Pumunta sa nilalaman

Joacaz ng Israel

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya
(Idinirekta mula sa Joachaz ng Israel)
Jehoahaz
Guhit ni Jehoahaz ni Guillaume Rouillé's
Promptuarii Iconum Insigniorum
Kaharian ng Israel (Samaria)
Sinundan Jehu, ama
Sumunod Jehoash ng Israel, anak

Si Jehoahaz ng Israel (Hebreo: יְהוֹאָחָזYəhō’āḥāz, na nangangahulugang "Hinawakan ni Yahweh"; Latin: Joachaz) ay hari ng Kaharian ng Israel (Samaria) at anak ni Jehu at naghari ng 17 taon(2 Hari 10:35; 13:1). Ayon kay William F. Albright, siya ay naghari mula 815–801 BCE, samantalang ayon E. R. Thiele ay naghari mula 814–798 BCE.[1]

Ayon sa 2 Hari, siya ay isang masamang tao na sumunod sa mga lakad ni Jeroboam kabilang ang pasamba kay Asherah sa Samaria. Siya ay natalo ng mga hari ng Aram na sina Hazael at Ben-hada([[2 Hari] 13:1-3). Nagsumamo si Jehoahaz na palayain ang Israel mula sa pang-aapi ng Aram at ito ay nagbigay ng tagapagligtas na hindi pinangalanan. [2] The Arameans were defeated, but this left Jehoahaz with an army reduced to 50 horsemen, 10 chariots and 10,000 foot soldiers.[3]

Mga sanggunian

[baguhin | baguhin ang wikitext]
  1. Edwin Thiele, The Mysterious Numbers of the Hebrew Kings, (1st ed.; New York: Macmillan, 1951; 2d ed.; Grand Rapids: Eerdmans, 1965; 3rd ed.; Grand Rapids: Zondervan/Kregel, 1983). ISBN 0-8254-3825-X, 9780825438257
  2. Jewish Encyclopedia, "Jehoahaz"
  3. 2 Kings 13:4–7