Kung Paano Umusad ang Anim sa Mundo

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya

Ag "Kung Paano Umusad ang Anim sa Mundo" (Aleman: Sechse kommen durch die ganze Welt, KHM 71) ay isang kuwentong bibit ng mga Grimm tungkol sa isang dating sundalo at sa kaniyang limang kasamahan na may mga espesyal na kakayahan na sa pamamagitan ng kanilang mga gawa ay nakukuha ang lahat ng kayamanan ng hari. Ito ay inuri bilang ATU type 513 A, o ang " Six Go through the Whole World" na tipo.[1]

Ang pangunahing bersiyon ng mga Grimm ay ang isa sa maraming nakolekta mula sa mananalaysay na si Dorothea Viehmann, na naisalokal sa Zwehren [de]; isang bersiyon na malapit dito na kilala sa Paderborn ay tinalakay din sa kanilang mga tala.[2][3]

"How Six Men got on in the World" (Hunt, 1884), "How Six Traveled through the World" (Wehnert, 1853) ay kabilang sa iba pang pamagat na isinalin sa Ingles na ibinigay para sa kuwentong ito. Isang hindi gaanong kilalang pagsasalin ang ibinigay bilang Fritz and his Friends.[4]

Buod[baguhin | baguhin ang wikitext]

Tatlong barya lang ang natatanggap ng isang sundalong pinaalis sa tungkulin sa militar para sa kaniyang serbisyo.[6] Nangako siya na balang araw ay ibibigay ng hari ang lahat ng kaniyang mga kayamanan. Habang naglalakbay, nakilala ng sundalo ang limang iba pa na may pambihirang kakayahan, at kinuha sila upang maging mga lingkod niya. Ang mga ito ay: isang malakas na lalaki na bumunot ng anim na puno mula sa lupa gamit ang kaniyang mga kamay, isang matalas na mangangaso na tumutuon sa isang langaw sa isang sanga na dalawang milya ang layo, isang lalaki na ang hininga ay maaaring maging pitong molino, isang mabilis na mananakbo na kinailangang tanggalin ang isang paa upang pabagalin ang kaniyang sarili,   at isang tao na nagdudulot ng kakila-kilabot na hamog andap sa hangin maliban kung isuot niya ang kaniyang sumbrero na nakayuko sa isang taina.

Ang Tumatakbo na ang kaniyang paa ay nakatanggal.[7]

Ang kawal at ang kaniyang mga tagapaglingkod ay pumunta sa bayan kung saan ang hari ay nag-organisa ng isang footrace kasama ang kaniyang anak na babae: ang gantimpala para sa tagumpay ay ang kaniyang kamay sa pag-aasawa, at ang parusa sa pagkatalo ay kamatayan. Ang kalahok at ang prinsesa ay dapat magdala ng isang pitsel (de: Krug) ng parehong uri, kumuha ng tubig sa isang tiyak na balon at bumalik. Ang sundalo ay binibigyan ng pahintulot na ang kaniyang alipin ang humalili sa kaniya sa takbuhan, at ang mabilis na mananakbo ay ganap na nalalayo sa anak na babae. Ngunit pagkatapos niyang mapuno ang kaniyang pitsel, nakaramdam siya ng pagod sa kalagitnaan ng kaniyang pagbabalik, at umidlip gamit ang bungo ng kabayo bilang unan[a] Hindi nito napigilan ang kaniyang pagkakatulog, at naabutan siya ng anak na babae at nabalisa ang kaniyang pitsel. Ang matalas na mata na mangangaso ay nasaksihan ito, at binaril ang bungo mula sa ilalim ng kaniyang ulo. Nagising ang mananakbo, nilagyan muli ang kaniyang pitsel at tinapos ang karera nang nauuna sa prinsesa.[10]

Ang alipin na nagagawang tumama ng may labis na masidhing kasaktuhan.
Ang alipin na nagagawang tumama ng may labis na masidhing kasaktuhan.
The strongman servant carries away all the king's wealth.
Ang malakas na alipin na nagdadala lahat ng yaman ng hari.
—East-German stamps from 1977

Ang prinsesa ay hindi nagnanais na pakasalan ang isang karaniwang dating sundalo, at ang hari ay nagpasya na huwag igalang ang pangako sa pamamagitan ng pagbabalak ng pagpatay. Inanyayahan niya ang anim na kasamahan sa isang silid na may sahig na bakal para sa isang piging, at nag-utos ng apoy mula sa ilalim upang ihaw sila hanggang mamatay. Ngunit ang kamatayan ay naiiwasan salamat sa kakayahan ng tagapagdala ng andap, na nagtuwid ng kaniyang sumbrero.[10]

Ang hari, nalilito na ang mga lalaki ay nakaligtas, ay nanunuhol sa sundalo upang itakwil ang kasal sa kaniyang anak na babae. Ang sundalo ay humihingi ng kasing dami ng ginto na kayang dalhin ng kaniyang alipin, at dinala ng malakas na lalaki ang lahat ng kayamanan ng hari sa isang malaking bag, at umalis sila. Galit na sinundan sila ng hari ng mga sundalong nakasakay sa kabayo, ngunit ang lalaking may malakas na hininga ay natangay ang lahat ng mga sundalo. Isang sarhento ang naligtas na buhay at pinabalik upang sabihin sa hari ang nangyari. Nang marinig ang mga pangyayari, nagpasya ang monarko na iwan ang kawal at ang kaniyang mga lingkod na mag-isa upang mamuhay nang mayaman at masaya sa natitirang bahagi ng kanilang buhay.[10]

Talababa[baguhin | baguhin ang wikitext]

  1. ↑ The original reads Pferdeschädel and given as "horse's skull" by Zipes in the full translation,[8] Zipes says it is a "rock" under his head in commentary.[9]

Mga sanggunian[baguhin | baguhin ang wikitext]

  1. ↑ Uther, Hans-Jörg. 2004. The Types of International Folktales: A Classification and Bibliography. Based on the system of Antti Aarne and Stith Thompson. FF Communications no. 284–286. Helsinki: Suomalainen Tiedeakatemia. Three volumes. I: 299.
  2. ↑ Zipes (2014), Grimm Legacies, pp. 136–7
  3. ↑ Grimms' s notes, Hunt (tr.) (1884), pp. 433–435 ( The full text of Grimms' Anmerkungen (1856) at Wikisource)
  4. ↑ Murray, J., Grimm, W., Grimm, J., Taylor, J. Edward., Grimm, W. (1846). The fairy ring: A new collection of popular tales. London: J. Murray. pp. 329-340 and 376.
  5. ↑ Robinot-Bichet, Marie-Hélène (2003). Bibliocollège - Contes, Grimm. Hachette Éducation. p. 96n.
  6. ↑ "Heller" in the original text, Hunt (tr.) (1884) gives "three farthings", Zipes (2014), p. 136 "three pennies". A "few Hellers" would mean a small amount of money rather than any specifically denominated amount.[5]
  7. ↑ Wehnert (1853).
  8. ↑ Zipes (2013), p. 461.
  9. ↑ Zipes (2014), p. 136.
  10. ↑ 10.0 10.1 10.2 Hunt (tr.) (1884).
Kinuha sa "https://tl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kung_Paano_Umusad_ang_Anim_sa_Mundo&oldid=2056219"