Émile Souvestre

Larawan ni Émile Souvestre, iginuhit ni J.H. Belloc, c. 1850

Si Émile Souvestre (Abril 15, 1806 – Hulyo 5, 1854) ay isang nobelistang Breton na tubong Morlaix, Bretaña. Sa una ay hindi matagumpay bilang isang manunulat ng drama, siya ay naging mas mahusay bilang isang nobelista (siya ay sumulat ng isang sci-fi na nobela, Le Monde Tel Qu'il Sera) at bilang isang mananaliksik at manunulat ng tradisyong-pambayang Breton. Siya ay iginawad sa postomo ng Prix Lambert.

Talambuhay

Edukasyon

Siya ay anak ng isang inhinyero sibil at nag-aral sa kolehiyo ng Pontivy, na may layuning sundin ang karera ng kanyang ama sa pamamagitan ng pagpasok sa Paaralang Politkeniko. Gayunpaman, namatay ang kaniyang ama noong 1823 at nag-matriculate siya bilang isang mag-aaral ng batas sa Rennes ngunit hindi nagtagal ay nakatuon ang kaniyang sarili sa panitikan.

Siya ay naging katulong ng isang nagbebenta ng libro at isang pribadong guro sa Nantes, isang mamamahayag at isang guro sa paaralan ng gramatika sa Brest at isang guro sa Mulhouse. Siya ay nanirahan sa Paris noong 1836. Noong 1848 siya ay naging propesor sa paaralan para sa pagtuturo ng mga tagapaglingkod sibil na pinasimulan ni Hippolyte Carnot, ngunit malapit nang makansela.

Karera sa panitikan

Sinimulan niya ang kaniyang karera sa panitikan sa isang drama, ang Siege de Missolonghi, na itinanghal sa Théâtre français noong 1828. Ang trahedyang ito ay isang malinaw na kabiguan. Sa pagsulat ng nobela ay mas mahusay ang ginawa niya kaysa entablado, na sadyang naglalayong gawing makina ng pagtuturo sa moral ang nobela. Ang kaniyang unang dalawang nobela L'Echelle de Femmes at Riche et Pauvre nakipagpulong sa mga paborableng pagtanggap.

Noong 1846, inilathala ni Souvestre ang ambisyosong Le Monde Tel Qu'il Sera [Ang magiging Mundo], isang buong dystopia at piksiyong agham na nobela na nagtampok ng ilang kahanga-hangang hula. Sa loob nito, ang mag-asawang Pranses, sina Maurice at Marthe ay dinala sa taong 3000 ng isang lalaking nagngangalang John Progress sakay ng lumilipad, pinapatakbo ng singaw, paglalakbay sa panahon na lokomotibo. Doon, natuklasan nila ang pagkakaroon ng mga subway na pinapagana ng singaw, mga submarino, mga sintetikong materyales na ginagaya ang tunay na kahoy, marmol, atbp., telepono, erkon, higanteng prutas at gulay na nakuha sa pamamagitan ng tinatawag natin ngayon na inhenyeriyang henetiko, atbp. Ang mundo ay isang bansa, ang kabesera nito ay Tahiti. Ang pagiging magulang ay naglaho, dahil karamihan sa mga bata ay inalis sa kanilang mga magulang at dinadala sa mga lugar kung saan ang euheniko, manipulasyong henetiko, at iba't ibang anyo ng edukasyon ay nagbubunga ng medyo human grutesko na iniayon para sa mga partikular na gawain. Ang mga korporasyon ay may sapat na kapangyarihan upang maimpluwensiyahan ang mga desisyon ng pamahalaan upang matiyak ang magandang kita. Ang medikal na komunidad ay nagmamanipula ng mga tao upang matiyak na sila ay may malubhang sakit kapag sila ay pumasok, at nagsasagawa ng mga medikal na eksperimento sa mga hayop. Ito ay binabayaran sa pamamagitan ng pagputol ng mga gastos sa pagkain na natatanggap ng mga pasyente. Walang simpatya o paghihikayat na ibinibigay sa mga mahihirap o may kapansanan. Ang Tsina ay naging hindi aktibo at walang sigla, bumababa nang husto matapos ang kanilang sosyo-ekonomikong estruktura ay wasak ng opyo, at ang mga digmaan at pagpatay ay nangyari sa Persia para sa mga hangal na relihiyosong dahilan. Ang rusya ay tila higit pa o mas kaunting kalabuan sa likod ng tubig, at ang Alemanya ay isang jingoistikong bansa na nagpapahintulot sa kalayaan habang pinapahina ito sa parehong oras.