Konsilyo ng Chalcedon: Pagkakaiba sa mga binago

*Konseho ng Chalcedon*
Konseho ng Chalcedon
Petsa	451 CE
Tinanggap ng	Romano Katoliko, Lumang Katoliko, Silangang Ortodokso, Anglikano, Lutherano
Nakaraang konseho	Unang Konseho ng Efeso
Sumunod na konseho	Ikalawang Konseho ng Constantinople
Tinipon ni	Emperador Marcian
Pinangasiwaan ni	Isang lupon ng mga opisyal ng pamahalaan at mga senador na pinamunuan ng partisyanong siAnatolius
Mga dumalo	Tinatayang 370
Mga Paksa ng talakayan	Ang hatol na inisyu sa Ikalawang Konseho ng Efeso(449 CE), ang mga inaakusang paglabag ng Obispong si Dioscorus ng Alexandria, ang depinisyon ng Pagkadiyos at pagkatao ni Kristo, maraming mga alitan na kinasasangkutan ng mga obispo at mga sede
Mga dokumento at salaysay	Kredong Chalcedonian Creed, 28 kanon
	Talaang kronolohikal ng mga konsehong ekumenikal

Browse history interactively

← Nakaraang pagkakaiba Susunod na pagkakaiba →

Content deleted Content added

VisualWikitext

Inline

Pagbabago noong 19:42, 20 Enero 2013

Ang Konseho ng Chalcedon ang konsehong idinaos mula Oktubre 8 hanggang Nobyembre 1, 451 CE sa Chalcedon na isang siyudad sa Bithynia sa Asya menor. Ang konsehong ito ay kinikilala na Ikaapat na Konsehong Ekumenikal ng Silangang Ortodokso, Simbahang Katoliko Romano(kabilang ang mga Silanganing simbahang Katoliko), Lumang Katoliko at iba't iba pang mga pangkat Kristiyano sa Kanluran. Ang konsehong ito ay itinuturing ng mga Simbahang Katoliko Romano at Silangang Ortodokso(sa panahong ito ay iisang Simbahan) na inpalible sa mga depinisyong dogmatiko nito. Ang karamihan rin ng mga Protestante ay tumuturing sa konsepto ng Trinidad at Pagkakatawang-tao na inilarawan sa Unang Konseho ng Nicaea(325 CE) at Chalcedon na doktrinang ortodokso na kanilang pinaniniwalaan. Gayunpaman, ang konsehong ito ay itinatakwil ng ilang mga sinaunang Simbahang Silanganin kabilang ang Oriental Ortodokso ng Ehipto, Syria at Armenia at ang Simbahang Assyrian ng Silangan. Ang Oriental Ortodokso ay nagtuturo ng isang kalikasan ni Kristo na binubuo ng pagkadiyos at pagkatao. Ito ay maling nirepresenta bilang isang pagtanggi sa kanyang tunay na pagkatao at ginamit upang siraan bilang heresiya ng monophytismo bagaman ang mga neutral na terminong miaphysito at miaphysitismo ang malawakang ginagamit. Ang konsehong ito ay nagmarka ng isang mahalagang sandali na humantong sa paghihiwalay ng simbahan sa Kanluraning Imperyo Romano noong ika-5 siglo CE.^[1] Ito ang huling konseho na itinuturing ng mga Anglikano at Protestante na ekumenikal.^[2] Ang Konseho ng Chalcedon ay tinipon ni Emperador Marcian na may pag-aatubiling pag-aproba ni Papa Dakilang Leo upang itabi ang Ikalawang Konseho ng Efeso(449 CE) na mas kilala bilang "Robber Council". Inisyu ng Konsehong ito ang Depnisyong Chalcedonian na nagtatakwil ng nosyon ng isang kalikasan ni Kristo at nagbigay kahulugan na siya ay may dalawang mga kalikasan sa isang persona at hypostasis. Iginiit rin ng konsehong ito ang pagiging kumpleto ng kanyang dalawang kalikasan na pagkadiyos at pagkatao. Ang konsehong ito ay nagisyu rin ng 27 pangdisiplinang kanon na nangangasiwa sa administrasyon at autoridad ng simbahan. Sa isang karagdagang atas na kalaunang nakilala na kanon 28, idineklara ng mga obispo ang Sede ng Constantinople(Bagong Roma) na katumbas sa karangalan at autoridad sa Roma.

Bago ang konseho

Noong Nobyembre 448 CE, ang isang synod sa Constantinople ay kumondena sa Eutyches para sa kawalang ortodoksiya nito.^[3]Si Eutyches, archimandrite (abbot) ng isang monasteryong Constinapolitan^[4] ay nagturong si Kristo ay hindi kapwa substansiyal sa pagiging tao. ^[5]

Noong 449, sinamo ni Theodosius II ang isang konseho sa Efeso kung saan si Eutyches ay napawalang sala at bumalik sa kanyang monasteryo. ^[6] Ang konsehong ito ay kalaunang pinataob ng Konseho ng Chalcedon at tinawag na "Latrocinium" (i.e., "Robber Council").^[7]

Mga sanggunian

↑ The acts of the Council of Chalcedon by Council of Chalcedon, Richard Price, Michael Gaddis 2006 ISBN 0-85323-039-0 pages 1–5 [1]
↑ An Episcopal dictionary of the church by Donald S. Armentrout, Robert Boak Slocum 2005 ISBN 0-89869-211-3 page 81 [2]
↑ "Latrocinium." Cross, F. L., ed. The Oxford dictionary of the Christian church. New York: Oxford University Press. 2005
↑ "Eutyches" and "Archimandrite." Cross, F. L., ed. The Oxford dictionary of the Christian church. New York: Oxford University Press. 2005
↑ "Monophysitism." Cross, F. L., ed. The Oxford dictionary of the Christian church. New York: Oxford University Press. 2005
↑ "Latrocinium." Cross, F. L., ed. The Oxford dictionary of the Christian church. New York: Oxford University Press. 2005
↑ "Latrocinium." Cross, F. L., ed. The Oxford dictionary of the Christian church. New York: Oxford University Press. 2005

[1] The acts of the Council of Chalcedon by Council of Chalcedon, Richard Price, Michael Gaddis 2006 ISBN 0-85323-039-0 pages 1–5 [1]

[Armentrout-2] An Episcopal dictionary of the church by Donald S. Armentrout, Robert Boak Slocum 2005 ISBN 0-89869-211-3 page 81 [2]

[3] "Latrocinium." Cross, F. L., ed. The Oxford dictionary of the Christian church. New York: Oxford University Press. 2005

[4] "Eutyches" and "Archimandrite." Cross, F. L., ed. The Oxford dictionary of the Christian church. New York: Oxford University Press. 2005

[5] "Monophysitism." Cross, F. L., ed. The Oxford dictionary of the Christian church. New York: Oxford University Press. 2005

[6] "Latrocinium." Cross, F. L., ed. The Oxford dictionary of the Christian church. New York: Oxford University Press. 2005

[7] "Latrocinium." Cross, F. L., ed. The Oxford dictionary of the Christian church. New York: Oxford University Press. 2005

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

@@ Linya 54: / Linya 54: @@
 [[nl:Concilie van Chalcedon]]
 [[nn:Kyrkjemøtet i Kalkedon]]
-[[no:Konsilet i Kalkedon]]
+[[no:Konsilet i Khalkedon]]
 [[pl:Sobór chalcedoński]]
 [[pt:Concílio de Calcedónia]]