nakasulat ang "''Lasciate ogne<!--Please do not "correct" this to ogni. Please consult a critical edition of the Commedia first. Online, see the Princeton Dante Project: http://etcweb.princeton.edu/cgi-bin/dante/campuscgi/mpb/GetCantoSection.pl?LANG=2&INP_POEM=Inf&INP_SECT=3&INP_START=7&INP_LEN=15 --> speranza, voi ch'intrate<!--Please do not "correct" to entrate; see prev. comment.-->''", na sa Tagalog ay "Iwanan ang lahat ng pag-asa, ikaw na papások dito." (Ingles: "Abandon all hope, ye who enter here.")
Si Dante ay pumasok sa pasukán ng Impiyero, kung saan nakasulat ang "''Lasciate ogne<!--Please do not "correct" this to ogni. Please consult a critical edition of the Commedia first. Online, see the Princeton Dante Project: http://etcweb.princeton.edu/cgi-bin/dante/campuscgi/mpb/GetCantoSection.pl?LANG=2&INP_POEM=Inf&INP_SECT=3&INP_START=7&INP_LEN=15 --> speranza, voi ch'intrate<!--Please do not "correct" to entrate; see prev. comment.-->''", na sa Tagalog ay "Iwanan ang lahat ng pag-asa, ikaw na papások dito." (Ingles: "Abandon all hope, ye who enter here.")

Bago sila tuluyang pumasok sa impiyerno, nakita ni Dante at ni Virgil and ang mga ''Uncommitted'', mga kaluluwa ng mga taóng walang ginawa sa búhay nila, kahit mabuti o masamâ, kabílang dito si Papa Celestine V o si [[Pontius Pilate|Ponsiyo Pilato]] (ang teksto ay malabo/hindi tiyak). Kasáma rin nila ang mga pariya (''outcast'') na hindi namili ng panig noong Himagsikan ng mga Anghel. Ang mga kaluluwang ito ay wala sa loob ng impiyerno o maging sa labas nitó, bagkus nasa mga baybayin ng Acheron, ang kanilang walang-hanggang parusa habang kinakagat sila ng mga abispa (''wasp'') at mga abispon (''hornet'') samantalang iniinom naman ng mga uod at iba pang mga insekto ang kanilang dugo at luha. Kumakatawan ito sa kanilang ''sting of [[conscience]]'' at ''repugnance of sin''. This may also be seen as a reflection of the spiritual stagnation they lived in. Tulad ng ''[[Purgatorio (Divine Comedy)|Purgatorio]]'' at ''[[Paradiso (Divine Comedy)|Paradiso]]'', ang ''Inferno'' ay may estrukturang 9+1=10, na ang "vestibule" ay naiiba sa siyam na bilog ng impiyerno, at nahihiwalay mula rito dahil sa Acheron.


== Ang Siyam na Bilog ng Impiyerno ==
== Ang Siyam na Bilog ng Impiyerno ==

Pagbabago noong 13:55, 29 Abril 2016

Talaksan:Infernopainting.jpeg
pintang larawan ng impiyerno ni Domenico di Michelino

Ang Inferno (salitang Italyano para sa "impiyerno") ay ang unang bahagi ng ika-14 dantaong tulang epiko ni Dante Alighieri na Divine Comedy. Ito ay sinusundan ng Purgatorio at Paradiso. Ito ay alegorikong pagsasalaysay ng paglalakbay ni Dante sa Impiyerno, sa pamamatnubay ng Romanong manunula na si Virgil. Sa tula, ang Impiyerno ay inilalarawan na may siyam ng bilog ng pagdurusa na matatagpuan sa loob ng Daigdig. Sa alegorya, kumakatawan ang Divine Comedy sa paglalakbay ng kaluluwa tungo sa Diyos, at ang Inferno ang naglalarawan sa pagkilala at pagtatakwil sa kasalanan.

Buod

Ang tula ay nag-uumpisa noong Huwebes Santo sa taóng 1300. Ang tagapagsalaysay, na si Dante mismo, ay tatlumpu't limang taóng gulang, at kung gayon ay "nangangalahati na sa landas ng búhay" (Ingles: "halfway along our life's path", Italyano: "Nel mezzo del cammin di nostra vita") – kalahati ng biblikal na haba ng búhay na pitumpu (Salmo 89:10, Vulgate; Salmo 90:10, KJV). Ang manunula (na si Dante) ay kasalukuyang naliligaw sa isang madilim na kagubatan (selva oscura) sa harap ng isang bundok, habang inaatake ng tatlong halimaw (isang leon, isang lonza [kadalasang sinasalin bílang "leopard" o "leopon"],[3] at isang she-wolf) na hindi niya matakasan. Hindi niya mahanap ang "diretsong daan" (diritta via, maaari ding isalin na "tamang daan") tungong kaligtasan, may kamalayan siyang sinisira niya na ang sarili niya at nahuhulog sa isang "malalim na lugar" (basso loco) kung saan ang araw ay tahimik (l sol tace).

Sa wakas ay nailigtas siya ng manunulang Romanong si Virgil, na nagsasabing isinugo siya ni Beatrice, at ang dalawa ay tumuloy sa kanilang paglalakbay tungo sa Impiyerno (underworld). Sa Inferno, ang mga kaparusahan para sa mga kasalanan ay contrapasso, mga may sinasagisag na pagkakataon ng katarungang pantula; halimbawa, ang manghuhula ay kailangang maglakad nang diretso habang ang ulo ni ay nakatingin sa kabaligtarang direksiyon, na hindi makita kung ano ang nasa harapan, dahil sinubukan nilang makita ang hinaharap sa pamamagitan ng ipinagbabawal na paraan, ang panghuhula. Ang contrapasso ay "hindi basta isang uri ng dibinong paghihiganti, kundi katuparan ng kapalarang malayang pinili ng bawat kaluluwa noong siya ay nabubuhay pa."

Si Dante ay pumasok sa pasukán ng Impiyero, kung saan nakasulat ang "Lasciate ogne speranza, voi ch'intrate", na sa Tagalog ay "Iwanan ang lahat ng pag-asa, ikaw na papások dito." (Ingles: "Abandon all hope, ye who enter here.")

Bago sila tuluyang pumasok sa impiyerno, nakita ni Dante at ni Virgil and ang mga Uncommitted, mga kaluluwa ng mga taóng walang ginawa sa búhay nila, kahit mabuti o masamâ, kabílang dito si Papa Celestine V o si Ponsiyo Pilato (ang teksto ay malabo/hindi tiyak). Kasáma rin nila ang mga pariya (outcast) na hindi namili ng panig noong Himagsikan ng mga Anghel. Ang mga kaluluwang ito ay wala sa loob ng impiyerno o maging sa labas nitó, bagkus nasa mga baybayin ng Acheron, ang kanilang walang-hanggang parusa habang kinakagat sila ng mga abispa (wasp) at mga abispon (hornet) samantalang iniinom naman ng mga uod at iba pang mga insekto ang kanilang dugo at luha. Kumakatawan ito sa kanilang sting of conscience at repugnance of sin. This may also be seen as a reflection of the spiritual stagnation they lived in. Tulad ng Purgatorio at Paradiso, ang Inferno ay may estrukturang 9+1=10, na ang "vestibule" ay naiiba sa siyam na bilog ng impiyerno, at nahihiwalay mula rito dahil sa Acheron.

Ang Siyam na Bilog ng Impiyerno

Unang Bilog (Limbo)

Sa Limbo naninirahan ang mga di-nabinyagan at kahit mga birtuosong pagano, na bagama't hindi makasalanan, ay hindi tumanggap kay Kristo.

Nang itanong ni Dante kung mayroon na bang nakaalis mula sa Limbo, sinabi ni Virgil na minsan na niyang nakitang dumalaw sa Hesus noong kinuha niya sina Noe, Moises, Abraham, David at Rachel (tingnan ang Limbo ng mga Patriarka ) papunta sa kaniyang mapagpatawad na mga kamay at hinatid ito papunta sa langit bílang parte ng kaniyang Harrowing of Hell.

Ikalawang Bilog (Kahalayan)

Sa ikalawang bilog naman ng Impiyerno naroon ang mga nagumon ng kahalayan.

Ikatlong Bilog (Katakawan)

Ang "great worm" na si Cerberus ang nagbabantay sa mga matatakaw, na sa pilitang ipinahihiga sa nakapandidiring lusak na nagmumula sa walang-katapusan, mabaho, at nagyeyelong ulan (Si Virgil ay nakakadaan nang ligtas mula sa halimaw sa pamamagitan ng pagpupunô sa bibig nitó gámit ang lusak).

Ikaapat na Bilog (Kasakiman)

Ang mga nagmamahal nang sobra sa mga materyal na bagay nang higit sa naaangkop na tindi ay pinarurusahan sa ikaapat na bilog.

Ikalimang Bilog (Poot)

Sa mga latiang katubigan ng Ilog Styx, ang mga mapoot ay naglalaban sa ibabaw, at ang mga nalulungkot ay lumalaguklok sa ilalim ng tubig, "sa isang itim na kabalingusngosan kung saan walang kaligayahan sa Diyos o sa tao o sa sansinukob. (Ingles: into a black sulkiness which can find no joy in God or man or the universe.)".

Ikaanim na Bilog (Erehiya)

Sa ikaanim na bilog, ang mga erehe, tulad ng mga Epikureyo (na nagsasabing "ang kaluluwa ay namamatay kasáma ang katawan")[23] ay nakakulong sa mga nagniningas na puntod.

Ikapitong Bilog (Karahasan)

Ang ikapitong bilog ang nananahan sa mga marahas. Ang pasukán nito ay binabantayan ng Minotaur at ito ay kumikilala sa pagdating ni Dante at Virgil sa pamamagitan ng pagkagat sa sarili.

Ikawalong Bilog (Pandaraya/Panlilinlang)

Ang ikawalong bilog ng ipiyerno ang nagpaparusa sa mga nagkasala ng sinadyang pandaraya o panlilinlang. Ang mga bilog na ito ay mararating lámang sa pamamagitan ng pagbabâ mula sa isang napakalaking talamapas. Nagawa ito nila Dante sa pamamagitan ng pagsakay sa likod ng Geryon, isang may pakpak na halimaw at tradisyunal na inilalarawang may tatlong ulo o tatlong pinag-isang katawan; ngunit inilalarawan ni Dante and Geryon na may tatlong sáma-sámang likás na uri: tao, halimaw, at reptilya.[37] Ang Geryon ni Dante ay isang simbolo ng pandaraya o panlilinlang, dahil may mukha ito ng isang tapat na tao sa katawan ng isang makulay na wyvern, na may mabalahibong paa ng leon at matulis na nakalalasong buntot na malaalakdan. [38] (Canto XVII).

Ang mga mapanlinlang – ang mga may salà ng sinadya at nakaaalam na kasamaan – ay matatagpuan sa isang bilog na tinatawag na Malebolge (Ingles: Evil Pockets). Ang bilog na ito ay nahahati sa sampung Bolgie, o mga bambang ng bato na may mga tulay:

  • Unang Bolgia - manunulsol (panderer) at seduktor (seducer)
  • Ikalawang Bolgia - manghihibo (flatterer)
  • Ikatlong Bolgia - simonya (simony)
  • Ikaapat na Bolgia - mga mangkukulam, manghuhula, astrologo, at bulaang propeta
  • Ikalimang Bolgia - mga tiwaling politiko/trapo (barrator)
  • Ikaanim na Bolgia - mga hipokrito
  • Ikapitong Bolgia - mga magnanakaw
  • Ikawalong Bolgia - Muhammad, Gaius Scribonius Curio, Bertran de Born, atbp.
  • Ikasiyam na Bolgia - mga mapanlinlang na tagapayo at masasámang konsehero
  • Ikasampung Bolgia - iba't ibang palsaryo (falsifier)

Ikasiyam na Bilog (Kataksilan)

Ang ikasiyam at hulíng bilog ay pinalilibutan ng mga klasikal at Biblikal na higante, na maaaring kumakatawan sa kahambugan at iba pang kapintasang espiritwal na may ugnayan sa mga gawaing pantataksil.

Tingnan din