Pagsasaayos ng utang

Ang muling pagsasaayos ng utang o pagrerestraktura ng utang (Ingles: debt restructuring) ay isang proseso na nagbibigay-daan sa isang pribado o pampublikong kumpanya, o kaya naman sa isang soberanong entidad na nahaharap sa mga problema ng daloy ng pera at pinansyal na hirap, upang bawasan at muling pag-usapan ang kanilang mga hindi nabayarang utang. Layunin nito na mapabuti o maibalik ang pinansiyal na istabilidad (liquidity) ng isang kumpanya upang maipagpatuloy nito ang kanilang operasyon.

Ang pagpapalit ng lumang utang ng bagong utang kapag hindi nasa ilalim ng pinansiyal na pagkabalisa ay tinatawag na "muling pagpapanalapi" (refinancing). Ang pagrerestraktura ng utang sa labas ng korte, kilala rin bilang mga workout, ay lalong nagiging isang pandaigdigang pamantayan.

Motibasyon

Ang pagsasaayos ng utang ay nagsasangkot ng pagbabawas ng utang at pagpapahaba ng mga termino ng pagbabayad, at karaniwang mas mababa ang gastos nito kumpara sa pagkabangkarote o pagkalugi. Ang pangunahing mga gastos na kaugnay ng pagsasaayos ng utang ay ang oras at pagsisikap na ginugugol sa pakikipag-usap sa mga bangkero, kreditor, mga nagbebenta, at mga awtoridad sa buwis.

Sa Estados Unidos, ang paghain ng bangkrupsiya ng maliliit na negosyo ay nagkakahalaga ng hindi bababa sa $50,000 sa mga legal na bayarin at mga bayarin sa hukuman, at ang mga gastos sa paghain na higit sa $100,000 ay karaniwan. Sa ilang mga sukatan, tanging 20% lamang ng mga kumpanya ang nakatagal sa Kabanatang 11 na mga paghain ng pagkabangkarote.

Sa loob ng matagal na panahon, ang pagsasaayos ng utang ay kadalasang para sa mga malalaking korporasyon na may kakayahang pinansyal. Sa Great Recession na nagsimula noong krisis pinansyal ng 2007-08, isang bahagi ng pagsasaayos ng utang na tinatawag na debt mediation ang lumitaw para sa maliliit na negosyo (na may kita na mas mababa sa $5 milyon). Katulad ng pagsasaayos ng utang, ang debt mediation ay isang aktibidad na nagaganap sa pagitan ng mga negosyo at hindi dapat ipagkamali bilang indibidwal na pagbawas ng utang na may kinalaman sa mga credit card, hindi nabayarang buwis, at mga hindi nababayarang mortgage.

Noong 2010, ang debt mediation ay naging pangunahing paraan para sa maliliit na negosyo na muling makapagpiyansa sa harap ng pagbawas ng mga linya ng kredito at direktang paghiram. Ang debt mediation ay maaaring maging mabawasan ang gastos para sa mga maliliit na negosyo, tumulong upang matapos o maiwasan ang mga legal na laban, at mas mainam kaysa sa maghain ng bangkrupsiya. Habang maraming kumpanya ang nagbibigay ng pagsasaayos para sa mga malalaking korporasyon, kakaunti ang mga lehitimong kumpanya na nagtatrabaho para sa maliliit na negosyo. Ang mga lehitimong kumpanya sa pagsasaayos ng utang ay nagtatrabaho lamang para sa kliyenteng may utang (hindi bilang ahensya ng pagkolekta ng utang) at dapat singilin ang mga bayarin batay sa tagumpay.