Jose P. Laurel

Para sa ibang gamit, tingnan ang Jose Laurel (paglilinaw).

Jose P. Laurel
Ika-3 Pangulo ng Pilipinas Pangulo ng Ikalawang Republika ng Pilipinas
Nasa puwesto Oktubre 14, 1943 – Agosto 17, 1945
Pangulo	Manuel L. Quezon (1941-1944) Sergio Osmeña (1944-1946)
Nakaraang sinundan	Jorge B. Vargas (Pangulo ng Philippine Executive Commission)
Mahistrado ng Kataastaasang Hukuman ng Pilipinas
Nasa puwesto Pebrero 29, 1936 – Pebrero 5, 1942
Nakaraang sinundan	George A. Malcolm
Sinundan ni	Wala
Pansariling detalye
Ipinanganak	Marso 9, 1891 Tanauan, Batangas
Namatay	Nobyembre 6, 1959 Maynila
Partidong pampolitika	Kapisanan ng Paglilingkod sa Bagong Pilipinas (KALIBAPI)
Asawa	Pacencia Hidalgo
Trabaho	Abogado
Pirma

Si José Paciano Laurel y García (Marso 9, 1891 - Nobyembre 6, 1959) ay pangulo ng Republika ng Pilipinas sa ilalim ng mga Hapon mula 1943 hanggang 1945.

Isinilang si Laurel sa Tanauan, Batangas noong Marso 9, 1891 anak nina Sotero Laurel at Jacoba Garcia. Nagtapos siya ng abogasya sa U.P. noong 1915. siya ay agad namatay.

Pagkatapos ay, Hinirang na Kalihim Panloob ni Gob. Hen. Wood noong 1923 at naging Associate Justice noong 1935. Nanungkulan siya bilang Pangulo ng Kataas-taasang Hukuman nang sumiklab ang Ikalawang Digmaang Pandaigdig at itinalaga siyang Kalihim ng Katarungan ni Quezon bago lumisan. Pinili si Laurel ng mga Hapon upang magsilbing pangulo ng Ikalawang Republika ng Pilipinas. Pinangalagaan niya ang kapakanan ng bansa sa gitna ng mga kalupitan ng mga Hapon. Ibinilanggo siya bilang "collaborator" pagkaraan ng digmaan ngunit pinalaya ni Pangulong Roxas noong 1948. Noong Nobyembre 6, 1959, namatay si Laurel sa grabeng atake sa puso at istrok. at tinawag siyang pamahalaang puppet dahil kilala siyang presidente sa pangalan at hindi sa politika at ang mga pera niya ay tinawag na mickey mouse money