Ang Labindalawang Sumasayaw na Prinsesa
"Ang Labindalawang Prinsesang Sumasayaw" (o "Ang Pinagod na mga Sapatos Pansayaw" o "Ang mga Sapatos na Sinayaw hanggang Magkatagpi-tagpi") Aleman: Die zertanzten Schuhe) ay isang Aleman na kuwentong bibit na kinolekta ng Magkapatid na Grimm at inilathala sa Grimm's Fairy Tales noong 1812 (KHM 133)[1] Ito ay tipong Aarne-Thompson 306.[1]
Si Charles Deulin au nangolekta ng isa pa, Pranses na bersiyon sa kaniyang Contes du Roi Cambrinus (1874), na kaniyang kredito sa bersiyong Grimm.[2] Nakolekta ni Alexander Afanasyev ang dalawang variant ng Rusya, na pinamagatang "Ang Gabi ay Sumasayaw", sa kaniyang Narodnye russkie skazki.
Ang pinakamalapit na analogo nito ay ang Eskoses na Kate Crackernuts, kung saan ito ay isang prinsipe na obligadong sumayaw gabi-gabi.[kailangan ng sanggunian]
Mga pinagmulan[baguhin | baguhin ang wikitext]
Ang kuwento ay inilathala ng Magkapatid na Grimm sa unang edisyon ng Kinder-und Hausmärchen, tomo 2, noong 1457. Ang kanilang sanggunian ay si Jenny von Droste-Hülshoff. Ito ay orihinal na may bilang na 47 ngunit lumitaw bilang KHM 133 sa mga sumunod na edisyon.[3]
Kalagayan[baguhin | baguhin ang wikitext]
Nalaman ng magkapatid na Grimm ang kuwento mula sa kanilang mga kaibigan, ang mga Haxthausen, na nakarinig ng kuwento sa Münster. Ang iba pang mga bersiyon ay kilala sa Hesse at Paderborn. Sa bersiyon ng Hesse, isang prinsesa lamang ang pinaniniwalaang may pananagutan sa pagsusuot ng isang dosenang sapatos gabi-gabi hanggang sa matuklasan ng isang batang mag-aaral ng sapatos na kasama niya ang labing-isang prinsesa sa mga pagsasaya. Nasira ang gayuma, at pinakasalan ng aprendis ang prinsesa. Sa bersiyon ng Paderborn, tatlong prinsesa ang sumasayaw gabi-gabi. Ang bersiyong ito ay nagpapakilala sa panloloko ng sundalong itinapon ang iniinom na alak at nagkunwaring tulog.[4]
Hindi nagustuhan ng mga Victorianong patnugot ang "gawin o mamatay" na aspekto na ipinataw sa mga gustong tuklasin ang kinaroroonan ng mga Prinsesa, at naghanap ng mga paraan upang maiwasan ito. Ang mga kandidatong nabigo ay naglaho nang walang paliwanag sa halip na ipadala sa kanilang kamatayan. Ang bersiyon ni Andrew Lang ay ang may mga naghahanap na prinsipe ay naglaho at ito ay nagsiwalat na sila ay engkantado at nakulong sa mundo sa ilalim ng lupa. Ang bayani ng bersiyon ni Lang ay isang pastol ng baka na nagngangalang Michael, na pinakasalan ang pinakabatang prinsesa, si Lina, hindi ang panganay. Ang kaniyang mga kapatid na babae ay nagpakasal sa isa sa mga kalahok sa sandaling sila ay napalaya mula sa mahika.
Ang hardin ng mga punong may ginto, pilak, at brilyante na dahon ay nagpapaalala sa isang katulad na hardin sa epiko ng Sumeri ni Gilgamesh.[5]
Ang mga Prinsesa sa bersiyon ng mga Grimm ay madalas na inilalarawan bilang medyo malisyosong mga tauhan, na hindi nagpapakita ng pagsisisi sa pagsisinungaling sa kanilang ama, at paulit-ulit na binibigyan ang kanilang mga manliligaw ng alak na nakadroga upang matiyak na ang kanilang misteryo ay nananatiling hindi malulutas, sa kabila ng pag-alam na ang mga mabibigo ay papatayin sa ilang bersiyon ng kuwento.
Mga sanggunian[baguhin | baguhin ang wikitext]
- ↑ 1.0 1.1 Ashliman, D. L. (2004). "The Shoes That Were Danced to Pieces". University of Pittsburgh.
- ↑ Charles Deulin, Contes du Roi Cambrinus (1874)
- ↑ Ashliman, D. L. (2004). "The Shoes That Were Danced to Pieces". University of Pittsburgh.
- ↑ Opie 1992, pp. 188-9
- ↑ Opie 1992, pp. 188-9