Pumunta sa nilalaman

Sumpong ng pagkataranta

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya
(Idinirekta mula sa Panic attack)

Ang mga sumpong ng pagkataranta, mga sumpong ng pagkasindak o mga pag-atake ng pagkataranta (Ingles: panic attacks) ay dalusong ng matinding takot na maaaring may kasamang mabilis na tibok ng puso, labis na pagpapawis, panginginig, igsi ng paghinga, pamamanhid, o pakiramdam na may isang masamang bagay na mangyayari.[1][2] Ang pinakamataas na antas ng mga sintomas ay nangyayari sa loob ng ilang minuto.[2] Kadalasan tumatagal ang mga ito ng tatlumpung minuto ngunit maaaring magtagal ng mga ilan lamang na segundo hanggang ilang oras.[3] Maaaring magkaroon ng pangamba na mawalan ng kontrol o magkaroon ng sakit sa dibdib.[2] Ang panic attack ay hindi karaniwang pisikal na mapanganib.[4][5]

Maaaring mangyari ang mga panic attack dahil sa maraming karamdaman na kabilang ang panic disorder, disorder ng pagkabalisa sa lipunan, post traumatic stress disorder, disorder sa paggamit ng droga, depression, at mga problemang pang medikal.[2][6] Maaari silang ma-trigger o mangyari nang hindi inaasahan.[2] Ang paninigarilyo, kapeina, at sikolohikal na stress ay nagdaragdag ng panganib na magkaroon ng panic attack.[2] Bago ang diagnosis, ang mga kondisyon na may mga katulad na sintomas ay dapat na ipasiyang pawiin, tulad ng hyperthyroidism, hyperparathyroidism, sakit sa puso, sakit sa baga, at paggamit ng droga.[2]

Ang pag-gamot ng mga panic attack ay dapat na itutungo sa pinagbabatayan dahilan.[4] Sa mga madalas na pag-atake, ang pagpapayo o mga gamot ay maaaring gamitin.[7] Ang pagsasanay sa paghinga at mga diskarte sa relaxation ng kalamnan ay maaari ring makatulong.[8] Ang mga apektado ay nasa mas mataas na panganib na magpakamatay.[2]

Sa Europa mga 3% ng populasyon ay may panic attack sa isang naibigay na taon habang sa Estados Unidos ay nakakaapekto sila sa 11%.[2] Ang mga ito ay mas karaniwan sa mga babae kaysa sa mga lalaki.[2] Sila ay madalas na magsisimula sa panahon ng pagdadalaga o maagang pag-adulto.[2] Ang mga bata at mas lumang mga tao ay hindi gaanong apektado.[2]

Mga tanda at sintomas

[baguhin | baguhin ang wikitext]

Ang mga taong may mga panic attack ay kadalasang nag-uulat ng takot sa pagkamatay o pag-atake sa puso, paningin na pangitain, pagkahilo o pagkahilo, pamamanhid sa buong katawan, mabigat na paghinga at pagpapakamatay, o kawalan ng kontrol sa katawan. Ang ilang mga tao din ay nagdusa mula sa paningin ng tunel, karamihan dahil sa daloy ng dugo umaalis sa ulo sa mas kritikal na bahagi ng katawan sa pagtatanggol. Ang mga damdaming ito ay maaaring makapukaw ng isang malakas na pagnanasa upang makatakas o tumakas sa lugar kung saan nagsimula ang pag-atake (isang resulta ng "tugon ng paglaban-o-flight", kung saan ang hormon na nagiging sanhi ng tugon na ito ay inilabas sa mga mahahalagang halaga). Ang pagtugon na ito ay nagbaha sa katawan na may mga hormone, partikular na epinephrine (adrenaline), na tumutulong sa pagtatanggol laban sa pinsala.[9]Ang panic attack ay isang tugon ng sympathetic nervous system (SNS). Ang pinaka-karaniwang sintomas ay kinabibilangan ng panginginig, dyspnea (igsi ng hininga), palpitations ng puso, sakit sa dibdib (o paghigpit ng dibdib), mainit na flashes, malamig na flashes, nasusunog na sensations (lalo na sa facial o leeg area), sweating, pagduduwal, pagkahilo (o bahagyang pagkahilo), pagkahilo, hyperventilation, paresthesias (pangingilabot ng tingling), sensations ng choking o smothering, kahirapan sa paglipat, at derealization. Ang mga pisikal na sintomas ay binibigyang-kahulugan na may alarma sa mga taong madaling kapitan ng sindak atake. Nagreresulta ito sa pagtaas ng pagkabalisa at bumubuo ng isang positibong feedback loop.[10]

Ang paghinga ng paghinga at sakit sa dibdib ay ang mga nangingibabaw na sintomas. Ang mga taong nakakaranas ng isang panic attack ay maaaring hindi tama na ipatungkol ang mga ito sa isang atake sa puso at sa gayon ay humingi ng paggamot sa isang emergency room. Dahil ang sakit sa dibdib at kakulangan ng paghinga ay mga sintomas ng mga sakit sa cardiovascular, kabilang ang hindi matatag na angina at myocardial infarction (atake sa puso), isang diagnosis ng pagbubukod (namumuno sa iba pang mga kondisyon) ay dapat isagawa bago pag-diagnose ng panic attack. Mahalaga na gawin ito para sa mga tao na hindi alam ang katayuan ng kalusugan ng isip at puso. Magagawa ito gamit ang electrocardiogram at mga pagtasa sa kalusugan ng isip.

Ang mga panic attack ay nakikilala mula sa iba pang mga anyo ng pagkabalisa sa pamamagitan ng kanilang intensity at ang kanilang biglaang, episodikong kalikasan.[9] Kadalasan ay nakaranas sila ng kasabay ng mga problema sa pagkabalisa at iba pang mga sikolohikal na kalagayan, bagaman ang mga pag-atake ng panikil ay hindi pangkaraniwang nagpapahiwatig ng sakit sa isip.

Mga dahilan

[baguhin | baguhin ang wikitext]

May mga pang-matagalang, biological, kapaligiran, at panlipunang mga sanhi ng mga panic attacks. Noong 1993, ang Fava et al. nagpanukala ng isang paraan ng pagtatanghal ng dula ng pag-unawa sa mga pinagmulan ng mga karamdaman. Ang unang yugto sa pagbuo ng isang disorder ay nagsasangkot ng mga predisposing mga kadahilanan, tulad ng genetika, pagkatao, at kawalan ng kasiyahan.[11] Ang panic disorder ay madalas na nangyayari sa unang bahagi ng adulthood, bagaman maaaring lumitaw ito sa anumang edad. Ito ay madalas na nangyayari sa mga kababaihan at mas madalas sa mga taong may katamtamang katalinuhan. Ang pag-aaral tunkol sa mga kambal kung saan ang isang magkaparehong kambal ay may isang pagkabalisa disorder na iniulat ng isang 31-88% saklaw ng iba pang mga twin din sa pagkakaroon ng isang diagnosis pagkabalisa disorder.[12]Maaaring kabilang sa biological causes ang obsessive compulsive disorder, Postural Orthostatic Tachycardia Syndrome, post traumatic stress disorder, hypoglycemia, hyperthyroidism, Wilson's disease, mitral valve prolapse, pheochromocytoma, at panloob na disturbance sa tainga (labyrinthitis). Ang dysregulation ng norepinephrine system sa locus ceruleus, isang lugar ng utak stem, ay naka-link sa mga panic attacks.[13]

Ang mga pag-atake ng sindak ay maaaring mangyari din dahil sa mga short-term stressors. Ang kapansin-pansing personal na pagkawala, kabilang ang isang emosyonal na attachment sa isang romantikong kasosyo, mga paglilipat ng buhay, at mga makabuluhang pagbabago sa buhay ay maaaring makapag-trigger ng isang panic attack. Ang isang tao na may balisa, sobrang pangangailangan para sa muling pagtiyak, hypochondriacal fears,[14] overcautious na pagtingin sa mundo,[9] at ang pinagsama-samang pagkapagod ay nauugnay sa mga panic attacks. Sa mga kabataan, ang mga social transitions ay maaaring maging sanhi din.[15]

Ang mga tao ay kadalasang nakakaranas ng mga panic attacks bilang isang direktang resulta ng pagkakalantad sa isang bagay o sitwasyon na mayroon silang isang takot para doon. Ang mga panic attacks ay maaari ring maging sitwasyon kapag ang ilang mga sitwasyon ay nauugnay sa takot dahil sa dati na nakakaranas ng pag-atake sa partikular na sitwasyon. Ang mga tao ay maaaring magkaroon ng isang cognitive o pang-asal na predisposition sa pagkakaroon ng sindak-atake sa ilang mga sitwasyon.

Ang ilang pagpapanatili ng mga dahilan ay kinabibilangan ng pag-iwas sa mga sitwasyon na nakakagulat sa paninigarilyo o kapaligiran, pagkabalisa / negatibong pagsasalita sa sarili ("pag-iisip ng what-if"), maling mga paniniwala ("ang mga sintomas na ito ay mapanganib"), at hindi pinigilan ang mga damdamin.

Ang hyperventilation syndrome ay maaaring mangyari kapag ang isang tao ay humihinga mula sa dibdib, na maaaring humantong sa overbreathing (exhaling labis na carbon dioxide na may kaugnayan sa dami ng oxygen sa dugo ng isa). Ang hyperventilation syndrome ay maaaring maging sanhi ng respiratory alkalosis at hypocapnia. Ang sindrom na ito ay kadalasang nagsasangkot din ng mga kilalang bibig na humihinga. Ito ay nagiging sanhi ng isang kumpol ng mga sintomas, kabilang ang mabilis na matalo ng puso, pagkahilo, at pagkakasakit ng ulo, na maaaring mag-trigger ng mga panic attacks.[12]

Ang mga panic attacks ay maaaring sanhi din ng mga sangkap. Ang pagpapihit o minarkahang pagbabawas sa dosis ng isang sangkap tulad ng isang gamot (withdrawal ng gamot), halimbawa isang antidepressant (antidepressant discontinuation syndrome), ay maaaring maging sanhi ng isang panic attack. Ayon sa Harvard Mental Health Letter, "ang pinaka-karaniwang naiulat na mga epekto ng paninigarilyo ng marihuwana ay ang pagkabalisa at panic attack. Sinasabi ng mga pag-aaral na mga 20% hanggang 30% ng mga gumagamit ng libangan ay nakakaranas ng mga problema pagkatapos ng marijuana."[16]

Ang isang pangkaraniwang denamineytor ng kasalukuyang psychiatric approach sa panic disorder ay walang tunay na panganib na umiiral, at ang pagkabalisa ng tao ay hindi nararapat.[17]

Panic disorder (pagkabalisa ng panic)

[baguhin | baguhin ang wikitext]
Pangunahing artikulo: [[:Panic disorder]]

Ang mga taong na may paulit-ulit na pag-atake o nadarama ang malubhang pagkabalisa tungkol sa pagkakaroon ng isa pang pag-atake ay sinasabing may panic disorder. Ang kaguluhan ng takot ay kapansin-pansing naiiba mula sa iba pang mga uri ng mga sakit sa pagkabalisa sa mga panic attacks na kadalasan ay bigla at hindi pinagtutuunan.[18] Gayunpaman, ang mga panic attacks na naranasan ng mga may panic disorder ay maaari ding maiugnay o palakasin ng ilang mga lugar o sitwasyon, na ginagawang mahirap ang pang-araw-araw na buhay.[19]

Agorapobya (takot sa kalawakan)

[baguhin | baguhin ang wikitext]
Pangunahing artikulo: Agorapobya

Ang agorapobya ay isang pagkabalisa disorder na una ay binubuo ng takot sa nakakaranas ng isang mahirap o nakakahiya sitwasyon mula sa kung saan ang sufferer ay hindi maaaring makatakas. Ang mga pag-atake ng sindak ay karaniwang nakaugnay sa agorapobya at ang takot na hindi makatakas sa isang masamang sitwasyon.[20] Bilang resulta, ang mga malubhang sufferers ng agoraphobia ay maaaring nakakulong sa kanilang mga tahanan, nakakaranas ng kahirapan sa paglalakbay mula sa "safe place".[21] Ang salitang agorapobya ay isang Ingles na bersyon ng mga salitang Griyego na agora (αγορά) at phobos (φόβος). Ang terminong "agora" ay tumutukoy sa lugar kung saan ang mga sinaunang Greeks ay ginagamit upang tipunin at pag-usapan ang mga isyu ng lungsod, kaya karaniwang naaangkop sa anumang o lahat ng mga pampublikong lugar; gayunpaman ang kakanyahan ng agorapobya ay isang takot sa mga pag-atake ng sindak lalo na kung nagaganap ito sa publiko bilang ang biktima ay maaaring makaramdam na parang hindi siya makatakas. Sa kaso ng agorapobya na dulot ng panlipunang pagkakatulog o pagkabalisa sa panlipunan, ang mga nagdurusa ay maaaring napahiya sa pamamagitan ng pagkakaroon ng sumpong ng pagkataranta sa publiko sa unang lugar. Ang salin na ito ang dahilan ng karaniwang maling kuru-kuro na ang agorapobya ay isang takot sa mga bukas na puwang, at hindi tumpak na klinikal. Ang agorapobya, tulad ng inilarawan sa ganitong paraan, ay talagang isang sintomas ng mga propesyonal na suriin para sa kapag gumagawa ng isang diagnosis ng panic disorder.

Ang mga tao na nagkaroon ng sumpong ng pagkataranta sa ilang mga sitwasyon ay maaaring bumuo ng hindi makatwiran takot, na tinatawag na mga pobya, sa mga sitwasyong ito at simulan upang maiwasan ang mga ito. Sa huli, ang pattern ng pag-iwas at antas ng pagkabalisa tungkol sa isa pang pag-atake ay maaaring maabot ang punto kung saan ang mga indibidwal na may panic disorder ay hindi makapag-drive o kahit na lumabas sa bahay. Sa yugtong ito, ang tao ay sinasabing may panic disorder na may agorapobya.

Experimentally induced (eksperimento na sapilitan)

[baguhin | baguhin ang wikitext]

Ang mga sintomas ng panic attack ay maaaring eksperimento na nakatuon sa laboratoryo sa pamamagitan ng iba't ibang paraan. Kabilang sa mga ito, para sa mga layuning pananaliksik, sa pamamagitan ng pangangasiwa ng bolus na iniksyon ng neuropeptide cholecystokinin-tetrapeptide (CCK-4).[22] Ang iba't ibang mga modelo ng hayop ng mga panic attacks ay pinag-aralan nang eksperimento.[23]

Neurotransmitter imbalances

[baguhin | baguhin ang wikitext]

Maraming mga neurotransmitters ang apektado kapag ang katawan ay nasa ilalim ng nadagdagan na stress at pagkabalisa na kasama ng isang panic attack. Kabilang ang serotonin, GABA (gamma-aminobutyric acid), dopamine, norepinephrine at glutamate. Gayunpaman, higit pang mas maraming pananaliksik ang kinakailangan sa kung paano ang mga neurotransmitters na ito ay nakikipag-ugnayan sa isa't isa sa panahon ng isang panic attack upang gumawa ng anumang matatag na konklusyon.

Ang pagtaas ng serotonin sa ilang mga daanan ng utak ay tila nauugnay sa nabawasan na pagkabalisa. And ibang mga katibayan ay nagpapahiwatig ng serotonin ay gumaganap ng isang tungkulin sa pagkabalisa ay na ang mga taong gumagamit ng SSRIs ay madalas na pakiramdam ng pagbawas ng pagkabalisa kapag ang kanilang utak ay mayroon mas maraming serotonin na magagamit.[24]Ang pangunahing inhibitory neurotransmitter sa central nervous system (CNS) ay GABA. Karamihan sa mga pathway na gumagamit ng GABA ay madalas na mabawasan ang pagkabalisa kaagad.[24]

Ang tungkulin ni Dopamine sa pagkabalisa ay hindi nauunawaan. Ang ilang mga antipsychotic na gamot na nakakaapekto sa produksyon ng dopamine ay napatunayan na gamutin ang pagkabalisa. Gayunpaman, maaaring maiugnay ito sa pagkahilig ng dopamine upang madagdagan ang damdamin ng pagiging epektibo at pagtitiwala sa sarili, na nagbabawas ng pagkabalisa sa isang di-tuwirang paraan.[24]

Maraming mga pisikal na sintomas ng pagkabalisa, tulad ng mabilis na rate ng puso at tremors ng kamay, ay kinokontrol ng norepinephrine. Ang mga gamot na humadlang sa epekto ng norepinephrine ay maaaring maging mabisa sa pagbawas ng mga pisikal na sintomas ng panic attack.[24]

Dahil glutamate ang pangunahing excitatory neurotransmitter na kasangkot sa central nervous system (CNS), ito ay matatagpuan sa halos lahat ng neural pathway sa katawan. Ang glutamate ay malamang na kasangkot sa conditioning, na kung saan ay isang proseso na ang ilang mga takot ay nabuo, at pagkalipol, na kung saan ay ang pag-aalis ng mga takot.[24]

Pathophysiology

[baguhin | baguhin ang wikitext]

Ang mga sintomas ng isang pag-atake ng sindak ay maaaring maging sanhi ng pakiramdam ng isang tao na ang kanilang katawan ay nanghihina. Ang mga sintomas ay maaaring maunawaan gaya ng mga sumusunod: Una, madalas na ang biglaang pagsisimula ng takot na may kaunting pagpukaw ng pampasigla. Ito ay humahantong sa pagpapalabas ng adrenaline (epinephrine) na nagdudulot ng tugon sa paglaban-o-paglipad kapag ang katawan ay naghahanda para sa matinding pisikal na aktibidad. Ito ay humantong sa isang mas mataas na rate ng puso (tachycardia), mabilis na paghinga (hyperventilation) na maaaring perceived bilang igsi ng paghinga (dyspnea), at pagpapawis. Dahil ang mabigat na aktibidad ay bihira, ang hyperventilation ay humahantong sa isang drop sa mga antas ng carbon dioxide sa mga baga at pagkatapos ay sa dugo. Ito ay humahantong sa paglilipat sa pH ng dugo (respiratory alkalosis o hypocapnia), na nagiging dahilan ng kapalit na metabolic acidosis na nagpapalakas ng mga mekanismo ng chemosensing na isinasalin ang pH shift na ito sa autonomic at respiratory responses.[25][26] Ang tao ay maaaring hindi makaligtaan sa hyperventilation, na naging abala sa mga kaugnay na sintomas ng somatic.[27]

Bukod dito, ang hypocapnia at pagpapalabas ng adrenaline sa panahon ng isang panic attack ay nagiging dahilan ng vasoconstriction na nagreresulta sa bahagyang mas mababa hugos ng dugo sa ulo na nagiging sanhi ng pagkahilo at lightheadedness.[28][29] Ang isang panic attack ay maaaring maging dahilan ng asukal sa dugo na maalis mula sa utak at patungo sa mga pangunahing kalamnan. Ang neuroimaging ay nagpapahiwatig ng mataas na aktibidad sa amygdala, thalamus, hypothalamus, at brainstem regions kasama ang periaqueductal gray, parabrachial nucleus, at Locus coeruleus.[30] Sa partikular, ang amygdala ay iminungkahi na mayroon isang kritikal na tungkulin.[31] Ang kombinasyon ng mataas na pagpukaw sa amygdala at brainstem kasama ang pagbaba ng hugos ng dugo at asukal sa dugo sa utak ay maaaring humantong sa kapansin-pansing nabawasan na aktibidad sa rehiyon ng prefrontal cortex ng utak.[32] May katibayan na ang pagkakaroon ng isang pagkabalisa disorder ay nagdaragdag ng panganib ng cardiovascular disease (CVD).[33] Ang mga naapektuhan ay may pagbawas din sa heart rate variability.[33]

Cardiovascular disease

[baguhin | baguhin ang wikitext]

Ang mga taong na-diagnosed na may panic disorder ay halos doble ang panganib ng coronary heart disease.[34] Ang ilang mga tugon sa stress sa depresyon ay ipinapakita din upang madagdagan ang panganib at ang mga diagnosed na may parehong depression at panic disorder ay halos tatlong beses na higit pa sa panganib.[34]

Pag-diagnose

[baguhin | baguhin ang wikitext]

Ang pamantayan ng diagnostic ng DSM-5 para sa isang panic attack ay may kasamang discrete period ng matinding takot o kahirapan, kung saan ang apat (o higit pa) ng mga sumusunod na sintomas ay lumaki nang mabilis at umabot sa isang rurok sa loob ng ilang minuto:

Sa DSM-5, ang mga sintomas na partikular sa kultura (hal., tinnitus, sakit ng leeg, sakit ng ulo, at hindi mapigilan na magaralgal o umiiyak) ay makikita. Ang mga sintomas ay hindi dapat mabilang bilang isa sa apat na kinakailangang mga sintomas.

Ang ilan o lahat ng mga sintomas na ito ay matatagpuan sa pagkakaroon ng pheochromocytoma.

Ang mga tool sa pag-screen tulad ng Panic Disorder Severity Scale ay maaaring gamitin upang makita ang posibleng mga kaso ng disorder at imungkahi ang pangangailangan para sa isang pormal na pagtatasa ng diagnostic.[35][36]

Paggamot

[baguhin | baguhin ang wikitext]

Ang panic disorder ay maaaring epektibong gamutin sa iba't ibang mga interbensyon, kabilang ang mga sikolohikal na therapy at gamot[9] na may pinakamatibay at pinaka-pare-pareho na katibayan na nagpapahiwatig na ang cognitive behavioral therapy ay ang pinaka-kumpletong at pinakamahabang tagal ng epekto, na sinusundan ng mga tiyak na selektibong serotonin reuptake inhibitors.[37] Ang kasunod na pananaliksik ni Barbara Milrod at ng kanyang mga kasamahan[38] ay nagpapahiwatig na ang psychoanalytic psychotherapy ay maaaring maging epektibo sa pag-alis ng mga panic attacks, gayunpaman, ang mga resulta na nag-iisa ay kailangang itanim sa pangangalaga. Habang ang mga resulta na nakuha sa mga pinagsamang paggamot na kinabibilangan ng cognitive behavioral therapy at selective serotonin reuptake inhibitors ay corroborated sa pamamagitan ng maraming mga pag-aaral at meta-analysis, ang mga nakuha sa pamamagitan ng Barbara Milrod ay hindi. Ang siyentipikong pagiging maaasahan ng psychoanalytic psychotherapy para sa pagpapagamot ng panic disorder ay hindi pa natutugunan. Sa partikular, ang mga mekanismo na kung saan ang psychoanalysis ay binabawasan ang panic ay hindi pa naiintindihan; samantalang ang cognitive-behavioral therapy ay may isang malinaw na conceptual basis na maaaring ilapat sa panic. Ang terminong anxiolytic ay halos magkasingkahulugan sa benzodiazepines dahil ang mga compound na ito ay, sa halos 40 taon, ang mga droga na pinili para sa stress-related anxiety.

Ang isang pagsusuri ng 2009 ay natagpuan positibong resulta mula sa therapy at gamot at isang mas mahusay na resulta kapag ang dalawa ay pinagsama.[39]

Mga pagbabago sa pamumuhay

[baguhin | baguhin ang wikitext]

Ang caffeine ay maaaring magdulot o magpalala ng pagkabalisa ng panic. Maaaring pansamantalang tumaas ang pagkabalisa sa panahon ng pag-withdraw mula sa caffeine at iba't ibang mga gamot.[40]

Ang nadagdagan at regimented aerobic ehersisyo tulad ng pagpapatakbo ay ipinapakita na magkaroon ng isang positibong epekto sa paglaban ng panic anxiety. May katibayan na ang epekto na ito ay may kaugnayan sa pagpapalabas ng mga endorphin na isinusuot ng ehersisyo at ang kasunod na pagbawas ng stress hormone cortisol.[41]Mayroong nananatiling posibilidad ng mga sintomas ng pagkasindak na ma-trigger o mas malala dahil sa mas mataas na antas ng respirasyon na nangyayari sa panahon ng aerobic exercise. Ang mas mataas na antas ng respirasyon ay maaaring humantong sa hyperventilation at hyperventilation syndrome, na ginagaya ang sintomas ng atake sa puso, kaya inducing isang panic attack.[42] Ang mga benepisyo ng pagsasama ng isang ehersisyo rehimyento ay nagpakita ng pinakamahusay na mga resulta kapag paced accordingly.[43]

Ang mga muscle relaxation techniques ay kapaki-pakinabang sa ilang mga indibidwal. Ang mga ito ay maaaring natutunan sa gamit ng mga recordings, videos, o mga aklat. Habang ang muscle relaxation ay pinatunayan na maging mas epektibo kaysa sa nagbibigay-malay na mga therapist sa pag-uugali sa mga controlled trials, maraming mga tao ay nahahanap pa rin ang pansamantalang kaluwagan mula sa muscle relaxation.[14]

Pagsasanay ng paghinga

[baguhin | baguhin ang wikitext]

Sa karamihan ng mga kaso hyperventilation ay kasangkot, exacerbating ang mga epekto ng panic attack. Ang pag-ehersisyo ng breathing na pagsasanay ay nakakatulong na i-rebalance ang mga antas ng oxygen at CO2 sa dugo.[44]

Inirerekomenda ni David D. Burns ang mga ehersisyo sa paghinga para sa mga naghihirap mula sa pagkabalisa. Ang isang tulad ng ehersisyo sa paghinga ay 5-2-5 count. Gamitin ang tiyan (o diaphragm) --at hindi ang chest--inhale (pakiramdam ang tiyan ay lumalabas, bilang laban sa dibdib pagpapalawak) para sa 5 segundo. Bilang ang pinakamataas na punto sa paglanghap ay naabot, ipigil nang matagal ang hininga sa loob ng 2 segundo. Pagkatapos ay dahan-dahang huminga nang palabas, mahigit sa 5 segundo. Ulitin ang cycle na ito nang dalawang beses at pagkatapos ay humingang 'karaniwan' para sa 5 cycles (1 cycle = 1 inhale + 1 exhale). Ang punto ay mag-focus sa paghinga at mamahinga ang heart rate. Ang regular na diaphragmatic na paghinga ay maaaring makamit sa pamamagitan ng pagpapalawak ng outbreath sa pagbibilang o sa humming.

Bagama't ang paghinga sa isang bag na papel ay isang pangkaraniwang rekomendasyon para sa panandaliang paggagamot ng mga sintomas ng isang matinding panic attack,[45] ito ay sinaway bilang mas mababa sa sinusukat na paghinga, potensyal na lumala ang panic attack at posibleng pagbabawas ng kinakailangang blood oxygen.[46][47] Bagaman ang pagtaas ng pamamaraan sa bag na papel ay nangangailangan ng increase ng carbon dioxide at kaya binabawasan ang mga sintomas, maaari itong makabuluhang mas mababaang antas ng oxygen sa hugos ng dugo.Ang capnometry, na nagbibigay ng exhaled CO2 levels, ay maaaring makatulong sa gabay na paghinga.[48][49]

Therapy

[baguhin | baguhin ang wikitext]

Ayon sa American Psychological Association, "ang karamihan sa mga espesyalista ay sumasang-ayon na ang isang kumbinasyon ng mga cognitive at behavioral therapies ay ang pinakamahusay na paggamot para sa panic disorder. Maaaring angkop din ang gamot sa ilang mga kaso."[50] Ang unang bahagi ng therapy ay higit sa lahat ng impormasyon; maraming mga tao ay lubhang natutulungan sa pamamagitan lamang ng pag-unawa kung ano mismo ang panic disorder at kung ilang iba pa ang nagdurusa dito. Maraming tao na nagdurusa dahil sa panic disorder ay nag-aalala na ang kanilang mga panic attack ay ibig sabihin na sila ay "nababaliw" o ang panic ay maaaring magbuod ng atake sa puso. Ang cognitive restructuring ay tumutulong sa mga tao na palitan ang mga saloobin na may mas makatotohanang, positibong paraan ng pagtingin sa mga pag-atake.[51] Ang pag-iwas sa pag-uugali ay isa sa mga pangunahing aspeto na pumipigil sa mga taong may madalas na panic attacks mula sa pagpapagana nang mabuti.[14] Ang exposure therapy,[52] na kinabibilangan ng paulit-ulit at matagal na paghaharap sa mga sitwasyon na nakakatakot at mga sensation ng katawan, ay tumutulong sa pagpapahina ng mga sagot sa pagkabalisa sa external at internal na stimuli at pagpapalakas ng makatotohanang mga paraan ng pagtingin sa mga sintomas ng panic.

Sa mas malalim na antas ng psychoanalytic approaches, sa partikular na object relations theory, ang mga panic attacks ay madalas na nauugnay sa paghahati (sikolohiya), paranoid-schizoid at depressive positions, at paranoid anxiety. Madalas silang natagpuan comorbid na may borderline personality disorder at child sexual abuse. Ang paranoid anxiety ay maaaring maabot ang antas ng isang persecutory anxiety state.[53]

Ang meditasyon ay maaari ding maging kapaki-pakinabang sa paggamot ng mga panic disorders.[54] Nagkaroon ng isang meta-analysis ng comorbidity ng panic disorder at agoraphobia. Ginamit nito ang exposure therapy upang gamutin ang mga pasyente sa loob ng isang panahon. Daan-daang pasyente ang ginamit sa mga pag-aaral na ito at lahat sila ay nakilala ang pamantayan ng DSM-IV para sa parehong mga disorders.[55] Ang resulta ay ang tatlumpu't dalawang porsiyento ng mga pasyente ay nagkaroon ng panic episode pagkatapos ng paggamot. Napagpasyahan nila na ang paggamit ng exposure therapy ay may panghabang-buhay na epekto para sa isang client na nakatira kasamang panic disorder at agoraphobia.[55]

Ang pagiging epektibo ng group therapy treatment sa paglipas ng conventional individual therapy para sa mga taong may panic disorder na may o walang agoraphobia ay lumilitaw na katulad.[56]

Gamot

[baguhin | baguhin ang wikitext]

Ang mga opsyon sa paggamot para sa mga panic attacks ay kadalasang kinabibilangan ng benzodiazepines at antidepressants. Ang mga benzodiazepines ay hindi madalas na inireseta dahil sa kanilang mga potensyal na epekto, tulad ng pagpapakandili, pagkapagod, nabubulol na salita, at pagkawala ng memorya.[57] Ang mga antidepressant na paggamot para sa mga panic attack ay kinabibilangan ng mga selective  serotonin reuptake inhibitors (SSRIs), serotonin noradrenaline reuptake inhibitors (SNRIs), tricyclic antidepressants (TCAs), at MAO inhibitors (MAOIs). Ang mga SSRI sa partikular ay madalas na ang unang gamot na paggamot na ginagamit upang gamutin ang mga panic attacks. Ang selective serotonin reuptake inhibitors (SSRIs) at tricyclic antidepressants ay katulad para sa panandaliang pagka-epektibo.[58] Ang mga SSRI ay nagdadala ng isang medyo mababa ang panganib dahil sa ang katunayan na ang mga ito ay hindi nauugnay sa magkano ng isang pagpapaubaya o pagtitiwala, at mahirap na mag-overdose. Ang mga TCAs ay katulad ng mga SSRI sa kanilang maraming pakinabang, ngunit may mas karaniwang mga epekto tulad ng nakuha ng timbang at mga cognitive disturbances. Mas madali din silang mag-overdose. Ang mga MAOI ay karaniwang iminungkahing para sa mga pasyente na hindi tumugon sa ibang mga paraan ng paggamot.[59]

Habang ang paggamit ng mga gamot sa pagpapagamot ng mga panic attacks ay maaaring maging matagumpay, sa pangkalahatan ay inirerekomenda na ang mga tao ay sa ilang uri ng therapy, tulad ng cognitive behavioral therapy. Ang paggagamot sa droga ay kadalasang ginagamit sa buong tagal ng mga sintomas ng panic attacks, at hindi na ipagpatuloy matapos ang pasyente ay walang sintomas sa mga anim na buwan. Ang pinakaligtas na paraan na mag-withdraw sa mga gamot na ito ay paunti-unti habang mayroong therapy.[14] Habang ang paggamot sa droga ay parang promising para sa mga bata at kabataan, ang mga ito ay nasa mas mataas na panganib na magpakamatay habang ang pagkuha ng mga gamot at kanilang kapakanan ay dapat na masubaybayan nang mabuti.[59]

Pagbabala

[baguhin | baguhin ang wikitext]

Halos isang-ikatlo ay treatment-resistant.[60] Ang mga taong ito ay patuloy na may mga panic attacks at iba't ibang sintomas ng panic disorder pagkatapos matanggap ang paggamot.[60]

Maraming mga tao na ginagamot para sa mga panic attacks ay nagsimulang maranasan ang limitadong atake sa sintomas. Ang mga panic attacks ay mas kumpletong, na may mas kaunti sa apat na mga sintomas ng katawan na nakaranas.[9]

Hindi karaniwan na makaranas lamang ng isa o dalawang sintomas sa isang panahon, tulad ng mga vibrations sa kanilang mga binti, igsi ng hininga, o isang matinding alon ng init na naglalakbay sa kanilang mga katawan, na hindi katulad ng mainit na flashes dahil sa kakulangan ng estrogen. Ang ilang mga sintomas, tulad ng mga vibrations sa mga binti, ay sapat na naiiba mula sa anumang normal na pang-amoy na malinaw na ipinapahiwatig nila ang panic disorder. Ang iba pang mga sintomas sa listahan ay maaaring mangyari sa mga tao na maaaring o hindi maaaring magkaroon ng panic disorder. Ang panic disorder ay hindi nangangailangan ng apat o higit pang mga sintomas sa lahat ng naroroon sa parehong oras. Ang walang kapararakan na panic at karamdaman ng puso ay sapat upang ipahiwatig ang isang panic attack.[9]

Epidemiology

[baguhin | baguhin ang wikitext]

Sa Europa mga 3% ng populasyon ay may panic attack sa isang naibigay na taon habang sa Estados Unidos ay nakakaapekto sila sa mga 11%.[2] Ang mga ito ay mas karaniwan sa mga babae kaysa sa mga lalaki.[2] Sila ay madalas na nagsisimula sa panahon ng pagbibinata o maagang pagkabata.[2] Ang mga bata at mas lumang mga tao ay hindi gaanong naapektuhan.[2] Ang isang meta-analysis ay isinasagawa sa data na nakolekta tungkol sa twin studies at pag-aaral ng pamilya sa link sa pagitan ng mga gene at panic disorder. Sinusuri din ng mga mananaliksik ang posibilidad ng isang link sa phobias, obsessive-compulsive disorder (OCD), at generalized anxiety disorder. Ang mga mananaliksik ay gumagamit ng isang database na tinatawag na MEDLINE upang maipon ang kanilang data.[61] Napagpasyahan ng mga resulta na ang nabanggit na mga karamdaman ay may genetic component at minana o ipinasa sa pamamagitan ng mga genes. Para sa mga di-phobias, ang posibilidad ng pagmamana ay 30% -40% at para sa mga phobias, ito ay 50% -60%.[61]

Mga sanggunian

[baguhin | baguhin ang wikitext]
  1. ↑ "Anxiety Disorders". NIMH. March 2016. Archived from the original on 29 September 2016. Retrieved 1 October 2016.
  2. ↑ 2.00 2.01 2.02 2.03 2.04 2.05 2.06 2.07 2.08 2.09 2.10 2.11 2.12 2.13 2.14 2.15 American Psychiatric Association (2013), Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (5th ed.), Arlington: American Psychiatric Publishing, pp. 214–217, ISBN 978-0890425558
  3. ↑ Bandelow, Borwin; Domschke, Katharina; Baldwin, David (2013). Panic Disorder and Agoraphobia. OUP Oxford. p. Chapter 1. ISBN 9780191004261. Archived from the original on 20 December 2016.
  4. ↑ 4.0 4.1 Craske, MG; Stein, MB (24 June 2016). "Anxiety". Lancet. 388 (10063): 3048–3059. doi:10.1016/S0140-6736(16)30381-6. PMID 27349358.
  5. ↑ "Panic Disorder: When Fear Overwhelms". NIMH. 2013. Archived from the original on 4 October 2016. Retrieved 1 October 2016.
  6. ↑ Geddes, John; Price, Jonathan; McKnight, Rebecca (2012). Psychiatry. OUP Oxford. p. 298. ISBN 9780199233960. Archived from the original on 4 October 2016.
  7. ↑ Ghadri, Jelena-Rima; et al. (June 7, 2018). "International Expert Consensus Document on Takotsubo Syndrome (Part I): Clinical Characteristics, Diagnostic Criteria, and Pathophysiology". European Heart Journal. 39 (22): 2032–2046. doi:10.1093/eurheartj/ehy076.
  8. ↑ Roth, WT (2010). "Diversity of effective treatments of panic attacks: what do they have in common?". Depression and Anxiety. 27 (1): 5–11. doi:10.1002/da.20601. PMID 20049938.
  9. ↑ 9.0 9.1 9.2 9.3 9.4 9.5 Bourne, E. (2005). The Anxiety and Phobia Workbook, 4th Edition: New Harbinger Press.[page needed]
  10. ↑ Klerman, Gerald L.; Hirschfeld, Robert M. A.; Weissman, Myrna M. (1993). Panic Anxiety and Its Treatments: Report of the World Psychiatric Association Presidential Educational Program Task Force. American Psychiatric Association. p. 44. ISBN 978-0-88048-684-2.
  11. ↑ Cosci, Fiammetta. "The psychological development of panic disorder: implications for neurobiology and treatment". SciELO. Revista Brasileira de Psiquiatria. Retrieved 11 March 2018.
  12. ↑ 12.0 12.1 [citation needed]
  13. ↑ Nolen-Hoeksema, Susan (2013). (Ab)normal Psychology (6th ed.). McGraw Hill. ISBN 9780078035388.
  14. ↑ 14.0 14.1 14.2 14.3 Taylor, Barr (2006). [). "Panic disorder". BMJ. 332 (7547): 951–955. doi:[oi:10.1136/bmj.332.7547.951. PMC [MC 1444835. PMID [ID 16627512.
  15. ↑ William T. O‘Donohue,· Lorraine T. Benuto, Lauren Woodward Tolle (eds, 2013). Handbook of Adolescent Health Psychology, Springer, New York. ISBN 978-1-4614-6632-1. Page 511
  16. ↑ "Archived copy". Archived from the original on 21 August 2016. Retrieved 2016-08-14.
  17. ↑ Gorman, JM; Kent, JM; Sullivan, GM; Coplan, JD (April 2000). "Neuroanatomical hypothesis of panic disorder, revised". The American Journal of Psychiatry. 157 (4): 493–505. doi:10.1176/appi.ajp.157.4.493. Naka-arkibo 2019-08-14 sa Wayback Machine. PMID 10739407.
  18. ↑ Panic Disorder – familydoctor.org Archived 3 February 2014 at the Wayback Machine
  19. ↑ "Anxiety Disorders" Archived 12 April 2014 at the Wayback Machine
  20. ↑ The Cochrane Library: Cochrane Database of Systematic Reviews. 1996. doi:10.1002/14651858.[patay na link]
  21. ↑ "Agoraphobia". MayoClinic.com. 21 April 2011. Archived from the original on 24 June 2012. Retrieved 2012-06-15.
  22. ↑ Leicht, Gregor; Mulert, Christoph; Eser, Daniela; Sämann, Philipp G.; Ertl, Matthias; Laenger, Anna; Karch, Susanne; Pogarell, Oliver; Meindl, Thomas; Czisch, Michael; Rupprecht, Rainer (2013). "Benzodiazepines Counteract Rostral Anterior Cingulate Cortex Activation Induced by Cholecystokinin-Tetrapeptide in Humans". Biological Psychiatry. 73 (4): 337–44. doi:10.1016/j.biopsych.2012.09.004. PMID 23059050.
  23. ↑ Moreira, Fabrício A.; Gobira, Pedro H.; Viana, Thércia G.; Vicente, Maria A.; Zangrossi, Hélio; Graeff, Frederico G. (2013). "Modeling panic disorder in rodents". Cell and Tissue Research. 354 (1): 119–25. doi:10.1007/s00441-013-1610-1. PMID 23584609.
  24. ↑ 24.0 24.1 24.2 24.3 24.4 Bystritsky, Alexander (2013). "Current Diagnosis and Treatment of Anxiety Disorders". P & T : A Peer-Reviewed Journal for Formulary Management. 38 (1): 30–57. PMC 3628173. PMID 23599668.
  25. ↑ Vollmer, L. L.; Strawn, J. R.; Sah, R. (2015-05-26). "Acid–base dysregulation and chemosensory mechanisms in panic disorder: a translational update". Translational Psychiatry. 5 (5): e572. doi:10.1038/tp.2015.67. PMC 4471296. PMID 26080089.
  26. ↑ Ueda, Yoshiyasu; Aizawa, Masayo; Takahashi, Atsushi; Fujii, Masamitsu; Isaka, Yoshitaka (2009-03-01). "Exaggerated compensatory response to acute respiratory alkalosis in panic disorder is induced by increased lactic acid production". Nephrology Dialysis Transplantation. 24 (3): 825–828. doi:10.1093/ndt/gfn585. ISSN 0931-0509. PMID 18940883.
  27. ↑ Tavel, ME (28 July 2016). "Panic Attacks: Concealed Hyperventilation Usually Overlooked" (PDF). JSciMedCentral. Retrieved 4 October 2017.
  28. ↑ Cipolla, Marilyn J. (2009). Control of Cerebral Blood Flow. Morgan & Claypool Life Sciences.
  29. ↑ Nardi, Antonio Egidio; Freire, Rafael Christophe R. (2016-05-25). Panic Disorder: Neurobiological and Treatment Aspects. Springer. ISBN 9783319125381.
  30. ↑ Shin, Lisa M; Liberzon, Israel (January 2010). "The Neurocircuitry of Fear, Stress, and Anxiety Disorders". Neuropsychopharmacology. 35 (1): 169–191. doi:10.1038/npp.2009.83. ISSN 0893-133X. PMC 3055419. PMID 19625997.
  31. ↑ Maren, Stephen (2009-11-25). "An Acid-Sensing Channel Sows Fear and Panic". Cell. 139 (5): 867–869. doi:10.1016/j.cell.2009.11.008. ISSN 0092-8674. PMID 19945375.
  32. ↑ PhD, Andrew M. Leeds (2016-02-03). A Guide to the Standard EMDR Therapy Protocols for Clinicians, Supervisors, and Consultants, Second Edition. Springer Publishing Company. ISBN 9780826131171.
  33. ↑ 33.0 33.1 Chalmers, John A.; Quintana, Daniel S.; Abbott, Maree J.-Anne; Kemp, Andrew H. (2014). "Anxiety Disorders are Associated with Reduced Heart Rate Variability: A Meta-Analysis". Frontiers in Psychiatry. 5. doi:10.3389/fpsyt.2014.00080. ISSN 1664-0640.
  34. ↑ 34.0 34.1 Soares-Filho, Gastão L. F.; Arias-Carrión, Oscar; Santulli, Gaetano; Silva, Adriana C.; Machado, Sergio; Valenca, Alexandre M.; Nardi, Antonio E. (2014). "Chest pain, panic disorder and coronary artery disease: a systematic review". CNS & Neurological Disorders Drug Targets. 13 (6): 992–1001. ISSN 1996-3181. PMID 24923348.
  35. ↑ Houck, P. R.; Spiegel, D. A.; Shear, M. K.; Rucci, P. (2002). "Reliability of the self-report version of the Panic Disorder Severity Scale". Depression and Anxiety. 15 (4): 183–185. doi:10.1002/da.10049. PMID 12112724.
  36. ↑ Shear, M. K.; Rucci, P.; Williams, J.; Frank, E.; Grochocinski, V.; Vander Bilt, J.; Houck, P.; Wang, T. (2001). "Reliability and validity of the Panic Disorder Severity Scale: Replication and extension". Journal of Psychiatric Research. 35 (5): 293–296. doi:10.1016/S0022-3956(01)00028-0. PMID 11591432.
  37. ↑ Anxiety: management of anxiety (panic disorder, with or without agoraphobia, and generalised anxiety disorder) in adults in primary, secondary and community care. National Institute for Health and Clinical Excellence. Clinical Guideline 22. Issue date: April 2007 "Archived copy" (PDF). Archived from the original (PDF) on 24 August 2009. Retrieved 2009-07-21. ISBN 1-84629-400-2
  38. ↑ Milrod, B.; Leon, A. C.; et al. (2007). "A randomized controlled clinical trial of psychoanalytic psychotherapy for panic disorder". American Journal of Psychiatry. 164 (2): 265–272. doi:10.1176/ajp.2007.164.2.265. PMID 17267789.
  39. ↑ Bandelow, Borwin; Seidler-Brandler, Ulrich; Becker, Andreas; Wedekind, Dirk; Ruther, Eckart (July 2009). "Meta-analysis of randomized controlled comparisons of psychopharmacological and psychological treatments for anxiety disorders". The World Journal of Biological Psychiatry. 8 (3): 175–187. doi:10.1080/15622970601110273.
  40. ↑ American Psychiatric Association. (2000). Diagnostic and statistical manual of mental disorders (4th ed., text rev., p. 479). Washington, D.C.: American Psychiatric Association.
  41. ↑ "Archived copy". Archived from the original on 20 April 2015. Retrieved 2015-04-14.[full citation needed]
  42. ↑ MedlinePlus Encyclopedia Hyperventilation
  43. ↑ "Archived copy". Archived from the original on 23 April 2015. Retrieved 2015-04-14.[full citation needed]
  44. ↑ "Hyperventilation Syndrome". 28 November 2016. Archived from the original on 13 July 2017. Retrieved 2017-09-18.
  45. ↑ Breathing in and out of a paper bag Naka-arkibo 2007-10-21 sa Wayback Machine. Archived 21 October 2007 at the Wayback Machine.
  46. ↑ Bergeron, J. David; Le Baudour, Chris (2009). "Chapter 9: Caring for Medical Emergencies". First Responder (8 ed.). New Jersey: Pearson Prentice Hall. p. 262. ISBN 978-0-13-614059-7. Do not use a paper bag in an attempt to treat hyperventilation. These patients can often be cared for with low-flow oxygen and lots of reassurance
  47. ↑ Hyperventilation Syndrome – Can I treat hyperventilation syndrome by breathing into a paper bag? Archived 20 January 2013 at the Wayback Machine
  48. ↑ Craske, Michelle (30 September 2011). "Psychotherapy for panic disorder". Naka-arkibo 2017-10-14 sa Wayback Machine.
  49. ↑ Meuret, AE; Ritz, T (October 2010). "Hyperventilation in panic disorder and asthma: empirical evidence and clinical strategies". International Journal of Psychophysiology : Official Journal of the International Organization of Psychophysiology. 78 (1): 68–79. doi:10.1016/j.ijpsycho.2010.05.006. PMC 2937087. PMID 20685222.
  50. ↑ "Archived copy". Archived from the original on 7 July 2009. Retrieved 2009-06-24.
  51. ↑ Cramer, K., Post, T., & Behr, M. (January 1989). "Cognitive Restructuring Ability, Teacher Guidance and Perceptual Distracter Tasks: An Aptitude Treatment Interaction Study". Archived from the original on 22 December 2010. Retrieved 2010-11-19.
  52. ↑ Abramowitz, Jonathan S.; Deacon, Brett J.; Whiteside, Stephen P. H. (17 December 2012). Exposure Therapy for Anxiety: Principles and Practice. Guilford Press. ISBN 9781462509690. Archived from the original on 20 May 2016.
  53. ↑ Waska, Robert (2010). Treating Severe Depressive and Persecutory Anxiety States: To Transform the Unbearable. Karnac Books. ISBN 978-1855757202.
  54. ↑ Kabat-Zinn J, Massion AO, Kristeller J, et al. (7 July 1992). "Effectiveness of a meditation-based stress reduction program in the treatment of anxiety disorders]". American Journal of Psychiatry. 149 (7): 936–43. CiteSeerX 10.1.1.474.4968. doi:10.1176/ajp.149.7.936. PMID 1609875.
  55. ↑ 55.0 55.1 Fava, G. A.; Rafanelli, C.; Grandi, S.; Conti, S.; Ruini, C.; Mangelli, L.; Belluardo, P. (July 2001). "Long-term outcome of panic disorder with agoraphobia treated by exposure". Psychological Medicine. 31 (5): 891–898. doi:10.1017/s0033291701003592. ISSN 1469-8978.
  56. ↑ Schwartze, Dominique; Barkowski, Sarah; Strauss, Bernhard; Burlingame, Gary M.; Barth, Jürgen; Rosendahl, Jenny (2017). "Efficacy of group psychotherapy for panic disorder: Meta-analysis of randomized, controlled trials". Group Dynamics: Theory, Research, and Practice. 21 (2): 77–93. doi:10.1037/gdn0000064.
  57. ↑ Neeltje, Batelaan. "Evidence-based pharmacotherapy of panic disorder: an update". Oxford University Press. International Journal of Neuropsychopharmacology. Retrieved 11 March 2018.
  58. ↑ Bakker, A.; Van Balkom, A. J. L. M.; Spinhoven, P. (September 1, 2002). "SSRIs vs. TCAs in the treatment of panic disorder: a meta-analysis". Acta Psychiatrica Scandinavica. 106 (3): 163–167. doi:10.1034/j.1600-0447.2002.02255.x. ISSN 1600-0447.
  59. ↑ 59.0 59.1 Marchesi, Carlo (2008). "Pharmacological management of panic disorder". Neuropsychiatric Disease and Treatment. 4 (1): 93–106. PMC 2515914. PMID 18728820.
  60. ↑ 60.0 60.1 Freire, Rafael C.; Zugliani, Morena M.; Garcia, Rafael F.; Nardi, Antonio E. (2016). "Treatment-resistant panic disorder: a systematic review". Expert Opinion on Pharmacotherapy. 17 (2): 159–168. doi:10.1517/14656566.2016.1109628. ISSN 1744-7666. PMID 26635099.
  61. ↑ 61.0 61.1 Hettema, John M.; Neale, Michael C.; Kendler, Kenneth S. (2001-10-01). "A Review and Meta-Analysis of the Genetic Epidemiology of Anxiety Disorders". American Journal of Psychiatry. 158 (10): 1568–1578. doi:10.1176/appi.ajp.158.10.1568. PMID 11578982.
Kinuha sa "https://tl.wikipedia.org/w/index.php?title=Sumpong_ng_pagkataranta&oldid=2124972"