Araw, Buwan, Butuin ng Umaga

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya

Ang Araw, Buwan, at Bituin ng Umaga (Aleman: Sonne, Mond und Morgenstern; Griyego: Ήλιος, Φεγγάρι και Αυγερινός, "Helios, Phengari kai Augerinós") ay isang kuwentong-pambayang Griyego na kinolekta at inilathala ng Austriakong konsul na si Johann Georg von Hahn.[1] Ito ay nauugnay sa folklorikong paksa ng Calumniated Wife at inuri sa pandaigdig na Talatuntunang Aarne–Thompson–Uther bilang uri ng ATU 707, "The Three Golden Children".[2]

Pinagkuhanan[baguhin | baguhin ang wikitext]

Kinuha ni Von Hahn ang kuwento na bilang mula sa isla ng Syra.[3]

Buod[baguhin | baguhin ang wikitext]

Isang gabi, ang tatlong anak na babae ng isang mahirap na mag-asawa ay nag-uusap sa isa't isa: ang pinakamatanda ay gustong pakasalan ang maharlikang kusinero para makakain siya ng pinakamasarap na pagkain; ang gitna ay gustong pakasalan ang maharlikang ingat-yaman upang yumaman, at ang bunso ay gustong pakasalan ang anak ng hari at magkaanak sa kaniya ng tatlong anak, ang Araw, ang Buwan, at ang Bituin ng Umaga.

Lingid sa kanilang kaalaman, ang prinsipe, nang gabing iyon, ay naninilip sa kanila. Kinaumagahan, tinawag sila ng prinsipe sa korte at inutusan silang ulitin ang kanilang mga kagustuhan. Pinakasalan ng prinsipe ang bunsong kapatid na babae at, pagkalipas ng walong buwan, kailangang makipagdigma. Habang wala siya, pinalitan ng inang reyna ang kaniyang tatlong apo para sa isang tuta, isang kuting at isang maliit na daga, at inutusan ang nars na ihagis sila sa isang kahon sa dagat.

Dahil sa awa, itinago ng nars ang tatlong bata sa gitna ng mga tambo at dahon. Ang isang dumaan na pastol ay nanginginain sa malapit kasama ang kaniyang mga kambing at isang babaeng kambing ay bumalik na may dalang walang laman na puklo. Napanasin ng pastol ang tatlong sanggol at dinala sila sa bahay upang palakihin sila. Nagtatayo rin siya ng tore bilang kanilang bahay.

Lumipas ang mga taon, at ang prinsipe, habang nakasakay sa kaharian, ay natanaw niya ang tatlong bata sa di kalayuan. Umuwi siya upang sabihin sa inang reyna na ang tatlong anak ay halos magkapareho sa ipinangako ng dati niyang asawa. Nang mapansin niyang buhay ang mga bata, ipinadala niya ang nars upang paalisin sila.

Ang nars ay bumisita sa tatlong magkakapatid at pinuri ang kanilang bahay, ngunit ito ay may kulang: isang sangay na gumagawa ng musika, isang mahiwagang salamin na maaaring sumilip sa buong mundo, ang mga prinsipe at kaharian nito, at ang ibong Dikjeretto, na nakakaalam ng mga wika ng mga tao. at maaaring ilarawan ang mga pangitain na lumilitaw sa salamin.

Ang mga nakatatandang kapatid na lalaki ay naglakbay at nakasalubong ang isang matandang ermitanyo sa daan, na nagtuturo sa kanila sa isang lugar kung saan dalawang dragon ang nagbabantay sa sanga, at ang lugar kung saan 40 na dragon ang nagbabantay sa salamin. Dinadala nila ang mga bagay sa bahay. Gayunpaman, sa ikatlong pakikipagsapalaran, sinubukan ng magkapatid na mahuli ang ibon, ngunit ang hayop ay nagbabago pareho sa bato.

Ang batang babae, nang makita ang mga token ng buhay ng kaniyang mga kapatid na lalaki na nagiging itim, ay nagpasya na kunin ang ibon mismo. Nakilala niya ang ermitanyo, na nagtuturo sa kaniya kung paano hulihin ang ibon. Hinuli niya ang ibon at tinanong ito kung paano niya maililigtas ang kaniyang mga kapatid. Sumagot ang ibon na makakahanap siya ng mahiwagang nakapagpapagaling na tubig kung saan nagsasalpukan ang dalawang bundok.[4] Kumuha siya ng tubig at iwinisik ito sa kaniyang mga kapatid. Ang tatlong magkakapatid ay umuwi kasama ang ibon at ang kanilang adoptive father ay nagdiwang sa isang engrandeng piging.

Napansin ng prinsipe ang engrandeng kasiyahan at nagpasya na anyayahan ang tatlong magkakapatid sa palasyo. Iginiit ng ibon na dalhin ito sa kanila, dahil ang prinsipe ay kanilang ama, at upang maghanda ng isang ulam na may mga diamante sa loob at ihain ito sa prinsipe. Sinusunod nila ang mga tagubilin ng ibon at inihahain ang ulam na may mga diamante. Ang prinsipe ay nagreklamo na imposibleng kumain ng gayong ulam, at ang ibon ay sumagot na gayon din ang isang babaeng tao upang manganak ng mga hayop. Napansin ng prinsipe ang panlilinlang ng kaniyang ina, ibinalik ang kaniyang asawa sa manukan at pinalayas ang kaniyang ina.

Mga sanggunian[baguhin | baguhin ang wikitext]

  1. Hahn, Johann Georg von. Griechische und Albanesische Märchen 1-2. München/Berlin: Georg Müller, 1918 [1864]. pp. 47-58.
  2. Kretschmer, Paul. Neugriechische Märchen. Die Märchen der Weltliteratur Vol. 17. Jena: E. Diederichs, 1919. p. 339.
  3. Hahn, Johann Georg von. Griechische und Albanesische Märchen 1-2. München/Berlin: Georg Müller, 1918 [1864]. pp. 464.
  4. Lindsay, Jack. The Clashing Rocks; a Study of Early Greek Religion and Culture and the Origins of Drama. Chapman & Hall, 1965. p. 238.