Veer Lorik

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya

Ang alamat ng Veer Lorik, minsan kilala bilang Lorikayan, ay bahagi ng kuwentong-bayang Bhojpuri ng Bihar at silangang Uttar Pradesh, India. Ayon kay S.M. Pandey, ito ay itinuturing na Ramayana ng Ahir.[1] Si Veer Lorik ay isang banal na tauhan ng alamat ng Ahir ng silangang Uttar Pradesh.[2][3][4] Ang Batong Veer Lorik sa pampang ng Ilog Son sa Sonbhadra, Uttar Pradesh, ay naglalaman ng kuwento ng pag-ibig.

Kuwento[baguhin | baguhin ang wikitext]

May isang kaharian na nagngangalang Agori sa pampang ng ilog na ito na pinamumunuan ng isang hari na nagngangalang Molagat. Hindi siya mabuting hari, at hindi niya gusto ang isang kabataang Yadav na nagngangalang Mehra, dahil makapangyarihan siya. Walang pakialam si Mehra sa pamumuno ng hari at naninirahan siya sa kaniyang lugar. Inimbitahan ni Molagat si Mehra sa isang piging sa pagsusugal: ang mananalo ay mamumuno sa kaharian.

Tinanggap ni Mehra ang panukala ni Molagat, at nawala ang lahat sa hari. Umalis sa Raj Pats, lumipat siya sa kanluran. Si Brahma ay nagpakita sa kaniyang harapan na nakabalatkayo bilang isang monghe at nagbigay ng ilang mga barya para sa kaniya upang sumugal. Muling hinamon ni Molagat si Mehra, na nawalan maging ng kaniyang hindi pa isinisilang na anak. Ipinahayag ni Molagat na kung ipanganak ang isang anak na lalaki ay magtatrabaho siya sa mga kuwadra; kung ito ay isang anak na babae, siya ay hihirangin sa paglilingkod sa reyna.

Ang asawa ni Mehra ay nagsilang ng isang batang babae na nagngangalang Manjari. Nalaman ito ni Molagat at nagpadala ng isang sundalo para kunin si Manjari. Tumanggi ang asawa ni Mehra na ipadala siya, at nagpadala ng mensahe sa hari na kapag nagpakasal si Manjari, papatayin niya ang kaniyang asawa at dadalhin siya sa Manjari. Tanggap ito ni Molagat. Sinabi ni Manjari sa kaniyang mga magulang sa isang lugar na tinatawag na Ballia at nakahanap ng lalaking nagngangalang Yadav Lorik. Pumunta si Mehra sa bahay ni Lorik, at pinakasalan ni Lorik si Manjari. Dumating ang hari upang labanan si Lorik.

Nagsimulang matalo si Lorik sa labanan, at sinabi sa kaniya ni Manjari na sa isang nayon na pinangalanang Gothani malapit sa kuta ng Agori, ay isang templo ng Shiva.

Nag-aalok si Manjari ng isang bato kay Lorik at sinabihan siyang putulin ito gamit ang isang espada, at nahati ito sa dalawang piraso. Tinawag ito ng SM Pandey na pambansang epiko ng mga Ahir Kshatriya ng India.[5]

Mga sanggunian[baguhin | baguhin ang wikitext]

  1. "बलिया के वीर ने पत्थर के सीने में जड़ा प्रेम". Jagran.
  2. Singh, Shankar Dayal. Bihar : Ek Sanstkritik Vaibhav, from..._Shankar Dayal Singh – Google Books. ISBN 81-7182-294-0. Nakuha noong 22 June 2020.
  3. Bihar :BIHAR SAMANYA GYAN, from..._Dr. Manish Ranjan, IAS – Google Books. ISBN 9789353227722. Nakuha noong 22 June 2020.
  4. Kala ka Saundrya-1– Google Books. ISBN 978-81-8143-888-1. Nakuha noong 22 June 2020.
  5. Pandey, Shyam Manohar (1987). The Hindi oral epic Lorikayan, from ... –Shyam Manohar Pandey– Google Books. Nakuha noong 23 June 2020.