Ruggiero (tauhan)
Si Ruggiero (madalas na isinalin na Rogero sa Ingles) ay isang nangungunang karakter sa Italyanong romantikong epiko na Orlando Innamorato ni Matteo Maria Boiardo at Orlando Furioso ni Ludovico Ariosto. Si Ruggiero ay orihinal na lumitaw sa ikalabindalawang siglo na epikong Pranses na Aspremont, na muling inilikha ni Andrea da Barberino bilang kabalyereskong romansang Aspramonte.[1] Sa mga akda nina Boiardo at Ariosto, siya raw ang ninuno ng mga patron nina Boiardo at Ariosto, ang pamilya Este ng Ferrara, at siya ay gumaganap ng malaking papel sa dalawang tula.
Kuwento[baguhin | baguhin ang wikitext]
Siya ay anak ng isang Kristiyanong kabalyero (Ruggiero II ng Reggio Calabria, isang inapo ni Astyanax, anak ni Hector) at isang babaeng Sarasena (Galaciella, anak ni Agolant, hari ng Africa). Nang ang ama ni Ruggiero ay pinagtaksilan at pinatay, ang kaniyang ina ay tumakas sa dagat sakay ng bangka, dumaong sa baybayin ng Libya at namatay pagkatapos manganak ng kambal. Si Ruggiero ay pinalaki mula pagkabata ng salamangkerong si Atlante sa Africa bilang isang mandirigmang Saraseno (sa Ariosto, si Marfisa ay kambal na kapatid ni Ruggiero).
Si Ruggiero ang paksa ng dalawang posibleng hula. Ang kaniyang unang posibleng kapalaran ay ang pagbabalik-loob sa Kristiyanismo, pakasalan si Bradamante at nuno ng isang linya ng mga bayani na hahantong sa marangal na bahay ni Este sa Italya, ngunit ipagkanulo at papatayin sa lalong madaling panahon pagkatapos ng kaniyang kasal. Ang kaniyang pangalawang posibleng kapalaran ay ang manatiling isang Saraseno at maging sanhi ng pagbagsak ng Imperyong Franco. Si Atlante ay mahigpit na nagpoprotekta kay Ruggiero at pinapanatili siyang nakatago sa isang invisible na kastilyo sa tuktok ng Bundok Carena sa Africa.
Iminungkahi ni Haring Agramante ng Africa na salakayin ang Pransiya at tipunin ang kaniyang konseho ng digmaan sa kaniyang palasyo sa Bisserta. Ang hari mula sa Garamanta ay bumangon at naghula na ang gayong pagsalakay ay tiyak na mapapahamak maliban kung nasa kanilang panig ang kabataang si Ruggiero. Siya ang susi sa kanilang tagumpay. (Hindi alam ni Garamanta ang iba pang posibleng hula tungkol kay Ruggiero.) Nagpadala si Agramante ng mga lupon na naghahanap kay Ruggiero, ngunit hindi niya ito mahanap dahil sa pangkukulam ni Atlante. [2]
Ang magnanakaw na si Brunello ay ipinadala sa silangan sa kaharian ng Cathay upang magnakaw ng isang mahiwagang singsing mula kay Angelica na mag-aalis ng lahat ng mga enkanto sa mga mata ng nagsusuot.[3] Nang bumalik si Brunello dala ang ninakaw na singsing, natagpuan ni Agramante ang nakatagong kastilyo. Isang tournament ang ginanap sa base ng Bundok Carena at si Ruggiero ay naakit sa labas.[4]
Matapos bigyan si Ruggiero ng espada, baluti, at kabayo ni Brunello, pumasok siya sa suntukan at naging kampeon sa torneo. Nang maglaon ay naging kabalyero siya ni Agramante at sumama sa hukbong Saraseno sa pagsalakay nito sa Europa, laban sa kagustuhan ni Atlante.[5]
Ang hukbo ni Agramante ay sumama sa mga pwersa ni Rodomonte na nakikipaglaban sa mga Franco sa digmaan sa hangganan sa Montalbano (Montauban).[6] Ipinakita ni Ruggiero ang kaniyang husay sa militar sa labanan at nakipag-duel kay Orlando at Rinaldo. Ang parehong duwelo ay nagambala.[7]
Matapos ang labanan para sa araw na iyon, nakilala ni Ruggiero at umibig sa babaeng Kristiyanang kabalyera na siBradamante (kapatid na babae ni Rinaldo). Siya ay inatake at nasugatan ng mga patrol ng Saraseno at ipinagtanggol ni Ruggiero ang kaniyang karangalan. Sa panahon ng laban, naghiwalay sina Bradamante at Ruggiero sa una sa maraming beses.[8]
Pagkatapos ay kinuha ni Atlante na bihag si Ruggiero at hinawakan siya sa isang mahikang kastilyo kasama ang mga panginoon at babae upang makasama siya. Iniligtas ni Bradamante si Ruggiero, ngunit hindi nagtagal ay nalinlang siya sa pag-akyat sa likod ng isang hippogriff.[9]
Inilipad siya ng hippogriff sa isang isla sa silangan ng India at siya ay binihag doon ng enkantadong si Alcina sa kaniyang magic island. Nakalimutan ni Ruggiero ang kaniyang pagmamahal kay Bradamante at nahulog siya sa mga alindog ni Alcina. Nandoon siya hanggang sa matulungan siya ng magaling na mangkukulam na si Melissa.[10]
Iniligtas niya ang prinsesa na si Angelica, na inialay bilang isang sakripisyo sa isang orc na naninirahan sa tubig. Sa wakas, siya ay nabautismuhan sa Kristiyanismo, at pinakasalan si Bradamante. Dumating si Rodomonte sa piging ng kasal at inakusahan si Ruggiero ng pagtataksil sa layunin ng Saraseno. Nag-aaway ang dalawang kabalyero, na nagtapos sa pagkamatay ni Rodomonte.
Mga sanggunian[baguhin | baguhin ang wikitext]
- ↑ The Cambridge History of Italian Literature, Peter Brand and Lino Pertile, eds. Cambridge: Cambridge University Press, 1996, p. 168.
- ↑ Ross, Book II, Canto i, pps 249–259.
- ↑ Ross, Book II, Canto iii, pps 270–273.
- ↑ Ross, Book II, Canto xvi, pps 379–384.
- ↑ Ross, Book II, Canto xxii, pps 419–424.
- ↑ Ross, Book II, canto xxix, p. 481.
- ↑ Ross, Book III, Canto iv, pps 529–534.
- ↑ Ross, Book III, Cantos iv–vi, pps 535–548.
- ↑ Reynolds, Part 1, Canto iv, p. 189.
- ↑ Reynolds, Part I, Canto vii, p 255.