Ang Mahiwagang Prinsesa

Ang Mahiwagang Prinsesa (Aleman: Die verzauberte Prinzessin) ay isang Aleman na kuwentong bibit na kinolekta ni Ludwig Bechstein, unang inilathala sa kaniyang aklat na Deutsches Märchenbuch noong 1845. Ito ay kabilang sa ATU tipo ng kuwento 554, The Grateful Animals.

Kuwento

Ilustrasyon para sa aklat ni Josephine Pollard na Hours in Fairy Land, na inilathala noong 1883

Ang isang mahirap na tagagawa ng gabinete at ang kaniyang asawa ay may dalawang anak na lalaki. Mas pinapaboran nila ang kanilang panganay na si Hellmerich na mayabang at makasarili, ngunit ang tingin nila sa kaniya ay matapang at matapang, habang ang kaniyang bunso na tinatawag na Hans, na mabuti at mabait, ay itinuturing ng kaniyang mga magulang bilang tanga. Isang araw pagkatapos na walang benta, huminto ang gumagawa ng gabinete sa isang inn at narinig ang pag-uusap ng dalawang lalaki na nagsasabi na ang Prinsesa ay kinidnap at inilagay sa ilalim ng isang spell sa kastilyo ng isang masamang mangkukulam. Kung sinong lalaki ang tatanggap sa hamon ay dapat kumpletuhin ang tatlong mahirap na gawain, ngunit kung siya ay magtagumpay ay ibibigay sa kaniya ang kamay ng Prinsesa at mapapanalo ang mga kayamanan ng Sorcerer. Ang gumagawa ng aparador ay agad na bumalik upang sabihin sa kaniyang pamilya at hiniling kay Hellmerich na subukan ang hamon na ito. Pumayag ang panganay at ginamit ng kaniyang ama ang kaniyang huling ipon para ibili siya ng kabayo, baluti at espada. Pagkatapos magpaalam sa kaniyang pamilya, sumakay siya sa malayo. Dumaan siya sa isang kagubatan na nakapalibot sa kastilyo ng Salamangkero. Habang siya ay nakasakay sa kagubatan, tinatapakan niya ang isang anthill, pinatay ang ilang pato malapit sa isang lawa, at sinira ang isang bahay-pukyutan, na iniwan ang mga bubuyog na walang tirahan.

Sa kalaunan ay nakarating siya sa kastilyo at walang pasensya na kumatok sa pinto. Isang matandang babae ang lumabas at sinabihan siyang bumalik sa kastilyo sa alas-nuwebe. Sa galit, nagpalipas ng gabi si Hellmerich sa kagubatan. Kinaumagahan, bumalik siya sa kastilyo at lumitaw ang matandang babae na may dalang basket na puno ng mga buto. Ikinalat niya ang mga ito sa buong damo at sinabi kay Hellmerich na bilang kaniyang unang gawain ay mayroon siyang isang oras upang kunin ang lahat ng mga buto at ibalik ang mga ito sa basket. Iniwan niya siya at si Hellmerich ay tumawa nang malakas sa nakikita niyang isang walang kabuluhang gawain at sa halip ay naglakad-lakad. Pagbalik niya ay galit na galit ang babae na hindi man lang niya sinubukan ang gawain. Pagkatapos ay kumuha siya ng labindalawang ginintuang susi at itinapon ang mga ito sa isang lawa na nagbibigay kay Hellmerich ng kaniyang pangalawang gawain. Mayroon siyang isang oras para maibalik silang lahat. Muli niyang iniwan siya at muli ay hindi sinubukan ni Hellmerich ang gawain at sa halip ay namamasyal. Babalik siya pagkalipas ng isang oras at galit na naman sa kaniya ang babae.

Binibigyan niya siya ng huling pagkakataon para tapusin ang hamon. Para sa huling gawain, dinala niya si Hellmerich sa kastilyo at pagkatapos umakyat sa isang malaking paikot-ikot na hagdanan, pumunta sila sa isang silid na may tatlong nakatalukbong na pigura. Binalaan niya ito na mag-isip nang mabuti bago siya gumawa ng kaniyang desisyon at pagkatapos ay umalis, na nagbibigay sa kaniya ng isang oras upang magpasya. Sa pagtingin sa gawaing ito bilang ang pinaka-kamangmangan, mabilis na pinili ni Hellmerich ang pigura sa kanan na ipinakita na isang malaking dragon na humihinga ng apoy, habang ang kaliwa ay isa pa at ang gitna ay ang Prinsesa. Inutusan ng Salamangkero ang dragon na kunin ang Hellmerich sa kaniyang mga ngipin at itapon siya sa labas ng bintana, pinapatay siya dahil sa kaniyang pagkabigo.

Makalipas ang ilang sandali, ang cabinet-maker at ang kaniyang asawa ay matiyagang naghihintay para sa anumang balita ng tagumpay ng Hellmerich. Pagkaraan ng ilang sandali, nagpasya si Hans na tanggapin ang hamon. Ang kaniyang ama at ina ay hindi kumbinsido, ngunit ang kanilang anak ay gustong patunayan ang kaniyang sarili. Umalis si Hans nang walang anumang transportasyon o proteksyon para sa kaniyang ama na ibinenta ang lahat ng mayroon siya para sa kaniyang nakatatandang kapatid. Tinatahak niya ang parehong landas sa kagubatan, pinasasalamatan ang mga ibon para sa kanilang magandang pag-awit, tinutulungang muling itayo ang anthill, pumipili ng magagandang bulaklak ng pollen para sa mga bubuyog upang tumulong sa kanilang pugad, at ibinabahagi ang kaniyang almusal sa ilang mga itik. Dumating siya sa kastilyo at magalang na tinanong ang babae kung maaari niyang subukan ang hamon. Hiniling ng babae na bumalik siya ng alas nuwebe at kapag bumalik siya kinaumagahan ay binibigyan niya siya ng gawain sa mga buto. Sinubukan ni Hans ngunit mukhang hindi masyadong malayo at pagkatapos ng kuwarto ng isang oras, halos sumuko na siya. Biglang lumitaw ang isang mahabang pila ng mga langgam at pinupulot ang bawat buto, ibinalik ang mga ito sa basket. Si Hans ay labis na nagpapasalamat at nagpapasalamat sa kanila. Bumalik ang matandang babae at tuwang-tuwa sa pag-unlad ni Hans. Muli niyang ibinaba ang labindalawang susi sa lawa, na nagbibigay kay Hans ng isang oras upang kunin ang lahat ng ito. Nag-aalala si Hans dahil hindi siya malakas na manlalangoy. Sinusubukan niya, ngunit tila walang pag-asa. Kapag ang lahat ay tila walang pag-asa, ang mga pato na nakilala niya sa kagubatan ay kinuha ang bawat isa sa mga susi para sa kaniya, si Hans ay muling nagpapasalamat at nagpapasalamat sa kanila.

Bumalik ang matandang babae at labis na humanga. Dinala niya si Hans sa silid kasama ang tatlong taong nakatalukbong upang subukan ang huling gawain. Nandoon din ang Sorcerer mismo. Binalaan niya si Hans tungkol sa mga kahihinatnan kung pipiliin niya ang mali at iiwan siya, na nagbibigay sa kaniya ng isang oras upang magpasya. Pinag-iisipan pa rin ni Hans ang kaniyang desisyon nang lumipad ang isang pulutong ng mga bubuyog sa bintana at bumungad sa paligid ng pigura sa gitna. Pagkabalik ng matandang babae, sinabi ni Hans sa kaniya at sa Sorcerer na ang nasa gitna ay ang Prinsesa. Ang mga belo ay nahuhulog na nagpapakita na ginawa ni Hans ang tamang pagpili. Nagpapasalamat si Hans sa mga bubuyog sa kanilang tulong. Nang masira ang spell, namatay ang Sorcerer at ang dalawang dragon at dinala ng magandang Prinsesa si Hans pabalik sa kaniyang palasyo upang maging asawa niya. Ang mga magulang ni Hans ay iniimbitahan sa kasal at kahit na nawala sa kanila si Hellmerich, sila ay labis na nasisiyahan para sa kanilang anak at binibigyan siya ng kanilang basbas, na nahihiya sa napakaliit na pag-iisip tungkol sa kaniya.