Taong lobo

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya
Kahoy ng isang lobo na atake ni Lucas Cranach der Ältere, 1512

Ang taong lobo (Ingles: Werewolf; Lumang Ingles: werwulf) o paminsan-minsan na lycanthrope (Griyego: λυκάνθρωπος lukánthrōpos, "lobo-tao") ay isang mitolohiko o folkloriko na tao na may kakayahang sa isang lobo o, lalo na sa modernong pelikula, isang hibrido), alinman sa sinadya o pagkatapos na mailagay sa ilalim ng isang sumpa o kapighatian (kadalasan ay isang kagat o mula sa isa pang taong lobo). Ang mga maagang pinagkukunan para sa paniniwala sa kakayahan o kapighatian na ito, na tinatawag na lycanthropy, ay Petronius (27-66) at Gervase ng Tilbury (1150-1228).

Ang lobo ay isang malawak na konsepto sa alamat ng Europa,[1] umiiral sa maraming mga variant, na kung saan ay nauugnay sa pamamagitan ng isang karaniwang pag-unlad ng isang Kristiyano interpretasyon ng pinagbabatayan Europeanong alamat na binuo sa panahon ng medyebal. Mula sa unang bahagi ng modernong panahon, ang mga lider ng werewolf ay kumalat din sa Bagong Mundo sa kolonyalismo. Ang paniniwala sa mga werewolves ay binuo sa paralelo sa paniniwala sa mga pangkukulam, sa kurso ng Gitnang Kapanahunan at ang Makabagong kasaysayan na panahon. Tulad ng mga pagsubok sa panggagaway sa kabuuan, ang paglilitis sa mga werewolves ay lumitaw sa kung ano ngayon ang Switzerland (lalo na ang Valais at Vaud) noong unang bahagi ng ika-15 na siglo at kumalat sa buong Europa noong ika-16, ang pagsikat sa ika-17 at lumulubog sa ika-18 siglo.

Mga sanggunian[baguhin | baguhin ang wikitext]

  1. Lotha, Gloria (July 19, 2022). "Werewolf:Folklore". Britannica Encyclopaedia. Nakuha noong 9 February 2023.


Usbong Ang lathalaing ito ay isang usbong. Makatutulong ka sa Wikipedia sa pagpapalawig nito.