Pumunta sa nilalaman

Pinagkunang maka-Saserdote

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya

Ang Pinagkunang Saserdote o Priestly Source (P) ang isa sa mga pinagkunan ng Torah ng Bibliya. Ang ibang tatlo ang Yahwist, Elohist at Deuteronomist. Ito ay pangunahing isang produkto ng panahong pagkatapos ng pagkakatapon sa Babilonya nang ang Judah ay isang probinsiya ng Imperyong Persa (Persian)(noong ika-5 siglo BC).[1] Ang P ay isinulat upang ipakita na kahit ang lahat ay tila naglaho, ang diyos ay nanatili sa Israel.[2][3] Ang mga katangian nito ay kinabibilangan ng mga pag-aangkin na sinasalungat sa mga talatang hindi isinulat ng Saserdote gaya ng walang handog bago ang institusyon ng diyos sa Sinaia, ang naluwalhating katayuan ni Aaron at ang pagkasaserdote sa Israel at paggamit ng pamagat ng diyos na El Shaddai bago ihayag ng diyos ang kanyang pangalan kay Moises at iba pa.[4]

Mga sanggunian

[baguhin | baguhin ang wikitext]
  1. Blum, pp.32-33
  2. Boadt, pp.103-104
  3. Campbell&O'Brien, p.9
  4. Baden, pp.2-3

Bibliograpiya

[baguhin | baguhin ang wikitext]