Tingnan ang wikitext ng Mga Ebionita

Ang '''Mga Ebionita''' o '''Ebionites''', o ''Ebionaioi'' ([[Greek language|Greek]]: {{lang|grc|Ἐβιωναῖοι}}; na hinango mula sa Hebreong '''אביונים''' ''ebyonim,''  ''ebionim'', na nangangahulugang "ang mahirap" o "mga mahirap") ay isang terminong [[patristiko]] na tumutukoy sa sektang [[Hudyong Kristiyano]] na umiral sa sinaunang [[Kristiyanismo]].<ref>{{Cite document | editor-last1 = Cross | editor2-first = EA | title = The Oxford Dictionary of the Christian Church | publisher = Oxford University Press | year = 1989 | contribution = Ebionites | editor2 = last = Livingston | editor-first = FL | unused_data = editor2 -last = Livingston | postscript = <!-- Bot inserted parameter. Either remove it; or change its value to "." for the cite to end in a ".", as necessary. -->{{inconsistent citations}}}}.</ref> Kanilang itinuturing si [[Hesus]] bilang [[mesiyas]]<ref>{{Cite web | url = http://www.britannica.com/EBchecked/topic/177608/Ebionites | title = Encyclopædia Britannica | contribution = Ebionites | postscript = <!-- Bot inserted parameter. Either remove it; or change its value to "." for the cite to end in a ".", as necessary. -->{{inconsistent citations}}}}.</ref> at pinagpipilitan ang pangangailangan ng pagsunod sa [[Torah]] (mga kautusang Hudyo).<ref>{{Cite book | first = Kaufmann | last = Kohler | url = http://www.jewishencyclopedia.com/view.jsp?artid=22&letter=E | contribution = Ebionites | editor1-first = Isidore | editor1-last = Singer | editor2-first = Cyrus | editor2-last = Alder | title = Jewish Encyclopedia | year = 1901–06 | postscript = <!-- Bot inserted parameter. Either remove it; or change its value to "." for the cite to end in a ".", as necessary. -->{{inconsistent citations}}}}.</ref> Ang mga Ebionita ay gumamit lamang ng isa sa mga [[ebanghelyo]]ng Hudyo, iginalang si [[Santiago na Matuwid]] at itinakwil si [[Apostol Pablo]] bilang tumalikod mula sa kautusan (ni [[Moises]]).<ref name="Maccoby 1987">{{Cite book| author = [[Hyam Maccoby]]| title = The Mythmaker: Paul and the Invention of Christianity| pages = 172–183.| publisher = HarperCollins | year = 1987 | isbn = 0-06-250585-8}}, [http://ebionite.tripod.com/mac15.htm an abridgement]</ref> Ang kanilang pangalan ay nagmumungkahi na sila ay naglagay ng espesyal na pagpapahalaga sa [[panata ng kahirapan]].

Dahil ang mga rekord na historikal o sanggunian tungkol sa mga Ebionita ay kakaunti, pragmentaryo o hindi kumpleto at pinagtatalunan, ang tanging alam o pinagpapalagay tungkol sa mga ito ay hinango mula sa mga [[ama ng simbahan]] (church fathers) na sumulat ng mga [[polemiko]] laban sa mga Ebionita na kanilang itinuturing na [[heresiya|heretikal]] na na nagtataguyod ng pagkaHudyo (Judaizers).<ref name="Klijn & Reinink 1973">{{Cite book| first1 = AFJ | last1 = Klijn | first2 = GJ | last2 = Reinink | title = Patristic Evidence for Jewish-Christian Sects| url = https://archive.org/details/patristicevidenc0000klij | publisher = Brill | year = 1973 | isbn = 90‐04‐03763‐2}}</ref><ref>[[s:Ebionites according to the Church Fathers|Church Fathers on the Ebionites]] (Wikisource).</ref>

Maraming mga skolar ay nagtatangi ng mga Ebionite mula sa iba pang mga pangkat na Hudyong Kristiyano gaya ng mga [[Nazareno]].<ref name= "Hegg 2007">{{Cite journal | first = Tim | last = Hegg | title = The Virgin Birth — An Inquiry into the Biblical Doctrine | publisher = TorahResource | year = 2007 | url = http://www.torahresource.com/EnglishArticles/VirginBirth.pdf | accessdate = 13 Agosto 2007 | format = PDF | archive-date = 2007-08-21 | archive-url = https://web.archive.org/web/20070821045706/http://www.torahresource.com/EnglishArticles/VirginBirth.pdf | url-status = dead }}</ref> Ang iba ay tumuturing sa mga itong katulad ng mga Nazareno.<ref name="Nazarene/Ebionite">Jeffrey Butz, ''The Secret Legacy of Jesus'', ISBN 978-1-59477-307-5, "In fact, the Ebionites and the Nazarenes are one and the same." pg 124;  "Following the devastation of the Jewish War, the Nazarenes took refuge in Pella, a community in exile, where they lay in anxious wait with their fellow Jews. From this point on it is preferable to call them the Ebionites. There was no clear demarcation or formal transition from Nazarene to Ebionite; there was no sudden change of theology or Christology.", pg 137; "While the writings of later church fathers speak of Nazarenes and Ebionites as if they were different Jewish Christian groups, they are mistaken in that assessment. The Nazarenes and the Ebionites were one and the same group, but for clarity we will refer to the pre-70 group in Jerusalem as Nazarenes, and the post-70 group in Pella and elsewhere as Ebionites.", pg 137;</ref>
==Mga paniniwala==
===Hudaiko at Gnostikong Ebionitismo===
Ang karamihan sa mga sangguniang [[patristiko]] ay naglalarawan sa mga Ebionita bilang mga tradisyonal na Hudyo na masigasig na sumusunod sa [[613 Mitzvot|Batas ni Moises]], nagparangal sa [[Herusalem]] bilang pinakabanal na siyudad,<ref name="Irenaeus"/> at nagtakda ng pakisalamuha lamang sa mga [[hentil]] (hindi Hudyo) na nagpaakay sa Hudaismo.<ref name="Justin"/>

Gayunpaman, ilang mga ama ng simbahan ay naglarawan sa ilang mga Ebionita na lumisan mula sa tradisyonal na mga prinsipyo ng pananampalatayang Hudyo. Halimbawa, isinaad ni [[Epiphanius ng Salamis]] na ang mga Ebionita ay nagsagawa ng labis na [[mikvah]] (ritwal na paliligo),<ref name="Epiphanius19">Epiphanius, ''Panarion'', 19:28–30.</ref> nag-angkin ng [[anghelolohiya]] na nag-angkin si [[Hesus]] ay isang arkanghel na nagkatawang tao sa katauhan ni Hesus at inampon bilang anak ng diyos,<ref>Epiphanius, ''Panarion'', 30, 14, 5.</ref><ref name="Epiphanius 30-16">Epiphanius, ''Panarion'', 30, 16, 4-5.</ref> tumutol sa [[korban]] (paghahandog ng hayop),<ref name="Epiphanius 30-16"/>, nagsanay ng [[antinomianismo]] (pagtanggi sa ilang mga bahagi o halos lahat ng Kautusan ni Moises),<ref>Epiphanius, ''Panarion'', 30, 18, 7–9.</ref>, nagsanay ng vegetarianismong relihiyoso,<ref>Epiphanius, ''Panarion'', 30.22.4</ref>  at nagdiriwang ng isang pag-ala alang taunang hapunan,<ref name="Ramsey 1912">{{Cite journal| doi = 10.2307/624138| author = W.M. Ramsey| title = The Tekmoreian Guest-Friends | journal=Journal of Hellenic Studies |volume=32 |pages=151–170.| year = 1912| jstor = 624138}}</ref> sa panahon ng [[Paskuwa]] na tanging may walang lebadurang tinapa at tubig, na salungat sa araw araw na Eukaristang Kristiyano.<ref name="Epiphanius30"/><ref>{{Cite journal| author = Exarch Anthony J. Aneed| title = Syrian Christians, A Brief History of the Catholic Church of St. George in Milwaukee, Wis. And a Sketch of the Eastern Church| year = 1919| url = http://www.melkite.org/HolyCommunion.html| accessdate = 28 Abril 2007| archive-date = 2007-04-17| archive-url = https://web.archive.org/web/20070417161817/http://www.melkite.org/HolyCommunion.html| url-status = dead}}</ref><ref name="Irenaeus5">Irenaeus of Lyon, ''Against Heresies''
[http://www.newadvent.org/fathers/0103501.htm V, 1].</ref>

Gayunpaman, ang pagiging maaasahan ng salaysay ni Epiphanius tungkol sa mga Ebionita ay kinukwestiyon ng ilang mga skolar.<ref name="Klijn & Reinink 1973"/><ref name=" Van Voorst 1989">{{Cite book| author = Robert E. van Voorst| authorlink = Robert E. Van Voorst| title = The Ascents of James: History and Theology of a Jewish-Christian Community| publisher = Society of Biblical Literature| year = 1989| isbn = 1-55540-294-1}}</ref> Halimbawa, ayon kay [[Shlomo Pines]], ang pananaw na [[heterodox]] na kanyang itinuro sa ilang mga Ebionita ay nagmula sa [[Gnostisismo]]ng Kristiyanismo kesa sa Hudyong Kristiyanismo at ito ay mga katangian ng sektang [[Elcesaites|Elcesaite]] na maling itinuro ni Epiphanius sa mga Ebionita.<ref name="Pines 1966"/>

Isa pang ama na simbahan na naglarawan sa mga Ebionita na  lumisaw sa Ortodoksiyang Kristiyanismo si [[Methodius ng Olympus]] na nagsaad na ang ang mga Ebionita ay naniwalang ang mga propeta ay nagsalita lamang sa pamamagitan ng kanilang sariling kapangyarihan at hindi sa pamamagitan ng kapangyarihan ng Banal na Espiritu.<ref name="Oden2006">{{cite book|author=Thomas C. Oden|title=Ancient Christian commentary on Scripture: New Testament|url=http://books.google.com/?id=irWI6DUtPncC&pg=PA178|accessdate=14 Oktubre 2010|year=2006|publisher=InterVarsity Press|isbn=978-0-8308-1497-8|pages=178–}} excerpt from St. Methodius of Olympus, ''Symposium on Virginity'', 8.10., "and with regard to the Spirit, such as the Ebionites, who contend that the prophets spoke only by their own power"</ref>

Bagaman ang karamihan sa mga skolar ay nagpapalagay ng ilang mga impluwensiyang Essene sa nabubuong iglesiang Hudyong Kristiyano sa ilang organisasyonal, administratibo, at kultikong mga respeto, ang ilang mga skolar ay lumagpas pa sa asumpsiyon na ito. Sa mga ito, ang ilan ay humahawak sa mga teoriya na napabulaanan na at ang ilan ay nananatili pa ring kontrobersiyal.<ref name="Vermes 1992">{{Cite journal| author = [[Géza Vermes]]| title = Brother James' Heirs? the community at Qumran and its relations to the first Christians (Times Literary Supplement) | year = 1992}}</ref>

Ang ilang mga skolar ay may iba't ibang mga teoriya tungkol sa kung paanong ang mga Ebionita ay nabuo mula sa [[Mga Essene]]. Ikinatwiran ni Hans-Joachim Schoeps na ang pagkaakay ng ilang mga Essene sa Hudyong Kristiyanismo pagkatapos ng pananakop sa Herusalem noong 70 CE ay maaring pinagmulan ng ilang mga Ebionita na tumangap ng mga pananaw at pagsasanay na Essene.<ref name="Schoeps 1969"/> Ang ilan ay nagbigay konklusyon na ang mga Essene ay hindi naging mga Hudyong Kristiyano ngunit mayroon paring impluwensiya sa mga Ebionita.<ref name="Stendahl 1991">{{Cite book| author = Kriste Stendahl | title = The Scrolls and the New Testament | publisher = Herder & Herder | year = 1991 | isbn = 0-8245-1136-0}}</ref>

Gayunpama, sa kanyang aklat naPanarion, 30:17:5, sinabi ni [[Epiphanius of Salamis]] na "Ngunit aking ipinakita na sa itaas na hindi alam ng mga Ebionita ang mga bagay nito ngunit kalaunan, ang kanyang mga tagasunod na nakipagugnayan sa Elchasai ay may pagtutuli, Sabbath, at mga kagawian ng Ebion ngunit may imahinasyon ng Elchasai".

Sa paggawa nito, binigyan linaw ni Epiphanius na ang mga orihinal na Ebionita ay iba sa mga heterodox na Ebionite na kanyang inilarawan.<ref>[[Epiphanius of Salamis]], Panarion, 30:17:5</ref> {{Citation needed|date=Agosto 2010}}

===Hesus===
Ang karamihan sa mga ama ng simbahan ay umaayon na ang ang mga Ebionita ay tumakwil sa karamihan ng mga paniniwalang sental sa [[Kredong Nicene]] gaya ng pre-eksistensiya ni Hesus, pagkadiyos ni Hesus, birheng kapanganakan ni Hesus, pagbabayag ng kasalanan ni Hesus, kamatayan ni Hesus at pisikal na resureksiyon.<ref name="Klijn & Reinink 1973"/> Sa kabilang dako, ang kuwentong Ebionita ni Hesus ay naglalarawan kay Hesus na kumakain ng tinapay kasama ng kanyang kapatid na si Jacob (Santiagong Matuwid) pagkatapos ng resureksiyon na nagpapakitang ang mga Ebionita o kahit papapaano ang mga tumatanggap sa bersiyon na ito ng [[Ebanghelyo ng mga Hebreo]] ay naniniwala sa pisikal na resureksiyon ni Hesus.<ref>Gospel of the Hebrews as quoted by Hieronymus (Jerome) in ''On Illustrious Men'', 2.</ref>
Ang mga Ebionita ay inilalarawan na nagbibigay diin sa [[pagiging isa ng diyos]] at sa pagkatao ni Hesus bilang biolohikal na anak ng parehong sina Marya at Jose na dahil sa kanyang katuwiran ay pinili ng diyos na maging [[mesiyas]] tulad ni Moises. 
<ref name="Maccoby 1987"/><ref name="Tabor 1998">{{Cite journal| author = [[James Tabor|Tabor, James D.]]| title = Ancient Judaism: Nazarenes and Ebionites| year = 1998| url = http://www.religiousstudies.uncc.edu/JDTABOR/ebionites.html| accessdate = 31 Setyembre 2006| archive-date = 2010-06-10| archive-url = https://web.archive.org/web/20100610050859/http://www.religiousstudies.uncc.edu/JDTABOR/ebionites.html| url-status = dead}}</ref> Sina Origen (''[[Contra Celsum]]'' 5.61)<ref>Schaff ''A select library of Nicene and post-Nicene fathers of the Christian church'' 1904 footnote 828 "That there were two different views among the Ebionites as to the birth of Christ is stated frequently by Origen (cf. e.g. Contra Celsum V. 61), but there was unanimity in the denial of his pre-existence and essential divinity, and this constituted the essence of the heresy in the eyes of the Fathers from Irenæus on."</ref> at Eusebius (''[[Church History (Eusebius)|Historia Ecclesiastica]]'' 3.27.3) ay kumilala sa ilang pagkakaiba sa [[kristolohiya]] ng mga pangkat Ebionita. Halimbawa, bagaman ang lahat ng mga Ebionita ay tumanggi sa preeksistensiya ni Hesus, may isang maliit na pangkat na hindi tumanggi sa birheng kapangananakan ni Hesus.<ref>''International Standard Bible Encyclopedia: E-J'' p9 Geoffrey W. Bromiley - 1982 article "Ebionites" citing E.H.3.27.3 "There were others, however, besides them, that were of the same name, that avoided the strange and absurd beliefs of the former, and did not deny that the Lord was born of a virgin and of the Holy Spirit. But nevertheless, inasmuch as they also refused to acknowledge that he pre-existed, being God, Word, and Wisdom, they turned aside into the impiety of the former, especially when they, like them, endeavored to observe strictly the bodily worship of the law." also source text [http://www.ccel.org/ccel/schaff/npnf201.iii.viii.xxvii.html online] at CCEL.org</ref> Si [[Theodoret]] bagaman umasa sa mas naunang mga manunulat,<ref>Albertus Frederik Johannes Klijn, G. J. Reinink  ''Patristic evidence for Jewish-Christian sects'' 1973 p42 "Irenaeus wrote that these Ebionites used the Gospel of Matthew, which explains Theodoret's remark. Unlike Eusebius, he did not link Irenaeus' reference to Matthew with Origen's remarks about the "Gospel of the Hebrews","</ref> ay nagbigay ng konklusyon na ang dalawang grupo ay gumamit ng magkaibang mga ebanghelyo.<ref>Edwin K. Broadhead ''Jewish Ways of Following Jesus: Redrawing the Religious Map of Antiquity'' 2010 p209 "Theodoret describes two groups of Ebionites on the basis of their view of the virgin birth. Those who deny the virgin birth use the Gospel of the Hebrews; those who accept it use the Gospel of Matthew."</ref>

Sa mga aklat ng [[Bagong Tipan]], ang mga Ebionita ay sinasabing tumanggap lamang sa Hebreo o Aramaikong bersiyon ng [[Ebanghelyo ni Mateo]] na tinatawag na [[Ebanghelyo ng mga Hebreo]] bilang karagdagang kasulatan sa [[Tanakh]]. Ang bersiyong ito ni Mateo ayon sa ulat ni Irenaeus ay nag-alis ng unang dalawang mga kabanata (sa natibidad ni Hesus) at nagsimula sa bautismo ni Hesus ni Juan Bautista.
<ref name="Irenaeus"/>

Ang mga Ebionita ay naniniwalang ang lahat ng mga Hudyo at Hentil ay dapat sundin ang  [[613 mitzvot]] sa Kautusan ni Moises<ref name="Justin"/> upang maging Tzadik (matuwid) at maghangad ng komunyon sa diyos,<ref>Hippolytus</ref> ngunit ang mga kautusang ito ay dapat maunawaan sa pagsasaalang alang ng pagpapaliwanag ni Hesus ng batas ni Moises<ref name="Tabor 1998"/> na inihiyag sa kanyang mga sermon.<ref name="Viljoen 2006">{{Cite journal| author = Francois P. Viljoen | title = Jesus' Teaching on the Torah in the Sermon on the Mount | publisher = Neotestamenica 40.1, pp. 135–155 | year = 2006}}{{Cite journal|title=Jesus' Teaching on the Torah in the Sermon on the Mount|url=http://www.geocities.com/neotestamentica/archive/401/401gviljoen-sample.pdf|accessdate=13 Marso 2007|format=PDF|archiveurl=https://web.archive.org/web/20070616161924/http://www.geocities.com/neotestamentica/archive/401/401gviljoen-sample.pdf|archivedate=2007-06-16|url-status=dead}}</ref> Ang mga Ebionita ay maaaring nag-angkin ng isang pinasinayang eskatolihiya na nagpapapalagay ng ang pangangaral ni Hesus ay naglunsad ng panahong [[mesiyas|mesiyaniko]] upang ang kaharian ng diyos ay maunawaan bilang kasalukuyan sa isang nagpapasimulang anyo habang sa parehong panahon ay naghihintay sa pagkaganap ng hinaharap na panahon.<ref name="Maccoby 1987"/><ref name="Tabor 1998"/>
===Santiago at mga Ebionita===
Ang isa sa kilalang pangunahing mga koneksiyon ng mga Ebionita kay Santiago ay binigyang pansin ni [[William Whiston]] sa kanyang edisyon ng Josephus (1794) kung saan kanyang binigyang pansin ang tungkol sa pagpatay kay Santiagong Matuwid (James the Just), "dapat nating matandaan ang ating nalaman mula sa mga pragmentong Ebionita ni Hegesippus na ang mga pinakahulugan ng mga Ebionita ang hula sa [[Aklat ni Isaias]] bilang hula sa pagpatay na ito".<ref>Whiston, W. Antiquities 2008 edition p594</ref> Na ginawa ni Hegesippus ang koneksiyong ito sa Aklat ni Isaias ay hindi tinutulan,<ref>James the Just and Christian origins p217 Bruce Chilton, Craig A. Evans - 1999 "Isaiah 3:10 in its context expresses the link between the martyrdom of James and the fall of Jerusalem which the common source used by Hegesippus and the Second Apocalypse of James stressed "</ref> gayunpaman ang pagtukoy ni Whiston kay Hegesippus bilang isang Ebionita bagaman karaniwan noong ika-18 hanggang ika-19 scholarship ay pinagdedebatihan.<ref>Henry Clay Sheldon -History of Christian Doctrine 1895 "But it is by no means clear that Hegesippus was an Ebionite. His description of James the Just scarcely goes further toward proving him an Ebionite than it does toward proving the same of Eusebius, who not only quotes his description..."</ref>

Ang isa pang kilalang iminungkahing koneksiyon ay ang "Pag-akyat ni Santiago" sa panitikang  [[Pseudo-Clementine]] ay nauugnay sa mga Ebionita.<ref>Van Voorst</ref>

Ang [[Mga Gawa ng Mga Apostol]] ay nagsisimula sa pagpapakita kay Pedro bilang pinuno ng Iglesia sa Herusalem na tanging iglesiang umiiral sa sandaling pag-akyat ni Hesus sa langit. Bagaman pagkatapos ng ilang mga taon, itinala ni [[Apostol Pablo]] si Santiago bago si "Cephas" (Peter) at Juan bilang itinuturing na "saligan" (Griyegong ''styloi'') ng Iglesia sa Herusalem.<ref>Frank J. Matera Galatians 2007 p77 "Here, Paul probably understands that James, Cephas, and John were considered to be pillars (styloi) of the Church."</ref> Itinala ni Eusebius na si [[Clemente ng Alexandria]] ay sumulat na sina Pedro, Santiago, at Juan ay pinili si Santiagong Matuwid bilang obispo ng Herusalem ngunit isinailalim rin ni Eusebius si Santiago sa autoridad ng lahat ng mga apostol.<ref>[[John Painter (theologian)|John Painter]], ''Just James'' (2005), p274: "Eusebius reported that Clement of Alexandria wrote that, after the ascension, Peter, James, and John chose James the Just as bishop of Jerusalem, although another quotation in Eusebius implies James's leadership from the time of the resurrection. Eusebius subjects James to the authority of all the apostles in a way that provides evidence of a struggle between the Great Church, represented here by the apostles and the independent authority of James"</ref> Binautismuhan ni Pedro si [[Cornelius na Centurion]] na nagpakila ng mga hindi tuling [[hentil]] sa iglesia sa Judea.<ref>Jesus in context: Temple, purity, and restoration Bruce Chilton, Craig A. Evans - 1997 p12 "Peter defends his baptisms in the house of Cornelius on the basis of his vision in the course of a dispute with..."</ref><ref name="Oxford:Jerusalem">Cross, F. L., ed. The Oxford Dictionary of the Christian Church. New York: Oxford University Press. 2005, article ''Jerusalem''</ref> Paul, ''Apostle to the Gentiles'', established many churches<ref>Cross, F. L., ed. The Oxford Dictionary of the Christian Church. New York: Oxford University Press. 2005, article ''Paul, St''</ref> and developed a Christian theology (see [[Pauline Christianity]]). At the [[Council of Jerusalem]] (''c'' 49),<ref name="Oxford:Jerusalem"/> Ikinatwiran ni [[Apostol Pablo]] ang pagkabuwag ng mga kautusan ni [[Moises]]<ref>Cross, F. L., ed. The Oxford Dictionary of the Christian Church. New York: Oxford University Press. 2005, article ''Acts of the Apostles''</ref> para sa mga hindi Hudyong akay sa Kristiyanismo. Nang isalaysay ni Pablo ang mga pangyayari sa [[Sulat sa mga taga-Galatia]] ({{bibleverse||Galatians|2:9-10}}), kanyang tanging tinukoy ang pag-ala-ala ng mahihirap kesa sa paghahayag ng apat na mga punto ng [[Konseho ng Herusalem]]. ({{bibleverse||Acts|15:19-21}}). Si [[James Dunn (theologian)|James Dunn]]<ref>James D. G. Dunn ''Beginning from Jerusalem'' 2009 p1083 "This James is a much more conciliatory figure than he is usually thought to be."</ref>  ay nagbigay pansin sa papel na pagkakasundo ni santiago gaya ng nilalarawan sa [[Mga Gawa ng mga Apostol]] sa alitan sa pagitan ni Apostol Pablo at sa mga humihikayat sa pagsunod sa kautusan ni Moises sa mga hentil.

Ayon kay [[Eusebius]] paktapos ng kamatayan ni Santiago, ang iglesia sa Herusalem ay lumisan sa [[Pella, Jordan]]<ref>Leon Morris ''The Gospel according to Matthew ''1992 p604 "but it is objected that Pella is not in fact in the mountains but at the foothills. There are serious doubts whether the Christians in fact did flee to Pella at that time (see Hendriksen, p. 858), for the difficulties in the way ..." citing Hendriksen, F. ''Exposition of the Gospel according to Matthew'' 1973</ref> upang taksasan ang pananakop ng magiging emperador na [[Emperador Tito]] at pagkatapos ng [[paghihimagsik ni Bar Kokhba]], ang iglesia sa Herusalem ay pinayagan na manatili sa muling pinangalanang [[Aelia Capitolina]] ngunit mapapansin mula sa punto ito, ang lahat ng mga obispo ng Herusalem ay nagdadala ng Griyego kesa Hudyong mga pangalan.<ref>"Jerusalem in Early Christian Thought" p75 Explorations in a Christian theology of pilgrimage ed Craig G. Bartholomew, Fred Hughes;</ref><ref>"The Christian Community of Aelia Capitolina" in The Book of Acts in Its Palestinian Setting by Richard Bauckham. p310.</ref>

Gayunpaman, ang ilang mga skolar ay nangangatwiran para sa isang anyo ng pagpapatuloy ng Huydyong iglesia sa Herusalem hanggang sa ika-2 hanggang ika-3 siglo CE at ang mga Ebionita ay tumuturing kay Santiagong Matuwid bilang kanilang pinuno. Ang mga skolar na ito ay kinabibilangan nina Pierre-Antoine Bernheim, [[Robert Eisenman]], [[Will Durant]], [[Michael Goulder]], [[Gerd Ludemann]], John Painter, at [[James Tabor]],<ref name="Eisenman 1997 James as sucessor">Eisenman (1997), e.g. "As presented by Paul, James is the Leader of the early Church ''par excellence''. Terms like 'Bishop of the Jerusalem Church' or 'Leader of the Jerusalem Community' are of little actual moment at this point, because from the 40s to the 60s CE, when James held sway in Jerusalem, there really were no other centres of any importance." p.154 & "there can be little doubt that 'the Poor' was the name for James' Community in Jerusalem or that Community descended from it in the East in the next two-three centuries, ''the Ebionites.''" p.156</ref><ref name="Eisenman 2006"/><ref name="Tabor 2006 James over Peter">Tabor (2006), e.g. "Peter did rise to prominence in the group of Twelve, as we shall see, but it was James the brother of Jesus who became the successor to Jesus and the undisputed leader of the Christian movement." p.222 (UK edition) & "James, not Peter, became the legitimate successor of Jesus and leader of the movement." p.223 (UK edition) , 231.</ref><ref name="Painter 1999 Peter and James as Opponents of Paul">{{cite book| author=John Painter| title=Just James - The Brother of Jesus in History and Tradition| pages=83–102, 229| publisher=Fortress Press| year=1999| isbn=0-8006-3169-2}} p.229 "A connection between early Jerusalem Christianity (the Hebrews) and the later Ebionites is probable."</ref><ref name="Luedemann 1996">{{cite book| author=Gerd Ludemann| title=Heretics: The Other Side of Early Christianity| pages=52–56| publisher=John Knox Press| year=1996| isbn=0-664-22085-1| url=http://books.google.com/?id=fHB9gYY_hdsC&pg=PA52&dq=heretics:+the+other+side+of+early+Christianity+Part+II:+The+Jewish+Christians+of+Jerusalem+after+the+Jewish+War#v=onepage&q&f=false| accessdate=27 Marso 2011}} p.52-53 "Since there is a good century between the end of the Jerusalem community and the writing down of the report quoted above (by Irenaeus), of course reasons must be given why the group of Ebionites should be seen as an offshoot of the Jerusalem community. The following considerations tell in favor of the historical plausibility of this: 1. The name 'Ebionites' might be the term this group used to denote themselves. 2. Hostility ot Paul in the Christian sphere before 70 is attested above all in groups which come from Jerusalem. 3. The same is true of observance of the law cumulating in circumcision. 4. The direction of prayer towards Jerusalem makes the derivation of the Ebionites from there probable." p.56 - "therefore, it seems that we should conclude that Justin's Jewish Christians are a historical connecting link between the Jewish Christianity of Jerusalem before the year 70 and the Jewish Christian communities summed up in Irenaeus' account of the heretics."</ref><ref name="Goulder 1995">{{cite book| author=Michael Goulder| title=St. Paul versus St. Peter: A Tale of Two Missions| url=https://archive.org/details/stpaulversusstpe0000goul| pages=[https://archive.org/details/stpaulversusstpe0000goul/page/107 107]–113, 134| publisher=John Knox Press| year=1995| isbn=0-664-25561-2}} p.134 "So the 'Ebionite' Christology, which we found first described in Irenaeus about 180 is not the invention of the late second century. It was the creed of the Jerusalem Church from early times."</ref><ref>Pierre-Antoine Bernheim, ''James, Brother of Jesus'', ISBN 978-0-334-02695-2  [http://www.abc.net.au/rn/lifeandtimes/stories/2009/2538660.htm "The fact that he became the head of the Jerusalem church is something which is generally accepted."] from an ABC interview with author.</ref>

Laban sa mga skolar na ito kabilang si Richard Bauckham ay nagtatangi ng mataas na [[kristolohiya]]ng sinanay ng iglesia sa Herusalem sa ilalim ni Santiago sa mababang Kristolohiyang kalaunang tinanggap ng mga Ebionita.<ref>Bauckham ‘We may now assert quite confidently that the self-consciously low Christology of the later Jewish sect known as the Ebionites does not, as has sometimes been asserted, go back to James and his circle in the early Jerusalem church.’ Richard Bauckham, 'James and Jesus,' in Bruce Chilton, Jacob Neusner, ''The brother of Jesus: James the Just and his mission,'' Westminster John Knox Press, 2001,pp.100-137, p.135.</ref> Ikinatwiran ni Tabor<ref name="Tabor 2006 Dynastic succession of James, Simon">Tabor (2006), p. 4–5, 79–80, 247, 249-251.</ref><ref>The Blessings of Africa: The Bible and African Christianity, Keith Augustus Burton, Intervarsity Press 2007, pp. 116,117. ISBN 978-0-8308-2762-5{{Please check ISBN|reason=Check digit (5) does not correspond to calculated figure.}}</ref> na ang gmga Ebionita ay nag-angkin ng isang [[dinastiya]]ng [[apostolikong paghalili]] para sa mga [[desposyni]] (kamag-anak ni Hesus). Isinalaysay ni Epiphanius na ang ang mga Ebionita ay tumutol kay [[Apostol Pablo]] na kanilang nakita na responsable na ang mga hentil na Kristiyano ay hindi na kailangan magpatuli o sumunod sa [[613 Mitzvot]] ni Moises at kanila ring tinawag siyang natalikod ([[apostasya|apostate]]).<ref name="Irenaeus"/> Karagdagan pang isinalaysay ni Epiphanius na ang ilang mga Ebionita ay nagakusa kay Pablo na isang Griyego na nagkonberte sa Hudaismo upang mapakasalan ang anak na babae ng isang [[Kohen Gadol]] (Punong Saserdote) sa Israel ngunit natiwalag nang ang babaeng ito ay itinakwil si Pablo.<ref>"[The Ebionites] declare that he was a Greek [...] He went up to Jerusalem, they say, and when he had spent some time there, he was seized with a passion to marry the daughter of the priest. For this reason he became a proselyte and was circumcised. Then, when he failed to get the girl, he flew into a rage and wrote against circumcision and against the sabbath and the Law " - Epiphanius of Salamis, ''Panarion'' 30.16.6-9</ref><ref name="Luomanen 2007">{{cite book|author=Petri Luomanen|title=Jewish Christianity Reconsidered|url=https://archive.org/details/jewishchristiani0000unse_p5o9|page=[https://archive.org/details/jewishchristiani0000unse_p5o9/page/88 88]|publisher=Fortress Press|editor=Matt Jackson-McCabe|year=2007|isbn=978-0-8006-3865-8}}</ref>

Bilang alternatibo sa tradisyonal na pananaw ni Eusebius na ang iglesia sa Herusalem ay simpleng napasama sa iglesiang hentil, ang ibang mga skolar gaya ni [[Richard Bauckham]] ay nagmungkahi ng agarang mga kahalili sa iglesia sa Herusalem sa ilalim ni Santiago at ang mga kamag-anak ni Hesus ay mga Nazoraeans na tumanggap kay Pablo samantalang ang mga Ebionita ay isang kalaunang supling ng simulang ika-2 siglo CE.<ref name="Richard Bauckham 2003">{{cite book| author=Richard Bauckham| title=The Image of the Judeo-Christians in Ancient Jewish and Christian Literature| pages=162–181| publisher=Brill, Peter J. Tomson and Doris Lambers-Petry eds.| year=2003| isbn=3-16-148094-5| url=http://books.google.com/?id=9bbWbMGekWoC&pg=PA162&lpg=PA162&dq=Richard+Bauckham+origin#v=onepage&q=Richard%20Bauckham%20origin&f=false|accessdate=11 Pebrero 2011}} see particularly pp.174-175</ref><ref name="Richard Bauckham 1996">{{cite journal| author=Richard Bauckham| title=The Relatives of Jesus| pages=18–21| journal=[[Themelios]]|volume=21|issue=2| date=Enero 1996| url=http://www.biblicalstudies.org.uk/article_relatives_bauckham.html| accessdate=11 Pebrero 2011}} Reproduced in part by permission of the author.</ref>

==Mga kasulatan ng mga Ebionita==
Kakaunting mga kasulatan lamang ng mga Ebionita ang natira at ang mga ito ay nasa hindi tiyak na anyo. Ang [[Clementine literature|''Mga Rekognisyon ni Clemente'' at ang ''Clementine Homilies'']] na dalawang ika-3 siglo CE mga akdang Kristiyano ay itinuturing ng mga skolar na malaki o kabuuang Hudyong Kristiyano sa pinagmulan at nagpapakita ng mga paniniwalang Hudyong Kristiyano. Ang eksaktong relasyon sa pagitan ng mga Ebionita at mga kasulatang ito ay pinagtatalunan ngunit ang paglalarawan ni Epiphanius ng ilang mga Ebionita sa ''[[Panarion]]'' 30 ay nagdadala ng pagkakatulad sa mga ideaa sa ''Mga Rekognisyon''' at ''Homilies''. Ang skolar na si Glenn Alan Koch ay nagpalagay na si Epiphanius ay malamang umasa sa isang bersiyon ng  ''Homilies'' bilang pinagkunang dokumento.<ref name="Koch 1976"/> Ang ilang mga skolar ay nagpalagay rin na ang kaibuturan ng ''[[Ebanghelyo ni Barnabas]]'' sa ilalim ng isang polemikal na mediebal na patong na [[Islam]] ay maaring batay sa isang Ebionita o [[gnostiko]]ng dokumento.<ref name="Toland 1718">[[John Toland (Irish Philosopher)|John Toland]], ''Nazarenus, or Jewish, Gentile and Mahometan Christianity'', 1718.</ref> Ang eksistensiya at pinagmulan ng pinagkunang ito ay patuloy na pinagdedebatehan ng mga skolar.<ref name=" Blackhirst 2000">{{Cite journal| author = Blackhirst, R.| title = Barnabas and the Gospels: Was There an Early Gospel of Barnabas?, Journal of Higher Criticism, 7/1, p. 1–22| year = 2000| url = http://depts.drew.edu/jhc/Blackhirst_Barnabas.html| accessdate = 11 Marso 2007}}</ref>

Si [[John Arendzen]] ([[Catholic Encyclopedia]] article "Ebionites" 1909) ay umuri ng mga kasulatang Ebionita sa apat na mga pangkat.<ref name="Arendzen 1909">{{CathEncy|wstitle=Ebionites}}</ref>

===Ebanghelyo ng mga Ebionita===
Isinaad ni Irenaeus na ang mga Ebionita ay ekslusibong gumamit ng [[Ebanghelyo ni Mateo]].<ref>''"Those who are called Ebionites accept that God made the world. However, their opinions with respect to the Lord are quite similar to those of Cerinthus and Carpocrates. They use ''Matthew's gospel'' only, and repudiate the Apostle Paul, maintaining that he was an apostate from the Law."'' - Irenaeus, ''Haer'' 1.26.2</ref> Kalaunan ay isinulat ni [[Eusebius ng Caesarea]] na ang kanilang tanging ginamit ay ang [[Ebanghelyo ng mga Hebreo]].<ref name="Eusebius IV">Eusebius of Caesarea, [http://www.newadvent.org/fathers/250104.htm ''Church History'', IV, 21, 8.]</ref> Mula sa pananaw na ito, ang minoridad na pananaw nina [[James R. Edwards]] (2009) at [[Bodley's Librarian]] [[Edward Nicholson (librarian)|Edward Nicholson]] (1879) ay nag-aangkin na ''tanging'' may isang ebanghelyong Hebreong nasa sirkulasyon na ''Ebanghelyo ng mga Hebreo'' ni [[Mateo]]. Kanilang binigyang pansin rin na ang pamagat na ''Ebanghelyo ng mga Ebionita'' ay hindi kailanman ginamit sa sinaunang iglesiang Kristiyano.<ref>James R. Edwards, ''The Hebrew Gospel & the Development of the Synoptic Tradition'', 2009 Wm. B. Eerdmans Publishing Co, 2009. pp 121</ref><ref>Nicholson ''The Gospel according to the Hebrews'', 1879 reprinted print on demand BiblioBazaar, LLC, 2009. pp 1-81</ref><ref>William Whiston & H. Stebbing, ''The Life and Works of Flavius Josephus'', reprinted Vol II, Kessinger Publishing, 2006. p 576</ref> Isinaad ni Epiphanius na ang ebanghelyong ginamit ng mga Ebionita ay isinulat ni Mateo at tinawag na ''Ebanghelyo ng mga Hebreo''.<ref>They too accept the Matthew's gospel, and like the followers of Cerinthus and Merinthus, they use it alone. They call it the ''Gospel of the Hebrews'', for in truth Matthew alone in the New Testament expounded and declared the ''Gospel in Hebrew'' using Hebrew script. - Epiphanius, ''Panarion'' 30.3.7</ref> Dahil sinabi ni Epiphanius na "ito ay hindi buong kumpleto, ngunit niliko at sinira..."<ref>Epiphanius, ''Panarion'' 30.13.1</ref> ang mga manunulat gaya nina [[Walter Richard Cassels]] (1877), ay [[Pierson Parker]] (1940) ay itinuturing ito na ibang "edisyon" ng [[ebanghelyong Hebreo]] ni Mateo.<ref>Walter Richard Cassels, ''Supernatural Religion - An Inquiry Into the Reality of Divine Revelation'', 1877 reprinted print on demand Read Books, 2010.   Vol. 1, p 419- 422</ref><ref>Pierson Parker, ''A Proto-Lukan Basis for the Gospel According to the Hebrews'', Journal of Biblical Literature, Vol. 59, No. 4, 1940. pp 471</ref>  Gayunpaman, ang ebidensiyang panloob mula sa mga sipi sa ''Panarion'' 30.13.4 and 30.13.7 ay nagmumungkahing ang teksto ay isang [[pagkakaisang Ebanghelyo]] na orihinal na isinulat sa Griyego.<ref name="Gospel of the Ebionites - The Complete Gospels p.436 1994">{{cite book| title=The Complete Gospels| url=https://archive.org/details/completegospels00robe| page=[https://archive.org/details/completegospels00robe/page/436 436]| publisher=Polebridge Press, Robert J. Miller ed.| year=1994| isbn=0-06-065587-9}}</ref>

Ang nananaig na mga tekstong pangskolar gaya ng pamantayang edisyon ng [[Apokripa ng Bagong Tipan]] na pinagtnugutan ni [[Wilhelm Schneemelcher]] ay pangkalahatang tumutukoy sa tekstong binanggit ni [[Jerome]] na ginamit ng mga Ebionita bilang ang "Ebanghelyo ng mga Ebionita" bagaman ang terminong ito ay hindi kasalukuyan sa Sinaunang Iglesia.<ref>Robert Walter Funk,  ''The Gospel of Jesus: according to the Jesus Seminar'', Publisher Polebridge Press, 1999.</ref><ref>F.L. Cross and E.A. Livingston, ''The Oxford Dictionary of the Christian Church,''  © 1989, Oxford University Press, p. 438 - 439.</ref>

===Panitikang Clementine===
Ang kalipunan ng [[Apokripang Bagong Tipan]] na kilala bilang [[panitikang Clementine]] ay kinabibilangan ng tatlong mga akdang kilala sa sinaunang panahon bilang "Mga Sirkito ni Pedro", ang "Mga Gawa ng Mga Apostol" at isang akda na karaniwang pinamagatang "Ang Pag-akyat ni Santiago". Ang mga ito ay spesipikong tinukoy ni Ephiphanius sa kanyang polemiko laban sa mga Ebionita. Ang unang pinangalanang mga aklat ay malaking nakapaloob sa Homilies ni Clemente sa ilalim ng pamagat na Clement's ''Compendium of Peter's itinerary sermons'' gayundin sa ''Recognitions'' na itinuro kay Clemente. Ang mga ito ay bumubuo sa sinaunang didaktikong piksiyon upang ihayag ang mga pananaw na Hudyong Kristiyano, i.e. ang primasiya (pangunguna) ni [[Santiagong Matuwid]] (James the Just), ang kanilang kaugnayan sa episkopal na see ng Roma at ang kanilang antagonismo kay [[Simon Mago]] gayunin sa mga doktrinang [[gnostiko]]. Ipinagpalagay ng skolar na si [[Robert E. Van Voorst]] tungkol sa "Pag-akyat ni Santiago" (R 1.33–71), "Mayroon, sa katotohan, walang seksiyon ng pantikang Clementine na ang pinagmulan sa Hudyong Kristiyano ang isa ay magiging higit na tiyak".<ref name=" Van Voorst 1989"/> Sa kabila ng asersiyon ito, siya ay naghayag ng reserbasyon na ang materyal ay tunay na Ebionita sa pinagmulan nito.

===Symmachus===
Si Symmachus ay lumikha ng isang salin ng [[Tanakh]] (Bibliyang Hebreo) sa [[Griyegong Koine]] na ginamit ni [[Jerome]] at umiiral pa rin sa mga pragmento at ang kanyang nawalang ''[[Hypomnemata]]'' na isinulat upang kontrahin ang [[kanon]]ikal na [[Ebanghelyo ni Mateo]]. Bagaman nawala, ang Hypomnemata<ref name="Eusebius VI">Symmachus' Hypomnemata ay binanggit ni [[Eusebius of Caesarea|Eusebius]] sa kanyang ''[[Church History (Eusebius)|Historia Ecclesiae]]'', VI, xvii: "''Sa mga tagasaling ito, dapat isaad na si Symmachus ay isang Ebionita. Ngunit ang [[heresiya]] ng mga Ebionita gaya ng tawag dito ay naghahayag na si Kristo ay anak ni Jose at Marya, itinuturing siyang isa lang tao at nagpipilit ng malakas sa pagsunod ng batas sa paraang Hudyo gaya ng nakita natin sa kasaysayang ito. Ang mga komentaryo ni Symmachus ay umiiral par in kung saan lumalabas na sinusuportahan niya ang heresiyang ito sa pamamagitan ng pag-atake sa Ebanghelyo ni Mateo. Isinaad ni Origen na kanyang nakamit ang mga ito at ibang mga komentaryo ni Symmachus tungkol sa mga kasulatan mula sa  isang Julian na kanyang sinabing tumanggap ng mga aklat sa pamamagitan ng pagmamana kay mismong Symmachus.''"; [[Jerome]], [[De Viris Illustribus (Jerome)|De Viris Illustribus]]'', chapter 54, [http://www.newadvent.org/fathers/250106.htm ''Church History'', VI, 17.]</ref><ref>[[Jerome]], ''[[De Viris Illustribus (Jerome)|De viris illustribus]]'', [http://www.newadvent.org/fathers/2708.htm 54].</ref> is probably identical to ''De distinctione præceptorum'' mentioned by Ebed Jesu (Assemani, ''Bibl. Or.'', III, 1). The identity of Symmachus as an Ebionite has been questioned in recent scholarship.<ref name="Skarsaune 2007">{{cite book| author=Oscar Skarsaune| title=Jewish Believers in Jesus| url=https://archive.org/details/jewishbelieversi0000unse| pages=[https://archive.org/details/jewishbelieversi0000unse/page/448 448]–450| publisher=Hendrickson Publishers| year=2007| isbn=978-1-56563-763-4}} Skarsaune argues that Eusebius may have only ''inferred'' that Symmachus was an Ebionite based on his commentaries on certain passages in the Hebrew Scriptures. E.g., Eusebius mentions Isa 7:14 where Symmachus reads "young woman" based on the Hebrew text rather than "virgin" as in the LXX, and he interprets this commentary as attacking the Gospel of Matthew. (''Dem. ev.'' 7.1) and (''Hist. eccl.'' 5.17)</ref>

===Elkesaites===
Si [[Hippolytus ng Roma]] (c.230 CE) ay nag-ulat na ang Hudyong Kristiyanong si [[Alcibiades ng Apamea]] ay lumitaw sa Roma na nagtuturo mula sa isang aklat na kanyang inangking pahayag na ang isang matuwid na taong si Elkesai ay natanggap mula sa isang anghel. Gayunpaman, pinagsuspetsahan ni Hippolytus na si Alcibiades mismo ang may akda nito..<ref>Gerard P. Luttikhuizen ''The revelation of Elchasai'' 1985 p216</ref> Shortly afterwards [[Origen]] records a group, the Elkesaites, with the same beliefs.<ref>Antti Marjanen, Petri Luomanen ''A companion to second-century Christian "heretics" p336</ref> [[Epiphanius of Salamis|Epiphanius]] claimed the Ebionites also used this book as a source for some of their beliefs and practices (''Panarion'' 30.17).<ref name="Koch 1976"/><ref>, ''[[Refutation of all Heresies|Philosophumena]]'', IX, 14-17. Luttikhuizen 1985 "Epiphanius deviates so strikingly from Hippolytus' account of the heresy of Alcibiades that we cannot possibly assume that he is dependent on the Refutation."</ref><ref>Epiphanius, ''Panarion'', 19, 1; 53, 1.</ref> Ipinaliwanag ni Epiphanius ang pinagmulan ng pangalang explains Elkesai na Aramaiko na ''El Ksai'' na nangangahulugang "Tagong Kapangyarihan"" (''Panarion'' 19.2.1). Ang skolar na si Petri Luomanen ay naniniwalang ang aklat ay orihinal na isinulat sa Aramaiko bilang [[apokalipsis na Hudyo]] at malamang ay sa Babilonia noong 116 hanggang 117 CE.<ref>Petri Luomanen (2007) ''Jewish Christianity Reconsidered'' pp.96, 299, 331:note 7</ref>
==Tingnan din==
*[[Ebanghelyo ng mga Ebionita]]
*[[Mga Nazareno]]
*[[Mga Essene]]
*[[Kristiyanismo]]

==Sanggunian==
{{reflist}}

[[Kategorya:Sinaunang Kristiyanismo]]
[[Kategorya:Mga sektang Hudyo noong unang siglo CE]]