Wikang Tayiko

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya

Ang Tayiko, ay ang varayti ng wikang Persa na sinasalita sa Tayikistan at Uzbekistan ng mga Tayik. Ito ay malapit na nauugnay sa kalapit na Dari ng Afghanistan kung saan ito ay bumubuo ng isang continuum ng parehong mauunawaan na mga uri ng Persian na wika. Itinuturing ng ilang iskolar ang Tayiko bilang dialectal variety ng Persian sa halip na isang wika sa sarili nitong.[1][2][3] Ang katanyagan ng konseptong ito ng Tayiko bilang iba't ibang Persian ay ganoon, noong panahon kung saan ang mga Tayiko na mga intelektuwal ay nagsisikap na itatag ang Tayiko bilang isang wikang hiwalay sa Persian, kilalang intelektwal Sadriddin Ayni tumutol na ang Tayiko ay hindi isang "bastardised dialect" ng Persian.[4] The issue of whether Tajik and Persian are to be considered two dialects of a single language or two discrete languages[5] ay may mga pampulitikang panig dito.[4]

Mga sanggunian[baguhin | baguhin ang wikitext]

  1. Lazard, G. 1989
  2. Halimov 1974: 30–31
  3. Oafforov 1979: 33
  4. 4.0 4.1 Shinji ldo. Tajik. Published by UN COM GmbH 2005 (LINCOM EUROPA)
  5. Studies pertaining to the association between Tajik and Persian include Amanova (1991), Kozlov (1949), Lazard (1970), Rozenfel'd (1961) and Wei-Mintz (1962). The following papers/presentations focus on specific aspects of Tajik and their historical modern Persian counterparts: Cejpek (1956), Jilraev (1962), Lorenz (1961, 1964), Murav'eva (1956), Murav'eva and Rubinl!ik (1959), Ostrovskij (1973) and Sadeghi (1991).