Modernong palalimbagan
Ang modernong paglilimbag ay ang tugon laban sa was a reaction against inaakalang paghina nag tipograpiya at disenyo ng huling bahagi ng ika-19 daang siglo. Kadalsang kinakabit ito sa mga gawa nina Jan Tschichold at Bauhaus at mga tipograpong sina Herbert Bayer, László Moholy-Nagy, El Lissitzky at iba pag.
Konsepto ng disenyo
[baguhin | baguhin ang wikitext]Ang modernong palalimbagan ay sumalamin sa moderno at pangkalahatang paraan ng komunikasyon. Ang pandisenyong konseptong ito ay nagpapalagay ng pasibo na halos awtomatiko - walang malay na pangmatang karanasan. Nabibilang ito sa pagka may katuwiran ng parehong dibuhante/gumawa ng mensahe at ng madla na tumatanggap ng mensahe. Ang akto ng pang-unawa na nabilang ay ang simpleng akto ng pagtingin; ang nagbabasa ay pasibo, nakahiwalay at ang layunin. "[Estilo ng palalimbagan at kaayusan nito] ay hindi humaharang sa paghahatid ng kahulugan." Si Jan Tschichold ang nagkodigo ng mga simulain ng modernong palalimbagan sa kanyang libro noong 1928, ang New Typography. Kinamamayaan ay itinakwil niya ang pilosopiyang niyakap niya sa aklat dahil sa pagiging pasista nito ngunit nanatili pa rin itong maimpluwensiya.
Typeface
[baguhin | baguhin ang wikitext]Ang sagisag ng modernong palalimbagan ay ang sans-serif typeface. "Dahil sa kalantayan, ang liyanong kapal ng mga linya nito, at mahusay na pagbalanse ng mga proporsyon nito, ang sans serif ay nakabubuo ng kawili-wili at madaling pagbubukod ng mga parisan ng salita - pinakamahalagang elemento sa kalinawan at madaling pagbasa.”
Layunin
[baguhin | baguhin ang wikitext]Inilalahad ng modernong palalimbagan na ang unang layunin nito ay bumuo ng nakikitang anyo galing sa mga punsyon ng teksto. Para sa mga modernong dibuhante, mahala gang magbigay ng puro at direktang pagpapahayag ng mga nilalaman ng anumang ililimbag. "Tulad ng paggawa ng teknolohiya at kalikasan, ang ‘anyo’ ay dapat ginawa ayon sa punsyon nito. Doon lang natin makakamit ang palalimba- gang nagpapaha yag ng espiritu ng modernong tao. Ang punsyon ng nilimbag na teksto ay komunikasyon, diin (halaga ng salita), at ang makatuwirang pagkakasunud-sunod ng nilalaman." "Ang uso sa modernong palalimbagan ay tiyak patungong kalantayan at kalinawan, paggamit ng mga anyong tumatalima sa likas na kagustuhan ng mata ng tao na humanap ng pagkakatugma at kaluwagan.
Ang lathalaing ito ay isang usbong. Makatutulong ka sa Wikipedia sa pagpapalawig nito.