Epektong potoelektriko

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya

Sa epektong potoelektriko, ang mga elektron ay inilalabas mula sa materya(mga solidong metal at hindi metaliko, likido at mga gaas) bilang kinalabasan ng pagsisipsip ng mga ito ng enerhiya mula sa radyasyong elektromagnetiko ng napakaikling alonghaba at mataas na prekwensiya(frequency) o radyasiyong liwanag na ultraviolet. Ang mga elektron na nailabas sa paraang ito ay tinutukoy na mga potoelektron.[1][2] Ito ay unang napagmasdan ni Heinrich Hertz noong 1887,[2][3] at ang pangyayaring ito ay kilala rin bilang epektong Hertz[4][5] bagaman ang huling termino ay hindi na ginagamit. Napagmasdan at ipinakita ni Hertz na ang mga elektrodo na naliwanagan ng liwanag na ultravioleta ay lumilikha ng mga kislap na elektriko nang mas madali.

Mga sanggunian[baguhin | baguhin ang wikitext]

  1. Serway, Raymond A. (1990). Physics for Scientists & Engineers (3rd pat.). Saunders. p. 1150. ISBN 0-03-030258-7.
  2. 2.0 2.1 Sears, Francis W., Mark W. Zemansky and Hugh D. Young (1983), University Physics, Sixth Edition, Addison-Wesley, pp. 843–4. ISBN 0-201-07195-9.
  3. Hertz, Heinrich (1887). "Ueber den Einfluss des ultravioletten Lichtes auf die electrische Entladung". Annalen der Physik. 267 (8): S. 983–1000. Bibcode:1887AnP...267..983H. doi:10.1002/andp.18872670827.
  4. The American journal of science. (1880). New Haven: J.D. & E.S. Dana. p. 234
  5. Weisstein, Eric W. (2007), "Eric Weisstein's World of Physics", Eric Weisstein's World of Science, Wolfram Research