Ang Hari ng Gintong Bundok

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya

"Ang Hari ng Gintong Bundok" (Aleman: Der König vom goldenen Berg) ay isang Aleman na kuwentong bibit na kinolekta ng Magkapatid na Grimm sa Grimm's Fairy Tales (KHM 92).[1][2]

Ang kuwento ay inihahanay bilang Aarne-Thompson tipo 401A ("The Enchanted Princess in Her Castle"), na may panimula ng uri 810 ("The Devil Loses a Soul That Was Promised Him"), at iba pang mga episodyo ng tipo 560 ("The Magic Ring") at may uri na 518, ("Nawala ng Mga Nag-aaway na Higante ang Kanilang Mga Bagay na Mahika").[3]

Ang pangunahing bersiyon na sininup ay kinuha mula sa isang sundalo; mayroon ding pagkakaiba na nakolekta mula sa Zwehrn (Zweheren [de]) na ang daloy ng kuwento ay buod ni Grimm sa kaniyang mga tala.[4]

Buod[baguhin | baguhin ang wikitext]

Ang anak at ama ay nakikipagtalo sa itim na lalaki, Arthur Rackham, 1916

Ang isang mangangalakal na may isang batang anak na lalaki at babae ay nawala ang lahat maliban sa isang bukid. Sa paglalakad sa bukid na iyon, nakilala niya ang isang itim na mannikin (duwende)[5] na nangako na payayaman siya kung, sa loob ng labindalawang taon, dadalhin niya ang unang bagay na humaplos sa kaniyang binti kapag siya ay umuwi. Sumang-ayon ang mangangalakal. Pag-uwi niya, hinimas-himas ng kaniyang anak ang kaniyang binti. Pumunta siya sa attic at nakahanap ng pera, ngunit nang matapos ang labindalawang taon, nalungkot siya. Nakuha ng kaniyang anak ang kuwento mula sa kaniya at tiniyak sa kaniya na ang itim na lalaki ay walang kapangyarihan sa kaniya. Ang anak ay binasbasan mismo ng pari at nakipagtalo sa itim na lalaki. Sa wakas, pumayag ang mannikin na maisakay ang bata sa isang bangka at itulak sa tubig.

Dinala siya ng bangka sa ibang pampang. Isang ahas ang sumalubong sa kaniya, ngunit isang nabagong prinsesa. Sinabi niya sa kaniya kung sa loob ng tatlong gabi ay hahayaan niyang bugbugin siya ng labindalawang itim na lalaki, siya ay makakalaya. Pumayag siya at ginawa ito, at pinakasalan siya nito, na ginawa siyang Hari ng Gintong Bundok, at nang maglaon ay nagkaanak siya ng isang anak na lalaki. Noong pitong taong gulang ang bata, gusto ng hari na makita ang sarili niyang mga magulang. Inakala ng kaniyang asawa na ito ay magdadala ng kasamaan, ngunit binigyan siya ng isang singsing na hiling siyang hilingin sa kaniyang mga magulang at bumalik muli, na nagsasabi sa kaniya na hindi dapat hilingin na sumama siya sa kaniya. Pumunta siya, ngunit upang makapasok sa bayan, kailangan niyang hubarin ang kaniyang mainam at maringal na damit para sa isang pastol; Kapag nasa loob, kailangan muna niyang hikayatin ang kaniyang mga magulang na siya ay kanilang anak, at pagkatapos ay hindi niya ito makukumbinsi na siya ay isang hari. Nayayamot, hiniling niya ang kaniyang asawa at anak na kasama niya. Nang siya ay nakatulog, kinuha ng kaniyang asawa ang singsing at binati ang kaniyang sarili at ang kanilang anak na bumalik sa Ginintuang Bundok.

Naglakad siya hanggang sa natagpuan niya ang tatlong higanteng nag-aaway dahil sa kanilang mana: isang tabak na puputulin ang lahat ng ulo maliban sa may-ari, kung uutusan; isang balabal ng paglaho; at mga bota na magdadala sa nagsusuot kahit saan. Sinabi niya na kailangan niyang subukan muna ang mga ito, at kasama nila, bumalik sa Ginintuang Bundok, kung saan ang kaniyang asawa ay malapit nang magpakasal sa ibang lalaki. Ngunit sa piging ay hindi niya nasiyahan ang alinman sa mga pagkain o alak dahil hindi nakikita ng bayani ang mga ito at uubusin. Ang dismayadong reyna ay tumakbo sa kaniyang silid, kung saan ang bayani ay nagpahayag ng kaniyang sarili sa kaniya, na sinaway ang kaniyang pagkakanulo. Ngayon ay tinutugunan ang kaniyang sarili sa mga panauhin sa bulwagan, idineklara niyang nakansela ang kasal, dahil siya ang nararapat na pinuno, na humihiling sa mga panauhin na umalis. Nang tumanggi silang gawin ito, at sinubukang sakupin siya, hiniling ng bayani ang utos sa kaniyang magic sword, at lahat ng iba pang mga ulo ay gumulong. Siya ay muli na ngayong naluklok bilang Hari ng Gintong Bundok.

Mga sanggunian[baguhin | baguhin ang wikitext]

  1. Ashliman, D. L. (2020). "Grimm Brothers' Children's and Household Tales (Grimms' Fairy Tales)". University of Pittsburgh.
  2. 2.0 2.1 Taylor tr. (1823).
  3. Ashliman, D. L. (2020). "Grimm Brothers' Children's and Household Tales (Grimms' Fairy Tales)". University of Pittsburgh.
  4. 4.0 4.1 Hunt tr. (1884).
  5. German Männchen, rendered "dwarf" in Edgar Taylor's translation,[2] and "mannikin" in Margaret Hunt's.[4]