Bundok Potalaka

Ang Bundok Potalaka (Tsinong pinapayak: 补陀洛伽山 o 普陀洛伽山; Tsinong tradisyonal: 補陀洛伽山 o 普陀洛迦山; pinyin: Bǔtuóluòjiā Shān o Pǔtuóluòjiā Shān, Hapones: 補陀洛 Fudaraku-san), na ang ibig sabihin ay "Kaningningan", ay ang mitikong tirahan ng Budistang bodhisattva na si Avalokiteśvara, na sinasabing umiiral sa mga dagat sa timog ng India.

Mga pinagmulan

Ang bundok ay unang binanggit sa huling kabanata ng Avataṃsaka Sūtra, ang Gaṇḍavyūha Sūtra, kung saan naglalakbay ang pangunahing tauhan ng kabanata upang humingi ng payo kay Avalokiteśvara.

Ang Hapones na iskolar na si Shu Hikosaka, batay sa kanyang pag-aaral ng mga Budistang kasulatan, mga sinaunang pampanitikang sangguniang Tamil, gayundin ang survey sa pook, ay nagmumungkahi ng hinuha na, ang sinaunang bundok ng Potalaka, ang tirahan ng Avalokiteśvara na inilarawan sa Gaṇḍavyūha Sūtra at sa Dakilang mga Talang Tang sa mga Rehiyong Kanluranin ni Xuanzang, ay ang totoong bundok na Potikai o Potiyil na matatagpuan sa Ambasamudram sa distrito ng Tirunelveli, ang malaking bahagi ng lugar ay nasa ilalim ng kagubatan ng Singampatti zamindar, Tamil Nadu. Sinabi rin ni Shu na ang bundok Potiyil / Potalaka ay isang sagradong lugar para sa mga tao sa Timog India mula pa noon.

Sa paglaganap ng Budismo sa rehiyon na nagsimula sa panahon ng dakilang haring Aśoka noong ikatlong siglo BK, ito ay naging isang banal na lugar din para sa mga Budista na unti-unting naging nangingibabaw habang ang ilan sa kanilang mga ermitanyo ay nanirahan doon. Gayunpaman, ang mga lokal na tao ay pangunahing nanatiling tagasunod ng Hinduismo. Ang pinaghalong kultong Hindu-Budista ay naganap sa pagbuo ng pigura ni Avalokiteśvara.

Mga lokal na tradisyon

Modelo ng isla ng Bundok Putuo.

Nang maglaon, ang mga Hapones na Budista, tulad ng Hapones na mongheng Yogacara na si Jōkei, ay nagtataguyod ng naghahangad na muling pagsilang sa Bundok Potalaka bilang isang mas madaling paraan upang makamit ang pag-unlad sa landas ng Budista kaysa sa lalong kilalang purong lupain ng Amitābha.