Ang Ahas na Prinsipe

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya

Ang Ahas na Prinsipe ay isang Indiyanong kuwentong bibit, isang kuwentong Punjabi na kinolekta ni Major Campbell sa Feroshepore. Isinama ito ni Andrew Lang sa The Olive Fairy Book (1907).[1]

Buod[baguhin | baguhin ang wikitext]

Nakilala ng Prinsipe ng Ahas ang kaniyang asawa. Larawan ni Henry Justice Ford para sa The Olive Fairy Book .

Isang kawawang matandang babae, na walang makain, ang tumungo sa ilog upang mangisda at maligo. Paglabas niya sa ilog, nakakita siya ng makamandag na ahas sa kaniyang palayok. Inuwi niya ito, para kagatin siya nito at tapusin ang kaniyang paghihirap. Ngunit sa sandaling binuksan niya ang palayok, nakakita siya ng isang mayaman na kuwintas, na ibinebenta niya sa hari, na inilagay ito sa isang dibdib. Di nagtagal, nang buksan niya ito upang ipakita sa reyna, sa halip ay nakahanap siya ng isang sanggol na lalaki, na pinalaki ng hari at ng kaniyang asawa bilang kanilang anak, at ang matandang babae ay naging kaniyang nars. Sinasabi niya kung paano nangyari ang batang iyon.

Sumang-ayon ang hari sa isang kalapit na hari na dapat ikasal ang kanilang mga anak. Ngunit nang magpakasal ang anak ng ibang hari, binabalaan siya ng kaniyang ina na magtanong tungkol sa mahika. Tumangging magsalita ang prinsesa hanggang sa sabihin sa kaniya ng anak na siya ay isang prinsipe mula sa malayo, na naging ahas, at pagkatapos ay naging ahas muli. Nagluluksa ang prinsesa para sa prinsipe kung saan siya nawala, at ang ahas ay lumapit sa kaniya, sinasabi kung maglalagay siya ng mga mangkok ng gatas at asukal sa apat na sulok ng silid, maraming ahas ang darating, na pinamumunuan ng kanilang Reyna. Kung hahadlang siya sa daan ng Reyna, maaari niyang hilingin ang kaniyang asawa; ngunit kung siya ay natatakot at hindi gagawin ang kaniyang utos, hindi niya ito maibabalik.

Ginawa ng prinsesa ang sinabi niya, at nanalo pabalik sa kaniyang asawa.

Pagsusuri[baguhin | baguhin ang wikitext]

Ang kuwento ay inuri sa Talatuntunang Aarne–Thompson–Uther bilang uri ATU 425A, "The Search for the Lost Husband".[2] Ang mga kuwentong ito ay tumutukoy sa isang taong babaeng kasal sa isang hayop na asawa na, sa totoo lang, ay isang prinsipe ng tao sa ilalim ng isang mahiwagang pagbabalat-kayo.

Itinuturo din ng scholarship na ang isang kuwento ng isang dalaga na nagpakasal sa isang nilalang na ahas ay pinatutunayan sa Panchatantra, isang koleksiyon ng mga Indiyanong ng kuwentong-pambayan at mga kaugnay na kuwento.[3]

Mga sanggunian[baguhin | baguhin ang wikitext]

  1. Andrew Lang, The Olive Fairy Book,"The Snake Prince"
  2. Silver, Carole G. "Animal Brides and Grooms: Motif B600 and Animal Paramour, Motif B610". In: Jane Garry and Hasan El-Shamy (eds.). Archetypes and Motifs in Folklore and Literature. A Handbook. Armonk / London: M.E. Sharpe, 2005. p. 96.
  3. Žmuida, Eugenijus. "Eglė žalčių karalienė: slibino ir mergelės motyvo kilmė" [Eglė, the queen of serpents: origins of the motif of dragon and maiden]. In: Liaudies kultūra Nr. 5 (2016). p. 32. ISSN 0236-0551