Alexandra ng Roma

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya
Alexandra of Rome
NamatayApril 21, 303
Rome
KapistahanApril 23
Katangiancrown

Si Saint Alexandra of Rome (Αλεξάνδρα) - Kristiyano martir at santo, na kilala mula sa "Martyrdom of Saint George" bilang alinman sa asawa ni Emperador Diocleciano o ang asawa ni Dacian, isang perpektong Romano. Siya ay paminsan-minsan ay nagkakamali sa Priscilla o Prisca.

Ayon kay Frederick George Holweck, si Saint Alexandra ay ang ipinalalagay na asawa ni Emperador Diocletian at lihim na nagbalik-loob sa Kristiyanismo. Inilalarawan ni Jacobus de Voragine ang kanyang pangalan bilang "Alexandria" na naglalarawan sa kanya bilang asawa ni Dacian na Romanong Opisina na inusig si Saint Caprasius ng Agen at si Saint Maginus. Habang pinahirapan si Saint George, nagpunta si Alexandra sa arena, yumuko sa harap niya at ipinahayag nang lantaran ang kanyang pananampalataya. Nang tanungin siya kung karapat-dapat siya sa paraiso at kamatayan na walang binyag, sinabi sa kanya ni Saint George na "Huwag kang matakot, sapagkat ang iyong dugo ay magbibinyag sa iyo." Siya ay pinabulaanan ng isang Kristiyano at nabilanggo sa mga utos ng kanyang asawa sa Nicomedia, pagkatapos ay sinentensiyahan kamatayan.

Ang kanyang asawa ay labis na nagalit sa pamamagitan ng kanyang pagbabalik-loob na sinabi sa kanya na binigkas ang "Ano! Kahit na ikaw ay nahulog sa ilalim ng kanilang spell! ". Si Alexandra ay tahimik na tinanggap ang kanyang pangungusap at nanalangin habang ang mga guards ay lumakad sa kanya sa lugar ng pagpapatupad. Tinanong niya kung pwede siyang magpahinga sandali. Pinayagan ito ng mga guwardiya. Nagpahinga siya sa lugar ng pagpapatupad ni Saint George sa City Wall ng Nicomedia.

Ang kanyang tatlong lingkod na Apollo, Isaac at Codratus ay napriso sa kanya, ang unang dalawang namatay sa gutom habang ang huling ay pinugutan ng ulo sa kanya noong Abril 21, 303 a.d. Ang kanyang araw ng kapistahan ay karaniwang ipagdiriwang sa Abril 23, kapag siya ay ipinagdiriwang sa parehong oras kasama ang mga sundalo martir Anatolios at Protoleon at ang 630 iba pa na pinatay para sa professing pananampalataya habang saksi sa martir ng George. Ang simbahang Koptiko ay sumasamba sa kanya noong Abril 8.

Siya ay minsan nakakalito sa Saint Prisca. Naniniwala si Holweck na ang kanyang kuwento ay gawa-gawa, ang de Voragine ay nagpapakita ito bilang maalamat ngunit hindi tahasang katha. Si Prisca ay alinman sa isang Kristiyano o mahalay sa Kristiyanismo, ngunit hindi kailanman nagrebelde sa kanyang asawa. Nang magretiro si Diocletian kay Spalatum noong 305, nanatili si Prisca kasama ang kanyang anak na babae, Galeria Valeria at manugang na lalaki, Galerius sa Tesalonica. Nang mamatay si Galerius noong 311, ipinagkatiwala ni Licinius ang pangangalaga ni Prisca at ng kanyang anak na si Valeria. Gayunpaman, ang dalawang babae ay tumakas mula sa Licinius patungong Maximinus Daia. Pagkaraan ng maikling panahon, tinanggihan ni Valeria ang panukala ng pag-aasawa ni Maximinus, na inaresto at ipinabilanggo siya sa Syria at kinumpiska ang kanyang ari-arian. Sa pagkamatay ni Maximinus, si Licinius ay pinatay ni Prisca at ng kanyang anak na babae noong 315.

Mga Kawing[baguhin | baguhin ang wikitext]

  • "Holy Martyr Empress Alexandra of Rome". Icons of the XXI Century. Inarkibo mula sa ang orihinal noong 23 Enero 2013. Nakuha noong 21 July 2013.

Tingnan Din[baguhin | baguhin ang wikitext]