Shoegazing

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya
Shoegazing
Pinagmulan na istilo
Pangkulturang pinagmulanLate 1980s, United Kingdom
Hinangong anyo
Pinagsamang anyo
Eksenang lokal
The Scene That Celebrates Itself
Ibang paksa

Ang Shoegazing (o kasuotang shoegaze, na una ay tinukoy bilang "dream pop")[2][11][12] ay isang subgenre ng indie at alternative rock na lumitaw sa United Kingdom noong huling bahagi ng 1980s. [1][2] Ito ay nailalarawan sa pamamagitan ng kanyang ethereal-tunog na pinaghalong mga nakakubli na tinig, pagbaluktot ng gitara at mga epekto, puna, at labis na dami.[1][12] Ang termino shoegazing ay pinahanda ng pindutin ng musika ng British upang ilarawan ang pagkakaroon ng yugto ng isang alon ng mga neo-psychedelic na mga grupo[2] na tumayo sa panahon ng mga live na pagtatanghal sa isang hiwalay, introspective, non-confrontational state kasama ang kanilang mga ulo pababa.[1][13] Ito ay dahil ang mabibigat na paggamit ng mga epekto ng pedals ay nangangahulugang ang mga gumaganap ay madalas na tumitingin sa mga nagbabasa sa kanilang mga pedals sa mga konsyerto.[14]

Karamihan sa mga artista ng paghuhugas ay nagmula mula sa template ng glide ng gitara na itinakda ng My Bloody Valentine sa kanilang maagang mga EP at album na Isn't Anything mula noong huling bahagi ng 1980s.[1] Ang isang maluwag na label na ibinigay sa mga banda ng sapatos at iba pang mga kaakibat na banda sa London noong unang bahagi ng 1990 ay The Scene That Celebrates Itself. Noong unang bahagi ng 1990, ang mga grupo ng shoegazing ay itinulak sa tabi ng American grunge at ang unang bahagi ng Britpop tulad ng Suede, na pinilit ang hindi kilalang mga banda na masira o muling likhain ang kanilang estilo.[1] Noong 2000s, nagkaroon ng na-update na interes sa genre sa mga bandang "Nu gaze".

Mga Sanggunian[baguhin | baguhin ang wikitext]

  1. 1.0 1.1 1.2 1.3 1.4 1.5 "Explore: Shoegaze | AllMusic". 2011-02-17. Inarkibo mula sa ang orihinal noong 2011-02-17. Nakuha noong 2016-08-09.
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 Reynolds, Simon (1 December 1991). "Pop View; 'Dream-Pop' Bands Define the Times in Britain". The New York Times. Nakuha noong 7 March 2010.
  3. Richardson, Mark (11 May 2012). "My Bloody Valentine: Isn't Anything / Loveless / EPs 1988–1991". Pitchfork. Nakuha noong 17 April 2015.
  4. "Noise Pop : Significant Albums, Artists and Songs, Most Viewed : AllMusic". 2 June 2012. Inarkibo mula sa ang orihinal noong 2 June 2012.
  5. 5.0 5.1 Heller, Jason. "Where to start with the enigmatic music known as shoegaze". The A.V. Club. Nakuha noong 2016-08-09.
  6. 6.0 6.1 6.2 6.3 Maling banggit (Hindi tamang <ref> tag; walang binigay na teksto para sa refs na may pangalang xlr8r); $2
  7. Olivier Bernard: Anthologie de l'ambient, Camion Blanc, 2013, ISBN 2-357-794151
    "L'ethereal wave (et notamment les Cocteau Twins) a grandement influencé le shoegaze et la dream pop... L'ethereal wave s'est développée à partir du gothic rock, et tire ses origines principalement de la musique de Siouxsie and the Banshees (les Cocteau Twins s'en sont fortement inspirés, ce qui se ressent dans leur premier album Garlands, sorti en 1982). Le genre s'est développé surtout autour des années 1983-1984, avec l'émergence de trois formations majeures: Cocteau Twins, This Mortal Coil et Dead Can Dance... Les labels principaux promouvant le genre sont 4AD et Projekt Records."
  8. "The 80 Best Albums of the 1980s : Music : Lists : Page 1 : Paste". Pastemagazine.com. Inarkibo mula sa ang orihinal noong 2016-08-16. Nakuha noong 2016-08-09.
  9. "Space Rock : Allmusic".
  10. Despres, Sean. "Whatever you do, don't call it 'chillwave'". Japan Times. Nakuha noong 8 November 2016.
  11. Nathaniel Wice / Steven Daly: "The dream pop bands were lionized by the capricious British music press, which later took to dismissing them as "shoegazers" for their affectless stage presence.", Alt. Culture: An A-To-Z Guide to the '90s-Underground, Online, and Over-The-Counter, p. 73, HarperCollins Publishers 1995, ISBN 0-0627-3383-4
  12. 12.0 12.1 Pete Prown / Harvey P. Newquist: "One faction came to be known as dream-pop or "shoegazers" (for their habit of looking at the ground while playing the guitars on stage). They were musicians who played trancelike, ethereal music that was composed of numerous guitars playing heavy droning chords wrapped in echo effects and phase shifters.", Hal Leonard 1997, ISBN 0-7935-4042-9
  13. Maling banggit (Hindi tamang <ref> tag; walang binigay na teksto para sa refs na may pangalang guardian); $2
  14. "Shoegaze, the Sound of Protest Shrouded in Guitar Fuzz, Returns". New York Times. August 14, 2017. Nakuha noong December 17, 2019.

Mga panlabas na link[baguhin | baguhin ang wikitext]

Musika Ang lathalaing ito na tungkol sa Musika ay isang usbong. Makatutulong ka sa Wikipedia sa pagpapalawig nito.