Pagkamakasarili

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya

Ang pagkamakasarili ay ukol, minsa'y labis o pili, sa sarili o sa sariling kapakanan, kasiyahan, o kabutihan na hindi nagbibigay pagtatangi sa iba.[1][2]

Altruismo o ang walang pag-iimbot ang kabaligtaran ng pagkamakasarili; at inihantulad (ni C. S. Lewis) sa egosentrismo o pagiging maramot.[3]

Magkakaibang pananaw[baguhin | baguhin ang wikitext]

Ang pagpapahiwatig ng pagkamakasarili ay pumukaw sa iba't ibang pananaw sa konteksto ng relihiyon, pilosopiya, sikolohiya, ekonomiya at ebolusyon.

Tingnan din[baguhin | baguhin ang wikitext]

Mga sanggunian[baguhin | baguhin ang wikitext]

  1. "Selfish", Merriam-Webster Dictionary, accessed on 23 August 2014
  2. Selfishness - meaning, reference.com, hinango noong 23 April 2012
  3. C. S. Lewis, Surprised by Joy (1988) p. 116-7