Unyong Sobyet

Ang 'USSR' at 'CCCP' ay nakadirekta dito. Para sa ibang gamit, tingnan ang USSR (paglilinaw) at CCCP (paglilinaw).

Ang "Sobyet" ay nakadirekta dito. Para sa sariling termino, tingnan ang Sobyet (konseho). Para sa ibang gamit, Sobyet (paglilinaw).

Unyon ng mga Republikang Sosyalistang Sobyet Союз Советских Социалистических Республик¹ Soyuz Sovetskikh Sotsialisticheskikh Respublik¹
Pederasyon
↓ 1922–1991 ↓
Watawat Coat of arms
Motto Пролетарии всех стран, соединяйтесь! (Translit.: Proletarii vsekh stran, soyedinyaytes!) Tagalog: Mga manggagawa ng daigdig, magkaisa!
Awit Ang Internasyonal (1922–1944) Pambansang Awit ng Unyong Sobyet (1944–1991)
Ang Unyong Sobyet pagkatapos ng Ikalawang Digmaang Pandaigdig
Kabisera	Moscow
Wika	Ruso (de facto), 14 pang ibang opisyal na wika
Pamahalaan	Pederal Marsismo–Leninismo na republikang sosyalista, isahang partido at estadong komunista (1917–1990) Pederal republikang semi-presidensyal (1990–1991)
Pangkalahatang Kalihim
- 1922–1953 (pinakauna)	Joseph Stalin
- 1991 (huli)	Vladimir Ivashko
Premier ng Unyong Sobyet
- 1922–1924 (pinakauna)	Vladimir Lenin
- 1991 (huli)	Ivan Silayev
Kasaysayan
- Kasunduan sa Pagtatag ng Unyong Sobyet	30 Disyembre 1922
- Pagbuwag ng Unyong Sobyet	26 Disyembre 19912
Lawak
- 1991	22,402,200 km2 (8,649,538 mi2)
Populasyon
- 1991 est.	293,047,571
Density	13.1 /km2  (33.9 /mi2)
Salapi	Rublong sobyet (SUR)
Internet TLD	.su
Calling code	+7
Sumunod sa Sinundan ng Sosyalistang Pederatibong Republikang Sobyet ng Rusya Sosyalistikong Pederatibong Republikang Soviet ng Transcaucasia Sosyalistikong Republikang Soviet ng Ukranya Sobyet na Sosyalistang Republika ng Belorusya Estonya Latbya Litwanya Rusya Belarus Ukranya Moldova Heorhiya Armenya Azerbaijan Kasakstan Usbekistan Turkmenistan Kirgistan Tayikistan Estonya Litwaniya Latbiya
1Opisyal na pangalan ng Unyong Sobyet 2Noong 21 Disyembre 1991, labing isa sa dating mga sosyalistang republika ang naghayag sa Alma-Ata kasama ang ika-12 republika - Georgian SSR - (na dumalo bilang tagapag-obserba) ng pagbubuo ng isang Komonwelt ng mga Malalayang Estado at ang Unyon ng mga Sosyalistang Republikang Sobyet ay nagwakas. 3Ang Estonya, Latbiya, and Litwaniya ay patuloy at hindi pinagpasahang estado.
Warning: Value specified for "continent" does not comply

Ang Unyon ng mga Republikang Sosyalistang Sobyet (Ruso:  Союз Советских Социалистических Республик , tr. Soyuz Sovetskikh Sotsialisticheskikh Respublik, IPA [sɐˈjʊs sɐˈvʲeʦkʲɪx səʦɪəlʲɪˈstʲiʨɪskʲɪx rʲɪsˈpʊblʲɪk]), kilala din bilang Unyong Sobyet (Советский Союз, Sovetsky Soyuz), ay ang orihinal na estadong sosyalista na naitatag noong 1922 at tumagal ito hanggang sa pagbuwag nito noong 1991.

Ang Pederasyong Ruso ang malawakang tinatanggap bilang ang estadong kahalili ng Unyong Sobyet pagdating sa diplomasya. Ang pagkabuo nito ay sanhi ng kulminasyon ng Himagsikang Ruso noong 1917 na nagpatalsik kay Tsar Nicholas II at ng sumunod na digmaang sibil mula 1918 hanggang 1920 na nagpalehitimo sa mga Bolshebik bilang mga bagong tagapamuno.

Sa teoriya, isang bansang sosyalista ang Unyong Sobyet at ang organisasyong pampolitika nito ay binibigyang kahulugan lamang ng kaisa-isang pinapayagang partidong pampolitika, ang Partidong Komunista ng Unyong Sobyet. Ang pamahalaang Sobyet, na naitatag tatlong dekada bago ng Digmaang Malamig ang nagsilbing pangunahing modelo para sa mga kinabukasang bansang komunista. Nagpaiba-iba ang sakop na territoryo ng Kaisahang Sovyet, ngunit sa pinakahuling kasaysayan nito nagbagay ito higit-kumulang sa panghuling Imperyo ng Rusya, habang kapuna-puna ang di-pagkasama ng Polonya at Pinlandiya.

Unang itinatag bilang isang Unyon ng mga Republikang Sosyalistang Sobyet, lumawak ang USSR hanggang sa magkaroon ito ng 15 kliyente o "republika ng unyon" noong 1956. Ito ay ang SSR Armenia, SSR Azerbaijan, SSR Byelorusyan, SSR Estonian, SSR Georgian, SSR Kasakistan, SSR Kyrgyz, SSR Latvia, SSR Lithuania, SSR Moldavia, SPSR Rusya, Tajik SSR, Turkmen SSR, Ukrainian SSR, at Uzbek SSR. (Mula sa pagdagdag ng Estonia SSR noong 6 Agosto 1940 hanggang sa reorganisasyon ng Karelo-Finnish SSR noong 16 Hulyo 1956, naging 16 ang opisyal na bilang ng mga "republikang unyon") Bahagi ang mga republika ng isang mataas na sentralisadong unyong pederal na pinapangibabawan ng Rusong SSR.

Puna ang Unyong Sobyet sa kasaysayan bilang isa sa dalawang pinakamakapangyarihang bansa sa daigdig mula 1945 hanggang sa pagbuwag nito noong 1991.

Pangalan

Pangunahing lathalain: Mga opisyal na pangalan ng Unyong Sobyet

Sa maraming mga wika, ang buong pangalan ng mga salita ay naiiba sa ibang wika: sa Inglatera Union ng Sobiyet Socialist Republic (USSR), sa Wikang Ruso Союз Советских Социалистических Республик (СССР), Soyuz Sovetskih Sotsialistitšeskih Respublika (SSSR) at Estonia Nõukogude Sotsialistlike Vabariikide Liit (NSVL) o Councils Sosyalista Republics ng Federal (NSTL)'. " Gayundin mamamayan ang pangalan ay madalas na ginagamit sa Finland sa halip ng Sobyet Konseho ng uri.

Heograpiya

Karagdagang impormasyon: Heograpiya ng Unyong Sobyet

Ang Unyong Sobyet, na may 22,402,200 kilometro parisukat (8,649,500 sq mi), ay ang pinakamalaking estado sa mundo. Sakop nito ang isa sa bawat anim na mga lupain sa buong mundo, at ang laki nito ay maaaring inihambing sa North America . Ang kanluran, o Europeong, bahagi, ay ang pinakamaliit sa bansa ngunit apat sa bawat limang mamamayan ang tumitira dito. Ang silangan, o Asyanong, bahagi, ang pinakamalaking bahagi ng bansa na umaabot naman sa Pacific Ocean sa silangan at Afghanistan sa timog, ngunit isa sa bawat limang mamamayan lamang ang tumitira dito, kaya hindi masyadog matao dito kesa sa kanluraning bahagi ng bansa. Sinakop nito ang mahigit 10,000 kilometro(6,200 mi) mula kanluran hanggang silangan, ang mahigit 11 time zone, at halos 5,000 kilometro (3,100 mi) mula hilaga hanggang timog. Narito sa bansa ang limang lugar na may iba-ibang panahon:ang tundra, taiga, steppes, disyerto, at bundok.

Ang Sobiyet Union ay may pinakamahabang hangganang internasyonal sa mundo na sumusukat sa higit na 60,000 kilometro(37,000 mi). Ang bansa ay humahanggan sa Hilagang Korea, Sambayanang Republiko ng Tsina, Mongolia, Afghanistan, Iran, Turkey, Romania, Hungary, Czechoslovakia, Poland, Finland, at Norway. Ang Kipot ng Bering ang humahati sa Sobiyet Union mula sa Estados Unidos. Dalawan sa bawat tatlo ng hangganan nito ay ang baybayin ng Arctic Ocean .

Ang pinakamataas na bundok sa Unyong Sobyet ay Bundok Komunismo(ngayon Ismail Samani rurok ) sa Tajikistan sa 7,495 metro (24,590 ft). Ang pinakamalaking lake Ang mundo, ang Dagat ng Kaspiy , ilatag unang-una sa Sobiyet Union. The world's deepest lake, Lake Baikal , was in the Soviet Union. 's deepest lake Ang mundo, Lake Lawang baykal , ay sa Sobiyet Union.

Lokasyon

Sakop ng bansang ito ang malaking lupain sa mundo, sakop ang silangang kalahati ng Europa at hilagang sangtatlo ng Asya. Sa katunayan, sakop ng teritoryo ang hilaga 50 hilagang latitud habang kalahati ng 55. Sa ibinigay na interyor na lokasyon, ang hilagang bahagi ay importante kasama ang klima. Ang hilagang hangganan, ang Karagatang Artiko, ay nagyeyelo sa buong taon, kaya limitado ang paglalayag ng mga barkong pangkalakalan (commercial), operasyong may panganib. Ang silangang hangganan ay ang Dagat Bering, Dagat ng Okhotsk at Dagat ng Hapon ay hawak ng hilaga silangan ng Pasipiko, ay nagyeyelo tuwing tag-lamig at malamig kung tag-araw. Ang timog ng hangganan nito sa Asya ay may pormang matarik na bundok, disyerto at tuyong steppe. Sa timog silangan ay nay pinagsamang Ilog Argun-Amur-Ussuri na nasa Manchuria. Ang kanluran ng Argun ay ang mahabang hangganang bundok sa m,ay Republikang Popular ng Mongolia at ang probinsiya ng Xinjiang sa Tsina. Sa Timog-kanlurang Asya, ang hangganang bundok ay patuloy, sa may Afghanistan at Iran sa timog. Ang Dagat Itim ay pormang parte ng hangganang Sobyet-Iranian, subalit ang Ilog Araks(Araxes), ang Lesser Caucasus at ang dagat Itim ay humahati sa mga Republikang Transcaucasian mula sa Iran at Turkey. Sa paligid ng kanlurang hangganan ng Romania, Hungary, Czechoslovakia, Poland, Finland at Norway, walang lugar sa Unyong Sobyet ang sumasagi sa bukas na mainit na hangganan. Ang parteng Baltik at Dagat na Itim ay mga saradong dagat.

Lawak

Ang nadagdag na teritoryo sa Unyong Sobyet, pagkatapos ng 1938 ay umakyat sa 8,173,550 milya kwadrado(21,169,00 kilometro kwadrado) sa mahigit 8,650,000 milya kwadrado( 21,169,400 kilometro kwadrado) noong 1945. Lahat ng nadagdag na teritoryo, hindi kasama ang dating Republikang Popular ng Tannu Tuva sa Gitnang Asya, ay naidagdag bago ang Unang Digmaang Pandaigdig sa Rusya. Subalit, ang Finland at Silangang Poland (pagkatapos ng 1945), pinamunuan ng Rusya bago ang Unang Digmaang Pandaigdig, ay hindi kasama sa Unyong Sobyet.

Ang teritoryong naidagdag sa kasaysayan ng Ikalawang Digmaang Pandaigdig ay ang kanlurang Byelorussia at ang kanlurang Ukraine(mula sa Poland), noong 1939. Parte ng Karelia (mula sa Finland) at ang Estonia, Latvia, Lithuania, Moldova(dating Bessarabia, mula sa Romania) noong 1940, ang Pechenga o Petsamo Corridor (mula sa Finland) at ang Tuva Autonomous S.S.R. (dating Tannu Tuva) noong 1944, ang Carpatho-Ukraine o Ruthenia (ibinigay sa Ukraine, mula sa Czechoslovakia), ang kalahating hilaga ng Silangang Prussia (mula sa Germany), ang timog Sakhalin at ang isla ng Kuril (mula sa Hapon) noong 1945.

Mayroon itong 15 republika sa Unyon:

Mga Republika Sa Unyong Sobyet

Republika	Teritoryo, (Kilometro Kwadrado)	Populasyon, Taon (1966)	Populasyon, Taon (1989)	Bilang ng mga Lungsod	Bilang ng Lungsod Urban	Kabisera
RSFSR	17075,4	126561	147386	932	1786	Moscow
Ukrainian SSR	601,0	45516	51704	370	829	Kiev
Byelorussian SSR	207,6	8633	10200	74	126	Minsk
Uzbek SSR	449,6	10581	19906	37	78	Tashkent
Kazakh SSR	2715,1	12129	16538	62	165	Alma-Ata
Georgian SSR	69,7	4548	5449	45	54	Tbilisi
Azerbaijan SSR	86,6	4660	7029	45	116	Baku
Lithuanian SSR	65,2	2986	3690	91	23	Vilnius
Moldavian SSR	33,7	3368	4341	20	29	Chişinău
Latvian SSR	63,7	2262	2681	54	35	Riga
Kirghiz SSR	198,5	2652	4291	15	32	Frunze
Tajik SSR	143,1	2579	5112	17	30	Dushanbe
Armenian SSR	29,8	2194	3283	23	27	Yerevan
Turkmen SSR	488,1	1914	3534	14	64	Ashgabat
Estonian SSR	45,1	1285	1573	33	24	Tallinn
Unyong Sobyet	22402,2	231868	286717	1832	3418	Moscow

Ang mga Republika ng Unyong Sobyet (1956 — 1989)
	Watawat	Republika	Kabisera	Map ng Unyong Sobyet
1		Armenian SSR	Yerevan
2		Azerbaijan SSR	Baku
3		Byelorussian SSR	Minsk
4		Estonian SSR	Tallinn
5		Georgian SSR	Tbilisi
6		Kazakh SSR	Alma-Ata
7		Kirghiz SSR	Frunze
8		Latvian SSR	Riga
9		Lithuanian SSR	Vilnius
10		Moldavian SSR	Kishinev
11		Russian SFSR	Moscow
12		Tajik SSR	Dushanbe
13		Turkmen SSR	Ashgabat
14		Ukrainian SSR	Kiev
15		Uzbek SSR	Tashkent

Demograpiya

Karagdagang impormasyon: Demograpiya ng Unyong Sobyet

Ang populasyon ng Unyong Sobyet at ng mga sumunod na bansa nito mula 1961–2009.

Lokasyong heograpo ng maraming pangkat etniko sa Unyong Sobyet noong 1941.

Ang Unyong Sobyet ay isa sa mga pinakamaraming pangkat etniko sa maraming bansa, na may 200 iba-ibang pangkat etniko mula sa hangganan nito. Ang kabuuang populasyon ay malapit sa 293 milyon noong 1991, na pangatlo sa pinakamaraming populasyon kasabay ang Tsina at India sa dekada. The country was in its heyday a well-developed social system with well-developed health care and social support.

Mayroon itong 23 na lungsod na may isang milyong katao sa Unyong Sobyet noong 1989. Ang pinakamalaking lungsod sa bansa at kabisera ay ang Moscow na may siyam na milyong nakatira, subalit ang Leningrad (ngayon ay St. Petersburg) ay pangalawa sa pinakamalaking lungsod sa bansa na may limang milyong katao. Ang ibang lungsod ay Minsk, Kiev, Baku and Tashkent.

Republika	1913	1926	1939	1950	1959	1966	1970	1973	1979	1987	1989	1991
RSFSR	89900	92737	108379		117534	126561	130079	132151	137410	145311	147386	148548
Ukrainian SSR	35210	29515	40469		41869	45516	47127	48243	49609	51201	51704	51944
Byelorussian SSR	6899	4983	8910		8055	8633	9002	9202	9533	10078	10200	10260
Uzbek SSR	4366	4660	6440		8261	10581	11960	12902	15389	19026	19906	20708
Kazakh SSR	5565	6037	5990		9154	12129	12849	13705	14684	16244	16538	16793
Georgian SSR	2601	2677	3540		4044	4548	4686	4838	4993	5266	5449	5464
Azerbaijan SSR	2339	2314	3205		3698	4660	5117	5420	6027	6811	7029	7137
Lithuanian SSR			2880		2711	2986	3128	3234	3392	3641	3690	3728
Moldavian SSR	2056	242	2452	2290	2885	3368	3569	3721	3950	4185	4341	4366
Latvian SSR			1885		2093	2262	2364	2430	2503	2647	2681	2681
Kirghiz SSR	864	1002	1458		2066	2652	2933	3145	3523	4143	4291	4422
Tajik SSR	1034	1032	1484		1981	2579	2900	3194	3806	4807	5112	5358
Armenian SSR	1000	881	1282		1763	2194	2492	2672	3037	3412	3283	3376
Turkmen SSR	1042	998	1252		1516	1914	2159	2364	2765	3361	3534	3576
Estonian SSR			1052		1197	1285	1356	1405	1465	1556	1573	1582
Unyong Sobyet	159200	147028	190678	178500	208827	231868	241720	248626	262085	281689	286717	289943

Pangkat etniko

Karagdagang impormasyon: Mga Pangkat Etniko ng Unyong Sobyet

Binubuo ang Unyong Sobyet ng ibat-ibang etniko tulad ng Ruso (50.78%), sinundan ng mga Ukrainians (15.45%) at Uzbeks (5.84%). Ang iba pang mga pangkat etniko ay Armenians, Azerbaijanis, Belarusians, Estonians, Georgians, Kazakhs, Kyrgyz, Latvians, Lithuanians, Moldovans, Tajiks, at Turkmen, pati na rin ang mga Abkhaz, Adyghes, Aleuts, Assyrians, Avars, Bashkirs, Bulgarians, Buryats, Chechens, Chinese, Chuvash, Cossacks, Evenks, Finns, Gagauz, Germans, Greeks, Hungarians, Ingushes, Inuit, Jews, Kalmyks, Karakalpaks, Karelians, Kets, Koreans, Lezgins, Maris, Mongols, Mordvins, Nenetses, Ossetians, Poles, Roma, Romanians, Tats, Tatars, Tuvans, Udmurts, Yakuts, at iba pa.

Pananampalataya

Karagdagang impormasyon: Relihiyon ng Unyong Sobyet

Ang Unyong Sobyet ay opisyal na walang kaugnayan sa relihiyon, suportado ang hindi paniniwala sa diyos sa mga paaralan, at bigti relihiyon. Ang estado ay separated mula sa iglesia ng mga atas ng Konseho ng People's Commissars sa 23 Enero 1918. Katlong-dalawa ng Sobyet ay kulang sa populasyo na relihiyosong paniniwala habang isa-ikatlong ng mga tao kunwari relihiyosong paniniwala. Kristiyanismo at Islam ay ang pinaka may mga mananampalataya. Tungkol sa kalahati ng mga tao, kabilang ang mga kasapi ng CPSU at mataas na antas na opisyal ng pamahalaan, kunwari hindi paniniwala sa diyos.Pamahalaan pag-uusig ng Kristiyanismo patuloy undiminished hanggang sa pagkahulog ng komunista ng pamahalaan. Tanging 500 mga simbahan, sa labas ng 54,000 bago ang himagsikan, na naiiwan ang bukas sa 1941. Ang papel na ginagampanan ng relihiyon sa araw-araw na buhay ng mga mamamayan ng Sobiyet iba-iba malaki at noon ay malayo mas mahalaga sa dwellers lungsod kung saan Party control ay pinakamabuting kalagayan.

Wika

Karagdagang impormasyon: Mga Wika ng Unyong Sobyet

Habang ang lahat ay maaaring gamitin ang kanilang sariling wika, Ruso ay ang opisyal na at nangingibabaw na wika sa Unyong Sobyet. Ito ay ginagamit sa industriya, militar, partido, at pamamahala ng estado.

Haba ng buhay at mortalidad ng sanggol

Pagkatapos ng komunista pagkuha sa kapangyarihan ng kapangyarihan ng buhay pag-asa para sa lahat ng mga grupo ng edad nagpunta up. Ang isang kasisilang anak sa 1926–27 ay isang buhay-asa ng 44.4 taon, hanggang mula sa 32.3 taon ng tatlumpung taon bago. Sa 1958–1959 ang buhay pag-asa para sa newborns nagpunta ng hanggang sa 68.6 taon. Pagpapabuti na ito ay ginamit sa pamamagitan ng Sobiyet awtoridad sa "patunayan" na ang mga sosyalistang sistema ay higit na mataas sa kapitalistang sistema.

Ang kalakaran ang patuloy na sa 60's, kapag ang buhay-asa sa Sobiyet Union nagpunta sa kabila ng pag-asa sa buhay sa Estados Unidos .Mula sa 1964 ang takbo baligtad. Habang buhay na pag-asa para sa mga kababaihan na naiiwan ang walang kinikilingan matatag, ito went down na higit para sa mga lalaki. Karamihan sa mga pinagmumulan ng kanluran isisi ang lumalaking pang-aabuso ng alak at mahihirap na pangkalusugang pag-aalaga, at teorya na ito ay din kataon lamang tinanggap ng awtoridad na Sobyet.

Ang pagpapabuti sa sanggol pagkakamatay ay bumababa sa huli, at pagkatapos ng isang tiyak na pagkamatay habang bata pa ay nagsimulang tumaas. Matapos ang 1974 ang gobyerno ay tumigil sa paglalathala sa mga istatistika na ito. Kalakaran na ito ay maaaring maging bahagyang ipinaliwanag sa pamamagitan ng bilang ng mga Asyanong nanganganak na may bahagi ng bansa kung saan ang dami ng sanggol na namamatay ay pinakamataas, habang ang bilang ng mga panganganak ay kitang-kita bumababa sa mas buong Europa, bahagi ng Unyong Sobyet. Halimbawa, ang bilang ng mga births ng bawat mamamayan ng Tajikistan ay tumaas mula sa 1.92 hanggang 1958–59 hanggang 2.91 hanggang 1979–1980, habang ang numero sa Latvia ay down na 0.91 sa 1979-80.

Kasaysayan

Karagdagang impormasyon: Kasaysayan ng Rusya

Karagdagang impormasyon: Kasaysayan ng Unyong Sobyet

Pagkabuo at Pagkakatatag

Ang mga teritoryo ng Unyong Sobyet ang mga sumusunod:

• Sa ilalim ng kasunduan sa pagtatatag ng Unyong Sobyet (30 Disyembre 1922)
  • Russian Soviet Federative Socialist Republic'( kasama Uzbek Soviet Socialist Republic , Social Assembly President , Turkmen Soviet Socialist Republic , Tajikistan Soviet Socialist Republic ',Kirghiz Soviet Socialist Republic),
  • Ukrainian Soviet Federative Socialist Republic.
  • Byelorussian Soviet Socialist Republic,
  • Caucasus Soviet Federative Socialist Republic (mula sa 1936 ay itinatag sa Transcaucasian bansa hiwalay na pederal na republika : Azerbaijan Soviet Socialist Republic , Armenian Soviet Socialist Republic at Goergian Soviet Socialist Republic);
• 1940 -'Moldavian Soviet Socialist Republic, 'Latvian Soviet Socialist Republic,Sosyalista at Lithuanian Soviet Socialist Republic.

Noong 1940 - 1954, umiiral Republika ng Sobiyet Sosyalista Karelo - Finland, mamaya na Karelia sa Sosyalista Republika ng Sobiyet Russia.

Itinuturing na humalili ang Unyong Sobyet sa Imperyong Ruso at ang kapalit nito, Ang Pansamantalang Pamahalaan ni Georgy Yevgenyevich Lvov at ni Alexander Kerensky. Naghari ang huling Rusong Tsar na si Nicholas II hanggang Marso 1917, nang mabuwag ang imperyo at pumalit ang pansamantalang pamahalaang Ruso, na binuwag ni Vladimir Lenin noong Nobyembre 1917.

Rebolusyon at ang Paghanap ng isang Estadong Sobyet

Ang modernong rebolusyonista aktibidad sa Imperyong Ruso ay nagsimula noong Disyembre 1825, at bagaman ang kalipunan ay bumaksak noong 1961, ang pag-aagaw ay nakamit sa termino na salungat sa mga magsasaka at nagsilbi upang hikayatin ang mga rebolusyonista. Ang parliyamento - ang Estado Duma - ay itinatag noong 1906 matapos ang Rebolusyong Ruso noong 1905, ngunit ang mga tsar ay bigo sa pagtatangka upang ilipat mula sa ganap na monarkiyang konstitusyonal. Ang mga pang-aalipin at kalituhan ay patuloy sa panahon ng Unang Digmaang Pandaigdig na sa pamamagitan ng militar na may pagkatalo at kakulangan sa pagkain sa mga malalaking lungsod. Si Vladimir Lenin ay nagudyok sa kakapalan ng tao noong 1920 at nagsalita sa Petrograd, bilang tugon sa panahon ng digmaan at pagkabulok ng Rusya sa ekonomiya at moral, kulminidad sa "Rebolusyong Pebrero" at ang pagbaksak ng imperyal na pamahalaan noong Marso 1917.

Si Vladimir Lenin,nagpapaliwanag sa mamamayan noong 1920.

Ang awtokrasiyang tsarista ay pinalitan ng probisyonal ng Gobyerno, na ang pinuno na inilaan para sa mga halalan ng mga Ruso na may pagtitipon at upang ipagpatuloy ang mga kalahok sa gilid ng pinagkaintindihan sa Unang Digmaang Pandaigdig. Sa parehong panahon, upang masiguro na ang mga karapatan ng nagtatrabaho klase, manggagawa 'konseho, na kilala bilang Sobyet, na kumalat sa buong bansa. Ang mga Bolsheviks, na humantong sa pamamagitan ni Vladimir Lenin, para sa mga sosyalista rebolusyon sa Sobyet at sa mga kalsada. Noong Nobyembre 1917, sa panahon ng "Rebolusyong Oktubre," sila ay naluklok sa kapangyarihan mula sa mga probisyonal na Pamahalaan. Noong Disyembre, ang mga Bolsheviks ay pinirmahan ang isang pagtigil ng labanan kasama ang Central Powers. Ngunit, sa pagitan noong Pebrero 1918, ay nagkaroon ng labanan These two documents were confirmed by the 1st Congress of Soviets of the USSR and signed by heads of delegations – Mikhail Kalinin, Mikha Tskhakaya, Mikhail Frunze and Grigory Petrovsky, Aleksandr Chervyakov. Noong Marso, ang mga Sobyet ay umalis ng digmaan para sa mabuti at nilagdaan ang Kasunduaang Brest-Litovsk. Tanging matapos ang mahaba at marugo Digmaang Sibil ng mga Ruso, na nagsimula sa 1917 at natapos sa 1923, ay ang bagong Sobiyet kapangyarihan secure. Ang mga digmaang sibil sa pagitan ng mga Reds at ang mga puti na kasama dayuhang interbensiyon at ang pagpapatupad ng Nicholas II at sa kanyang pamilya. Noong Marso 1921, sa panahon ng mga kaugnay na conflict sa Poland, ang Kapayapaan ng Riga ay nalagdaan at nahati disputed teritoryo sa Belarus at Ukraine sa pagitan ng Republika ng Poland at Sobiyet Russia. Ang Sobiyet Union ay para malutas ang mga katulad na kasalungat ng bagong itinatag Republika ng Finland, ang Republika ng Estonia, ang Republika ng Latvia, at ang Republika ng Lithuania.

Kampanyang Manchuria

Bilang pagtugon sa kaso ng mga Sobiyet militar na pag-atake, ang komandanteng Hapon ay naghanda ng isang detalyadong plano sa pagtatanggol. Gayunman, sila ay kinakalkula na ang Red Army lamang ay mabuksan ang nakakasakit sa unang bahagi ng tagsibol ng 1945 o tagsibol ng 1946. Kaya simula sa Agosto 1945 kapag ang mga yunit ng Red Army ay tipunin at tapos na sa mga handa na atake sa hukbong Kwantung pa rin sa isang estado ng pagbabago ng ayos ng pwersa.

Ang kampanya ay nagsimula sa Mansurya kondisyon ng panahon ay hindi kanais-nais. Mula sa Hulyo 8 sa pamamagitan ng Agosto mula sa baybayin sa rehiyon na may malakas na ulan Amua bilang ilog antas ng tubig sa tumaas apat na paa, ang mga lambak lawa. sa kabila ng ulan at baha, kahit na sa gabi 1945/09/08, ang Sobiyet Border Guard yunit sa tulong ng mga fronts pagmamatyag sa kilos ng kaaway yunit, na may isang kamangha-mangha lihim na review patakaran ay pupuksain sa halos lahat ng estasyon at ang batayang pera ng kaaway kasama ng hangganan. Ang matagumpay na pagbubukas ng mga hangganan pwersa bantay ginawa kanais-nais na kondisyon para sa ilong ng atake ng kampanya. Patuloy na hukbong panghimpapawid bombed ang railways, ang mga administrative sentro ng Harbin, Changchun, "ports" na sa North Korea. Sa unang araw ng kampanya, ang ilong ng Zabaikal atake ay na-50-150 kilometro metro.

Ang hukbong Hapon kasama ang Argun River at solid pagtatanggol lugar Chalaino - Mansurya, ay fiercely resisted ang ilong ng pagsulong Army 36. Subalit sa tulong ng mga kawal hukbong-lakad, 33 Army ay mabilis sa cross ng ilog, maghawak ng lugar Chalaino - Mansurya, 9–8 sa umaga ay halos 40 metro kilometro papunta sa Khaila, 9 ng gabi sa, ang isang dulo ng Red Army ay pagsulong laban sa Khaila. Ngunit kapag dumarating ang mga lungsod, ang Red Army ay nakatagpo ng pagtutol sa pamamagitan ng Japanese pagkahumaling. Dito, ang mabangis labanan naganap. Maraming mga halimbawa ng magiting labanan ang Hukbong Pula lumitaw, tangke at sundalo kinuha ang kanilang sariling Innokenchi European clearance butas bukas. Sa 14–8, ang Hukbong Pula abala bahagi ng lungsod

Orihinal na teksto (sa Ingles)  

The crimes were justified in the name of the class struggle theory and the principle of dictatorship of the proletariat. The interpretation of both principles legitimized the “elimination” of people who were considered harmful to the construction of a new society and, as such, enemies of the totalitarian communist regimes. A vast number of victims in every country concerned were its own nationals. It was the case particularly of the peoples of the former USSR who by far outnumbered other peoples in terms of the number of victims.

.

Isang simpleng mapa na ipinapakita ang plano ng Sobyet na salakayin ang Manchuria.

Sa ilalim ng mga pangyayari, ang Army command ay pinkamalakas sa dalawang divisions impanterya 94 at 293, na may dalawang brigades artilerya mataas radiation pinahusay na pormasyon Khaila ilong attacked mula sa kanang pakpak. Upang 18–8 pangkalahatang sa kaaway ay nananatiling sa Khaila ay upang ihiga armas magpahuli.

Ang kaliwang pakpak, ang kawalerya yunit ng Sobyet - Mongolian militar ng aspeto ng Zabakal 2 hinati sa 2 utos ilong pasulong at Siphen Cangan. 14–8 sa petsa, ang mga sundalo ng Sobiyet Union at Mongolia kinuha Dalono lungsod, at sa mga lungsod na pag-aari Canbao 15-8. Hukbong 17 mga review sa petsa sa Siphen 15–8 Zabansan ay nakuha sa lungsod.

Ang pagsuko ng sundalong Ruso pagkatapos ng Labanan sa Mukden.

Sariling ilong ang lahat ng mga militar ng aspeto ng Army sa pamamagitan ng 39, 53 tangke at corporate tanod hit No 6 na kumuha ng dalawang pangunahing mga direksiyon Shenyang at Changchun ay may marched sa natural na mga kondisyon mahirap . Ang Red Army sundalo ay dapat pagtagumpayan Daxing Isang kahanga-hanga array. Sila ay dapat isulong sa kalagayan ng walang daan, daanan at kahit na ang ulan ay may din ay nabura. Sa ilong pangunguna 11–8 tangke ng Army crossed sa ibabaw ng anim na Greater Khingan at sa parehong araw na ito ay accounted Lubai, isang mahaba pumasa 400 kilometro metro. Upang 12–8 sa tangke at sundalo ay nakuha sa lungsod Taoan,,.

Hukbong napapaligiran grupo matapos ang 39 base Khalun - Arsan, ay lumampas na ng isang array Daxing papunta Solun. Kapag nakikita ninyo ang Army sa pamamagitan ng likod singsing 39 Khalun - Arsan magpatuloy sa silangan, ang mga Japanese ay may lakas na ginagamit upang harangan ang bawat pasukan sa Red Army sa Solun. Ang Red Army sundalo sa tulong ng artilerya ay pakikipagkompetensiya sa mga Japanese pampublikong tungkol sa bawat punto ng bumbero.

Sa pagtindi ng brigada dibisyon artilerya ng tangke ng 124 at 206, tanghalian sa 12–8, ang Hukbong Pula abala kumpol base Khalun - Arsan, paglikha ng kanais-nais na kondisyon para sa Hukbong nakuha ang lungsod 39 Solun. Sa 13–8, matapos na nawasak ng higit sa 300 Japanese hukbo sa Solun - Vaniamao, ang Hukbong Pula sapilitang sa kawalerya Manchu divisions ng dalawang ng Japan's magpahuli. Hukbong nakuha ang lungsod 39 Vaniamao.

Kaya, pagkatapos ng 6 na araw (mula 9 hanggang 14–8), ang Front ay advanced malalim sa Zabaikal nakatakas mula sa 250 kilometro sa 400 metros.

Samantala, sa silangang Mansurya, ang Far Eastern Front ko, agrabyado ng kadiliman at storms, hindi inaasahang maaga sa kaaway muog ng pera kasama ang mga hangganan. Ang mabangis labanan naganap.

Artilerya yunit, tangke at makina baril ng militar ng aspeto ng Malayong Silangan ako sa isulong sa mahirap na mga kalagayan sa ang taiga, sila lang ay na matumbok ang kaaway, lamang ay upang gumawa ng paraan para sa kanyang maaga. Sa pamamagitan ng eruplano cover ang Air Force's, pagkatapos ng dalawang araw at gabi, ang Red Army ay 75 metros kilometro, nakuha ang batayang kumpol Khutoi, Dunin.

Ang nakuha Mudanjiang dumating kaya mabangis. Yunit ng 5 Army at Red Army Red Army ng numero ng isa pang-ilong hinati, ang mga review mula sa isulong Mudanjiang. Ang Japanese pwersa ay may intensified upang Mudanjiang block ang Red Army's isulong papunta sa sentro ng Manchu. gamitin nila ang pagpapakamatay parehong koponan, ang patuloy na puna. Sa 14–8, 26 No legions ng Hukbong Pula naabot ang lungsod ngunit ay nakaranas masidhi pagtutol sa pamamagitan ng Japanese hukbo sa wakas sapilitang upang umalis sa lungsod, bumuwelta sa hilagang-silangan.

Sa ilalim ng mga pangyayari, ang kumander ng Eastern Front ako ay nagpasya na-ipun-ipon ng lakas ng limang Army at ang ilan sa kanilang mga pwersang hinahawakan upang lumikha ng isang singsing sa ilong sa timog, at coordinate sa mga grupo Force bilang 25 hit sa kaliwang pakpak gilid ng Jilin, upang gupitin daan sa North Korea, sa Gitna at Silangang Mansurya.

Sa 14–8, ang Red Army ay nakuha sa Limoiao at Jilin. Sa 08/12, Army ay may won 25 Khunsun, at papunta sa Vansin.

Kaya, mula 9 sa 14–8, ang Eastern Front ko won ang mahalagang tagumpay, paggawa ng kapaki-pakinabang kondisyon thaun nakakasakit sa Harbin, Jilin at Changchun. Kasama ang maaaring mabuhay sa lupa o sa tubig yunit ng armada Pacific, ang Red Army ay nakunan ang port Iuki, Rasin, lagutin makipag-ugnayan sa Kwantung Army ng Japan at ang kanyang ulo bumalik sa Korea .

Dawn sa 9–8, sa Eastern Front ako din nagsimula ang pag-atake sa Mansurya mula sa dalawang mga direksiyon:

• Upang ang may-ari ng kasama ang ilog Sungari
• Career suporta sa Sakhalin.

Cape may-ari ng 15 undertakes Army sa tulong ng sa 2nd na brigada ng Amur bangka Red Jiang. Cape No 2 sundalo ng impanterya sa kumuha No 5.

Dahil sa matagal na pag-ulan Amur River tumaas antas ng tubig, ay dapat na plano sa krus ang mga ilog ng legions ay hindi nakamit bilang binalak.

Mga 9–8 umaga, ang impanterya divisions, sa tulong ng mga hangganan yunit bantay ay nakuha ang pinakamalaking isla sa Amur River, na sumusuporta sa mga yunit ng crossed ang ilog at suporta para sa Jiang Boat Co Amur red operasyon. 08/10 madaling araw sa 9 gabi, sa karamihan ng mga yunit ng Red Army ay na lalaki Shores ilog. Hukbong No 5 sa tulong ng hukbong-dagat ang brigada ng tatlong ilog din overcame at nakuha Usuri County Communications.

Paunang tagumpay ng 15 Army at No 5 ay nilikha legions kanais-nais na kondisyon para sa Red Army sa atake sa bilang 2.

08/10 umaga, pagkatapos ng accounting para sa Communication Khe, legions ng 8 mga review tuwid papunta sa Baosin ay 14–8 at sa lungsod ganap na pag-aari. 15 Army matapos accounting para ibuhos sa bariles Jiang, magpatuloy kasama Sangsing sa Harbin. Hukbong Pula No 2 pagkatapos ng dalawang araw ng labanan ay may ginawa ang lugar sa timog ng Ilog Amur, sa 14–8 simulan ang pagsulong sa Sisika. Sa araw na 14–8, Red Army ay bagsak No 2 pagtatanggol Khaykhe, sa pamamagitan ng sub-sequence Khingan.

Matapos lamang ang anim na araw pagkatapos ng simula ng kampanya, Sobiyet hukbo sa Mongolian armadong pwersa ay may crossed ang solid linya ng depensa ng kalaban, pagsira ng isang mahalagang bahagi ng Japanese at marami pa online access Harbin - Changchun - Shenyang.

Pagsisimula ng Digmaang Malamig

Parte ng isang serye sa Digmaang Malamig
Pinagmulan ng Digmaang Malamig
Ikalawang Digmaang Pandaigdig Komprehensyang Digmaan Silangang Harang Kurtinang Bakal
Digmaang Malamig (1947–1953)
Digmaang Malamig (1953–1962)
Digmaang Malamig (1962–1979)
Digmaang Malamig (1979–1985)
Digmaang Malamig (1985–1991)

Mapa ng mga bansang mapagtatangapan ng tulong Marshall Plan.

Ang "Big Three" sa Yalta Conference, Winston Churchill, Franklin D. Roosevelt at Joseph Stalin

Nabuo ang Digmaan pagkatapos ng Ikalawang Digmaang Pandaigdig sa pagitan ng Estados Unidos at mga kaalyado nito at sa kabilang panig ang mga pangkat ng mga Bansa sa pamumuno ng Unyong Sobyet. Walang tuwirang alitang militar ang dalawang makapangyarihang bansa. Sa halip, umiral ang labanang pandiplomatiko at pangkabuhayan at hidwaan tungkol sa ideolohiya at Kanlurang kapitalismo laban sa komunismo ng Silangang Europa.

Sa simula, nakasentro ang Digmaang ito sa paggamit ng lakas-militar ng Unyong Sobyet at ang pagtatatag ng komunistang pamahalaan sa Silangang Europa. Nagdulot ito ng takot at pangamba sa marami na baka gawing komunista ang Kanlurang Europa pagkatapos makontrol ang Silangang Europa.

Lumawak ang pagkakaiba sa politika ng dalawang panig dahil sa hidwaan sa ideolohiya. Naniniwala ang mga pinunong Marxist-Leninist na wawasakin ng kapitalismo ang sistemang Sobyet. Ang Estados Unidos naman ay may paniniwala at hinala na magpapalawak ng teritoryo at sasakupin ng Union of Soviet Socialist Republics (USSR) ang mundo.

Pagkatapos ng mahabang panahong pagkakaibigan, nag-away ang Estados Unidos At Rusya tungkol sa mga suliranin sa Asya. Nagsimula ang kanilang alitan noong 1917 nang agawin ng mga komunista ang kapangyarihan at itinatag ang Unyong Sobyet at nagpahayag ng digmaang ideolohikal laban sa mga kapitalistang bansa sa kanluran.

Nakialam ang Estados Unidos sa Unyong Sobyet sa pagpapadala ng 10,000 tropa sa pagitan ng 1918 at 1920 at tumanging kilalanin ang bagong Estado hanggang noong 1933. Nagtulong ang dalawang bansa laban sa Germany noong Ikalawang Digmaang Pandaigdig. Noong ika-4 hanggang 11 Pebrero 1945, nagpulong sina Pangulong Franklin D. Roosevelt ng Estados Unidos. Punong Ministro Winston Churchill ng Britanya at Josef Stalin ng USSR sa dating palasyo ni Czar Nicholas II sa Crimea sa timog dalampasigan ng Black Sea upang pag-usapan ang kapalaran ng daigdig.

Alyansang Ekonomikong Europa

Napagkasunduan na mananatili ang impluwensiya ng USSR sa mga pook na sinakop ng Red Army sa Silangang Europa. Bukod doon, mahahati ang Germany sa apat na sona na nasa pangangasiwa ng United Kingdom, United States at France sa kanluran at ang USSR sa silangan. Hinati rin ang Berlin na nasa loob ng sona ng Soviet sa ganitong paraan.

Ang kompirmasyon ng balidasyon ng Marxismo ay hindi lamang sa usapin ng pang-ekonomiyang buhay ng lipunan. Sa pusod ng mga mistipikasyon na inilako simula ng 90s ay ang ideya ng panibagong panahon ng pandaigdigang kapayapaan. Ang kataposan ng Cold War, ang paglaho ng bloke sa silangan, na sinabi ni Reagan na "Imperyo ng Dimonyo", ay di umanong tatapos sa iba't-ibang armadong labanan bunga ng bangayan ng dalawang imperyalistang bloke mula 1947. Sa harap ng mistipikasyong ito hinggil sa posibilidad ng kapayapaan sa ilalim ng kapitalismo, laging binigyang diin ng marxismo ang imposibilidad para sa mga burges na estado na pawiin ang kanilang pang-ekonomiya at militar na tunggalian, laluna sa panahon ng pagbulusok-pababa. Kaya nagawa naming sumulat noong Enero 1990 na "Ang paglaho ng imperyalistang berdugong Ruso, at ang napipintong paglaho ng bloke sa pagitan ng Amerika at kanyang dating mga ‘kasosyo', ay magbukas ng pintuan para sa mas maraming lokal na bangayan. Ang mga tunggalian at labanang ito ay hindi, sa kasalukuyang mga sirkunstansiya, tutungo sa isang pandaigdigang labanan...Sa kabilang banda, dahil sa pagkawala ng disiplinang ipinataw ng presensiya ng mga bloke, ang mga labanang ito ay magiging mas marahas at mas marami, sa partikular, syempre, sa mga lugar na pinakamahina ang proletaryado". Hindi nagtagal, kinumpirma ng pandaigdigang kalagayan ang analisis na ito, ng pumutok ang unang digmaan sa Golpo sa Enero 1991 at ang digmaan sa dating Yugoslavia sa taglagas ng naturang taon. Magmula noon, walang hinto na ang madugo at barbarikong mga labanan. Hindi na namin malagay lahat dito pero mapansin natin sa partikular:

Hindi na nagmumulto ang digmaan sa pandaigdigang saklaw, pero nakita natin ang pagkalag ng kadena ng imperyalistang mga antagonismo at lokal na mga digmaan na direktang may kaugnayan sa malalaking kapangyarihan, sa partikular ang pinakamakapangyarihan sa kanilang lahat, ang Amerika. Ang Amerika, na sa ilang dekada ay naging ‘pulis ng mundo', ay nagsisikap na patuloy itong ipatupad at palakasin ang kanyang papel sa harap ng ‘panibagong pandaigdigang kaguluhan' na lumitaw pagkatapos ng Cold War. Subalit habang seryoso nitong ginampanan ang kanyang papel, hindi ito ginawa para sa layuning makamit ang istabilidad sa mundo kundi para mapanatili ang kanyang liderato sa mundo, na lalong pinahina ng katotohanang wala na ang semento para pagkaisahin ang bawat imperyalistang bloke - ang banta mula sa karibal na bloke. Sa pagkawala ng ‘bantang Sobyet', ang tanging paraan para maipataw ng Amerika ang kanyang disiplina ay umasa sa kanyang pangunahing lakas, ang kanyang malaking superyoridad sa antas militar. Pero sa paggawa nito, ang imperyalistang polisiya ng Amerika ay siyang naging isa sa pangunahing mga salik ng pandaigdigang instabilidad. The United States, Britain, France, Canada, Australia, New Zealand and several other countries began the massive "Berlin airlift", supplying West Berlin with food and other provisions.

Pagbabawas ng C-47s sa paliparang Tempelhof sa Berlin sa kasagsagan ng Berlin Blockade.

Ang pagpasok ng Demokratang si Barak Obama sa pagiging pinuno ng pangunahing kapangyarihan sa mundo ay nagluwal ng lahat ng klaseng ilusyon hinggil sa posibilidad ng pagbabago sa estratehikong oryentasyon ng Amerika, isang pagbabago na magbukas ng "panahon ng kapayapaan". Isa sa mga batayan ng mga ilusyong ito ay ang katotohanan na isa si Obama sa iilang senador na bumoto laban sa interbensiyong militar sa Iraq sa 2003, at hindi katulad ng kanyang Republikanong karibal na si McCain, komitido siya na paalisin ang armadong pwersa ng Amerika mula sa Iraq. Subalit ang mga ilusyong ito ay madaling bumangga sa realidad. Sa partikular, kung inisip ni Obama na umatras ang Amerika mula sa Iraq, ito ay para mapalakas ang kanyang panghihimasok sa Afghanistan at Pakistan. Dagdag pa, ang pagpapatuloy ng polisiyang militar ng Amerika ay malinaw na makita ng gawin ng bagong administrasyon na Kalihim ng Depensa si Gates, na nominado ni Bush. In Mayo 1949, Stalin backed down and lifted the blockade.

Sa realidad, ang bagong oryentasyon ng diplomasyang Amerika ay sumasang-ayon sa balangkas na nasa itaas. Ang kanyang layunin ay para makuha pa rin ang paghahari ng Amerika sa mundo sa pamamagitan ng kanyang superyoridad sa militar. Kaya ang kilos ni Obama para palakasin ang diplomasya ay para makaipon ng panahon at ispasyong kailangan para sa hindi maiwasang imperyalistang interbensiyon sa hinaharap ng kanyang militar, na sa kasalukuyan ay napakanipis at lubhang pagod na para isustini ang isa pang teatro ng digmaan kasabay ng Iraq at Afghanistan.

Si Pangulong Truman, habang lumalagda sa National Security Act of 1947 na kasama ang bisita sa Opisinang Oval.

Subalit, gaya ng laging binigyang diin ng IKT, merong dalawang magkaibang opsiyon sa loob ng burgesya para makamit ang layunin nito: Ang unang opsiyon ay pinatupad ni Clinton sa kataposan ng 90s sa dating Yugoslavia, kung saan nagawa ng Amerika na makuha ang suporta ng pangunahing mga kapangyarihan sa kanlurang Uropa, sa partikular Alemanya at Pransiya, para makipagtulungan sa pambobomba ng NATO sa Serbia para pilitin itong iwanan ang Kosovo.

Ang ikalawang opsiyon ay ginamit sa digmaan sa Iraq sa 2003, na nangyari sa kabila ng mariing pagtutol ng Alemanya at Pransiya, na sa panahong ito, ay suportado ng Rusya sa loob ng UN Security Council.

Subalit, alinman sa mga opsiyong ito ay hindi napigilan ang paghina ng liderato ng Amerika. Ang polisiya na ipilit ang mga bagay, na nakita sa dalawang termino ni Bush Junior, ay nagbunga hindi lang ng kaguluhan sa Iraq, na hindi na mapangibabawan, kundi sa lumalaking pagkakahiwalay ng diplomasyang Amerikano, na makita partikular sa ilang bansa na sumuporta sa Amerika sa 2003, tulad ng Espanya at Italya, ay lumayo na mula sa adbenturismo sa Iraq (hindi pa kasama ang patagong pagdistansiya ni Gordon Brown at gobyernong Britanya mula sa walang kondisyon na suporta na binigay ni Tony Blair sa adbenturismo sa Iraq). Sa panig nito, ang polisiyang "kooperasyon" na nais ng mga Demokrata ay walang katiyakan na makuha ang katapatan ng mga kapangyarihang nais kabigin ng Amerika sa kanyang gawaing militar, partikular dahil nagbigay ito sa ibang kapangyarihan ng mas malawak na puwang ng maniobra para itulak ang kanilang sariling interes.

Sa ngayon, halimbawa, ang administrasyong Obama ay nagpasya ng mas pampalubag-loob na polisiya sa Iran at mas mahigpit naman sa Israel, dalawang oryentasyon na patungo sa iisang direksiyon dahil halos lahat ng mga Unyong Uropeo, laluna ang Alemanya at Pransiya, dalawang bansang naglalayong muling makuha ang kanilang dating impluwensiya sa Iraq at Iran. Ang oryentasyong ito ay hindi makapigil sa paglitaw ng mayor na mga tunggalian ng interes sa pagitan ng mga bansang ito at ng Amerika, laluna sa bahagi ng silangang Uropa (kung saan sinisikap ng Alemanya na mapanatili "de-prebilihiyong" relasyon sa Rusya) o Aprika (kung saan ang dalawang paksiyon na siyang dahilan ng karahasan at kaguluhan sa Congo ay sinusuportahan ng Amerika at Pransiya).

Sa mas pangkalahatan, ang paglaho ng pagkahati ng mundo sa dalawang malaking bloke ay nagbukas ng pintuan para sa mga ambisyon ng nasa ikalawang antas ng mga imperyalista na lalupang nagpagulo sa internasyunal na sitwasyon. Ito ang kaso halimbawa sa Iran, na ang layunin ay makuha ang dominanteng posisyon sa Gitnang Silangan sa ilalim ng bandilang paglaban sa "Makapangyarihang Satanas" na Amerika at sa paglaban sa Israel. May malawak na kaparaanan, pinalawak ng Tsina ang kanyang impluwensiya sa ibang kontinente, partikular sa Aprika kung saan ang kanyang lumalaking pang-ekonomiyang presensiya ang batayan para sa diplomatiko at militar na presensiya, gaya ng nangyari sa digmaan sa Sudan.

Kaya ang perspektiba na haharapin ng mundo matapos mahalal si Obama bilang pinuno ng pinakamalaking kapangyarihan sa mundo ay hindi pundamental na kaiba sa sitwasyon na nangibabaw hanggang ngayon: patuloy na komprontasyon sa pagitan ng mga kapangyarihan ng una o ikalawang hanay, patuloy na barbarikong mga digmaan na may mas mapaminsalang resulta (gutom, epidemya, malawakang dislokasyon) para sa mga populasyon na namuhay sa pinag-aagawang mga erya. Dapat din nating ikonsidera kung ang instabilidad na tinulak ng paglala ng krisis sa kabuuang serye ng mga mahirap na bansa ay hindi magbunga ng intensipikasyon ng mga komprontasyon sa pagitan ng pangkating militar sa loob ng mga bansang ito, na tulad ng dati, may partisipasyon ng iba't-ibang imperyalistang kapangyarihan. Naharap sa ganitong sitwasyon, si Obama at ang kanyang administrasyon ay hindi kayang ipagpatuloy ang mapandigmang mga polisiya ng kanyang mga nasundan, tulad ng nakita natin sa Afghanistan halimbawa, isang polisiya na kahalintulad ng lumalaking barbarismong militar.

Digmaang Sobyet-Afghan

Karagdagang impormasyon: Digmaang Sobyet-Afghan

Ang Pagsalakay ng Sobyet

Ang Afghanistan ay sumang-ayon sa pamamagitan ng 1,747, si Ahmad Shah Abdali, na pinasiyahan hanggang sa kanyang kamatayan 1772 Ang rehiyon ay dati nanirahan ng ilang iba't-ibang grupo ng mga pambansang upang malutas. Sa panahon ng 1800s at unang bahagi ng 1900s tried parehong Russia at ang British Empire upang makontrol ang Afghanistan, at pagkatapos, ito ay sa pagitan ng mga dakilang kapangyarihan (Britain kinokontrol na sa panahon na iyon malaking bahagi ng Timog Asya). Ito ay nagdulot, maki alia, sa tatlong mga Anglo-Afghan digmaan, kung saan ang ikatlong natapos na ang nanalo Afghans pinananatili nito sa pagsasarili. Afghanistan ay matapos na ito na gumagana ng maayos, albeit mahirap, relihiyon para sa monarkiya tungkol sa 300 taon. Nasasalungat sa mga dati na imahe ng Taliban at veils, ito ay isang napaka-liberal na bansa na may isang ayon sa kaugalian nagsasarili kanayunan. Problema ay maaaring lumabas dahil, subalit, at kahit na Afghanistan ay kanyang makatarungang bahagi ng demagogues at insurgents, at mag-alaga ng mga problemang ito bago namin nakuha ang isang pyudal na sistema kung saan ang vassals kinuha sa pangangalaga ng mga problema sa mga lokal na level (mga vassals Gusto mamaya play ng isang malaking papel na ginagampanan sa digmaan).

Mga Sobyet na paratroopers, sakay ng BMD-1 sa Kabul

1,973 ibagsak, gayunman, ang huling hari, Zahir Shah, sa isang walang dugo kapalaran sa pamamagitan ng kanyang mga pinsan, Mohammed Daoud, na mamaya ibinigay ang kanyang sarili na itinalaga sa unang pangulo ng bansa. Rehimeng ito pinasiyahan hanggang 1,978, kapag ang mga partido komunista PDPA isinasagawa ang tinatawag na Saur rebolusyon at sa mga lider Noor Mohammed taraki ang naging bagong pangulo. Magkano pinasiyahan ang mga Sobyet rebolusyon ay di maliwanag, pero ang mga ito sa anumang paraan ay kasangkot diyan ay walang pag-aalinlangan (para sa mga halimbawa, ay ang pulutong ng mga Kasim Husseini, ipinadala mula sa Russia para sa tunay na dahilan). Ang aming mga pagsusulit ay na bagaman ang mga Sobyet malinaw naman appreciated at suportado ng Saur rebolusyon, sinabi nila wala na impluwensiya ng mga kaganapan, maliban na ito marahil ay sa at nagsimula ang lahat ng ito, sila ay sa ibang salita ang isang papel sa Afghan rebolusyon, maihahambing sa Germany's papel sa Russian. Revolutionaries nakatutok sa Kabul, na kung saan din pinamamahalaang upang makakuha ng kontrol kapag ito ay na-iisip na sa pamamagitan ng panalong ang pangunahing Estado ay manalo sa bansa, kung saan ang mga populasyon sa mga nayon at bukid na lugar, parang hindi halata ito. Palagay na ito ay bahagyang tama, karamihan ng populasyon ay relatibong sa una natural sa pamamagitan ng pagbabago ng kapangyarihan, ngunit ito ay overturned kapag ang PDPA partido ay nagsimulang ipatupad ang mga pagbabago sa mga magdala ng bansa para maging isang tunay na komunista ng estado na kung saan ang mga Sobyet modelo. Problema lumitaw kapag PDPA ng mga ideya tungkol sa nakaplanong ekonomiya, at sekularismo ay hindi appreciated sa Afghanistan's liberal, konserbatibo Muslim (ang mga partido ay sa isip na ang komunismo ay magkaroon ng isang makabuluhang epekto sa pampolitika na klima ilagay sa aming mga isip).

Isang uri ng paggalaw ng paglaban ay nagsimula sa ilang sandali lamang matapos na ito ay may isang pulutong ng mga armadong pakikibaka. Tulad ng paglaban sa pangkalahatan ay binigyan ng pangkaraniwang pangalan Mujahedin, na kung saan ay ang maramihan ng Arabic salitang "mujahid", ibig sabihin ay "ang labanan", ngunit sa halip ay nauunawaan bilang "ang dala ng Jihad." Ang mga Muslim laban Fighters ay nagkaroon ng malakas na suporta mula sa Pakistan, kung saan ang kanilang labanan ay nakita bilang isang makatwiran pagtatanggol laban sa masama aaklas, at sa karamihan ng mga kanluranin sa mundo, kung saan ito ay makikita bilang isang mahusay na masama para sa komunismo. PDPA hinahangad militar aid mula sa Unyong Sobyet, na sa una ay napaka-urong-sulong na ang pagpapadala ng hukbo sa bansa. Sobyet Union, gayunman, ay handa sa pananalapi ang makipag-away, at may na ang pera ay maaaring bumili ng PDPA militar ng suporta mula sa mga nabanggit vassals.

Isang mandirigmang mujahideen saKunar na gumagamit ng kommunikasyon.

Kahit sa loob ng PDPA ay, gayunman, ang labanan, sa pagitan ng matinding Khalqisterna at ang mas katamtaman Parchamisterna. Mga kasalungat na humantong sa presidente taraki, na belonged Parchamisterna, bigti ang tag-init ng 1,979 at ang Khalqisternas lider Hafizullah Amin ipinahayag ang kanyang sarili sa bagong pangulo. Amin ay very hard sa populasyon (tungkol sa 1.5 million Afghans ay tinatayang may namatay sa panahon ng kanyang kaharian ng takot), habang siya ay gumanap ng isang nakakagulat na malambot na linya ng mga banyagang patakaran tungo sa Estados Unidos at Pakistan, na humantong sa Sobyet paglusob Pasko 1979 Ang pagsalakay ay hindi itinuro laban sa mga rebels pagsalungat, ngunit laban sa mga Komunista na pamahalaan, na kung saan sila sa una suportado.

Panunungkulan ni Mihail Gorbačëv

Si Pangulo Ronald Reagan at Sekretyang Heneral ng Sobyet Mihail Gorbačëv na pinipirmahan ang Kasunduang INF , noong 1987.

Noong 1985, nahirang na pinuno ng Partidong Komunista si Gorbachev. Sa simula pa lamang ng kanyang pamumuno, ipinadama na niya ang pagpapatupad sa mag ng pagbabagong Radikal. Pinakasentro ng mga Radikal na repormang kanyang ipinatupad ang tinatawag na Perestroika o pagrereorganisa o pagrereestruktura. Pangunahing prinsipyo ng Perstroika ang nagsasaad na hindi kailanman maaaring gamitin ang Sandatang Nuklear upang matupad ang layuning Pampolitika, Ekonomik at ideolohikal ng isang Bansa. Batay dito, walang saysay at hindi makatwiran ang Armas-Nuklear. Sa anumang digmaan magagamit ang Armas-Nuklear , walang maituturing na panalo o natalo sapagkat mawawala ang kabihasnan ng buong Daigdig.

Patakaran

Karagdagang impormasyon: Mga Konstitusyon ng Unyong Sobyet

Para sa unang pagkakataon ay sa 1923 sa ang Sobiyet Union binuo ng isang buong saligang batas, ang Sobiyet Saligang-Batas ng 1924 . Ito ay sa 1936 sa pamamagitan ng Stalin Saligang Batas papalitan.

Pormal, ang Sobiyet Union ay isang pederal na unyon ng mga manghahalal estado ( republics ), sa katunayan ito ay isang centrally -pinamamahalaan, at ang Russian SFSR-dominado estado. Panggalan lamang, ito ay democratically sa pamamagitan ng mga konseho ng Russian Совет / o ang Sobiyet parliyamento pinasiyahan. Ang tunay na kapangyarihan ay ngunit palaging kasama ang pamumuno ng Partido Komunista ng Sobiyet Union , ang bansa lalo na sa ilalim ng Stalin totalitaryo , mamaya sa halip diktatoryal maghahari. Sa katapusan ng USSR undertook Mikhail Gorbachev sa ilalim ng susi salita glasnost at perestroika pagsisikap at epektibong demokratikong institusyon sa kitang ipakilala.

Ang Pamahalaan ng Sobiyet Union ay hindi lamang ang mananagot para sa mga batas, pangangasiwa at kapangyarihan ng bansa kundi pati na rin pinamamahalaang ang ekonomiya. Ang pangunahing mga pampolitikang mga desisyon kinuha sa pamamagitan ng mga pangunahing institusyong pampolitika ng bansa, ang Partido Komunista ng Sobiyet Union (CPSU).

Sa huli 1980s ay ang pormal na estruktura ng estado na katulad ng sa kanluran sistemang pampolitika na inayos. Ito magtakda ng isang saligang-batas, ang lahat ng institusyon ng estado at isang garantiya sa mga mamamayan ng isang serye ng mga pampolitikang karapatan at mga karapatan bilang mamamayan. Ang isang pambatasan kapangyarihan, ang Kongreso ng People's Deputies at isang permanenteng pambatasan Konseho, ang kataas-taasang Sobyet , bilang isang kinatawan ng katawan na kumakatawan sa kapangyarihan ng mga tao. Ang kataas-taasang Sobyet inihalal ang presidyum , ang Chairman rin ay nagsilbi bilang pinuno ng estado at supervised ng Konseho ng People's Commissars, mamaya ang Konseho ng mga ministro , na sa tamang bilang ng mga executive kapangyarihan. Ang Chairman ng Konseho ng People's Commissars, na ang halalan ay na-confirm sa pamamagitan ng kongreso ay ang pinuno ng pamahalaan. Isang verfassungsbasierte puwersa ng hukuman ay kinakatawan ng isang sistema ng korte, ang chief ng Korte Suprema ay. Ang Korte Suprema ay responsable para sa pagsubaybay ng legalidad ng mga institusyon ng pamahalaan. Ayon sa Saligang-Batas ng 1977, ang bansa ay isang pederal na estruktura, exhorting ang iba't-ibang mga republics ng mga tiyak na pinakamataas na puno mga karapatan (hal. ang desisyon sa politika minorya).

Sa pagsasanay, gayunman, marami sa mga tungkulin ng iba't-ibang mga institusyon ng pamahalaan mula sa mga lamang awtorisadong partido, CPSU ang gumanap. Ang tunay pundasyon, at patakaran ng mga desisyon na nakuha sa pamamagitan ng partido at tinanggap ng pamahalaan, sa halip ang mga desisyon ng partido ratified bilang batas mismo ay nagpasya. Ang bilang ng mga iba't-ibang mekanismo nakasisiguro na ang pamahalaan ay sumali sa mga desisyon ng partido. Habang naroon ay ang mga mamamayan ng Sobiyet Union upang magpasya sa lahat ng mga halalan, kung saan ang kandidato na kanilang pinili, ngunit bilang na kabilang sa lahat ng kandidato ng Partido Komunista at had sa ay inilabas up sa pamamagitan ng mga partido, ay ang Partido Komunista at ibahagi ang lahat ng mga mahahalagang posisyon sa pamahalaan sa mga tao ng partido pamumuno sa ay tapat. Ang mga tao sa mga posisyon ng pamahalaan ay mahigpit na supervised ng CPSU, upang maiwasan ito differed mula sa mga opisyal na linya.

Ang pangunahing gawain ng ehekutibo sangay , ang Konseho ng mga ministro, ay ang pamamahala ng ekonomiya. Ang Konseho ng ministro ay sa buong panahon ng kanyang buhay sa Partido Komunista abala tapat sa politiko, ang chairman ng Konseho ng mga ministro ay palaging isang miyembro ng Politburo, ang central tagahatol ng CPSU. Kadalasan ito ay din ang Pangkalahatang Kalihim ng Partido ang kanyang sarili, ang chairman ay isang nangingibabaw na posisyon sa ibabaw ng iba pang mga ministro.

Ayon sa Saligang-Batas ng 1978 ay ang pinakamataas na pambatasan katawan ng Sobiyet Union ng Kongreso ng People's Deputies .Ang pangunahing gawain ng batasang-bansa ay ang halalan ng isang mas maliit na, permanenteng legislative Assembly, ang kataas-taasang Sobyet sa chairman nito, ang pinuno ng estado ay sa parehong oras. Kahit ang Kongreso ng People's theory ay nag-iisa ang mga karapatan sa magpatibay batas, siya ay nakilala lamang bihira, sa draft batas ng Partido, ang Konseho ng mga ministro at ang kataas-taasang Soviets sa sumang-ayon.

Politika

Karagdagang impormasyon: Politika ng Unyong Sobyet

Karagdagang impormasyon: Talaan ng mga pinuno ng Unyong Sobyet

Pinuno ng Estado

Pinuno ng Pamahalaan

Pinuno ng Komite ng Sentrong Ehekutibo: L. B. Кamenev (mula noong Oktubre 27 (Nobyembre 9) 1917), Y. Sverdlov (с 8 Nobyembre (21 Nobyembre) 1917), M. I. Каlinin (с 30 Marso 1919). (Presidyum ng Ehekutibong Komite Sentral) USSR: M. I. Каlinin 1938—1946 Н. М. Shvernik 1946—1953 К. Е. Voroshilov 1953—1960 L. I. Brezhnev 1960—1964, Ang unang Kalihim-Heneral ng PKSU (1964—1982) A. I. Мikoyan 1964—1965 N. V. Podgorny 1965—1977 L. I. Brezhnev (1977—1982), Ang unang Kalihim-Heneral ng PKSU PKSU (1964—1982) Y. V. Аndropov (1983—1984), Kalihim-Heneral ng PKSU(1982—1984) К. U. Chernenko (1984—1985), Kalihim-Heneral ng PKSU (1984—1985) А. А. Gromyko (1985—1988) М. S. Gorbachev (1985—1991), Kalihim-Heneral ng KPSU 1985—1991. Президент СССР: М. С. Горбачёв 15 марта 1990 — 25 декабря 1991.

Председатели Совета Народных Комиссаров (с 15 апреля 1946 года — Совета Министров) СССР: В. И. Ленин (1922—1924) А. И. Рыков (1924—1930) В. М. Молотов (1930—1941) И. В. Сталин (1941—1953), генеральный секретарь ЦК ВКП (б) (КПСС) в 1922—1934 Г. М. Маленков (март 1953—1955) Н. А. Булганин (1955—1958) Н. С. Хрущёв (1958—1964), первый секретарь ЦК КПСС в 1953—1964 А. Н. Косыгин (1964—1980) Н. А. Тихонов (1980—1985) Н. И. Рыжков (1985—1991) Премьер-министр СССР: В. С. Павлов (1991) Председатель КОУНХ СССР, МЭК СССР: И. С. Силаев (1991)

Ang Wikisource ay may orihinal na tekstong kaugnay ng lathalaing ito:

Treaty on the Creation of the USSR

Noong huling 1980's, ang gobyerno ay nagpakita ng maraming karakter sa kilalang demokratikong liberal ng sistemang pampolitika. Sa karamihan, ang konstitusyon at nagtayo ng ibat-ibang organisasyon ng gobyerno at grantiya ang mga mamamayan ng pampolitika at karapatang pantao. Ang lehislatura at binubuo ng Congress of People's Deputies,at ang matibay na lehislatura, ang Supremong Sobyet, at Council of Ministers.

Ang pamahalaan ng Unyong Sobyet ay ibibigay sa ekonomiya ng bansa at lipunan. Ito ay ipinatupad sa desisyon na ginawa ng mga nangungunang mga institusyong pampolitika sa bansa, ang Partido Komunista ng Sobiyet Union (CPSU).

Sa huli 1980s, ang gobyerno ay lumitaw na magkaroon ng maraming mga katangian sa karaniwang sa liberal demokratikong sistemang pampolitika. Halimbawa, ang saligang batas ng isang itinatag lahat ng mga organisasyon ng pamahalaan at ibinibigay sa mga mamamayan ng isang serye ng mga pampolitika at sibiko karapatan. Ang isang pambatasan katawan, ang Kongreso ng People's Deputies , at ang kanyang nakatayo lehislatura, ang kataas-taasang Sobyet , kinakatawan ang prinsipyo ng soberanya popular. Ang kataas-taasang Sobyet, kung saan ay isang inihalal chairman na nagbigay pinuno ng estado, oversaw ang Konseho ng mga ministro , na sa tamang bilang ang executive sangay ng pamahalaan.

Ang chairman ng Konseho ng mga ministro, na ang pagpili ay inaprobahan ng kataas-taasang Sobyet, nagbigay pinuno ng pamahalaan. Ang isang constitutionally based panghukuman sangay ng pamahalaan kasama ang isang hukuman na sistema, buhok sa pamamagitan ng Kataas-taasang Hukuman, na noon ay responsable para sa overseeing ang pagtalima ng Sobyet batas sa pamamagitan ng pamahalaan katawan. Ayon sa 1977 Saligang Batas Sobyet , ang gobyerno ay nagkaroon ng mga pederal na estruktura, na nagpapahintulot sa republics ng ilang kapangyarihan sa pagpapatupad ng patakaran at nag-aalok ng national minorities ang anyo ng pagsali sa pamamahala ng kanilang sariling mga gawain.

Sa pagsasanay, gayunman, ang gobyerno ay kitang-kita differed mula sa Western sistema. In the late 1980s, the CPSU performed many functions that governments of other countries usually perform. Sa huli 1980s, ang CPSU ginanap sa maraming mga function na ang mga pamahalaan ng ibang bansa ay karaniwang gumanap. For example, the party decided on the policy alternatives that the government ultimately implemented. Halimbawa, ang mga partido ay nagpasya sa ang alternatibo patakaran na pamahalaan ang ipinatupad sa huli. The government merely ratified the party's decisions to lend them an aura of legitimacy. Ang pamahalaan lamang ratified desisyon ng partido sa bang ipahiram sa kanila ang isang aura ng pagkalehitimo.

Ang CPSU ay ang ginagamit ng iba't-ibang pamamaraan upang matiyak na ang pamahalaan ng adhered upang ang mga patakaran. Ang mga partido, ang paggamit nito nomenklatura kapangyarihan, inilagay nito loyalists sa mga posisyon ng pamumuno sa buong pamahalaan, kung saan sila ay napapailalim sa kaugalian ng demokratikong sentralismo.Ang katawan ng partido ay malapit na binabantayan ang kilos ng Ministries pamahalaan, mga ahensiya, at lehislatibong organo.

Ang nilalaman ng Saligang Batas ng Sobyet differed sa maraming mga paraan mula sa tipikal na konstitusyong kanluranin. Ito ay karaniwang inilalarawan sa mga umiiral na mga relasyon pampolitika, gaya ng tinukoy sa pamamagitan ng CPSU, sa halip na prescribing ng isang magandang hanay ng mga pampolitikang mga relasyon. Ang Saligang Batas ay mahaba at detalyadong, pagbibigay ng teknikal na detalye para sa mga indibidwal na organo ng pamahalaan. Ang Saligang Batas kasama pampolitikang pahayag, tulad ng mga banyagang patakaran ng mga layunin, at ibinigay ng isang panteorya kahulugan ng estado sa loob ng ideological framework ng Marxism-Leninism . Ang CPSU pamumuno ay maaaring radically baguhin ang saligang batas o muling paggawa ito ganap na, tulad ng ito ay ilang ulit sa buong kasaysayan nito.

Ang Sanggunian ng mga ministro sa tamang bilang ng executive body ng pamahalaan. Its most important duties lay in the administration of the economy. Ang pinaka-mahalagang mga tungkulin ilatag sa pangangasiwa ng ekonomiya. The council was thoroughly under the control of the CPSU, and its chairman—the Soviet prime minister —was always a member of the Politburo . Ang mga konseho ay lubusan sa ilalim ng kontrol ng CPSU, at chairman nito-ang Sobiyet kalakasan ministro -ay palaging isang miyembro ng Politburo . The council, which in 1989 included more than 100 members, was too large and unwieldy to act as a unified executive body. Ang konseho, na sa 1989 kasama ng higit sa 100 mga kasapi, ay masyadong malaki at mahirap gamitin upang kumilos bilang isang pinag-isa katawan executive. The council's Presidium , made up of the leading economic administrators and led by the chairman, exercised dominant power within the Council of Ministers. Ang konseho ng presidyum , na binubuo ng mga pangunahing pang-ekonomiyang mga administrator at inakay ng chairman, exercised nangingibabaw na kapangyarihan sa loob ng Konseho ng mga ministro.

Ayon sa Saligang Batas, bilang susugan sa 1988, ang pinakamataas na pambatasan katawan sa Sobiyet Union ay ang Kongreso ng People's Deputies, na convened sa unang pagkakataon Mayo 1989. Ang pangunahing gawain ng batasang-bansa ay ang halalan ng kongreso nakatayo, ang kataas-taasang Sobyet, at ang halalan ng mga pinuno ng Kataas-taasang Sobyet, na sa tamang bilang pinuno ng estado. Sa teorya, ang Kongreso ng People's Deputies at ang kataas-taasang Sobyet ay malaki sa lehislatibong kapangyarihan.

Sa pagsasanay, gayunman, ang Kongreso ng People's Deputies matugunan at madalang lamang upang maaprubahan ang mga desisyon na ginawa ng partido, ang Konseho ng mga ministro, at ang kanyang sariling mga kataas-taasang Sobyet. Ang kataas-taasang Sobyet, ang presidyum ng Kataas-taasang Sobyet, ang chairman ng kataas-taasang Sobyet, at ang Konseho ng ministro ay malaking kapangyarihan na gumawa ng batas na batas, decrees, resolution, at umiiral na mga order sa populasyon. Ang Kongreso ng People's Deputies ay ang kapangyarihan upang pagtibayin mga desisyon.

Sistemang Panghukuman

Karagdagang impormasyon: Mga Batas ng Unyong Sobyet

Ang puwersa ng hukuman ay hindi malaya mula sa iba pang sangay ng pamahalaan. Ang Korte Suprema supervised ang mas mababang korte at inilapat ang batas bilang itinatag ng Saligang-Batas o bilang interpreted sa pamamagitan ng Kataas-taasang ang Sobyet. Ang Constitutional pagkapansin Committee susuriin ang constitutionality ng batas at gawa. Ang Sobiyet Union utilized ang pansiyasat sistema ng batas Romano , na kung saan ang hukom, prokurator, at pagtatanggol abogado trabaho collaboratively upang maitaguyod ang katotohanan.

Ang Estadong Sobyet

Ang Unyong Sobyet ay isang pederal na estado na binubuo ng 15 republics (16 sa pagitan ng 1946 at 1956) ay sumali sa sama-sama sa isang kusang-loob theoretically unyon; ito ay ang manilay-nilay sitwasyon na binuo ang batayan ng Byelorussian at Ukrainian SSRs pagiging kasapi sa United Nations . Sa iba, isang serye ng mga teritoryal na yunit na binubuo ng republics. Ang republics din na nakapaloob HURISDIksiyon naglalayong maprotektahan ang interes ng pambansang minorities. Ang republics ay kanilang sariling mga constitutions, na, kasama ang lahat ng kasapi sa unyon Saligang Batas, ay nagbibigay ng panteorya dibisyon ng kapangyarihan sa Sobiyet Union.

Lahat ng mga republics maliban Russian SFSR ay ang kanilang sariling mga partido komunista. Sa 1989, gayunman, ang CPSU at ang sentral na pamahalaan pinanatili ang lahat ng makabuluhang kapangyarihan, setting ng mga patakaran na na-executed by republikano, probinsiya, oblast, at distrito na pamahalaan. Ang isa ay ang Sobiyet ng Union , na katawanin mga tao nang walang itinatangi, at ang mga Sobyet ng mga nasyonalidad , na kinakatawan ng iba't-ibang ethnicities sa Union ng Sobiyet Sosyalista Republics.

Pinuno ng Konseho ng Mamamayang Komisar ng Unyong Sobyet

	Pangalan	Panunungkulan	Komento
	Mikhail Gorbachev	1985–1991	Si Gorbachev ang nagpatigil ng mga transaksiyon ng buong unyon.
	Konstantin Chernenko	1984–1985	Si Chernenko ay namuno sa 13 hukbo ng unyon, siya ang ikaanim ng Sekretarya Heneral ng Partido Komunista ng Unyong Sobyet.
	Yuri Andropov	1982–1984	Namuno si Andropov sa Rebolusyong Hungarian at ikalimang Sekretarya Heneral.
	Leonid Brezhnev	1964–1982	Pinaganda ni Brezhnev ang ekonomiya ng kanyang bansa, at pinangalanang Pinakamagaling, pinaigting ang relasyon ng Unyong Sobyet sa Estados Unidos noong 1970 at pinabalik ang hukbong sobyet mula sa Afghanistan 1979. Sa panahon ni Brezhnev, ginawa ulit ang lyriko ng pambansang awit na hindi naglalaman ng pagpuri kay Stalin.
	Nikita Khrushchev	1953–1964	Ginawa ni Khrushchev ang kanyang makakaya para pigilan ang Krisis sa Cuba. Ginawa niya ang tinatawag na de-Stalinization sa pamamagitan ng pagbura ng buong lyriko ng pambansang awit ng mga Sobyet (dahil ito ay naglalaman ng pagpuri kay Stalin), pagpapalit ng pangalan ng mga lungsod na nakapangalan kay Stalin (tulad ng Stalingrad na naging Leningrad na ngayon ay Saint Petersburg), at pagtatanggal sa mga istatwa ni Stalin.
	Georgy Malenkov	1953	Ama ni Malenkov si Stalin na kilala sa buong bansa, at inagaw sa kanya ang kapangyarihan.
	Joseph Stalin	1924–1953	Si Stalin ang heneral na nagpapanalo ng Ikalawang Digmaang Pandaigdig para sa Unyong Sobyet at gumawa ng mga reporma na makakatulong sa bansa, mas lalo sa ekonomiya na malaki ang kontribusyon. Kilala rin siya sa mga marahas na pagpatay sa mga "kalaban ng komunismo", at ang pagpatay na ito ay tinatawag na "Great Purge".
	Vladimir Lenin	1922–1924	Si Lenin ang nagtatag ng buong Unyong Sobyet at namuno sa mga Bolsheviks.

Ang Moscow Kremlin, ang opisyal na tirahan ng gobyernong Unyong Sobyet.

• 1917–1922 – Vladimir Lenin
• 1922–1953 – Joseph Stalin
• 1953–1955 – Georgi Malenkov
• 1955–1964 – Nikita Khrushchev
• 1964–1982 – Leonid Brežnev
• 1982–1984 – Yuri Andropov
• 1984–1985 – Konstantin Chernenko
• 1985–1991 – Mihail Gorbačëv

Pinuno ng Sentral na Ehekutibong Komisyon ng Lahat ng Kongresong Ruso ng Sobyet

• 1917 – Lev Kamenev
• 1917–1919 – Jakov Sverdlov
• 1919–1946 – Mihail Kalinin
• 1946–1953 – Nikolai Švernik
• 1953–1960 – Kliment Vorošilov
• 1960–1964 – Leonid Brežnev
• 1964–1965 – Anastas Mikojan
• 1965–1977 – Nikolai Podgornyi
• 1977–1982 – Leonid Brežnev
• 1982–1983 – Vasili Kuznetsov
• 1983–1984 – Yuri Andropov
• 1984 – Vasili Kuznetsov
• 1984–1985 – Konstantin Tšernenko
• 1985 – Vasili Kuznetsov
• 1985–1988 – Andrei Gromyko
• 1988–1991 – Mihail Gorbašev

Mga ugnayang panlabas pagkatapos ng Ikalawang Digmaang Pandaigdig

Karagdagang impormasyon: Mga Ugnayang Panlabas ng Unyong Sobyet

Mapa ng Comecon (1986) na kung saan kasama ang Unyong Sobyet at ang mga kakampi nito.

  kasapi

  mga kasaping hindi nakipagtulungan

  kasali

  taga-tingin

Kapag tinanggihan diplomatikong pagkilala ng libreng mundo, ang Sobiyet Union ay opisyal na may ugnayan talaga ang lahat ng mga bansa ng daigdig noong dekada 40. Ang Unyong Sobyet din ay umusbong mula sa pagiging isang tagalabas sa mga pandaigdigang kapisanan at mga negosasyon sa pagiging isa sa mga arbiters ng mundo kapalaran matapos ang Ikalawang Digmaang Pandaigdig. Isang kasapi ng Mga Nagkakaisang Bansa at ang kanyang pundasyon sa 1945, ang Unyong Sobyet ay naging isa sa limang permanenteng kasapi ng Konsehong Pangkaligtasan ng UN, kung saan nagbigay ito ng karapatan sa pagbeto ng anumang ng kanyang resolusyon.

Kaliwa pakanan: Pinuno ng Unyong Sobyet Joseph Stalin, Pangulo ng Estados Unidos Franklin D. Roosevelt at Punong Ministro ng Nagkakaisang Kaharian Winston Churchill.

Ang Unyong Sobyet ay lumitaw mula sa World War II bilang isa sa dalawang pinakamakapangyarihang bansa sa daigdig, isang posisyong pinananatili para sa apat na dekada sa pamamagitan ng kanyang pananakop sa Silangang Europa (tingnan ang Eastern Bloc), panlakas militar, pang-ekonomiya ng lakas, tulong sa pagbubuo ng bansa, at pang-agham pananaliksik, lalo na puwang sa teknolohiya at sandata. Lumalaki ang impluwensiya ng Unyong Sobyet sa ibang bansa pagkatapos ng mga taon ng digmaan. Nakatulong humantong sa isang komunistang sistema ng estado sa Silangang Europa na nagkakaisa sa pamamagitan ng militar at pang-ekonomiyang mga kasunduan.

Hinigitan nito ang Imperyo ng Britanya bilang isang pandaigdigang pinakamalakas, parehong sa isang militar kamalayan at kakayahan nito upang mapalawak ang kanyang impluwensiya sa ibayo ng hangganan nito. Ang Sanggunian para sa Mutual Economic Assistance (Comecon), 1949–1991, ay isang pang-ekonomiyang kapisanan ng mga estadong komunista at ng isang uri ng Eastern Bloc katumbas ng-ngunit mas heograpiya napapabilang sa-ang European Economic Community. Ang militar kapilas sa Comecon ay ang Kasunduan ng Varsovia, bagaman Comecon ng pagiging kasapi ay makabuluhang mas malawak na.

Ang naglalarawan Comecon kataga ay kadalasang ginagamit sa lahat ng mga gawain maraming panig na kinasasangkutan ng mga miyembro ng organisasyon, sa halip na hinihigpitan sa direktang pag-andar ng Comecon nito at organo. Sa paggamit na ito ay paminsan-minsan extended na rin sa bilateral relations sa mga miyembro, dahil sa ang sistema ng sosyalista internasyonal na pang-ekonomiyang mga relasyon, maraming panig accords-karaniwang ng isang pangkalahatang-kalikasan tended na ipinatupad sa pamamagitan ng isang hanay ng mga mas detalyadong, bilateral kasunduan.

Ang Moscow ay itinuturing sa Silangang Europa na maging isang buffer zone para sa mga inaabangan ng pagtatanggol nito kanluran mga hangganan at nakasisiguro sa kanyang kontrol ng rehiyon sa pamamagitan ng transforming ang East European bansa sa estado satelayt. Sobiyet hukbo intervened sa 1956 Revolution Hungarian at nabanggit ang Brezhnev doktrina , ang Sobiyet kapilas sa US Johnson doktrina at mamaya Nixon doktrina , at nakatulong paalisin ang Czechoslovak pamahalaan sa 1968, minsan na sinasangguni na ang Prague Spring .

Sa huli ng 1950s, ang isang paghaharap sa Tsina tungkol sa USSR's paglalapitan sa may ang West at kung ano ang Mao perceived bilang Khrushchev's rebisyonismo na humantong sa mga Sino-Sobyet split . Ito nagresulta sa isang break sa buong global Komunista kilusan at Komunista regimes sa Albania at Cambodia sa pagpili kapanig sa Tsina sa lugar ng USSR. Para sa isang oras, digmaan sa pagitan ng mga dating allies lumitaw na maging isang posibilidad; habang relasyon ay cool sa panahon ng 1970s, ay hindi sila bumalik sa kanormalan hanggang sa Gorbachev panahon.

Sa panahon ng parehong panahon, ang isang pangkasalukuyan paghaharap sa pagitan ng mga Sobiyet Union at ng Estados Unidos sa loob ng Sobyet paglawak ng nuclear missiles sa Cuba sparked ang Cuban misayl Crisis sa 1962.

Ang KGB (Committee para sa Estado Security) nagsilbi sa isang paraan na ang Sobiyet kapilas sa pareho ng Federal Bureau ng imbestigasyon at ang Central Intelligence Agency sa US Ito ran ang isang malaki at matibay na network ng mga informants sa buong Sobiyet Union, na kung saan ay ginagamit upang masubaybayan ang mga paglabag sa batas. Matapos ang pagbagsak ng Sobiyet Union, ito ay pinalitan sa Rusya sa pamamagitan ng mga SVR (Foreign Intelligence Service) at ang FSB (Federal Security Service ng Russian Federation).

Si Leonid Brezhnev at Jimmy Carter, pumipirma ng SALT II treaty, noong 18 Hunyo 1979, sa Vienna.

Ang KGB ay hindi na walang matibay pangangasiwa. Ang GRU (Main Intelligence pangangasiwaan), hindi publicized ng Sobiyet Union hanggang sa dulo ng Sobiyet panahon sa panahon ng perestroika , ay nilikha sa pamamagitan ng Lenin sa 1918 at nagsilbi parehong bilang isang sentralisadong Handler ng militar katalinuhan at bilang isang institutional check-at-balanse para sa sa kabilang banda medyo ipinagpapahintulot na kapangyarihan ng KGB. Mabisa, ito ay nagsilbi sa bakayan ang spies, at, hindi nakakagulat na ang KGB nagsilbi ng isang katulad na function sa GRU. Bilang sa KGB, ang GRU pinamamahalaan sa mga bansa sa buong mundo, lalo na sa Sobiyet pagkakaisa at satelayt estado. Ang GRU ay patuloy na tatakbo sa Russia ngayon, may resources tinatayang sa pamamagitan ng ilang sa mga lumampas ng SVR.

Sa 1970s, ang Sobiyet Union nakamit magaspang nuclear pagkakapare-pareho sa Estados Unidos, at sa huli overtook ito. Ito perceived kanyang sariling paglahok bilang mahalaga sa ang solusyon ng anumang mga pangunahing internasyonal na problema. Samantala, ang Cold War nagbigay daan sa paghina ng hindi mabuting samahan at ng isang mas kumplikadong pattern ng mga internasyonal na relasyon na kung saan ang mundo ay hindi na malinaw na nahati sa dalawang malinaw na sumasalungat blocs. Mas malakas na bansa ay mas kuwarto para igiit ang kanilang pagsasarili, at ang dalawang superpowers ay bahagyang kayang kilalanin ang kanilang mga karaniwang mga interes sa sinusubukan na alamin ang karagdagang pagkalat at paglaganap ng nuclear armas (tingnan ko asin , SALT II , Anti-Ballistic misayl Treaty ).

Sa pamamagitan ng oras na ito, ang Sobiyet Union ay concluded pagkakaibigan at kooperasyon treaties sa isang bilang ng mga estado sa di-Komunista mundo, lalo na sa mga Third World at Non-hile-hilera Movement estado tulad ng Indiya at Ehipto. Bukod dito, ang Sobiyet Union patuloy na magbigay ng militar aid para sa mga rebolusyonaryo kilusan sa Ikatlong Daigdig. Para sa lahat ng mga dahilan, Sobiyet patakarang panlabas ay ng malaking kahalagahan sa mga di-Komunista mundo at nakatulong malaman ang takbo ng mga pandaigdigang relasyon.

Si Gorbachev sa harap-harapang paguusap kasama ang Presidente ng Amerika Ronald Reagan.

Kahit na sampung libo bureaucracies ay kasangkot sa pagbubuo at pagpapatupad ng Sobyet patakarang panlabas, ang mga pangunahing patakaran ng mga alituntunin ay natukoy ng Politburo ng Partido Komunista. Ang pangunahin layunin ng Sobyet patakarang panlabas ay ang pagpapanatili at pagpapabuti ng pambansang seguridad at ang pagpapanatili ng pananakop sa paglipas ng Silangang Europa. Relasyon sa Estados Unidos at Western Europe ay din ng mga pangunahing pag-aalala sa mga banyagang Sobyet makers patakaran, at mga relasyon sa mga indibidwal na Third World estado ay hindi bababa sa bahagyang tinutukoy ng ang kalapitan ng bawat estado sa Sobyet sa hangganan at sa Sobiyet estima ng kanyang strategic kabuluhan.

Pagkatapos Mikhail Gorbachev nagtagumpay Konstantin Chernenko bilang Pangkalahatang Kalihim ng CPSU noong 1985, siya ay nagpasimula ng maraming mga pagbabago sa Sobiyet patakarang panlabas at sa ekonomiya ng USSR. Gorbachev pursued pampalubag-loob sa mga patakaran ng West sa halip ng pagpapanatili ng Cold War dating kalagayan. Ang Sobiyet Union natapos ang kanyang trabaho ng Afghanistan , ay naka-sign strategic armas treaties pagbabawas sa Estados Unidos, at pinapayagan nito allies sa Silangang Europa upang matukoy ang kanilang sariling mga gawain. Gayunman, ang Sobiyet republics ay ginagamot naiiba mula sa mga estado satelayt, at hukbo ay ginagamit upang sugpuin kilusan pagtigil sa loob ng Union (tingnan ang Black Enero ) ngunit huli na hindi mapakinabangan.

Kasunod ang paglusaw ng Sobiyet Union sa 25 Disyembre 1991, Russia ay internationally kinikilala [34] na ang mga legal na kahalili sa Sobiyet estado sa internasyonal na yugto. Upang na dulo, Russia kusang tinanggap ang lahat ng Sobyet dayuhang utang, at inaangkin sa ibang bansa-aari ng Sobyet bilang ng kanyang sariling.

Upang maiwasan ang mga alitan sa kasunod na sa paglipas ng Sobyet ari-arian, "zero baryante" kasunduan ay iminungkahi upang pagtibayin sa bagong independiyenteng estado ang dating kalagayan sa ang petsa ng bisa. (Ang Ukraine ay ang huling dating republikang Sobyet hindi na ipinasok sa tulad ng isang kasunduan) Ang katapusan ng Unyong Sobyet din itataas ang mga katanungan tungkol sa mga kasunduan nito na ilalagda, tulad ng Kasunduang Anti-Ballistic misayl; Ang Rusya ay gaganapin ang posisyon na ang mga treaties manatili sa lakas, at dapat basahin na parang Rusya ay ang signatory.

Teknolohiya

Karagdagang impormasyon: Teknolohiya ng Unyong Sobyet

Sputnik 1. Misyong Pang-kalawakan Sputnik Yuri Gagarin Valentina Tereshkova Soyuz Station Mir Buran (Sasakyang Pangkalawakan) Ayronomiko Mikoyan Sukhoi Ilyushin Tupolev Yakovlev Tupolev Tu-144. Malakihang Industriyal na Pangmilitar Kalachnikov Tsar Bomba Génie civil Aswan Dam Ostankino Tower Agham Akademgorodok Andrei Sakharov Lev Landau

Ekonomiya

Karagdagang impormasyon: Ekonomiya ng Unyong Sobyet

Republika	Kabisera	Ekonomiya	%	Hulyo 2007	Δ%	Densidad	Lawak (km²)	%
Russian SSR	Moscow	147.386.000	51,40 %	141.377.752	−4,0 %	8,6	17.075.200	76,62 %
Ukrainian SSR	Kiev	51.706.746	18,03 %	46.299.862	−10,5 %	85,6	603.700	2,71 %
Uzbek SSR	Tashkent	19.906.000	6,94 %	27.780.059	+39,6 %	44,5	447.400	2,01 %
Kazakh SSR	Almaty	16.711.900	5,83 %	15.284.929	−8,5 %	6,1	2.727.300	12,24 %
Byelorussian SSR	Minsk	10.151.806	3,54 %	9.724.723	−4,2 %	48,9	207.600	0,93 %
Azerbaijan SSR	Baku	7.037.900	2,45 %	8.120.247	+15,4 %	81,3	86.600	0,39 %
Georgian SSR	Tbilisi	5.400.841	1,88 %	4.646.003	−14,0 %	77,5	69.700	0,31 %
Tajik SSR	Dushanbe	5.112.000	1,78 %	7.076.598	+38,4 %	35,7	143.100	0,64 %
Moldavian SSR	Chişinău	4.337.600	1,51 %	4.320.490	−0,4 %	128,2	33.843	0,15 %
Kirghiz SSR	Bishkek	4.257.800	1,48 %	5.284.149	+24,1 %	21,4	198.500	0,89 %
Lithuanian SSR	Vilnius	3.689.779	1,29 %	3.575.439	−3,1 %	56,6	65.200	0,29 %
Turkmen SSR	Ashgabat	3.522.700	1,23 %	5.097.028	+44,7 %	7,2	488.100	2,19 %
Armenian SSR	Yerevan	3.287.700	1,15 %	2.971.650	−9,6 %	110,3	29.800	0,13 %
Latvian SSR	Riga	2.666.567	0,93 %	2.259.810	−15,3 %	41,3	64.589	0,29 %
Estonian SSR	Tallinn	1.565.662	0,55 %	1.315.912	−16,0 %	34,6	45.226	0,20 %

Ang DneproGES, isa sa mga plantang Hydroelektrik ng estasyon sa Unyong Sobyet.

Ang Ekonomiya ng Unyong Sobyet ay malakas sa una subalit sa pagdaan ng mga tao ay humina ito dahil sa mahinang pamamalakad ng mga pinunong sumunod kay Joseph Stalin.

Dahil sa paghihiwalay ng Unyong Sobyet, ang USSR ay ikilawa sa pinakamalaki ang ekonomiya sa mundo, sumunod sa Estados Unidos. Ang Ekonomiya ng bansa ay moderno sa bagong mundo na sentrong plinano na ekonomiya. Ito ay batay sa ideolohiyang sosyalismo at pag-aari ng estado at pinamamahalaan ng Gosplan (ang State Planning Commission), Gosbank (ang bangkong pang-estado) at ang Gossnab (State Commission for Materials and Equipment Supply).

Pagmamana ng Ari-arian

Naibigay na-proseso, resibo ng ari-arian na kung saan ang mga buwis sa kita ay hindi taxed kapag ang mga pondo o ari-arian naibigay sa isa sa miyembro ng pamilya sa isa pang sa loob ng kanilang mga bahagi ng pangkalahatang mga bahagyang o kabuuang pagmamay-ari compatible, pati na rin ang mga magulang ng mga bata mga magulang at mga bata, sa loob ng kanilang mga bahagi ng pangkalahatang bahagyang pagmamay-ari ng batas.

Upang petsa, Ukraine ay ang Batas sa Buwis sa personal na kita, na frees ang mga tagapagmana ng mga kamag-anak ang unang-degree mula sa pagbabayad ng buwis sa kabuuan . Ang mga ito ay ang mga magulang at mga magulang ng asawa o asawa ng testator, ang kanyang asawa o mga asawa, mga anak na ito bilang mga indibidwal at ang kanyang asawa o asawa, kasama ang pinagtibay mga bata ng kanilang mga anak. Ang natitirang tagapagmana, kung kumuha sila ng mana, dapat bayaran buwis ng 5% ng halaga ng mana. Kung mana ay nakuha mula sa mga di-residente ng Ukraine, habang ang mga buwis sa rate ay nagdaragdag may tatlong bahagi at 15% ng nasldetsva gastos.

Noong Setyembre 8, ang kataas-taasang Konseho nakarehistro ng isang bayarin sa Susog sa tiyak na Batas ng Ukraine (tungkol sa pagbubuwis ng mana). Ang mga may-akda ng pambatasan inisyatiba - deputies mula BYuT Andriy Portnoy at Valery Pisarenko.

Ang mga pagbabago ay iminungkahi na ang mga deputies, tungkol sa buwis tagapagmana ng ikalawang antas ng pagkakamag-anak. Ayon sa teksto ng ang bayarin, sila ay pagpunta sa gawin OSVOD mula sa pagbabayad ng buwis sa kita. Kung ang bayarin, bayaran income tax kapag nakatanggap ka ng isang mana ay hindi ang lahat ng mga miyembro ng pamilya ng testator.

Mas Isa kagawaran ng bill ay upang mabawasan ang laki ng bayad ng estado. Sa segodnyaschny araw upang makakuha ng isang mana, ang isa sa mga asawa, magulang, matanda bata, granddaughters, apo sa inapo, brothers, sisters, lolo, isang babae, ang iba pang mga tagapagmana dapat magbayad ng 0.5 na porsiyento ng halaga ng mana para sa pagpapalabas ng mga sertipiko ng mana. Para sa pagpapalabas ng mga sertipiko ng mana ng lupain sa isa sa mga asawa, magulang, matanda bata, granddaughters, apo sa inapo, brothers, sisters, Lolo, babae ay dapat magbayad ng 01% ng halaga ng mana at ang iba pang mga tagapagmana - 0,5%. Ngayon, sa kaso ng ampon ng kuwenta, ang halaga ng buwis ng estado halaga, o 1 di-dapat ipagbayad ng buwis pinakamababang - para sa mga miyembro ng pamilya ng una at pangalawang degree, 5 o di-dapat ipagbayad ng buwis pinakamababang - para sa iba pang mga tagapagmana.

Ang mga may-akda ng ang bayarin imungkahi na magtatag ng isang zero rate ng buwis sa personal na kita sa mga bagay ng mana sa anyo ng cash savings, invested hanggang 2 Enero 1992 sa pagtatatag Sberbank ng USSR at sa estado ng seguro ng USSR, na sa tamang sa teritoryo ng Ukraine, pati na rin tulad ng pamahalaan securities: mga bono ng Estado utang target na interes-free sa 1990, mga bono ng Estado Internal panalong mga pautang sa 1982, pananalapi ng pamahalaan ng bill ang USSR, sertipiko ng Savings Bank ng USSR at ang pera savings ng mga mamamayan ng Ukraine at ang dating Ukrgosstraha, pagbabayad ng kung saan ang panahon ng 1992–1994 ay hindi nangyari. Tagapagtaguyod ng view na ito na pagsasauli ng nagugol ng mga kontribusyon ay isang obligasyon ng estado, at sa gayon ay ang pagbubuwis mana sa paraan na ito ay lubhang walang katwiran.

Dapat ang bayarin gawin ang mga buwis sa kita na bumalik sa anyo ng mana, na kung saan ay napapailalim sa zero tax rate, hindi kailangan. Ang obligasyon ng mga nagbabayad ng buwis upang magbigay ng deklarasyon ay matutupad kapag siya ay nakatanggap ng kita sa anyo ng mga mana (handog), na sa pamamagitan ng batas ay napapailalim sa isang zero rate ng buwis sa kita ng mga indibidwal.

Salapi

Isang Pilak na rouble ng 1922

Ang salaping umiiral sa bansang ito ay Soviet ruble.

Musika

• Ang 1944 na pambansang awit ng Unyong Sobyet na tumagal ng 1953: Pambansang Awit ng Unyong Sobyet

• Ang pambansang awit ng Unyong Sobyet noong 1977 hanggang 1991: Pambansang Awit ng Unyong Sobyet

Palabas

• Back In The U.S.S.R. The Beatles
• Сделан в СССР
• Широка страна моя родная
• С чего начинается Родина
• Советская Москва
• Мой адрес Советский союз
• Рождённый в СССР DDT
• Очень хочется в Советский Союз

Tingnan rin

• Digmaang Malamig
• Rusya
• Asya
• Europa
• Mga Republika ng Unyong Sobyet
• Talaan ng mga pinuno ng Unyong Sobyet
• Opisyal na pangalan ng Unyong Sobyet
• Sekretarya Heneral ng Partido Komunista ng Unyong Sobyet
• Mga Ministro ng Unyong Sobyet

Mga kawing panlabas

Tuklasin ang iba pa hinggil sa Soviet Union mula sa mga kapatid na proyekto ng Wikipedia:
	Kahulugang pangtalahuluganan
	Mga araling-aklat
	Mga siping pambanggit
	Mga tekstong sanggunian
	Mga larawan at midya
	Mga salaysaying pambalita
	Mga sangguniang pampagkatuto

• Impressions of Soviet Russia, by John Dewey.
• Documents and other forms of media from the Soviet Union: 1917–1991.
• Soviet Union
• Losses Suffered by USSR Armed Forces in Wars, Combat Operations, and Military Conflicts
• Soviet Union Exhibit at Global Museum on Communism with essay by Richard Pipes Naka-arkibo 2012-02-29 sa Wayback Machine.
• Новейшая история моими глазами
• Юрий Семёнов. «Россия: что с ней случилось в XX веке»
• «Посторонние заметки» (автор неизвестен) Naka-arkibo 2013-06-15 sa Wayback Machine.
• Боффа, Джузеппе. «От СССР к России. История неоконченного кризиса. 1964—1994»
• Лорен Грэхэм. «Естествознание, философия и науки о человеческом поведении в Советском Союзе»
• Подборка статей и книг на сайте журнала «Скепсис»
  • История СССР (1917—1991)
  • История Советской России 20-х гг.
• RussGUS
• Блог про вещи и быт СССР, неповторимость стиля и практичность
• СССР 20-х 30-х годов
• Фотографии городов Советского Союза и зарубежных стран 1940-х — 1980-х годов Naka-arkibo 2013-09-30 sa Wayback Machine.
• История СССР Naka-arkibo 2013-11-14 sa Wayback Machine. — www.soviethistory.ru
• Советский союз: счастливая нация Naka-arkibo 2018-03-30 sa Wayback Machine.

Talababa

Pinagkuhanan

• Armstrong, John A. The Politics of Totalitarianism: The Communist Party of the Soviet Union from 1934 to the Present. New York: Random House, 1961.
• Brown, Archie, et al., eds.: The Cambridge Encyclopedia of Russia and the Soviet Union (Cambridge, UK: Cambridge University Press, 1982).
• Gilbert, Martin: The Routledge Atlas of Russian History (London: Routledge, 2002).
• Goldman, Minton: The Soviet Union and Eastern Europe (Connecticut: Global Studies, Dushkin Publishing Group, Inc., 1986).
• Grant, Ted: Russia, from Revolution to Counter-Revolution, London, Well Red Publications,1997
• Howe, G. Melvyn: The Soviet Union: A Geographical Survey 2nd. edn. (Estover, UK: MacDonald and Evans, 1983).
• Katz, Zev, ed.: Handbook of Major Soviet Nationalities (New York: Free Press, 1975).
• Moore, Jr., Barrington. Soviet politics: the dilemma of power. Cambridge, MA: Harvard University Press, 1950.
• Dmitry Orlov, Reinventing Collapse Naka-arkibo 2015-07-04 sa Wayback Machine., New Society Books, 2008, ISBN 978-0-86571-606-3
• Rayfield, Donald. Stalin and His Hangmen: The Tyrant and Those Who Killed for Him. New York: Random House, 2004 (hardcover, ISBN 0-375-50632-2); 2005 (paperback, ISBN 0-375-75771-6).
• Rizzi, Bruno: "The bureaucratization of the world : the first English ed. of the underground Marxist classic that analyzed class exploitation in the USSR" , New York, NY : Free Press, 1985.
• Schapiro, Leonard B. The Origin of the Communist Autocracy: Political Opposition in the Soviet State, First Phase 1917–1922. Cambridge, MA: Harvard University Press, 1955, 1966.

Malayuang Pagbabasa

Pagtatanong

• A Country Study: Soviet Union (Former). Library of Congress Country Studies, 1991.
• Brown, Archie, et al., eds.: The Cambridge Encyclopedia of Russia and the Soviet Union (Cambridge, UK: Cambridge University Press, 1982).
• Gilbert, Martin: The Routledge Atlas of Russian History (London: Routledge, 2002).
• Goldman, Minton: The Soviet Union and Eastern Europe (Connecticut: Global Studies, Dushkin Publishing Group, Inc., 1986).
• Grant, Ted: Russia, from Revolution to Counter-Revolution, London, Well Red Publications,1997
• Howe, G. Melvyn: The Soviet Union: A Geographical Survey 2nd. edn. (Estover, UK: MacDonald and Evans, 1983).
• Pipes, Richard. Communism: A History (2003), by a leading conservative scholar

Si Lenin at Pinagmulan

• Clark, Ronald W. Lenin (1988). 570 pp.
• Debo, Richard K. Survival and Consolidation: The Foreign Policy of Soviet Russia, 1918-1921 (1992).
• Marples, David R. Lenin's Revolution: Russia, 1917-1921 (2000) 156pp. short survey
• Pipes, Richard. A Concise History of the Russian Revolution (1996) excerpt and text search, by a leading conservative
• Pipes, Richard. Russia under the Bolshevik Regime. (1994). 608 pp.
• Service, Robert. Lenin: A Biography (2002), 561pp; standard scholarly biography; a short version of his 3 vol detailed biography
• Volkogonov, Dmitri. Lenin: Life and Legacy (1994). 600 pp.

Si Stalin at Stalinism

• Daniels, R. V., ed. The Stalin Revolution (1965)
• Davies, Sarah, and James Harris, eds. Stalin: A New History, (2006), 310pp, 14 specialized essays by scholars excerpt and text search
• De Jonge, Alex. Stalin and the Shaping of the Soviet Union (1986)
• Fitzpatrick, Sheila, ed. Stalinism: New Directions, (1999), 396pp excerpts from many scholars on the impact of Stalinism on the people (little on Stalin himself) online edition
• Hoffmann, David L. ed. Stalinism: The Essential Readings, (2002) essays by 12 scholars
• Laqueur, Walter. Stalin: The Glasnost Revelations (1990)
• Kershaw, Ian, and Moshe Lewin. Stalinism and Nazism: Dictatorships in Comparison (2004) excerpt and text search
• Lee, Stephen J. Stalin and the Soviet Union (1999) online edition
• Lewis, Jonathan. Stalin: A Time for Judgement (1990)
• McNeal, Robert H. Stalin: Man and Ruler (1988)
• Martens , Ludo. Another view of Stalin (1994), a highly favorable view from a Maoist historian
• Service, Robert. Stalin: A Biography (2004), along with Tucker the standard biography
• Trotsky, Leon. Stalin: An Appraisal of the Man and His Influence, (1967), an interpretation by Stalin's worst enemy
• Tucker, Robert C. Stalin as Revolutionary, 1879-1929 (1973); Stalin in Power: The Revolution from Above, 1929-1941. (1990) online edition with Service, a standard biography; online at ACLS e-books

Ikalawang Digmaang Pandaigdig

• Bellamy, Chris. Absolute War: Soviet Russia in the Second World War (2008), 880pp excerpt and text search
• Broekmeyer, Marius. Stalin, the Russians, and Their War, 1941-1945. 2004. 315 pp.
• Overy, Richard. Russia's War: A History of the Soviet Effort: 1941-1945 (1998) excerpt and text search
• Roberts, Geoffrey. Stalin's Wars: From World War to Cold War, 1939–1953 (2006).
• Seaton, Albert. Stalin as Military Commander, (1998) online edition

Digmaang Malamig

• Brzezinski, Zbigniew. The Grand Failure: The Birth and Death of Communism in the Twentieth Century (1989)
• Edmonds, Robin. Soviet Foreign Policy: The Brezhnev Years (1983)
• Goncharov, Sergei, John Lewis and Litai Xue, Uncertain Partners: Stalin, Mao and the Korean War (1993) excerpt and text search
• Gorlizki, Yoram, and Oleg Khlevniuk. Cold Peace: Stalin and the Soviet Ruling Circle, 1945-1953 (2004) online edition
• Holloway, David. Stalin and the Bomb: The Soviet Union and Atomic Energy, 1939-1956 (1996) excerpt and text search
• Mastny, Vojtech. Russia's Road to the Cold War: Diplomacy, Warfare, and the Politics of Communism, 1941–1945 (1979)
• Mastny, Vojtech. The Cold War and Soviet Insecurity: The Stalin Years (1998) excerpt and text search; online complete edition
• Nation, R. Craig. Black Earth, Red Star: A History of Soviet Security Policy, 1917-1991 (1992)
• Sivachev, Nikolai and Nikolai Yakolev, Russia and the United States (1979), by Soviet historians
• Taubman, William. Khrushchev: The Man and His Era (2004), Pulitzer Prize; excerpt and text search
• Ulam, Adam B. Expansion and Coexistence: Soviet Foreign Policy, 1917–1973, 2nd ed. (1974)
• Zubok, Vladislav M. Inside the Kremlin's Cold War (1996) 20% excerpt and online search
• Zubok, Vladislav M. A Failed Empire: The Soviet Union in the Cold War from Stalin to Gorbachev (2007)

Pababa

• Beschloss, Michael, and Strobe Talbott. At the Highest Levels:The Inside Story of the End of the Cold War (1993)
• Bialer, Seweryn and Michael Mandelbaum, eds. Gorbachev's Russia and American Foreign Policy (1988).
• Garthoff, Raymond. The Great Transition: American-Soviet Relations and the End of the Cold War (1994), detailed narrative
• Grachev, A.S. Gorbachev's Gamble: Soviet Foreign Policy and the End of the Cold War (2008) excerpt and text search
• Hogan, Michael ed. The End of the Cold War. Its Meaning and Implications (1992) articles from Diplomatic History
• Kotkin, Stephen. Armageddon Averted: The Soviet Collapse, 1970-2000 (2008) excerpt and text search
• Matlock, Jack. Autopsy on an Empire: The American Ambassador's Account of the Collapse of the Soviet Union (1995)
• Pons, S., Romero, F., Reinterpreting the End of the Cold War: Issues, Interpretations, Periodizations, (2005) ISBN 0-7146-5695-X
• Remnick, David. Lenin's Tomb: The Last Days of the Soviet Empire, (1994), ISBN 0-679-75125-4

Espesyal na Pagaaral

• Armstrong, John A. The Politics of Totalitarianism: The Communist Party of the Soviet Union from 1934 to the Present. New York: Random House, 1961.
• Katz, Zev, ed.: Handbook of Major Soviet Nationalities (New York: Free Press, 1975).
• Moore, Jr., Barrington. Soviet politics: the dilemma of power. Cambridge, MA: Harvard University Press, 1950.
• Dmitry Orlov, Reinventing Collapse Naka-arkibo 2015-07-04 sa Wayback Machine., New Society Books, 2008, ISBN 978-0-86571-606-3
• Rayfield, Donald. Stalin and His Hangmen: The Tyrant and Those Who Killed for Him. New York: Random House, 2004 (hardcover, ISBN 0-375-50632-2); 2005 (paperback, ISBN 0-375-75771-6).
• Rizzi, Bruno: "The bureaucratization of the world : the first English ed. of the underground Marxist classic that analyzed class exploitation in the USSR" , New York, NY : Free Press, 1985.
• Schapiro, Leonard B. The Origin of the Communist Autocracy: Political Opposition in the Soviet State, First Phase 1917–1922. Cambridge, MA: Harvard University Press, 1955, 1966.

Mga Republika ng Unyong Sobyet