Sinturong pangkaligtasan

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya
Ang sinturong pangkaligtasan na may tatlong punto (three-point seatbelt).

Ang sinturong pangkaligtasan (Ingles: safety belt) o sinturong pang-upuan (Ingles: seat belt) ay isang uri ng pangkaligtasang singkaw (safety harness) na idinisenyo upang protektahan ang mananakay ng isang sasakyan laban sa mapanganib na kilos na maaaring dulot ng banggaan o biglaang paghihinto.[1] Bilang bahagi ng sistema ng kaligtasang balintiyak (passive safety) ng isang sasakyan, layunin ng sinturong pangkaligtasan na iwasang masugatan ang tagasuot sa panananggalang nito laban sa pagtama sa mga matitigas na bahagi ng loob ng sasakyan, o ng ibang pasahero (ang tinaguriang pangalawang banggaan o second impact), ay nasa tamang posisyon para maaaring makabintog ang air bag (supot ng hangin), at maiwasan ang paghagis ng pasahero palabas ng sasakyan.

Mga sanggunian[baguhin | baguhin ang wikitext]

  1. "Policy Impact: Seat Belts". Centers for Disease Control and Prevention, National Center for Injury Prevention and Control. January 3, 2011. Nakuha noong 12 February 2023.

Mga kawing panlabas[baguhin | baguhin ang wikitext]

Transportasyon Ang lathalaing ito na tungkol sa Transportasyon ay isang usbong. Makatutulong ka sa Wikipedia sa pagpapalawig nito.