Ikasiyam na Krusada

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya
Ikasiyam na Krusada
Bahagi ng the Crusades

Operations during the Ninth Crusade.
Petsa1271–1272
Lookasyon
Resulta Pagtatapos ng mga Krusada sa Gitnang Silangan.
Beginning of the end for Crusader States in the Levant.
Mga nakipagdigma

Crusaders and Mongols

Mamluks

Mga kumander at pinuno
Charles I
Hugh III of Cyprus
Prince Edward
Bohemond VI
Abaqa Khan
Leo II
Baibars
Lakas
60,000[1] Walang kaalaman
Mga nasawi at pinsala
Unknown Unknown

Ang Ikasiyam na Krusada ay minsang pinapangkat sa Ikawalong Krusada at karaniwang tinuturing na huling pangunahing krusadang mediebal sa Banal na Lupain. Ito ay nangyari noong 1271–1272. Ang pagkabigo ni Louis IX ng Pransiya na bihagin ang Tunis sa Ikawalong Krusada ay nagtulak kay Edward I ng Inglatera na maglayag sa Acre na kilala bilang Ikasiyam na Krusada. Ang Ikasiyam na Krusada ay nakakita ng ilang mga kahanga hangang pagkapanalo ni Edward kay Baibars. Sa huli, ang krusada ay hindi labis na nabigo bilang pag-urong dahil si Edward ay may mga mahalagang pagkabahala sa tahanan at naramdamang hindi magagawang malutas ang mga panloob na alitan sa natitirang mga estado ng nagkrusada. Ikinatwirang ang espirito ng pagkukrusada ay halos naglaho na sa panahong ito. [2] Ito ay nagbabala rin sa nalalapit na pagguho ng huling natitirang mga muog na mga nagkrusada sa kahabaan ng baybaying Mediteranneo.

Mga sanggunian[baguhin | baguhin ang wikitext]

  1. The Gospel in All Lands, Methodist Episcopal Church Missionary Society, Methodist Episcopal Church, p. 262
  2. A Manual of Church History, Albert Henry Newman, p. 461